Morgunblaðið - 02.07.1965, Síða 15

FSstuðagur 2. jölí 1965
M0RGUNBLAD1Ð
15
HEIMSÓKN Torsten Nilsson,
utanríkisráffherra Svía, er nú
lokiff og hélt hann, ásamt
konu sinná heim á leiff í
morgun. — Utanríkisráffherr-
ann efndi til fundar í gær
meff fréttamönnum blaffa og
útvarps og ræddi þar um
heimsóknina til íslands og
svaraffi einnig spurningum
um ástandiff í alþjóffamálum,
Vietnam, samvininu EFTA og
Efnahagsbandalagsins, af-
stöðu Svía til Atlantshafs-
bandalagsins o.fl.
FRÓÐLEG FERÐ
Utanríkisráðherrann hóf
mál sitt með því að segja, að
heimsókn hans til íslands
hefði í alla staði verið mjög
fróðleg og ánægjuleg.
Hann kvaðst að visu hafa
Torsten Nilsson meff Ásmundi Sveinssyni myndhöggvara, aff skoffa höggmyndir Ásmundar.
leg vandamál á friðsamlegan
hátt væri sú, að sem flestir
tækju þátt í alþjóðasamstar'fi
innan Sameinuðu þjóðanna.
AFSTAÐAN TIL KJARN-
ORKUV OFNANNA
Nilsson var spurður um það
hvort Svíar hyggðust koma
sér upp eigin kjarnorkuvopn-
um. Hann kvað það skoðun
sænsku stjórnarinnar, að tak
marka ætti útbreiðslu kjarn-
orkuvopna og væri nauðsyn-
legt, að ná alþjóðlegu sam-
komulagi um það. f>ótt Svíar
væru kannski ekki reiðubún-
ir til þess nú þegar, af tækni
legum ástæðum að hefja fram
leiðslu kjarnorkuvopna, væri
tækniþróunin ör og að því
kæmi ,að Svíar eins og ýmsar
aðrar þjóðir hefðu möguleika
á því að framleiða kjarnorku
vopn. Utanríkisráðherrann
ítrekaði hins vegar nauðsyn
þess, að komið yrði á tak-
mörkun á útbreiðslu kjarn-
orkuvopna áður en fleiri þjóð
ir fengju þau vopn í hendur.
Þá ræddi hann einnig um
friðsamlega notkun kjarnork-
unnar og sagði, að kjarnorkan
hefði hingað til ekki verið
ódýrari til orkuframleiðslu en
— sagði Torsten IViilsson,
á fundi með blaðamönnum
í gær
Svíar halda fast viö hlut-
leysisstefnuna
anna yrði til þess að aðrar
þjóðir fylgdu á eftir, en það
væri þó ekki ljóst enn.
ALÞJÓÐLEG VANDAMÁL
Utanríkisráðherrann var
spurður um samvinnu EFTA
vatnsaflið, en að því myndi
brátt koma, að Svíar hefðu
fullnýtt möguleika sína á því
sviði. Hins vegar væri olían
ódýr orkugjafi og það borg-
aði sig vel að nota hana.
komið til Islands áður, en þá
einungis haft tækifæri til að
skoða sig um í Reykjavík og
nágrenni og heimsækja Þing-
velli. Nú hefði hann hins veg
ar farið norður í land og lét
hann vel af ferðinni þangað.
Sérstaklega hefðu hinar
miklu framkvæmdir á mörg-
um sviðum vakið athygli
sína, svo sem hinn mikli
fjöldi nýrra húsa, sem hér
hefðu verið byggð, almenn
bílaeign landsmanna o.fl. sem
bæri vitni þróttmiklu þjóðfé-
lagL
Utanrí-kisráðherrann kvaðst
hafa rætt við ráðherra ís-
lenzku ríkisstjórnarinnar og
væru þau vandamál sem við
væri að etja hér áþekk þeim,
sem flestar aðrar Evrópuþjóð
ir ættu við að stríða.
Þá hefði hánn rætt við utan
ríkisráðherrá íslands, Guð-
mund í. Guðmundsson, en
samstarf íslands og Svíþjóð-
ar hefði jafnan verið gott á
alþjóðavettvangi. í því sam-
bandi vakti hann sérstaklega
athygli á viðleitni Norður-
landaþjóðanna til þess að
leysa fjárhagsvandamál Sam-
einuðu þjóðanna og hefðu þau
í þeim tilgangi reitt af hönd-
um sérstakt aukaframlag til
samtakanna. ísland hefði tekið
þátt í því, ásamt hinum Norð
urlöndunum. Vonandi væri,„Hvaff hefur þá í kaup á timann?“, spurffi sænski utanríkisráffherrann þessa ungu stúlku, sem heitir
að þetta framtak Norðurland-Laufey Kristinsdóttir. „26.30“, svaraffi hún.
Frú Nilsson ásamt konu Ásmundar Sveinssonar.
og Efnahagsbandalagsins og
sagði hann, að það væri von
manna, að Evrópu yrði ekki
til frambúðar skipt í tvær
efnahags- og verzlunarheildir.
Ekki mundi verða um að ræða
samninga milli þessara
tveggja aðila nú á næstunni
um nánara safstarf, betra
væri að láta nokkurn tíma
líða áður en það yrði.
Um Vietnam-málið sagði
Torsten Nilsson, að frá sjónar
hóli Svía bæri að leysa öll
deilumál á friðsamlegan hátt.
>að ætti einnig við um Viet-
nam, en hins vegar virtust
ekki í bili vera forsendur fyr-
ir slíkri lausn, þótt menn
hlytu að vona, að það- tækist
fyrr en síðar.
Þá var utanríkisráðherrann
spurður um afstöðu Svía til
inngöngu Rauða-Kína í Sam-
einuðu þjóðirnar og kvað
hann það jafnan hafa verið
skoðun sænsku stjórnarinnar,
að Pekingstjórnin ætti að
taka sæti Kína þar. Enda
hefðu fulltrúar Svía hjá Sam
einuðu þjóðunum greitt atkv.
á þann veg. Forsenda þess að
takast mætti að leysa alþjóð-
UTANRÍKISSTEFNA
SVÍA
Aðspurður um, hvort nokk
urra breytinga væri að væntá
á afstöðu Svía til Atlantshafs
bandalagsins, sagði Nilsson,
að í Svíþjóð væru allir flokk
ar og allur almenningur sam '
máía um, að halda óbreyttri
hinni hlutlausu utanríkis-
stefnu landsins. Hún byggðist
á gamalli og sterkri hefð og
stæði ekki til að breyta henni.
Utanríkisráðherrann vék
stuttlega að deilu SAS og
Loftleiða, og kvaðst persónu-
lega vera ánægður með lausn
hennar. Þegar um væri að
ræða hagsmunaárekstur af
þessu tagi væri nauðsynfegt
að leysa harm með samning-
um.
Torsten Nilsson sagði að
lokum, að hann hefði fyrr um
daginn heimsótt Listasafn
ríkisins og vinnustofu As-
mundar Sveinssonar og hefði
það komið sér mjög á óvart,
að svo fámenn þjóð ætti svo
mikið af góðum iistamönnum
og nútimaUstaverkum.