Morgunblaðið - 08.01.1967, Qupperneq 8

MORGtWBLAÐTÐ, SUNNXIDAGUR 8. JANUAR 1987.
i

*
Fagskóli meistarafélags
hárskera
tekur til starfa í Iðnskólanum í Reykjavík þriðju-
daginn 10. þ.m. kl. 5 e.h.
FAGSKÓLANEFNDIN.
V öruf lutningabíll
Yfirbyggður vöruflutningabíll óskast keyptur.
Upplýsingar um verð og tegund sendist Morgun-
blaðinu fyrir 15/1.’67 merkt: „Vöruflutningabíll
— 8638“.
Húsnæði
til leigu
innarlega á Hverfisgötu í Reykjavík,
hentugt fyrir skrifstofu, lækningastofu,
teiknistofu og þess háttar stærð 88 ferra.
HRAFNKELL ÁSGEIRSSON, HDL.,
Vesturgötu 10, Hafnarfirði, sími 50318.
Opið kl. 10—12 og 4—6.
Verktakar athugið
Fyrirhugað er að bjóða út byggingu nokk-
urra einbýlishúsa, raðhúsa og fjölbýlis-
húsa í Fossvogshverfi og víðar innan
skamms. í því sambandi væri æskilegt að
fá hugmynd um, hve margir verktakar
hafa áhuga á að bjóða í slík verk.
Þess er því vinsamlega óskað, að þeir, sem
vilja taka þátt í slíkum útboðum, tilkynni
það skriflega skrifstofu vorri sem fyrst.
Reykjavík, 6. jan. 1967.
H.F. ÚTBOÐ og SAMNINGAR
Sóleyjargötu 17.
Kennsla hefst mánudaginn
9. þessa mánaðar.
Nemendur mæti á sama
tíma og fyrir áramót.
allettskólí
atrinaf Guðjónsdóltur
LINDASIBÆ
Trygging fyrir réttri
tilsögn í dansL
hKKKA Jtdward Calcagm, ara
íklæddur náttfötum stendur í
gluggakistunni á heimili sínu í
London 4. hæð. Á myndinni til
vinstri sést bróðir hans, Louis
Calgagni, 54 ára, biðja hann um
ao stoKKva eKKi. K.n oæmr Droo
urins bomu að engu gagni eins
og sjá má á myndinni til hægri,
þar sem Edward undirbýr stökk-
ið. Hann féll 50 fet niður á stein-
steypta gotuna, en var gripmn
af slökkviliðsmönnum, sem kom.
ið höfðu á vettvang. Hann var
færður á spítala með brotna ökla
og skrámur á andliti.
Prinsessan
Gunnar Mattson: Prinsessan,
170 bls.
Ragna Ragnars þýddi.
Bókaútgáfan Fífili 1966.
Prinsessan er að því leyti
óvenjuleg bók að hún fjallar um
kraftaverk á miðri 20ustu öld.
I>etta kraftaverk á ekkert skylt
við þá viðleitni hins öfgafulla
Maranata-safnaðar í Svíþjóð að
lækna fólk með ofsafengnu bæna
tuldri og algeru banni við lyfj-
um. Og raunar á kraftavegk
prinsessunnar lítið skylt við hin
skipulögðu trúarbrögð, en þeim
mun meira við kærleikann.
Saga kraftaverksins er einföld
en áhrifamikil. Ung kona er hel-
tekin krabbameini og á fáa mán-
uði eftir ólifaða. Hún verður
ástfangin, giftist, elur barn og
verður heilbrigð. Sjúkdómsein-
kennin eru horfin á dularfullan
hátt.
Svo vildi til að þetta krafta-
verk gerðist fyrir augunum á
ungum og dugmiklum blaða-
manni, sem áður hafði skrifað
4 metsölubækur, og því er ekki
undarlegt þótt hann settist niður
og skrifaði bók um það. Bókin
lýsir fyrstu kynnum blaðamanns
ins af hinum dauðvona sjúklingi
og virtist stofnað til þess kunn-
ingsskapar af einskærri með-
aumkun af blaðamannsins hálfu.
En meðaumkunin verður smám
saman að víkja fyrir annarri
tilfinningu, sem bæði er dýpri og
varanlegri. I>að má heita of-
dirfskufullt fyrirbæri að ganga
í hjónaband með dauðvona
sjúklingi og verður tæpast gert
ráð fyrir að allir hafi hugrekki
til slíks, einkum og sér í lagi
þegar það er gert í trássi við
ráðleggingar lækna og heilbrigða
skynsemi. í slíku tilfelli er vita-
skuld auðveldara að fella dóma
en standa við þá, en kannski
dytti einhverjum í hug að álykta
sem svo að eðlisávísunin hafi
vísað til vegar, þar sem mann-
leg skynsemi stóð uppi ráðalaus.
Svo mikið er víst að kraftaverk-
ið hefst um þær mundir er kon-
an verður barnshafandi. Ekki
allt í einu, heldur smám saman.
Hinni helsjúku konu, sem er
hjúkrunarkona að atvinnu, er
ljóst að fóstrinu stafar hætta af
sterkum lyfjum sem henni er
gert að taka, og hættir að taka
þau. Nú hetfði dauðinn átt að
hrósa sigri samkvæmt öllum
kokikabókum, en þess í stað hefst
hægur bati sem vex dag frá degi
og endar með fullri heiisu.
