Morgunblaðið - 26.09.1962, Qupperneq 10

10
MORGVHBLAÐIB
Miðvikudagur 26. sept. 1962
Landið
okkar
Stefán E. Sig-
urðsson, frétta-
ritari blaðsins á
Akureyri, brá
sér á dögunum í
; heimsókn til Ól-
| afsf jarðar. Hér
b i r tis t grein
Stefáns um þá
heimsókn.
ÓLAFSFJÖRÐUR mun vera
einn afskekktasti bær á Norður-
landi, en þó er bar meira at-
bafnaliíí en í mörgum öðrum
bæjum.
Ólafsfirðingar búa við erfið-
ar samigöngur, bví þeirra ein-
asta og öruggasta þjóðbraut er
Séð af enda Múlavegar Ólafsfjarðarmegin og yfir mynni Ólafsfjarðar. — Ljósm.. Mbl.
OLAFSFJORÐUR
- einn bezt byggði bær á IMorðurlandi
sjórinn. Þeir hafa einnig sinn
mikla feng frá honum, þvj bað
má segja að það sé sjórinn, sem
Ihefur gert Ólafsfjörð að þvi,
sem hann er í dag, einum bezt
byggða bæ á Norðurlandi, a.m.k.
éf m.Jað er við íbúatölu.
Vegur frá Ólafsfirði er um
Lágheiði til Fljóta. Það er eina
ökufæra leiðin, og hún er að-
eins fær yfir sumarmáhuðina.
Á öðrum tíma verður að notast
við sjóleiðina, hvort heldur er
haldið til áusturs eða vesturs.
Þá er það flóabáturinn Drangur
sem heldur uppi samgöngum. en
!hann kemur við á Ólafsfirði sex
sinnum í viku yfir sumarið, en
fjórurr. sinnum að vetrinum.
Verið er að leggja veg norð-
ur um og yfir Múla, og er búizt
við að sá vegur verði fær mest-
an tíma ársins. Með tilkomu
hans verður aðeins tveggja
Stunda akstur til Akureyrar, en

Norðurlandsborinn að störfuu á
jarðhitasvæðinu í Garðaár- og
Skeggjabrekkudal i Ólafsfirði.
Binda Ólafsfirðingar miklar
vonir við þessar tilraunir.
líklega innan við einnar stundár
akstur til Dalvíkur.
Mest veltur á höfninni
Fyrir fáum dögum heimsótti
fréttamaður Morgunblaðsins
Ólafsfjörð og hitti þa: m.a. bæj
arstjórann, Ásgrím Hartmanns-
son, en Ásgrímur hefur verið
bæjars.,óri á Ólafsfirði um
margr ára bil og ávalt notið
mikilla vinsælda.
— Hvað er helzt að segia um
framkvæmdir á Olafsfirði í ár?
— Það má segia að mikið hafi
verið unnið hér (á bessu sumri,
eða það, sem af er árinu: Það
helzta er við höfnina, en hún
er okkar aðall, ef svo mætti að
orði komast. Afkoma okkar
byggist að verulegu leyti á því,
sem aflast úr sjónum, og bað er
ekkert smáræði, sem hann gefur
af sér. Hins vegar byggist út-
gerðin að öllu leyti á hafnar-
skilyrðum, og þau eru ékki góð
hér.
í upphafi var hér engin höfn,
frá náttúrunnar hendi, en hér
hafa verið byggðir tveir öflugir
hafnargarðar, og er sá nyrðri
þó öflugri. Hann er vörn fyrir
norðan briminu, en það er okkar
versti óvinur. Oft hefur þessi
garður brotnað eða bilað af völd-
um sjávarins og höfum við menn
imir ekki getað neina rönd við
reist.
í síðastliðnum nóvember urðu
hér stórskemmdir á garðinum
af völdum sjávargangs, og olli
hann einnig spjöllum á skipum
og bátum. í þeim hamförum
var sýnilegt að stærri bátar geta
ekki verið öruggir hér í höfn-
inni ð vetrinum, og er það mjög
óagalegt, bar sem nú er sýnilegt
að þorskur er að ganga á Norður
landsmið, og vetrarú'tgerð frá
Eyjarfjarðarhöfnum er að verða
möguleg. Tvo sl. vetur hafa stóru
bátarnir verið gerðir út héðan
í stað þess að fara ’ Suðurlands-
vertíð, og var afli þeirra góður.
