Morgunblaðið - 13.05.1967, Síða 15

Greiðari samgöngur
Á viðreisnartímabilinu hefur rikari áherzla verið
lögð á umbaetur í samgöngumálum en flestum öðr-
um sviðum opinberra framkvæmda, enda hafa sam-
göngur hér á landi orðið greiðari og öruggari með
hverju ári
Samgöngubæturnar hafa verið snar þáttur í við-
leitni viðreisnarstjórnarinnar til þess að bæta lífs-
kjör þjóðarinnar, því að nú á tímum eru góðar sam-
göngur eitt helzta skilyrði efnahagslegra framfara.
Ný vegalög.
Setning vegalaganna árið 1968 markar þáttaskil í
vega- og brúagerð hérlendis.
IHelztu nýmæli samkvæmt þeim eru þessi;
1) Komið hefur verið á nýju skipulagi á vegafram-
kvæmdum, sem tryggir betri nýtingu fram-
kvæmdafjár. Nú er unnið eftir fjögurra ára
áætlunum, sem taka hver við af annarri eftir
endurskoðun á tveggja ára fresti. Aður voru
framkvæmdir að mestu leyti ákveðnar frá ári
til árs.
2) Séð er fyrir stórauknu fé til vegamála. Fastir
tekjustofnar hafa verið tryggðir til framkvæmda
í vegamálum, benzínskattur, þungaskattur og
gúmmígjald, en þessar tekjur _runnu áður að
mestu leyti til almennra þarfa nkissjóðs.
; 3) Tekin er upp flokkun þjóðvega, sem áður var
ekki um að ræða. Skiptast þeir þannig:
a) Hraðbraut A: Vegur, þar sem innan 20 ára
má búast við yfir 10 þússund bifreiða um-
ferð á dag yfir sumarmánuðina. Skal stefnt
að fjórfaldri akbraut með varanlegu slit-
lagi.
b) Hraðbraut B: Vegur, þar sem innan 10 ára
má búast við 1—10 þúsund bifreiða umferð á
dag yfir sumarmánuðina. Skal stefnt að tvö-
faldri akbraut með varanlegu slitlagi.
c) Þjóðbraut: Vegur, sem nær til 1.000 íbúa
svæðis. Skal stefnt að malarvegi með tvö-
faldri akbraut.
d) Lctndsbraut: Vegur, sem er minnst 2 km lang-
ur frá vegamótum og nær til 3—4 býla, og
er þetta lágmarksskilyrði til þess, að vegur
Gerð þjóðvega með varanlegu slitlagi er hafin
á íslandi.
komist í tölu þjóðvega, nema hann nái tfl
kirkjustaðar, félagsheimilis, skóla eða heilsu-
hælis.
Ennfremur má telja landsbraut að innsta
býli, þar sem aðalfjallvegur liggur upp úr
byggð.
4) Stuðningur ríkisins við sýsluvegi var aukiruw
verulega, en þeir eru nú um 2.000 km á lengd.
Margir sýsluvegir voru teknir í þjóðvegatölu, og
hreppavegir voru felldir niður.
5) Samkvæmt vegalögunum er nú árlega varið
12%% af heildartekjum vegamála til styrktar
gatnagerð í kaupstöðum og kauptúnum, en áð-
ur hafði verið til þess ætlazt, að hvert byggðar-
lag kostaði vegi innan sinna marka.
Svo er fyrir mælt, að 10% af þessu fé skuli ráð-
stafað óskiptu til að hraða aðkallandi framkvæmdum,
og hefur því fé til þessa verið varið til endurbóta á
vegum gegnum Selfoss og Kópavog.
Framkvæmdir í vegamálum.
Framkvæmdir við vega- og brúagerð hafa verið
mjög miklar á undanförnum árum, enda hefur um-
ferðin aukizt gífurlega. Hefur sérstök áherzla verið
lögð á vegagerð í þeim landshlutum, sem búið hafi
við lakast vegasamband, og gerð vega með varanlegu
slitlagi.
Langstærsta verkefnið, sem að hefur verið unnið,
er lagning Reykjanesbrautar milli Hafnarfjarðar og
Keflavíkur, en slitlag hennar var steypt. Þessari fram
kvæmd er nú lokið að mestu, og varð kostnaðurinn
við hana um 270 millj. kr., sem að verulegu leyti er
lánsfé.
Aðrar stórframkvæmdir hafa verið lagning Múia-
vegar við Eyjafjörð, gerð Strákaganga milli Siglu-
fjarðar og Skagafjarðar og vegurinn fyrir Olafs-
víkurenni. Ennfremur hefur vegagerð verið mikil é
Austurlandi og á Vestfjörðum samkvæmt Vestfjarða-
áætluninni.
Mesta brúarmannvirkið, sem nú er unnið að, er
brúin yfir Jökulsá á Breiðamerkursandi, sem áætlað
Þotuöld gengur í garS á íslandi.
1S. mal ÍMf
Á FRAMFARALEIÐ 151