Morgunblaðið - 08.01.1963, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 8. janúar 1963
MORGV N BL AÐIÐ
17
kjólum eru hinar svörtu silki
„Tunikur“-útsaumaðar með
glansandi „rosa Krepp“.
— Við kjóla írá Díor er
borið lítið af skartgripum. í
stað þeirra kemur áberandi
útsaumur á ermum og háls-
máli. Er þar átt við kvöld-
kjóla.
— Síðir „Capes" sjást ekki,
en í stað þess koma stutt
herðasjöl úr skinni eða grann-
ir skinnbryddaðir kragar.
Myndir þaer, sem ég sendi
með þessum bréfstúf mínum,
eru allar af tízkufatnaði frá
Díor og tala þær sínu máli.
„Tunika-Look“ sem má sjá á
öllum tímum dags. — Síddin
er um miðja ökla — og að
neðan legst hann þétt að fót-
unum annaðhvort slétt eða í
fellingum. Þeim fylgja einnig
tau-belti sem eru lauslega
hnýtt. Efri hlutinn myndar
grannar axlir og flöt brjóst.
Ermarnar, hvort sem þær eru
síðar eða stuttar falla þétt að
hliðunum. Hálsmálið er rúnn-
að — ýmist hátt eða lágt.
Hárið er greitt slétt aftur og
bundið í hnút.
Á hinum þröngu, síðu kvöld
Buxnapils það nýjasta hjá Díor
Hjá Dior er sídd kjólanna
óbreytt. Marc Bohan, sem tek-
ið hefur við af Yves Saint
Laurent hjá Dior, lætur pils-
in víkka með saumnum að
neðan. Sum pilsin hafa djúpa
fellingu og er hún opnast
koma skálmar í ljós. — Eru
þetta hin svokölluðu „buxna-
pils“.
Bökin eru næstum altaf
slétt og „draktar“-jakkar eru
annaðhvort mjög stuttir eða
þá þeir ná niður á mjaðmirn-
ar. —
Kápur eru almennt sléttar
en þó teknar aðeins að í mitt-
ið. Stundum fylgja þeim tau-
belti, sem lokað er með flatri
slaufu. Á kvöldin klæðast kon
ur mjög þröngum, síðum
skinn-brydduðum kápum. —
Þeim er lokað á hliðunum, og
kallaðar „Bojar“-kápur.
Kjólar eru almennt sléttií
og einfaldir í sniði. Mesta at-
hvsli vekur hinn svokallaði

vm\S'APBPÉP FRA
AAAcRI U
Aftræður 1 dag:
Guðjón Þórðarson
frá Jaðri á Langanesi
ÁTTRÆÐUR er i dag Guðjón
Þórðarson fyrrverandi bóndi að
Jaðri á Langanesi.
Hann er fæddur að Hólum í
Biskupstungum 8. jan. 1883. For-
eldrar hans voru hjónin Vígdís
Vigfúsdóttir og Þórður Þórðar-
eon. Að Guðjóni standa sterkir
Btofnar. Vitna ég þar um í minn-
ingargrein er Hannes Þorsteins-
son skrifaði um Þórð föður hans
látinn í dagblaðið Vísi og einn-
ið þar sem Hannes þjóðskjala-
vörður minnist á íbúa Biskups-
tungna í einum kafla ævisögu
sinnar. Guðjón hleypti ungur
Iheimadraganum og lagði leið
sína í verið. Þá stóð skútuöldin
sem hæst. Varð»jþað úr að Guð-
jón réði sig nokkrar vertíðir á
eeglskip frá Reykj avík óg Hafn-
Brfirði. Enda flutti fjölskylda
hans til Hafnarfjarðar um alda-
mótin. Brátt varð Guðjón eftir-
sóttur háseti. Ekki sízt fyrir
Ihversu maðurinn var mikill snill-
ingur að hagræða seglum og
Iklifra upp reiða ,þegar veður-
guðinn lét öldurnar rísa sem
Ihæst. Sagt hefur mér gamall
Bkipsfélagi Guðjóns, að eitt sinn
hafi Guðjóni tekizt að bjarga
heillli skipShöfn í mannskaða-
veðri með því að klífa upp blak-
aða kaðla og siglutopp og slá á
eegl. Á skipstjóri að hafa sagt við
Guðjón áður en hann lagði í
þessa för:„Guðjón minn ,ég skipa
þér ekki þetta.“ En Guðjón hafði
•agt: „Ég held mér takist þetta“.
Guðjón hafði í hyggju að ganga
( Sjómannaskólann, en atvikin
böguðu því öðruvísi. Guðjón réð-
ist sjómaður sumarið 1903 til
Friðriks Guðmundssonar, bónda I
að Syðra-Lóni á Langanesi. Þar
kynntist Guðjón sinni ágætu
eiginkonu Kristínu Jónsdóttur
Benjamínssonar bónd-a á Syðra-
Lóni og voru þau gefin saman
í hjónaband að Sauðanesi 8. des.
1906.