Af þessari stuttu efnislýsingu
verður séð, að höfundur gerir
enda tilraun til að nýta krafta-
verkið sem yrkisefni og bókin
verður fyrir bragðið hvorki
skáldsaga né listaverk. Reynsla
höfundar sem blaðamanns hefur
kennt honum að lýsa af sam-
vizkusemi því sem fyrir augu
i>er og það er greinilega þefcta.
sem fyrir honum vakir, þegar
hann setzt niður til að skrifa
bókina um prinsessuna. Blaða-
menn hafa fen-gið þjálfun í að
skrifa um vofveiflega atburði án
þess að láta þá rugla dómgreind
sína eða blanda hana tilfinninga-
semi. Gunnar Mattson stendur
hins vegar frammi fyrir því
erfiða verkefni að skrifa um
fjölskyldu sína og þar með
sjálfan sig. Og þrátt fyrir leiðar-
ljós blaðamennskunnar tekst
honum ekki að útiloka persónu-
lega tilfinningasemi, enda kann-
ski til of mikils ætlazt. Vaknar
þá sú spurning hvort ekki hefði
verið heppilegra fyrir bókina að
einhver annar blaðamaður hefði
skrifað hana.
Óhjákvæmilegt er einnig að
sú spurning leiti á lesandann,
hvers vegna Gunnar Mattson
skrifaði þessa bók. Eins og áður
er sagt, leitast hann ekki við
að skapa listaverk. Efni bóikar-
innar er svo óvenjulegt, að það
í sjálfu sér hlaut að leiða til
mikillar sögu. Hins vegar neitar
Gunnar Mattson því afdráttar-
laust að hann hafi verið að
sækjast eftir peningum og bend-
ir á að hann hafi verið all vel
stæður fyrir, eftir 4 metsölu-
bækur. Hann segir blátt áfram:
Ég hefði verið lélegur blaða-
maður ef ég hefði látið undir
höfuð leggjast að segja sögu
prinsessunnar. Og ekki neitar
hann því að frægðarlöngun hafi
komið nokkuð við sögu.
Og frægðin hefur ekki látið
standa á sér, því að saga
prinsessunnar varð brátt á allra
vörum, bókin varð metsöiulbók
í sérfldkki í mörgum löndum og
hefur nú þar að auki verið kvik-
mynduð. Myndin var frumsýrxl
hér í Gautaborg á annan í jól-
um við góðar undirtektir.
En á saga prinsessunnar erindi
til almennings? Höfundur svarar
ekki þeirri spurningu. Hins veg-
ar segist hann hafa fengið ákafa
löngun til að leggja lið barátt-
unni gegn krabbameini í Finn-
landi og taldi sig helzt geta
orðið að liði með pennanum.
Með því að reyna að vinna gegn
algerri útskúfun krabbameins-
sjúklinga og draugadómi. Og
vissulega getur bókin hjálpað
krabbameinssjúklingum til að fá
trú á sjálfan sig að nýju, aukið
baráttuþrek og lífsvilja. Auta
þess sýnir bókin mjög áþreifan-
legt dæmi um áhrif hugar og
tilfinninga á líkamann. I>rátt
fyrir alla þekkingu mannkynsina
á mörgum sviðum þá erum við
sorglega fáfróð um einíhvem
þýðingarmesta þátt mannlegs
lífs: um eðli hugsunar og til-
fininga. Þrátt fyrir mismunandl
skoðanir á efni og anda hljóta
flestir að viðurkenna að hugur
og tilfinning búi yfir duidum eða
að minnsta kosti óþekktum
mætti, sem við kunnum ennþá
ekki að hagnýta okkur nema þá
ósjálfrátt. Bókin um prinsessuna
sýnir okkur eitt dæmi (að vísu
torskilið) um áhrifanvátt þessa
óþekkta afls. Og það er ekki
einskis virði. Hins vegar verð
ég að játa að mér þykir ósmekta
legt af höfundi að halda ál'ram
að nota kraftaverk prinsessunn-
ar sér til lífsviðurværis. Hann
h-efur nefnilega nýlega sent frá
sér sjöttu bók sína. Hún heitir
Prinsinn og fjallar um son þeirra
hjóna.
Um íslenzkan búning Prinsess
unnar er það að segja að mér
þykir þýðing Rögnu Ragnars
helzt til snöggsoðin eins og hún
væri unnin á skömmum tíma.
Koma þar við sögu hæpin orða-
sambönd og á stöku stað mis-
skilningur á merkingu orða.
Gautabong 29. des. 1966
Njörísr F. Njartvik.
Skrifstofuhúsnæði óskast
fyrir verkfræðiskrifstofu, 2 herb. alls um 30 ferm.
koma til greina.
REIKNITÆKNI OG FORSKRIFTIR
Súni 31321.
Til sölu við Álfheiina
6 herb. vönduð íbúð á 1. hæð 150 ferm. Teppi á
gólfum, sér inngangur og hiti (hitaveita). 9 metra
langur bílskúr. Frágegngin lóð. Laus 10. febrúar.
Upplýsingar í síma 33753.
r