Morgunblaðið - 23.05.1963, Blaðsíða 1

E
32 síður
Framsóknarmenn reyndu að fá Breta
til að gera kröfur á hendur okkur
- Hvaða nafní viEfa
menn nefna slíka iðju?
Tíminn leyndi viðtalinu J
í við IMiels P. Sigurðsson j
I LANDHELGISMÁLINU hafa Framsóknarmenn og
kommúnistar að undanförnu lagt megináherzlu á þau vís-
vitandi ósannindi, að brezka stjórnin hyggðist fara fram á
framlengingu undanþáganna til veiða á afmörkuðum svæð-
um innan 12 mílnanna, þegar þær renna út eftir nokkra
mánuði, og bætt því við, að leiðtogar stjórnarflokkanna
væru óðfúsir að iallast á slíka framlengingu.
í Tímanum s.l. sunnudag var þar að auki enn á ný látið að
því liggja, að Bretar hefðu ekki viðurkennt 12 mílna fisk-
veiðilandhelgi íslands. Orðrétt sagði:
„Það liefur verið umdeilt atriði hvort í landhelgissamn-
ingnum fíá 1961 telist fullkomin viðurkenning brezku stjórn
arinnar á 12 mílna fiskveiðilandhelgi íslands."
Með þessari fullyrðingu annars vegar og hins vegar
ósannindunum um það, að leiðtogar stjórnarflokkanna
vildu fallast á framlengingu undanþáganna til veiða innan
12 mílnanna, voru Framsóknarmenn vísvitandi að vinna
gegn íslenzkum málstað. Þeirra skýringar og fullyrðingar
voru í fullri andstöðu við hagsmuni okkar.
Auðvitað reyna Bretar að halda eins vel á utanríkismál-
um sínum og þeim er unnt, en þeim kemur ekki til hug-
ar að beita hlekkingum og svikum til þess að níðast á ís-
lendingum á þann veg, sem Tíminn hefur þrástagazt á, að
Bretum væri unnt að gera.
Morgunlaðið ætlar ekki að velja þessari iðju Framsókn-
armann nafn. Kjósendur munu dæma um hana 9. júní.
í tilefni af ummælum Tímans
hefur brezki sendiherrann f. h.
ríkisstjórnar sinnar tekið fram
eftirfarandi:
„Ég vil leyfa mér að endur-
taka enn einu sinni þær yfir-
lýsingar, sem ríkisstjórn mín
hefur áður gefið íslenzku ríkis-
stjórninni um að rikisstjórn mín
hefur ekki í hyggju að fara fram
á framlengingu þriggja ára tíma-
bilsins, sem lýkur 11. marz 1964.
Fullyrðingar um hið gagnstæða
verða að teljast alvarleg rang-
túlkun á ótvíræðri og afdráttar-
lausri afstöðu ríkisstjórnar minn
ar í þessu efni.“
Rækilegar verður ekki undir-
strikað, að landráðabrigsl Fram-
sóknarmanna og kommúnista eru
uppspuni frá rótum.
En Tíminn ætlaði sér að herða
„sóknina“ sL sunnudag, þegar
blaðið birti skeyti frá NTB-
fréttastofunni, sem hefur inni að
halda óstaðfestar sögusagnir um
það, að í orðsendingu Breta til
íslenzku ríkisstjórnarinnar út af
Milwoodmálinu segi, að Bretar
viðurkenni ekki 12 mílna fisk-
veiðilandhelgi. Orðrétt segir í
6keytinu skv. þýðingu Tímans:
„Heimildir í ráðuneytinu (í
skeytinu: Diplomatiske kilder)
segja, að orðsending Breta frá í
gær segi, að stjórnin geti ekki
þvingað Smith' til að fara til ís-
lands, þótt ríkisstjórnin telji að
það væri í hag beggja aðila. Orð-
sendingin rakti atburðina ná-
kvæmlega og þess var þar getið,
að Stóra-Bretland viðurkenndi
ekki 12 mílna markalínu íslands,
segja heimildirnar.“
Skeyti þetta er sent áður en
orðsendingin var birt, og þar er
þess vegna um að ræða óstað-
festa sögusögn. Þetta gerði Tím-
inn sér ljóst, og þess vagna sneri
blaðið sér til íslenzka utanríkis-
ráðuneytisins, þar sem það
ræddi við Niels P. Sigurðsson,
deildarstjóra, sem upplýsti blað-
ið um það, að ekki væri einu
orði að þessu vikið í orðsendingu
Breta.
