Morgunblaðið - 19.08.1962, Qupperneq 3

bunnudagur 19. ágúst 1962
MORGVNBLAÐIÐ
3
■> ■ '• ••
Sr. Jónas Gíslason:
Reikningsskilin
Faereyska knattspyrnuliðið um borð í Drottning unni skömmu fyrir brottför á föstudagskvöld.
Færeyingar vilja læra af
ísl. knattspyr numönnum
RæTt við Martin Holn, fararstjóra
færeyska knattspyrnuliðsins
FÆREYSKA knattspyrnu
liðið, sem lék landsleik á
móti B-liði íslands á dög-
unum, hélt heimleiðis með
Drottningunni á föstudags
kvöld. Skömmu áður en
skipið lét úr höfn átti blað
ið tal af fararstjóra þeirra
Færeyinganna, Martin
Holn, formanni íþrótta-
sambands Færeyja. Sagði
hann að Islandsferðin yrði
mönnum sínum ógleyman
leg, þeir hefðu haft af
henni mikla ánægju og
væru fullir áhuga á að við
skipti frændþjóðanna Is-
lendinga og Færeyinga á
sviði íþróttanna mættu
aukast á næstu árum og
tengja þjóðirnar tvær
traustari böndum. — Fær
eyingar áttu ekki sigri að
fagna í leik sínum við Is-
lendinga en með prúðmann
legri framkomu sinni unnu
þeir til lofsamlegra um-
mæla í blöðum og gerðu
hlut þjóðar sinnar í aug-
um okkar íslendinga enn
stærri.
Við ræddum fyrst við Holn
fararstjóra um íslandsferðina
og leikina fimm sem Færey-
ingarnir háðu hér.
— Hvað vilduð þér segja
almennt um leikina hérna?
— Ja — við höfum allir haft
mikla ánægju og gagn af þess
ari keppnisför. Við getum og
viljum læra af því að leika við
islenzka knattspyrnumenn, og
það er ástæðulaust að beina
huganum eingöngu að því
hvor markatalan sé hærri. Is
lendingar eiga góða knatt-
spyrnumenn og mér finnst
hafa orðið mikil breyting á
íslenzkri knattspyrnu frá því
árið 1959 er landsleikurinn var
leikinn í Færeyjum. Henni
hefur farið mikið fram og tel
vafalítið að það sé bættum
skilyrðum til leiks að þakka.
— Hvernig er aðsta knatt
spyrnumanna í Færeyjum?
— Aðstaðan er slæm. Við
eigum engan grasvöll en við
vonum að á því verði ráðin
bót áður en langt um líður,
því að nú stendur til að koma
upp nýju íþróttasvæði í Þórs-
höfn með bæði gras og malar
velli. — Það er gífurlegur
áhugi á knattspyrnu heima
en knattspyrnufélögin hafa
ekki haft ráð á að fá sérfróða
menn til leiðbeiningar nema
um mjög skamman tíma 'í
senn og þess vegna má segja
að þessi mál séu enn á nokkru
byrjunarstigi hjá okkur.
— Er langt síðan fyrsta
knattspyrnufélagið var stofn
að í Færeyjum?
— Fyrsta félagið var stofn
að árið 1892 af færeyskum
námsmönnum, sem verið
höfðu í Edin'borg og Kaup-
mannahöfn og kynnzt íþrótt-
inni þar. Síðan hefur félögun
um fjölgað og eru nú í öllum
byggðarlögum.
— Hafa erléndir þjálfarar
starfað hjá ykkur?
— Eins og ég minntist á
áðan, þá hafa nokkur félag-
anna fengið erlenda þjálfara
en þeir hafa dvalizt um of
skamman tíma og starfið hef
ur ekki borið jafn mikinn
ávöxt og ella væri. Það hefur
starfað skozkur þjálfari hjá
félaginu í Klaksvig og svo
hefur íþróttasamband Fær-
eyja fengið danskan þjálfara
til að ferðast um eyjarnar og
gefa leiðbeiningar.
—• Fara færeyskir knatt-
spyrnumenn oft til annarra
landa til keppni?
— Nei ekki oft. Það kem-
ur fyrir að okkur sé boðið
eða liði frá einhverju félag-
anna til keppni erlendis —
hingað til íslands aðallega,
Martin Holn
fararstjóri Færeyinganna
og svo hafa verið boð til
Noregs og Danmerkur. Annað
hvert ár eru svo landsleikir
við Hjaltlendinga til skiptis í
Færeyjum og á Hjaltlandi.
— Hvað er langt síðan þeir
hófust?
