Morgunblaðið - 11.06.1968, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ. URIÐJUDAGUR 11. JÚNÍ 1968
3
Robert Francis Kennedy
öldungardeildarþingmaður
var jarðsettur á laugardaginn
var í þjóðarkirkjugarðinum í
Arlington í Virginiu, en hann
liggur í hæðardrögunum hand
an Potomac-árinnar. Hinzti
hvílustaður öldungardeildar-
þingmannsins, sem var 42 ára,
er hann var myrtur, er aðeins
nokkra metra í burtu frá gröf
bróður hans, John F. Kenne-
dys forseta, þar sem eldur
hrennur nótt sem dag. Útför
Roberts Kennedys fór fram á
einfaldlegan en virðulegan
hátt og var hann jarðsettur,
löngu eftir að myrkur var
fallið á.
Johnson forseti, ráðherrar í
ríkisstjóminni, öldungardeildar-
þingmenn, þingmenn úr fulltrúa
deildinni og sendimenn erlendra
ríkja að ógleymdri Kennedyfjöl
skyldunni, sem orðið hefur fyrir
svo þungum áföllum, fylgdust
þögul með, er athöfnin fór fram,
en birtu var varpað á greftrunar
staðinn með kyndlum.
Ekkja Roberts Kennedys, Et-
hel, kraup við kistu hans og
kyssti hana og níu af börnum
þeirra hjóna, sem eru tíu, fóru
Jacqueline Kennedy og börn he nnar, John og Caroline, við gröf Roberts Kennedys í Arlington
kirkjugarði.
Robert Kennedy var jarðsettur í
Arlington - kirkjugarði á laugardag
- Athöfnin var einföld en hátíðleg
að dæmi hennar. Rétt áður en
athöfninni, sem stóð í tíu mínút-
ur, lauk, gekk Jo'hnson forseti
fram og mælti nolkkur hughreyst-
ingarorð til fjölskyldu hins
látna. Á meðan lúðrasveitin lék
„America, the Beautiful“ var
bandaríski fáninn tekinn ofan af
kistunni og fenginn Edward
Kennedy, en hann rétti hann síð-
an ekkju hins látna.
Lestinni seinkaði.
Lestin, sem flutti kistu hins
látna frá New York til Warhing-
ton kom til New York kl. 1.17 að
Hún grætur ekki
ETHEL KENNEDY feMdi ekki
tár fyrstu mínúturnar eftir
að skotið hafði verið á eigih-
mann hennar, ekki næstu
klukkustundim'ar né da/ga
heldur. Eitt af boðorðum
Kennedy-fjölskyldunnar er:
„Enginn í Kennedy fjölskyld-
unni grætur á almannafæri“.
Ethel Kennedy braut ekki
þetta boðorð, enda hefur hún
stundum verið sögð sannari
Kennedy en fjölskyldan sj'álf.
Jacqueline Kennedy átti alla
tíð erfitt með að laga sig að
háttum Kennedyfjwlskyldunn-
ar. Því var á annan veg far-
ið með Ethel. Fjölskyldan tók
henni opnum örmum frá upp-
hafi. Hún kunni vel þeim
margumtalaði keppnisanda
sem blóimstrar í þessari frægu
fjölskyldu.
Þegar Ethel minntist fyrir
fáeinum árum á myndarleg-
an barnahóp sinn sagðist hún
vera staðráðin í að hnekkja
meti Rose, tengdamóður sinn-
ar, sem ól níu börn. Það gerði
hún svo í fyrra, þegar Dougl-
as Harrimann fæddist. Nú
gengur hún með það ellefta.
Ethel Kennedy er bláeygð,
með brúnt hár. Hún er aðlað-
andi kona, en skortir glæsi-
leik og tign Jacqueline. En
vegna þess, að hún er fjörug,
óþreytandi, síkát oig blátt
áfram hefur hún alltaf verið
í miklu eftirlæti innan fjöl-
skyldunnar. Hún er af forríku
fólki, en hefur jafnan haft
þeilbrigða afstöðu til peninga.
