Morgunblaðið - 17.11.1966, Síða 19

Fimmtudagur 17. nóv. 1966
MORCU NBLAÐIÐ
19
unGT
FDLK
SAMAN 4ÍEFVR. Ttkl|>
ÍÍTafn örttnnlau^ðonl
hootenanny í puerto vallarta
mexico/ég segi nú þú hlýtur að
hafa ruglast eitthvað. það vill
svo til að ég er í the Supremes/
þá tekur hann af sér teppið og
verður allt í einu að miðaldra
lyfsala. í áróðursferð í þessu
kjördæmi. hann fer að æpa að
mér þú ert hann. þú ert sá sem
stendur fyrir öllum uppþotunum
út af Vietnam. snýr sér strax að
hópi fólks og segist láta skella
mér í rafmagnið opinberlega
næsta fjórða júlí ef hann nái
kosningu. ég horfi í kringum
mig og allt þetta fólk sem hann
er að tala við heldur á rafsuðu-
tækjum/þarflaust að segja neitt
og ég læt mig hverfa í hvelli og
fer út í kyrláta og snotra sveit.
stend þar og skrifa HVAAAÐ á
uppáhaldsvegginn minn og viti
menn umboðsmaðurinn minn frá
plötufyrirtækinu er kominn þar
í þotu „ég er hingað kominn til
að ná í þig og síðustu listaverk
þín. þarftu aðstoð við eithvað?“
(hlé)
söngvar mínir eru gerðir með
eirtrommu í huga/hvaða kvíða-
ÁST MfNUS EKKERT
ENGIN VfDD
„í>að er hann sem er hinn ó-
kijndi konungur þjóðlagasöng-
sins.....Hinn þýðingarmesti af
þjóðlagasöngvurum nútímans".
— Newsweek.
„Söngvar Dylans lýsa af skáld j
skap og hugmyndarflugi.........
undrabarn hljómlistar og orða“.
— New York Times.
„.....risinn sem gnæfir hæst
í öllum þjóðlagasöng......hann
er listamaður, fyrir utan það að
vera undrabarn“.
— San Francisco Examiner.
Þannig farast stórblöðunum,
meöal annars orð um ungskáldið
og söngvasmiðinn Bob Dylan. Og
þó menn karpi í Bandaríkjunum
og annars staðar um ljóð og
söngva Dylans, hvort hér sé á
feröinni undrabarn, lýriskt skáld
lélegur eða góður ádeilusöng- j
vari, uppauglýst tízkufyrirbrigði
eða táningagoð, verður því vart
mutmælt að hann sé snillingur. I
Snillingur sem unnið hefur slg
upp á stjörnuhimininn af eigin
rammleik og gáfum. Nú þegár
hafa komið út sjö „lang playing“
plötur með honum (Anather side
of Bob Dylan/The Thimes They
are A-Chagin/The Freewheelin
‘Bob Dylan/Bob Dylan/Bring it
All Back, Home/Higway 61 Rev I
isited/Blonde On Blonde/. Allar
hafa þesar plötur selzt í milljón
eintaka um allan heim. Aftan á
hulstrin utan um þessar plötur
hefur Dylan oft skrifað ljóð eða
hugvekjur, en í gegnum þær má
helzt komast nær Dylan sjálfum
Aftan á hulstrið á plötuni „Bring
It All Back Home“ hefur Dylan
skrifað:
Ég stend þar og horfi á her-
sýninguna/finn skyldleika við
hinn syfjaða john estes. jayne
mansfield. humprey borgart/mor
timer snurd. ástleitinn þumal-
puttaferðalangur með japanska
ullarábreiðu. vekur athygli mína
með því að spyrja hvort hann
hafi ekki séð mig á þessum
LJO'Ð
Móða
Ég stend og stari út í kuldann
stend við glugga og rúðan hylst móðu,
sem hverfur.
TÉg stend við glugga, glugga.
Mynd þína bar á huga minn
eins og móðu, sem andað er á kalda
rúðu.
Skugga um stund. Skugga.
Ljóð
í flöktandi Ijósi liðinna alda
er líf mitt sem skuggi,
skuggi, sem titrar á veggnum, teygist
og styttist
í takt við ljósið.
í ofbirtu komandi ár^ hverfur minn
hvikuli skuggi.
Hvað verður um líf mitt?
Guðsteinn Guðmundarson.
fullum lit sem er. má ekki nefna
hann á nafn. augljóst. fólki geðj
ast kannski ekki að mildum braz
ilískum söngvara. . . . ég er hætt-
yr að reyna að vera fullkominn/
það furðar mig að í hvíta hús-
inu er fullt af fóki sem aldrei
hefur verið í apollo leikhúsinu.