— Fyrsti leikurinn var hald
inn 1985 en svo lágu þeir
niðri á stríðsárunum, en voru
teknir upp aftur að þeim
loknum. Það er jafnan keppt
um stóran skjöld sem skozk
ur fyrirmaður, Sir Allan
Adam að nafni gaf.
— Hvað eru margir íbúar
á Hjaltlandi?
— Mig minnir að þeir séu
um 20 þúsund. Þeir eru mjög
áhugasamir um knattspyrnu,
en hafa sigrað einu sinni í
keppni við okkur.
— Svo er landskeppni milli
færeysku félaganna?
— Já, já. Það er lands
keppni í þremur flokkum í
knattspyrnu og handknatt-
leik.
— Hvað eru margir á að
Framhald á bls. Z3.
I,
„En hann sagði einnig við
lærisveinana: Það var maður
nokkur ríkur, er hafði ráðs
mann. Og þessi maður var sak
aður við hann um það, að
hann sóaði eigum hans. Og
hann kallaði á hann og sagði
við hann. — Hvað er
þetta, er ég heyri um
þig? Gjör þú reikningsskap
ráðsmennsku þinnar, því að
þú getur ekki lengur haft ráðs
mennskuna. En ráðsmaðurinn
sagði með sjálfum sér: Hvað
á ég að gjöra, fyrst húsbóndi
minn tekur ráðsmennskuna af
mér? — Eg megna ekki að
grafa, en skammast mín fyrir
að biðja ölmusu. — Nú dettur
mér í hug, hvað ég skal
gjöra, til þess að þeir taki við
mér í hús sín, er ég verð sett
ut frá ráðsmennskunni. Og
hann kallaði á hvern og einn
af skulduuautum húsbónda
síns, og sagði við hinn fyrsta:
Hversu mikið skuldar þú hús
bónda mínum? En hann sagði:
Hundrað kvartil af olíu. En
hann mælti við hann: Tak bréf
þitt, set þig niður, og skrifa
sem skjótast fimmtíu. Síðan
sagði hann við annan: En
hversu mikið skuldar þú? Og
hann sagði: Hundrað tunnur
hveitis. Hanm segir við hann:
Tak nú bréf þitt og skrifa þú
áttatíu. Og húsbóndinn hrós-
aði rangláta ráðsmanninum
fyrir það, að hann hefði breytt
svo kænlega, því að börn þessa
heims eru kænni í viðureign
sinni við kynslóð sína en börn
ljóssins. Og ég segi yður: Gjör
ið yður vini með mammon
ranglætisins, til þess að þeir,
þegar hann þrýtur, taki við
yður i hinsr eilífu tjaldbúðir".
Lúk. 16, 1—9.
1.
Mynd sú, sem Jesús dregur upp
fyrir okkur í guðspjalli dagsins,
kemur okkur mjög á óvart. Ráðs
manninum hafði verið sýnt mik-
ið traust. Húsbóndi hans hafði
falið honum umsjón eigna sinna.
Hann efaðist ekki um ráðvendni
og heiðarleika ráðsmanhsins.
En rangláti ráðsmaðurinn hafði
ekki verið traustsins verður.
Hann hafði misnotað aðstöðu
sína til að auðga sjálfan sig á
kostnað húsbóndans. Lengi vel
hafði enginn tekið eftir neinu
misjöfnu, en svo komst allt upp.
Og hann var kærður fyrir hús-
bóndanum. Tími reikningsskil-
anna rann upp. Þessi rangláti
maður varð að láta af ráðs-
mennsku sinni.
Nú voru góð ráð dýr. Hvað átti
hann að gjöra? Hann gat ekki
hugsað sér að fara að vinna heið
arlega fyrir sér og sínum. Það
hefði bakað honum alltof mikið
erfiði.
Hann kaus hinn kostinn að
halda rangsleitni sinni áfram og
reyna þannig að tryggja hag sinn.
Og hann notaði tímann til að
koma sér vel við skuldunauta hús
bóndans með því að falsa bókhald
ið þeim í vil. Þannig mundi hann
eignast hönk upp í bakið á þeim
seinna.
Fljótt á litið virðist erfitt að
koma auga á, í hverju saga þessa
rangláta ráðsmanns getur verið
okkur til fyrirmyndar eða lær-
dóms. Og margir hafa undrandi
spurt: Hvers vegna velur Jesús
þennan mann í dæmisögu sinni?
