Morgunblaðið - 24.12.1966, Blaðsíða 6

m&9a sj»aji iJTjja ge
-uue iJina tta i^æ s-g-
ageaeAS }ot; B[}il
•wjAtl aijja efs iqqa
uríui uuen So Siui ©gp
§ui uinuiujo an giiui an
-3j«4 uras jaAfj -umuisnj
gO IJJlAS gOUI gO 5[SJOJ
go gnijoqixnj ja 3a“
:exsiAq jstgjAaq uras ^eun
H°q egeqeqAu go uutujo
ur.q es umuiujoq f TJgíN
•uuiuunjq j jngiu uin
-ujxgeq jijjo jas ipuuoj
go jeuuis jnjsiCs luieep
ge ejej ge jsegraj uj iac|
jsj unn •euniæusjueuiop
go eueguiusd j giqiui
gofui ijoui e jtkjjb ige
-guej eueq ua ‘uutuueui
ejuieg jtjiCj euuiA eoej
ge egie ge ia^ je uijijq
jjaqqo jba jpn eijir[
%.? ®ÍÍI BS m •'Tjje
eguiusd ejqiui iqqs uin
-gra giA ge jAq ‘jnspio jt
-jíj jaA jss euioq ipurvui
gecj •uinunei ge jujits
ejjji nq gjæj eq go uueq
ji.i/j buuia go eiuceg
ejso.iq i5j bjbj nq
jpqs riN jeuuiA ge jt
-j/j umunei ge jæj qjoj
gBAq ngjss bujb<j“
:joq niji'x e TAq ige
-Iieq unjx 'Jjjefg jesseq
giA siui e bjbj jjis gipieq
eddn iqqe ejei ge jas tge
-sgnq go ipuejpun gofui
gJBA unH gJJTJp Jgjeq
euegep e uiss ‘me juujs
njjspj jgges gæ<j ejjj'q
„jgou jnjjjs jnjsq go
utisq ujuioq js gse<j ejjjq
i9g-e-ggeg-e-ggeo“
:ejeg go uuj
gjegesnq e ddn egnfu ge
TAq gaiu juueq uujueq
jgeugej uujæq jjpun
uiisq uioq unq Jegocj
•uujiegöq ddn
gts sej unq uias ueq, ‘suj
-suuiuq ijj jnjje ijous
go eunjoj djsjg ‘jjjs gj
-jefs j euniæu jjsaj ‘uin
uoq jgeqqeq gæ<j e[jjrx
•„tuuoq
gaoi jjjq gjjefs gjq e
jsej jnjeg n<x -giui e gjq
euajui ge e uras ‘ejæu
-suiejsuijg ijjtjoas eqjj
ra jeq go jjjssjui nq uios
‘eunjpjsujBA j uingujusd
-jnjjjs je bjjbjs ijjss gH
•uiq ujunei njs eujsq
go euis nuujA jjj/j eguj
-usd eppjsjg ej jjjsoj^
•gjq uin juæA jeje Jiq/q
jsui go luosjeunsgnq go
gog ‘gejgnp goftu gjJSA
jjjsq n<x •jjjui giujeq
‘jjj/j nu jsq eqqe<“
:uueq
jgges uujgep efgjj<x
•ejuieg bjsojh jjj/j egep
efjq j uuba gæ<j ejjj'i
•jngpg jpue
-jeqsjnurejj jba jnjjefs
jjj ofq uujjngeui jjuieg
tuss uutst go ‘gijjeiu
sjpujj/p ge jsnjjss ne<x
'jjsg jgjeq uejqnjs uiss
‘Jlie gsui .inggæue ggfui
uueq jba ‘jgeuqeA uueq
jegsq •sujsuueui euueg
JpJ giA easg go uuj
-jeut ijj enq ‘nuisrtq i jij
eqej ge joj gæ<x ejjn ua
•jjjs gjuinjpfus j jepijAq
Ijj jsrggei go gjjeq uin
juunsqnjs ngojgnp ‘njjjx
qnejjs jiuieg JJSOj^
•jpuegeui nia
s[ijji iuos ‘ujjeq eui/ojg
ge jqqe egja jjjjos njo
jnjaq uios ‘jje<x 'gjAjpjo
ega ndeqgoj jqjOAq egje
Jjsq go jjeq js lunuins
ge ‘geq e juuj juunf/jq
j njs uiss ‘eq euujui ge
sseq [jj eungnj e jja[ uin
-punjs eqji dejp gH -ge
19} Tnnpim[jejjeA jejraq
•uirtuiujo j ddn efqjSAq
ge jqqo jui/sig geq ge
sseq ijj Sf jj»g ge<x“
uinj/p ge egeieqjeqi
bucas graq go uinujjjSA
ge tun nq Jjgæ eugsA
sjSAq“ ‘ueqinjs jgands
‘,,eq jsui nggos ug“
•„jgop tunjjeq e
esqsjp ge ujba Jsq ej ge
jpuejeAS oas jsq jjq/q