Árum saman hefur hún stað
ið við hlið eiginmannsins,
Ethel Kenneay
ferðazt með honum i kosninga
ferðalögum hans og oft komið
fram ein fyrir hans hönd. Hún
hefur hrifið áheyrendur með
hispursleysi og hjartahlýju.
Fjölskylda Ethel Kennedy
hefur ekki farið varhluta af
sorglegri reynslu. Foreldrar
hennar og bróðir hafa farizt
í flugslysum, oig í fyrra and-
aðist systir hennar mjög svip
lega.
Það er ekki á henni að sjá,
að hún hafi alið tíu börn, hún
er grönn og spengileg eins og
ung stúlka. Hún hefUr stjórn-
að heimili sínu af stakri rögg-
semi og ávallt verið börnum
sínum mikil fyrirmyndarmóð-
ir.
ísl. tíma aðfaranótt sunnudags-
ins, fjóra og hálfan tíma á eftir
áætlun. Seinkun þessi stafaði af
því, að hundruð þúsunda syrgj-
andi manna, stóðu meðfram
þeirri leið, er lestin fór, og vildu
votta Kennedy öldungardeildar-
þingmanni hinztu virðingu. Lest-
in varð að fara með litlum hraða
næstum allan tímann.
Engu að síður átti sér stað
hörmulegt slys. í Elizabeth í New
Jersey biðu tveir áhorfenda
bana, er þeiir urðu fyrir lestinni,
sökum þess að þeir höfðu ýtst
út í járnbrautargöngin, þar sem
teinar lestarinnar lágu og tókst
þeim ekki að forða sér í tíma.
Þá seinkaði lestinni einnig í
Rahwat, New Jersey, vegna bil-
unar. Upphaflega hafði verið
gert ráð fyrir, að lestin kæmi til
Washington kl. 20,30 að ísl. tíma.
Þegar lestin var komin á leið-
arenda gekk Joseph, elsti sonur
Roberts Kennedys fram, en haun
er 16 ára, og tók í hönd þeirra
um það bil 1200 manns, sem með
lestinni komu og þakkaði þeim
fyrir að fylgja föður hans til
grafar.
Þjóðarsorg í Bandarikjunum.
Á sunnudag ríkti þjóðarsorg í
Bandaríkjunum, en Johnson for-
seti hafði mælt svo fyrir, að svo
skyldi verða til minningar um
Robert Kennedy. Þúsundir fólks
komu til grafar hans í Arlington
kirkjugarði en glampandi sólskin
var á og lá stöðugur straumur
fólks að leiðum Kennedybræðr-
anna.
I kirkjum víðsvegar um landið
voru haldnar minningarguðsþjón
ustur, þar sem mienn og konur
af öllum kynþáttum lutu höfði í
sorg vegna fráfalls Roberts
Kennedys.
Snemma á sunnudag höfðu frú
Erhel Kennedy og Joseph sonux
hennar gengið til leiðisins og
dvalið iþar nokkra stund alein.
Johnson forseti var viðstadd-
ur sérstaka minningarguðsþjón-
ustu, sem haldin var í Hvíta hús
inu, en þar prédikaði Billy
Graham.
Um hádegishil höfðu meira en
20.000 manns heimsótt leiði Ro-
berts Kennedys og hélzt staraum
ur fólks að leiði hans áfram all-
an daginn.
Ekiki bárust neinar fréttix um
óeirðir eða uppjþot neins staðar
að í Bandaríkjunum vegna morðis
ins á Robert Kennedy, en John-
son forseti bar í dag fram til-
ilögu um að láta fara fram ramn-
sólkn í því skynd, að komizt yrði
að raun uim, að hve mikiliu leyti
þær hiliðar séu till á bandarfsku
þjóðfélagi, sem skapi skort á virð
ingu fyrir illögun.um, virðiingar-
Framhald á bls. 24
Ethel, ekkja Roberts Kennedys og mágur hennar, Edward
Kennedy, ganga inn dómkirkju heilags Patreks í New York
sl. Iaugardag, er þar var sungin sálumessa fyrir hinum látna.
