Morgunblaðið - 01.05.1968, Blaðsíða 17

MOKGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAG C R, 1. MAÍ 1968
17
Lírgreiðslan tekur lengstan tíma og er ertiðust. Allir ganga þxr jafnt til verks.
Á þroskanót. Falleg mynd af miðunum.
Vestmannaeyjum, 27. apríl.
VETRARVERTÍÐIN er nú
langt liðin og hefur hún í
mörgu verið mjög erfið, en
apríl-mánuður hefur breytt
miklu um gang mála, er að af-
komunni lítur, en fram að því
var fiskirí langt úndir meðal-
lagi, ógæftir, verkfall og meiri
ógæftir. En frá því rétt fyrir
páska hefur rætzt vel úr. Þá
breyttist veður einnig til hins
betra svo að segja má að nú
hafi afkoma margra báta batn-
að til muna. Nú er t.d. afla-
hæsti báturinn með um 200
lesta meiri afla en á sama
tíma í fyrra.
Þegar veður batnar og afli
glæðist, færist aukið fjör í
bæjarlífið og léttara verður yf-
ir öllu. Daglega góður afli hjá
netabátum hefur visst aðdrátt-
arafl — og fór svo að ákveðið
var að falast eftir að komast í
róður með einhverjum góðum
netabáti til að kynnast sjó-
mannslífinu og Ijósmynda það
eins og hægt væri. En nú var
eflir að velja bátinn.
í fyrra varð Sæbjörg, sem
þá var aflahæst, fyrir valinu,
og hún er einnig með mestan
afia nú. En meira gaman er að
fá fleiri andlit í myndasafnið,
svo að ákveðið var að fara
ekki út með henni að þessu
sinni. Heldur voru það annað
hvort Andvari VE eða Huginn
II VE, en þeir báðir höfðu
„verið í honum“ daglega um
nokkurn tíma. Huginn II varð
fyrir valinu, kannski fyrir það,
að hann var einnig með þorska
nótina um borð, og miðviku-
daginn 17. apríl fékk hann 53
tonn og daginn þar áður 60
tonu, en Andvari fékk þann
dag 40 tonn.
Huginn II kom að kl. 11 um
kvö dið 17. apríl, og beið ég
hans til þess að fá leyfi til að
komast með í róður og var það
auðfengið. Guðmundur f. Guð
mundsson ,skipstjóri, bauðst til
þe.-.- að ræsa mig kl. 04.00, en
hann reiknaði með að fara kl.
4.: 5.00. Veðurspá var góð,
sp hægviðri og bjartviðri, en
þá ar bara eftir að vita um
fis ríið. Enginn þorði að spá
neii u þar um, en létt var í
strákunum.
Kominn var 18. apríl og að-
eins byrjað að móta fyrir degi,
þegar ég gekk í gegnum bæinn
þennan fagra vormorgun á
leíð til skips. Útlitið var gott.
í ænum var allt hljótt og
kyrr, en við höfnina var aft-
ur á móti allt á iði, því að flot
inn var að halda á miðin. Bát-
arnir ösluðu út hver af öðrum,
báta gat að líta bæði fyrir
framan og aftan, þegar siglt
var fyrir Klettinn. í Yztakletti
var fuglinn vaknaður og var
lundinn töluvert á flugi í sí-
Guðmundur skipstjóri er for-
vitinn að sjá, hvort eitthvað
sé í nótinni.
um fylgdi ritan. Það var sum-
ar í lofti. Dagur reis og siglt
var í Faxasund, því að tross-
urnar eru allar vestan við Eyj-
ar, nánar tiltekið rétt vestan
við Einidrang.
Skipstjóri er í brúnni og 1.
vélstjóri einnig, og þar hélt ég
mig að mestu á útstíminu. En
niðri og framí sváfu strákarnir,
því ekki er um langan svefn
að ræða, löndun ekki búin fyrr
en um kl. 02.00. Kokkurinn er
einnig vakandi. Hann er í eld-
húsinu að undirbúa morgun-
matinn.
Sigiingin að trossunum teK-
uraðeins rúma klukkustund,
en 15 til 20 mín. áður en kom-
ið er þangað eru strákarnir
ræstir. Það gerir karlinn úr
brúnni með kallsíma ,sem nær
um mest allt skipið. Atli kokk-
ur er búinn að bera á borðið,
brauð (bakað af honum sjálf-
um ásamt miklu og næringar-
ríku áleggi, sem hann hefur
einnig séð um), egg, ávexti,
súrmjólk og kornflakes ásamt
sterku og góðu kaffi. Strákarn
ir eru komnir og voru í fyrstu
hálf syfjaðir ,enda von, því að
hrotan er búin að standa nokk
uð hjá þeim, mikill fiskur en
lítill svefn. Þeir eru ef til vili
nokkuð hissa á að sjá mig um
borð og jafnvel kvíðnir um að
ekki sé nú mikil fiskivon, þegar

mtm

Nótabátarnir allt í kring freis uffiu „karlsins“.
felldum hringum við bjarg-
brúnirnar eins og hans er
vandi, en svartfuglinn sat á
syllum í berginu og eftir bátn-
svona landkrabbar eru að
þvælast þetta. Engu þurfti þó
að kvíða í dag . . en á morg-
un, það væri frekar að marka
(en viti menn, þeir fengu þá
40 tonn).
Jæja, þá er kallað: baujan.
Þeir rjúka upp, varla búnir að
borða og svona rétt vaknaðir.
Þetta er gangurinn hjá þeim,
og ekki er um nein snöp að
Guðni, 1. vélstjóri, við rúllunx. Hann liefur nóg að gera eins
og sjá má.
bátum og Grindvíkingum, en
þeir voru komnir á svæðið,, og
höfðu sumir lagt nokkuð
þröngt, jafnvel kaflagt og
þrætt, en það hefur líklega ver
ið um óviljaverk að ræða, ef
lagt hefur verið í myrkri. En
nú eru einnig nótabátarnir
að koma út og bætast æ fleiri
og fleiri í hnappinn. 70 bátar
á litlu svæði, troll-, hand-
færa-, nóta- og netabátar. Það
er enginn smá-selskapur það.
Bátaborg við Einidrang — bát-
arnir svo þétt saman að nærri
má ganga á milli.
Á dekkinu er nú allt komið
á fullt, hver maður í starfi,
10 karlar við dráttinn og karl-
inn í brúnni (í andófinu). Á
dekkinu ganga allir jafnt til
verka, og skipta þeir um starfa
við hverja trossu. Úrgreiðslan
er erfið og er því gott að allir
gangi jafnt til þess verks, og
þannig var það þarna um
borð. Guðmundúr skipstjóri í
brúnni, Guðni vélstjóri á rúll-
unni, Tommi stýrimaður við
spilið og allir hinir í úrgreiðsl-
unni, nema þeir, sem draga aft
ur og greiða niður og einn
blóðgar jafnóðum, en það er
mikið atriði.
ræða. Klukkan er aðeins lið-
lega sex, þegar byrjað er að
draga, og það er um svipað
leyti, sem sólin seiglaðist upp
fyrir sjóndeildarhring í norð-
austri, eða skammt austan við
Þridranga frá okkur séð. Það
var fagur dagur að rísa, logn,
sléttur sjór, sólskin og dágott
í. AJlt í kring voru bátar,
bauja við bauju frá Eyjaneta-
Búið er að draga eina trossu
og voru í henni 650 fiskar,
sæmilegt það, og hún er lögð
Framhald á bls. 22