eugSA ssæj •jgejjeuins
ge [SAujef — Jieq ja
umujuunjq j ge jzjoa n<jj
•jjgSA j jjjsq egsjjgæqp
gjgjo jsuujj rapí“ 'JJSojH
JgBJBAS ‘„UUJJUJSA B gjgjj
oas jo nu ge jAq jy“
•gæq ejjj'x jgjnds
„ÍUinujuunjq j eujsq
euijaii nq jje eugsA
sjsau“ ‘jjiueg jjsoj,j£
‘jjjs jfui nggos“
•„nujiofui
jn gnejq eqeq umu uiuj
uejjjnjs egsignp ‘bijji go
ipfui j uijsq. jjj/ojq uuj
-jE[eiq ‘jeunjoui jjj eun
[jaui j efj/jj go ejoqsddn
jju-inpuæq uios ‘æjj gn
-ipojq ejoq go ddn bxba
unui uujjngnj ‘jbjoa
jegsq jeugjq ujguæsofus
•tunur.ejjs nuæjg ‘njjji
ge jqqs jsjuiæq uujjnguj
gæujcjjeA ge oas jnjjefs
Utnuoq jp[/qs go uueq
e uejo euiui eu.guæsgfus
njiAq ga jppjejq eugaA
ssa<x 'joa ejsæu eqsojq
geu jqqs go jnjaA j
geusjA ejeq uueq jpumu
‘ejjaui gjxeA jgjeq,
uueq ja ira ‘ddn uioq,
uueH ’jsneq. j nges jjujn
-puæq uios ‘jngnjjejjsA
ja ejja<x 'uujuioq equuo
iqqa ja uujuiij jJJfH“
„íbujjos efs
ge jajpje ej neq ge oas
•„Jgnj gjJOA ejeq
ge jnj/[q uueH gingo
go snquinipxi um eun
-gps esai ge jjjæ uueq ge
jjggjq jssofH jgges gep j
go jesnqum[oH gge um
jæg j ejej uujui eqqed
Tiueq JgJ/aq g^“ :ejja
„ins/ð[jjA
sjuiapua essaq nq jnjaq
uegeAH ijgna jngjjgos
geAH“ :uuj.ieuuaH
•„jgnj jsia
jeA uueq ‘ej’“ :e[ja“
„íjba
snquinjoH Jt>Aq ‘uiui ejja
‘nq njzjajx“ :jjeuuaH
DIW«IS
•SMoqdjN ine<£ ujeu unq
jeq go — ujijaa i unijjou
j uiqoj ujgojssdJBAupfs
eqz/q ejsxAj jea g&6[
gjjy ‘jijnejqujef jtj/j
ijjaqsjgg/jo ijj ertq ge
jij/j jnjqqaq uueq qjba
sjeuue jegoui umiuje
sguejgjA eunjgp ge jas gj
-nus ngupi jjjjíj moj[
-djN jnea Tgjeq e<x
•juuoq bjj jn jjunejjjj
BJ»g ge n3[oj uuðuiepuj
-sja go jegujgæjjjuqæj
jegeq ‘6561 u» jj/j eqiaj
-ruðA ge jjpje jiues gjeA,
SAVoqdjN puiCuignH
•nujdJBAupfs j gjefs gjq
uias ‘eq go sujð ‘puiCui
-qjAq — uinputCuigjjj
i nguTjiCa.iq jeg ju/s cues
'njTTJS- MOTJCIJN ngtL[[OIjj
oas eujq jjj uueq pfq [je
uieg eue eajngofj go nsn
-jjrtj. e jsjgg/q gjdjeA
-upfs ra ‘eungujuurjddn
jgjeg uree ‘(0W-09SI)
jujeu ge Avoqdjjq jneH
‘ jng ujgæ jjqraASu ge uj
-jbj jnqz/q jba ge<x
•bjjba
jAq gjruj gjq ge JJ3A 3g[
>881 STJ? tuoa go unea j
— uegts ngupj jjj/j ddn
gjpunj JBA gjdjBAUOfS
ge ‘ra egojjepun gecji
■gun naoA neq jegaq
UJ gjjðA ejeq jqqa jpj/qs
gjdjeAuofs ge ‘nuiuiom
go jeqqA eqqed gjuuaq
-joa gjq qb ‘gjA jsAq ggi
It
vjMMVNHva
VNiNVNHVa HiQHSa.l
ZZ
«
LESBÓK BARÍNANNA
LESBÓK BARNANNA
27
Bjúgnakrækir
fjöldi, — *því eru jólin
stundum köiluð hin mikla
Ijósahátíð. Birtan af hin-
um mörgu ljósum verður
svo einkennilega fögur
og dýrðleg á jólanóttina,
því að þá er sá tími árs-
ins, að nóttin er allra
lengst og dimmiust. Þessi
einmitt af því að nátt-
myrkrið er þá svo svart,
mikla ijósadýrð í nátt-
myrkrinu minnir þá
ósjálfrátt á ljósið, sem
skín í myrkri heimsins
við komu frelsarans.
