Morgunblaðið - 23.09.1962, Side 14

14
MOR'GTNBL'ABtB
Sunnudagur 23. sept. 1962
J-
Gu'mundiir Dagsson
frá Melrakkanesi
Parker'fcó*€ kúlup
enm
f\A
.., skrifar
löngu eftir /q fe'
að venjulegir l£C
kúlunennar Ú.
°ru fiornaðir //toi
//o/J Ifíi

Það eru Parker gæðin sem gera munina
ÞAÐ getur verið að aðrir kúlupennar séu
ódýrari, en hverjir þeirra hafa slíkar blek-
byrgðir?
Parker T-BALL kúlupenni hefir blek-
fyllingu sem endist fimm sinnum lengur
en hjá venjulegum kúlupennum.
Hafið þér nokkurntíma keypt ódýran kúlupenna, aðeins til að
eyða mörgum sinnum hans verði í endingarlitlar fyllingar.
Þetta kemur ekki fyrir ef þér eigið Parker T-BALL kúlupenna
því að hann, er hinn frægi kúlupenni, sem skrifar allt að fimnc.
sinnum lengur með aðeins einni fyllingu.
Og nýjar fyllingar — fást hjá Parker sölum af fjórum mismun
andi oddbreiddum og fimm bleklitum á ótrúlega lágu verði.
Þær hafa allar hinn einstæða, samsetta og holótta T-BALL odd
sem tryggir áferðarfallega skrift.
Parker
A PRODUCT OF Ba THE PARKER PEN COMPANY
9B642
Guðmundur Dagsson fæddist
2. apríl 18&9 að Melrakkanesi í
Álftafirði, Suður-Múlasýslu.
Hann andaðist í Fjórðungssjúkra
húsinu á Akureyri 13. ágúst sl.
Foreldrar Guðmundar voru
hjónin Steinunn Guðmundsdótt
ir og Dagur Jónsson, sem bæði
voru fædd að Melrakkanesi og
áttu þar heima alla sína æfi. Voru
þau hjón bæði af góðum bænda-
ættur i, en ekki verða þær ættir
raktar hér.
Meírakkanes er stór jörð og
erfið. Hefur þar verið tvíbýli
um langt skeið. Fénaðarferð er
erfið og það sjávargagn, sem
jörðinni fylgir, verður því aðeins
til verulegra hlunninda, að það
sé sótt af aborku og jafnvel harð
fylgi. Við bessa aðstöðu ólst Guð
mundur upp. Læt ég þessa getið
þar em umhverfið á jafnan þátt
í mótun manna, Varð Guðmund
ur þ>gar á unga aldri hinn mesti
afkastamaður til allra verka. Og
þegar hann náði fullum þroska,
varð hann einhlítur til allrar
karlmennsku og hverjum mani
öruggari, ef háska bar að hönd
um. Guðmundur var og flestum
mönnum fjöl'hæfari til verka, á-
gætur fjármaður, snjall heyskap
armaður, orðlögð skytta og að
öðru leyti hinn slyngasti veiði-
maður, að því leyti sem veiði-
skapur var stundaður á Melrakka
nesi. Hann var og laginn hesta-'
maður. Guðmundur varð þannig
snemma flestu n mönnum betutt
fallinn til að nytja föðurgarð
sinn, sem hann helgaði krafta
sína meðan he' n leyfði. Þó en
það i lið, sem mest e;-,'<»nndi
öil störf ''■'jómundar. Hann var
hinn mesti þjóðhagi, völundur í
höndunum á tré og jár og ná-
lega hvaða efnivið sem fyrir
hendi var. Var honum hagleik-
urinn í blóð borinn, bví að ekk
ert lærði hann til smíð„ ‘ tan
heimilisins. En miki” hagleikur
mu’ verið hafa í ættum hans
og þó eirakum í föðurætt.
Guðmundur heitinn átti heima
á Melrakkanesi alla tíð meðan
hann var heill _ilsu. Haran
kvæntist ekki og átti engin börn *
Frandialdsskóla sótti hann ekki
en var grjótpáll fyrir búi foreldra
sinna. Árið 1930 veiktist Guð-
mundur af berklum og kom í
Kristneshæli sumarið 1931. Var
hann þá mikið veikur og átti
ekki afturkvæmt í áttíhagana.
Hann náði þó þeirri heilsu, að
hann hafði oft nofckra fótaferð
Tókst fljótlega með ofckur kunn
ing-skapur og síðan vinátta, som
aldrei bar skugga á.
Aður er að því vikið, að Guð-
mundur Dagsson var hið mesta
karlmenni í hverri raun við dag
leg störf, meðan heilsan var góð
og allt iék í lyndi. Zn ekki end-
ist öllum slík karlmennska, þeg
ar hættuleg veikindi sækja
menn heim og horfast verður í
augi við innað tveggja: lang-
vinnt strið við erfiðan sjúkdóm
ða þá bana sjálfan á næsta leiti.
i þessa '-'■rlmennskuraun stóðst
Guð.i.undur með ágætum. Ég
veit efcki il að hann hafi nokkru
sinni mælt æðruorð í 32 ára veik
indastriði.