Kristín var kvenna glæsileg-
ust og held ég að sumir ógiftu
mennirnir hafi undrast að Krist-
ín skyldi velja sér að lífsföru-
naut hinn smávaxna Hafnfirð-
ing. En Kristín valdi rétt. Guð-
jón er frábær drengskaparmað-
ur, sem hefur áunnið traust og
virðingu allra þeirra er honum
hafa kynnzt á lífsleiðinni. Hann
hefur virt mannhelgi og ekki
troðið annarra hlut undir fót-
um sér. Ekki hefur hann sótzt
eftir mannaforráðum, né veg-
tyllum, en samt áorkað því að
vaxa upp úr fátækt til bjargálna.
Ala upp fimm mannvænleg börn
þeirra hjóna, ásamt tveimur fóst-
ursonum og eina fósturdóttur.
Á Jaðri hafa þau hjón búið
síðan 1913. Guðjón hefur gegnt
mörgum trúnaðarstörfum, verið
fiskmatsmaður, kjötmatsmaður,
kirkjugarðsvörður um margra
ára bil. Þau störf hefur hann
rækt með árvekni og skyldu-
rækni. Merkasta starf Guðjóns
álit ég þó fólgið í þeim miklu
störfum sem hann hefur lagt í
dýralækningar. Má segja að þar
hafi Guðjón unnið stórvirki í
þágu landbúnaðarins í fjórum
sveitarfélögum. Störf þessi hafa
verið unnin af mannúð í þágu
málleysingjanna, en ekki til þess
að auðgast af krónum. Þó mun
sýsla og sveitafélög hafa veitt
honum einhver heiðurslaun fyr-
ir þessi störf á síðari.
Síðan í október hafa þau hjón
dvalizt á Lokastíg 5 hér í bæ, á
heimili Margrétar dóttur sinnar
og manns hennar Emils Sigur-
jónssonar málarmeistara.
Þegar Guðjón var sjötugur var
honum haldið veglegt samsæti
í Þórshöfn. Hófið sátu um 200
manns. Kom þá fram í þeim
ræðum er þar voru fluttar,
hversu frábærra vinsælda þau
Jaðarshjón hafa öðlast í sínu
norðlæga héraði.
„Fögur sál er ávallt ung, þótt
aldurinn færist yfir“. Þakka ég
svo Jaðarshjónum trausta og ein-
læga vináttu fyrir mig og mína
fjölskyldu.
Óska ég þess að ævi’kvöld
þeirra megi verða bjart og fag-
urt.
Óli P. Möller.
„Hefur þú gengið til góðs,
götuna fram eftir veg“.
Þessi orð flugu mér í hug. þeg-
ar ég minntist þess að vinur
minn, Guðjón Þórðarson, hefur í
dag 80 ára vegalengd að baki
sér á okkar mælikvarða. Ekki
þekki ég nema um 30 ára skeið
þá vegalengd, sem Guðjón gekk.
Hann bjó búi sínu að Jaðri, en
eins var það, þótt bú hans léti
ekki mikið yfir sér, fremur en
húsbóndinn sjálfur mun samt öll
um hafa fundizt hann gott heim
að sækja og jafnan farið léttari
úr hans garði, eða þeirra ágætu
hjóna, Guðjóns og Kristínar.
Leið Guðjóns var engin al-
faraleið. Þótt í fljótu bragði sýn-
ist svo. Guðjóni var ekki nóg að
stunda sitt bú, heldur flaug hann
fremur en gebk milli allra er
til hans leituðu og þurftu á hjálp
að halda .Vil ég þar nefna hans
óþreytandi áhuga og heppni að
hjálpa sjúkum málleysingjum.
Því sem dýralæknis var Guðjóns
jafnan leitað um héraðið og
heyrðist hann aldrei kvarta um
að starfið væri þreytandi og eril-
samt, hvort sem hans var vitjað
á nóttu eða degi. Eins ef einhver
maður dó í sókninni, þurfti Guð-
jóns við að útbúa hinstu hvíl-
una því þann starfa hafði hann
um mörg ár.
Enginn sem nú sér þig Guð-
jón minn getur skilið, hversu
unglegur og ern þú ert eftir
þinn erilsama vinnudag. Eða er
svona létt að lifa fyrir það eina
nauðsynlega
Guð blessi ykkur hjónin og
skyldmenni ykkar þennan dag
og ævina alla.
H. E.
Skrifsfofusfúlka
Þekkt gamalt fyrirtæki villi ráða AÐSTOÐAR-
GJALDKERA (stúlku). Tilboð (ásamt meðmælum)
er greini aldur, menntun og fyrri störf, sendist afgr.
Morgunblaðsins auðkennt: „Gjaldkeri".
Fyrirliggjandi
Trétex 270x120 cm.
Harðtex 270x120 cm.
Gips-þilplötur 260x120 cm.
Þeir, sem eiga ósóttar pantanir vitji þeirra sem
fyrst, annars seldar öðrum.
MARS TRADING COMPANY HF.
Klapparstíg 20. — Sími 1-73-73.