Hversu allt er ljósum
lýst á jólunum og hversu
allt, sem þá mætir aug-
anu, er þvegið og hreint,
minnir ósjálfrátt á það,
að í hjarta mannsins á
allt að vera bj art og
hreint, svo að frelsarinn
geti einnig fæðzt þar og
þar verði dýrðleg og
gleðileg jóL
Sæmundur Eyjólfsson.
SPORI var allra lagleg-
asti hani, eiginlega einn
af þessum, sem við
myndum kalla framúr-
skarandi myndarlega
náunga. I>að var bara
verst að hann vissi full-
vel af því sjálfur. Dag-
inn út og daginn inn
rigsaði hann um í
hænsnagarðinum og
speglaði sig í hverjum
polli Hann þreyttist
aldrei á að dást að fall-
egu stélfjöðrunum, stóra
rauða kambinum og þó
umfram allt að löngum
og hvössum sporunum,
sem hann dró nafn sitt
af.
„Vera má, að ég sé
ekki eini haninn í öllum
heiminum", sagði hann
við sjálfan sig, „en erg-
in er jafn laglegur og ég.
Það er svo sem ekkert
undarlegt, þótt hænun-
um þyki vænt um mig,
því fallegri og betri
hana gætu þær varla
óskað sér“.
En hér var Spori nú
heldur betur á villigót-
um. Hænurnar óskuðu
sér nefnilega einskis
fremur en annars hana.
Þær vildu, að haninn
héldi eklíi alveg svona
mikið upp á sjálfan sig,
Ævintýri:
KONUN@URINN
sem vildi láta segja sér sögur
EINU sinni var konungur
sem fannst svo gaman að
hlusta á ævintýri, að
hann notaði hver j a
stund til að láta segja
sér sögu. Hann vildi fá
nýja sögu á hverjuin
degL Hirðmenn hans
höfðu þegair sagt honum
allar þær sögur og ævin-
týri, sem þeir kunnu og
ekkert gat framar veitt
honum ánægju. Konung-
urinn lét þá birta öllum
landslýð svohljóðandi til-
kynningu:
„Hver, sem getur
sagt mér sögu, sem ég
hefi aldrei áður heyrt,
skal að launum hljóta
kóngsdótturina og hálft
ríkið“.
Margir kóngssynir, að»
alsmenn, liðsforingjar
og kaupmenn gáfu sig
fram, en höfðu ekki er-
indi sem erfiðL í hvert
sinn og þeir hófu að segja
sögu eða ævintýri, hr ip-
aði kóngurinn:
„Ég kann þetta, — é»
hefi heyrt það hundrað
sinnum!“
Og þar með var sagau
búin. Vesalings maður-
inn, sem hafði vonast til
að hljóta prinsessuna og
hálft ríkið að launum,
var dreginn burtu við
hina verstu smán.
í ríki þessa konungs
var karlsson nokkiur, svo
fátsekur, að hann átti
hvorki kot né kú. Hana
leitaði sér nátftstaðar,
hvar sem hann gat fund-
ið skjól og skýli og lifði
á því, sem góðhjartað
fólk vék að honum, en
mairgur dagurinn leið
samt svo, að hann fékk
ekkert í svanginn.
Dag nokkurn lagði
hann leið sína inn í krá
við veginn til þess að
setjast við arineldinn og
verrna sig.
Veitingamaðurinn kærðl
sig ekki um gesti, sem
ekkert gátu keypt, og
hreytti í hann ónotuna:
„Hvers vegna ferð þú
ekki tii kóngsins að segja
honum sögu? Prinsessan
Blása, blása, blása, hvað eru sápukúlurnar ann-
ars orðnar margar? Það ætti ekki að vera mikill
vandi að telja þær, — og þó er það ekki eins
auðvelt og sýnist. Vilt þú reyna?