Guðmundur Dagsson var mað
ur hlédíægur, hæglátur í fa_. rg
leyndi á sér. En þrátt fyrir hæg
lætið, var hann hinn mesti gleði
macar í þess orðs beztu merkingu
því að ongra örvunarlyfja neýtti
hann um æfina. Hann var hinn
gjörvilegasti maður á velli, meir
en .eðalmaður á hæ" og fcrek
leg_ . _.n. Hann var allra
.nna greiövik.iastur og not ^i
hagleik sinn til að lagfæra allt
sem afaga fór, fyrir hvern sem
var, ef hann átti bess nofckurn
fcost. Greiiðslu fyrir störf sín
vildi hann helzt aldrei taka. Öllu
kva’.' ' -ók hann með slíkri alúð
að það, var líkast bví að verið
væri að gera honurn sjálfum
greiða. Hann hafði skrumlausan
áhuga fyrir málefnum hælisins,
enda vann hann stofnuninni ótrú
lega mrk'l gagn. .rann gladdist
; fir hverju blór-.i og hverju tré,
sem gróðursett var kringum hæl
ið, og sjálfur ræktaði hann og
annaði.t inniblóm til yndis og
ánægju. f sjónauka sínum fylgd
i': hann ótrúlega vel með fram
kva-.ndum á . im bæjum, jafn
vel . _ í .hann þefckti ekkert
til, nema af afspurn. Úr sjúkra
stofu sinni hugði hann að fuglum
himins, smíðaði handa þeim
aiðurkassa, sem hann festi
ýmist á nálæg tré eða aðra heppi
lega staði. Langvinnan sjúkdóm
g oft strangan lé. hann aldrei
beygja sig eða smækka, heldur
óx houm andlegur styrkur með
árunn: Hann lagði aldrei nokkr
um manni ilK til, heldur bar jafn
an blak af ávirðingum annarra,
ef um vai rætt. Guðmundur heit
inn ar óve- ' * _r vinm’— r
maður og vinfastur. Leitaðist
hann V idrei "ið að afla sér
. sælda ð bví að _ ' -VVja
annarra manna sfcoðanir að lítt
abhuguðu máli. Þvert á móti hafð
hann. ákveðnar skoðanir á flest
um málum, þó aJ' hann væri ekki
þannig skapi farinn, að hann
íHéldi þeim mjög á lofti eða
prédikaði l ær 'yrir öðrum. En
með framferði sínu öllu var
hann til f... irmyndar. Máttu all
ir þeir mikið af honum læra,
s m '___.Tu að meta sannan mann
dóm.
Bf saga Guðmundar Dagsson-
ar væri skráð af kunnugum
manni og óvilhöllum, þá yrði
það netjusaga. Hann var einn
af hetjum hversdagslifsins, stm
alls staðar og æfinlega kom fram
til góðs. Og þegar ég við leiðar
lok hugsa til bessa vinar míns,
þá kemur mér ósjálfrátt í hug
forfaðir hans og sveitungi, S" ’-
Hallur. Þ.'í að þótt aldir skilji
jarðlíf þessara manna. bá eru
sfcapgerðareinkennin bau sömu,
höfðingja.
Þegar Guðmundur Dagsson
kvaddi þennan heim, þá átti hann
mifclar innstæður hjá flestum,
sem hann hafði veruleg kynni af
og þeir voru margir. Efcki voru
þessar innstæður til reiknings
færðar, enda hugsaði hann aldrei
um fjármál sjálfum sér ti'l ábata.
En inneignir hans voru t.ryggð
ar æðri verðmætum en gulli. þær
munu endast honum sem vega-
nesti og leiðarljós á ókunnum
stigum til fegurra lífs í fegurri
heimi.
Guðmundur Dagsson var jarð
sunginn frá Akureyrarkirkju
22. ágúst sl. að viðstöddu fjöl-
menni. Var jarðarförin kostuð
af Kristneshæli, samkvæmt ósk
forstöðumanna þeirrar stofnun-
ar. Ekki var þar um að ræða
neina endurgreiðslu á skuldum,
því að inneign Guðmundar hjá
hælinu verður aldrei greidd. En
það er lítilsháttar viðurkenn-
ing þess, að hér var kvaddur
hinn trúi þjónn og merkilegi
sjálfLoðaliði, sem ævinlega var
boðinn og búinn til að leysa
hvers manns vanda og þá Krist-
neshælis ekki sízt.
Ég kveð svo þennan vin minn
með hjartans þakklæti fyrir ára
tuga vináttu. Bræðrum hans og
frændfólki sendi ég samúðar-
kveðjur.
Eiríkur G. Brynjólfsson.