ég er furðu lostinn af hverju all-
an ginsberg var ekki látinn lesa
Ijóð við embættisvígslu forset-
ans/ef einhver álítur norman
mailer meiri mann en hank will
iams þá er vel. ég hef engin rök
fram að færa og drekk aldrei
Leyf mér að gleyma deginum
í dag þar til á morgun
mjólk. mundi heldur búa til
munnhörpuhaldara en rökræða
mannfræði azteka í mexico/ensk
ar bókmenntir. eða sögu samein
uðu þjóðanna ég tek á móti ring
ulreið. ég er ekki viss hvort hún
tekur við mér. ég veit að sprengj
an hræðir suma. aðrir eru hrædd
ir við að sjást með nýtízku kvik-
myndatímarit. reynslan kennir
að þögn skelfir fólk mest. .. . ég
er viss um að allar sálir hafa
eithað æðra að fást við/eins og
skólakerfið, ósýnilegan hring sem
enginn getur hugsað um án þess
að fara að rífast við einhvern/
frammi fyrir þessu, ábyrgð/ör-
yggi, algjörlega merkingarlaust
. .. .ekki vildi ég vera bach. mo-
zart. tolstoy. joe hill. gertrude
stein né jameh dean/þau eru
öll dauð. búið að skrifa hinar
Miklu bækur. búið að segja alla
Mikla málshætti/ég er hér á
róli til að draga upp smámynd
af því sem gerist hér stundum.
þó skil ég ekki allt of vel sjálfur
hvað er að gerast. ég veit samt
fyrir víst að við eigum öll eftir
að deyja og að enginn dauði
hefur nokkru sinni stöðvað heim
inn. ljóðin mín eru skrifuð í
hljóðfalli með óskáldlegum útúr-
snúningum/deilt með götuðum
eyrum fyrir eyrnarlokka. gerfi-
Ég er Bob Dylan, sumir vilja kalla mig skáld
augnahárum/mínus fólk sem
kvelur hvort annað sí og æ/með
hljóðmikilli malandi laglínu. lýs
andi tómleika. sést stundum geg
um dökk gleraugu og aðrir líf-
fræðilegar sprengingar. söngur
er hvað eina sem getur óstutt/
ég er kallaður söngvasmiður.
jóð er nakin vera........sumir
segja að ég sé skáld
(hló búið)
svo svara ég plötuumboðsmann-
inum mínum „já ég þarfnast
kannski smáhjálpar við að koma
þessu vegg inn í flugvélina".
Snilli Dylans liggur ekki ein-
göngu í þessu heldur fyrst og
fremst í ljóði og tónlist. Dylan
yrkir um allt sem fyrir augun
ber; um stjórnmál og stríð, borg
arlífið, unga fólkið, Jónínu á
Vesturgötunni, hamingjuna og
sorgina, sem tilveruna sjálfa og
samt hefur hann sagt á einum
stað í ljóðinu It’s Alright Ma
(I am anly bleeding).
myrkvast allt sem einskis nýtt
ef þú veist of fljótt, ei hefur þýtt
að berja höfðinu við steininn.
Þau kvæði sem frægust hafa
orðið með Dylan eru vafalaust
ádeilusöngvarnir, sem ekki er
þó víst að séu mest virði af
verkum Dylans. Öflugast þeirra
mun af flestra dómi er dýrka
Dylan vera It’s Alright Ma (I
am anly bleeding). Manni blöskr
ar oft hvernig Dylan tekst að
knúsa saman háð, ádeilu, heim
speki og ljóðlist í þessu kvæði.
Annað erindi þessa kvæðis hljóð
ar svo, snarað á íslenzku:
Þegar sumir óttast sigur,
aðrir fall
er einstakiingshyggjan teymd
á stall
hjá þeim er teija sitt æðsta kall
að kveija þá mest er cytt skai
í sall
eru aðrir til sem segja:
hataður ekkert
nema halrið
trúlausum orðum í allt er sáð
svo skurðgogunum verða að brað
jafnt barnsins leikföng ný
og snjáð
sem meinvill ljóss er lýsir láð
svo auglj .st er þó ei sé gáð
að ekki er allt
sem áður heilagt
meðan prédikarar boða kröm og
kvöl
kennarar segi að þekkingarvöl
geri heimsins gæði föl
góðieikanum verði á dvöl
á forseti Bandaríkjanna
einskis völ
en stundum
að standa nakinn
og þó boð og bönn séu sett um
allt
er það aðeins fjöldans dómur
þú forðast skalt
en þetta er ailt í lagi
mamma, mér tekst það.
En Dylan er meira en ádeilu*
skáld í léilu kvæði um daglega
lífið og ást sína í samanburði
við það (Love Minus Zero No
Limit) segir hann:
Mín ást er fædd í hljóði
án ofsa eða æði
ei vekur traust með tryggðar-
hjali
en er trú i gleði og sorg
þó fólk beri rás í barmi
og hristi loforð fram úr erml
mín ást hiær að sem blærinn
gylliboðin geta hana ei gleypt
í stoppskýlum og strætisvögnum
fólkið leitar eftir fregnum
Framhald á bls. 14
ttara að ég gæti gert nótt,
nátt að degi.