STAKSTEIMAR
Mótmælin skipulögð
Forsíða kommúnistamálgagns-
ins sl. sunnudag er helguð áskor
unum um að taka þátt í mót-
mælaaðgerðum vegna ráðherra-
fundar Atlantshafsbandalagsins
hér á landi eftir hálfan mánuð.
Kommúnistar munu beita hinum
svokölluðu „Samtökum hernáms
andstæðinga“ fyrir sig til þessara
mótmæla og verða þau fram-
kvæmd með venjulegum hætti
þeirra manna, sem reyna að
hnekkja löglegum ákvörðunum
með ofbeldi og skrálslátum.
Þá birtist í sama blaði grein
eftir mann, sem væntanlega
verður framarlega í röðum mót
mælenda, en í henni segir:
„Hver mótmælaaðgerð, hvar
sem er, gegn bandaríska auð-
valdinu, sem hersitur landið
og grúfir yfir heimsbyggðinni
er lóð á vogarskálina.
Sérstaklega skulum við vera
vakandi allt næsta ár og gera
það að einni samfelldri bar- |
áttu fyrir úrsögn úr Atlantshafs- !
bandalaginu og baráttu fyrir
brottför hersins úr landiniu.
Næsta tækifæri verður að |
sýna Natóherrum sem hingað !
koma nú í mánuðinum að við .
erum virk í striðinu. i
Þeir höfðingjar sem koma ]
núna í mánuðinum til að rétta !
okkur hönd dauðans hafa ekki
talið sig geta fengið frið annars-
staðar til þessa þinghalds.
Þeð hvílir þessvegna á okk-
ur sú kvöð að sýna þeim, og
ekki síður öllum heimi, að hér
fái þeir ekki þann frið.
Með þeirri aðferð sem við
höfum notað í okkar sdðustu
frelsisbaráttu skulum við sýna
þeim þetta, með mótmælagöng-
um og fundum þúsunda.“
„Kvöð“ að rjúfa
friðinn
Kommúnistablaðið leggur á |
það áherzlu, að aðgerðir hernáms I
andstæðinga verði „friðsamleg- j
ar“. En í grein þeirri, sem vitnað !
er til segir höfundur, að ráðherr- |
ar NATO-ríkjanna komi hingað :
vegna þess, að þeir hafi ekkl
talið sig „geta fengið frið ann- j
ars staðar“, en einmitt af þess- !
ari ástæðu hvili sú „kvöð*‘ á '
mótmælendum „ að sýna þeim, j
og ekki siður öllum heimi, að hér j
fái þeir ekki þann frið.“ j
Fróðlegt verður að fylgjast '
með, 'hvemig „friðsamlegar" að- j
gerðir Samtaka hernámsandstæð ,
inga fara fram, þegar þeir, sem j
ætla sér að taka þátt í þeim, |
hafa það meginmarkmið og sú
„kvöð“ hvílir á þeim, að hér sé
ekki friður til þess að halda j
ráðstefnur. Eins og margoft hef-
ur verið bent á, er ofbeldið eina
vopn kommúnista í baráttunnl
gegn Atlantshafsbandalaginu. —-
Þeir gera ítrekaðar tilraunir til
þess að fá hingað útlendinga til
að standa með sér í baráttunni,
því að þeir vita eins og aðrir,
að íslendingar vilja ekki láta of-
beldið ráða, heldur séu ákvarð-
anir teknar og framkvæmdar
af aðilum, sem til þess eru
kjörnir á lögmætan hátt. Komm-
únistar stefna „að einni sam-
felldri baráttu“ allt næsta ár fyr-
ir úrsögn úr Atlantshafsbanda-
laginu. Reykvikingar hafa þegar
fundið smjörþefinn af því, hvem
ig þeirri „baráttu“ á að verða
háttað. Mótmælin vegna ráð-
herrafundarins eiga hins vegar
að verða upphaf þess ástands,
sem kommúnistar telja heppileg-
ast skoðunum sinum og stefnu.