Jesús dregur ekki upp fyrir
okkur mynd af þessum manni
okkur til fyrirmyndar í lífi og
breýtni. Hann var andstæða hins
góða og rétta. Hann var ranglát-
ur. Hann stal af eigum húsbónd
ans. Og hann greip til lyga og
pretta til að reyna að bjarga sér,
er uppvíst varð um ótrúmennsku
hans.
Ekkert af þessu getur verið
eftirsóknarvert eða eftirbreytnis
vert fyrir okkur. __________
En það ei þó eitt, sem þessi
dæmisaga sýnir okkur í fari
þessa manns, sem getur verið
okkur til eftirbreyfni þrátt fyrir
allt. Hann er framsýnn að vissu
marki. Hann horfir fram til reikn
isskilanna og undirbýr þau á sinn
rangláta hátt. Og hann sýnir mik
inn dugnað og atorku við gð
reyna að bjarga sér út úr erfið-
leikunum.
II.
Guð hefur einnig sýnt okkur
mikið traust.
Við mennirnir erum í raun-
inni aðains ráðsmenn hans í lífl
okkar hér á jörð. Guð, sem hefur
skapað okkur og gefið okkur það,
sem við höfum til að bera af
gáfum og hæfileikum, er hinn
rétti eigandi allra þeirra hluta,
sem við í daglegu tali köllum
okkar. Hvort sem um er að ræða
tímanleg verðmæti eða andleg,
heyra þau honum til. Við vitum,
að allir menn hverfa héðan úr
lífi jafn snauðir og þeir fæddust.
Við dyr dauðans hverfur gildi
hinna tímanlegu gæða.
Og Jesús Kristur kennir okkur,
að við munum mæta frammi fyrir
Guði að jarðlífinu loknu, þar sem
við verðum að standa honum
reikningsskil á því lífi, sem við
höfum lifað hér á jörð, gjöra hon
um grein fyrir, hvernig við höf
um innt af hendi ráðsmennskuna,
sem hann fól okkur.
Jesús hefur líka kennt okkur,
að frammi fyrir þessum dómi
Guðs geti enginn maður staðizt
£ eigin krafti. Fyrir Guði erum
við allir syndarar, sem höfum
brugðizt honum og brotið gegn
vilja hans og boðum. Við erum
óhæf til ráðsmennskunnar í eig
in krafti einum.
Að því leyti líkjumst við rang
láta ráðsmanninum í dæmisögu
guðspjallsins. Við höfum misnot
að þau verðmæti, sem Guð fól
okkur að vaiðveita og ávaxta hér
á jörð. Við höfum látið eigin-
girni og sjálfselsku sitja um of í
fyrirrúmi, þtgar við áttum að
þjóna þeim náunga, sem Guð
hafði sent á leið okkar. Við höf
um metið eigin þægindi meira
en skylduna við náungann.
Og við erum minnt á reiknings
skilin. Þau munu koma. Hvað get
um við gjört til að fá staðizt
frammi fyrir Guði?
Rangláti ráðsmaðurinn lagði
sig allan fram un* að mæta sínum
reikningsskilum á sinn rangláta
hátt.
Hversu mikið höfum við hugs
að fram til okkar reikningsskila?
Hér getum við lært af honum,
ekki að beita sömu aðferðum og
hann, heldur að sýna sömu fyr
irhyggju.
Jesúfi hefur ekki aðeins sýnt
okkur getuleysi okkar til að fá
staðizt frammi fyrir Guði í eigin
krafti. Hann hefur einnig sýnt
okkur, hvernig við fáum staðizt
dóm Guðs. Hann kom til þess að
frelsa okkur Hann kom ekki að-
eins til þess að lækka skuld okk
ar ofurlítið, heldur tók hann á sig
synd okkar. er hann gaf líf sitt
á krossinum. Og fyrir trúna á
hann, eigum við hlutdeild í rétt
læti hans og sakleysi. Þannig fá-
um vi* staðizt dóm Guðs fyrir
trúna á hann.
Þetta getum við lært af dæmi-
sögu guospjalJsins í dag. Við er
um ráðsmenn Guðs. Og við getum
ekki í eigin krafti eða fyrir’ eigin
verk staðizt reikningsskilin, því
að við höfum brugðizt Guði.
Eina von okkar um að fá stað-
izt dóm Guðs er fólgin í þeirri
náð, sem haim sjálfur hefur gefið
okkur aðgang að fyrir trúna á
Jesúm Krist. Við getum búið
okkur undir reikningsskilin með
því að þiggja þessa náð. Sýnum
sömu framsýni og sama dugnað
í þjónustunm við Guð og rang-
láta ráðsmaðurinn sýndi í rangs
leitni sinni. Þannig getur hann
orðið okkur til fyrirmyndar.