En ef skilyrði eru ekki fyrir því
að bátarnir geti athafnað sig
hér að vetrinum missum við
þá suður, og þá fer einnig fjöldi
fólks til að vinna þar í landi,
og eftir verða aðeins börn ' g
gam-'-.iienni. Ef við hins vegar
getum gert bátana út héðan helzt
fólkið heima, og bað er mikið
atriði fyrir stað sem Ólafsfjörð.
Viðgerð á hafnarmannvirkjum
Það sem við erum nú að gera
í hafnarmálum, og hefur verið
unnið að í sumar, er viðgerð
á þeím skemmdum, sem urðu
á hafnargarðinum á sl. hausti
og ennfremur er verið að flytja
stórgrýti norðan hans, og er ætl
unin að það hlífi honum að veru
legu leyti. Við tilkomu hins nýja
grjótgarðs mun skapast meiri
tekið á Garðs- og Skeggjabrekku
dal, en þar er jarðhita svæði. í
upphafi var ekki borað eftir vatn
inu heldur aðeins grafið með
handverkfærum. Síðan hefur
einu sinni verið borað uim 70
metra djúp hola. Með örum vexti
bæjarins og auknuim húsbygg-
ingum er nú svo komið að heita
vatnið er ekki fullnægjandi. Var
því ráðizt í að fá hingað Norð-
urlandsborinn svonefnda, og er
hann kominn hingað fyrir nokkr-
um dJögum og hefur þegar hafið
borunina.
Þetta mun vera hans fyrsta
verk, enda er hann nýkominn
til landsins. Ætlunin er að bora
hér eina til tvær holur 3—500
metra djúpar og eru miklar von-
ir tengdar við þessar fram-
kvæmdir. Unnið verður við bor-
unina á vöktum og þarf til þess
3—4 km. svo endarnir næðu
saman, en auk þess eru nokkrar
ár óbrúaðar. Þá er að sjálfsögðu
eftir að bera slitlag á allan veg-
inn. En þessi vegur verður án
efa mikil samgöngubót fyrir okk-
ur því áætlað er að ferð til Akur
eyrar taki aðeins rúman, klst. f
stað 4—5, eins og nú er. Nú ligg-
ur vegurinn yfir Lágheiði í Fljót
og þaðan inn allan Skagafjörð
og um öxnadalsheiði.
Þá má einnig gera ráð fyrir
að Múlavegurinn verði fær mik<-
inn hluta ársins, en nú lokumst
við inni í fyrstu snjóum. Hér er
lítill flugvöllur, og hefur sjúkra-
flugvélin notað hann. Völlurinn
er þó mjög ófullkominn og lítill
og þarf þar úrbótar, og er mikill
áihugi fyrir bsettum flugsamgöng-
um, en fyrsta skilyrðið er vitan-
lega nothæfur flugvöllur.
Annars má segja, þegar allt
kemur til að Ólafsfirðingum
vegni vel og að hagsæld ríki
hér. Það má m.a. marka af þvl
að fóikinu hefur fjölgað mikið á
síðustu árum, og margir burtflutt
ir Ólafsfirðingar komið heita
aftur.
Unga fólkið hcima.
— Að lokum ein spurning Ás-
grimur. Ég hef heyrt að ykkur
gangi vel að halda unga fólkinu
hér heima yfir veturinn, og mun
það öfugt við það, sem gerist
í öðrum bæjum á_ Norðurlandi.
Hvað veldur?
— Það er eins og ég sagði
áðan hið mikla atvinnuörytggi nú
síðustu veturna, sem veldur þar
miklu um, en hitt mún einnig
hafa nokkuð að segja að við
höfum komið upp mjög myndar-
legu félagsheimili og það á einn-
ig sinn drjúga þátt í heimsetu
fólksins.
Það er bjart yfir þessu norð-
læga athafnaplássi, er við kveðj-
um það um hádegi á sunnudag.