Engu að síður birti Tíminn
þessa ,,fregn“, og bætti við hana
sinum hugleiðingum. Þarna var
um vísvitandi fölsun að ræða,
því að blaðið vissi betur sam-
kvæmt öruggustu heimildum.
Tilraun Tímans til að skjóta
sér á bak við hið óstaðfesta
skeyti NTB-fréttastofunnar —
— og nota fréttastofu útvarpsins
í þeim tilgangi — er því áfram-
hald falsananna og fullkomin
ósvífni.
Þá er það og algjört iðleysi,
sem yfirleitt þekkist ekki hjá
nokkru lýðræðisblaði í veröld-
inni, að skrökva því upp á er-
lenda sendifulltrúa, að þeir fari
rangt með, en Tíminn gerir sig
sekan um það í gær að brigzla
brezka sendiherranum um að
rangfæra orð blaðsins, þótt eng-
inn fótur sé fyrir þeirri fullyrð-
ingu.
I viðtali því, sem Morgun-
blaðið birti við Ólaf Thors,
forsætisráðherra, vék hann að
því, að Framsóknarmenn mundu
slíðra þau eiturvopn, sem þeir
hafa haft á lofti, landráðabrigzl,
falsanir og ósannindi um utan-
ríkismál landsins, Tímamenn
höfðu ekki vit á þessu. Þess
vegna standa eiturvopnin nú í
holdi Framsóknarflokksins sjálfs.
Um þetta er einnig rætt í
ritstj.gr. í dag.
Bifreiðabruninn í Stóra-VatnsskarðL
Ljósm.: Stefán B. Pedersen.
Hver borgar tjónið
ef bifreið brennur?
MORGUNBLAÐIÐ birti í gær
frétt um bíl, sem gjöreyðilagðist
í bruna í Stóra-Vatnsskarði sl.
sunnudagskvöld. Með fréttinni
voru birtar myndir, teknar af
Stefáni B. Pedersen, sem undir-
strikuðu hina miklu eyðilegg-
ingu.
Þetta varð til þess, að ýmsir
hringdu til Morgunblaðsins og
vildu fá að vita, hvort bifreiða-
tryggingar bættu slíkt brunatjón.
Morgunblaðið sneri sér til Run
ólfs Þorgeirssonar, deildarstjóra
bifreiðadeildar Sjóvá, sem góð-
fúslega veitti eftirfarandi upp-
lýsingar um brunatryggingar bif
reiða:
Sé bifreiðin aðeins tryggð svo-
nefndri „skyldutryggingu" fæst
tjón vegna bruna ekki bætt.
Hins vegar er hægt að kaupa
sérstaka brunatryggingu fyrir
bifreiðina og er slík trygging al-
gerlega frjáls og bifreiðareigand-
inn verður sjálfur að taka ákvörð
un um hvernig henni skuli hátt-
að.
Bifreið, sem er kaskótryggð, er
jafnframt brunatryggð og gildir
sú trygging hvar og hvenær sem
er á tryggingartímabilinu (þ.e.
hvort sem kviknar í bílnum sjálf
um, kviknar í honum við bruna
í bílskúr o. s. frv.).
Taki bifreiðareigandi sjálfsá-
hættu, t.d. fyrstu 1000 krónurn-
ar, gildir hún við bruna svo sem
aðrar skemmdir á bifreiðinni.
114 refir og 223
minkar drepnir
SAUÐÁRKRÓKI, 19. maí. —
Fram kom í skýrslu sem lögð var
fyrir nýafstaðinn sýslufund
Skagafjarðarsýslu, að á árinu
1962 voru alls unnir í sýslunni
114 refir, þar af flestir í Lýtings-
staðahreppi, eða 44, auk þess
voru unnir 223 minkar, þar af
66 í Skefilsstaðahreppi. Heildar-
kostnaður við eyðingu vargsins
nam tæpum 223 þúsundum kr.
— jón.