Síldarskipin eru flest hætt veið-
um og liggjá bundin í höfn, sem
Ólafsfirðingar vona að verði líf-
höfn innan tíðar. Syðst í bæn-
um sjáum við mörg hús í bygg-
ingu þar eru Ólafsfirðingar í

■ ■ - ■
■ ..............................................
Ólafsfjörður, séð frá Kleifum handan bæjarins.
möguleiki fyrir bátana að vetr-
inum til róðra frá heimahöfn.
Hafnar- og vitamálaskrifstofan
annast þessar framkvæmdir, og
hefir hún flutt hingað öflugar
vélar til grjótflutninga í garð-
inn.
— Ólafsfjarðarbátar hafa afl-
að vel á síldveiðunum í sumar, og
einnig hefur verið saltað ht
mikið af síld. Má því segja að
landvinna hafi verið góð, enda er
svo, að vart hefur verið unnt að
fá menn til almennrar vinnu
það sem af er þessu ári.
í því sambandi má nefna sem
dæmi, að flestir þeirra 20-30
r.ianna', sem hafa unnið í sumar
og vinna enn við höfnina eru
aðkamumenn. Þannig er ástatt á
fleiri sviðum hér. Okkur vantar
fólk til ýmis konar starfa. Þeim
framkvæmdum, sem nú er unn-
ið að við höfnina, verður vænt-
anlega lokið seint - hessum mán-
uði. Frekari aðgerða er þörf í
hafnarmálum, og er það mál í
at/hugun.
Hitaveituframkvæmdir.
Aðrar framkvæmdir má segja
að séu á vegum bæjarins eru í
sam.bandi við hitaveituna.
Hitaveitu var komið á hér á
árunum 1943 og 44. Var vatnið
10—12 menn, en þar er sama
sagan og við aðrar framkvæmdir
við höfum orðið að fá flesta
mennina að, þar sem heima-
menn eru allir uppteknir við
önnur störf.
Auk þeirra fjölda einstaklinga,
sem nú eru með íbúðarhús í smíð
um er verið að reisa raðhús á
vegum bæjarins. Verða í því fjór
ar íbúðir og verða þrjár seldar
fokheldar. Ef þessi tilraun gefst
vel mun haldið áfram á þeirri
braut.
Þá er hafinn undirbúningur að
varanlegri gatnagerð og eru mæl
ingar vel á veg komnar. Ætlunin
er að malbika göturnar og sér
Bárður Daníelsson verkfræðing-
ur um verkið. Ekki er unnt að
svo komnu að segja um með
vissu hvenær verkið getur haf-
izt, en það er aðkallandi og mun
verða hraðað eftir því sem unnt
er.
Múlavegurinn.
Múlavegurinn er ofarlega í
huga okkar og vonum við að
hann verði fær innan fárra ára.
Ekki hefur verið unnið í honum
Ólafsfjarðarmegin á þessu ári, en
Dalvíkur megin hefur vel miðað.
Þegar vinnu líkur í haust gæti
ég trúað að eftir væru svo sem
sunnudagavinnu að byggja sér
þak yfir höfuðið. Nú nota þeir
frídaginn, því vinnuafl er af
skomum skamimti. Á túni suður
méð hinu fagra Ólafsfjarðarvatni
er hótelstjórinn Randver Sæm-
undsson, að hirða tún sitt. Hann
þarf á miklu heyi að halda í vet-
ur, því hann á nokkrar kindur,
og þær þurfa sitt. Er við komum
að fremri enda vatnsins verður
okkur litið um öxl og við sjónum
okkar blasir hinn grösugi Ólafs-
fjörður, með vel hýst bænda-
býli í báðum hlíðum, en fyrir
botni fjarðarins austanverðum
er þyrping hvítra húsa, og það,
sem vekur ósjálfrátt athygli er
að hvengi sér reykjarhnoðra yfir
bænum. Nei það er rétt, það er
hitaveita á Ólafsfirði. — St. E.
Sig.
Trúlofunarhringar
Hjálmar Torfason
gullsmiður
Laugavegi 28, 2. hæð.