Morgunblaðið - 19.07.1968, Page 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. JÚLÍ 1968
Kristinn Björnsson
frá Ási —
Fæddur 19. uaaí 1892
. Dáinn 12. júlí 1968
KRFoTINN íæddist á Akranesi,
foreldrar hans voru Bjarni Jóns-
son og Sigríður Hjálmarsdóttir
Hjáimarssonar (Bólu Hjálmars).
Hann fór ungur í fóstur að Ási í
Vatnsdal til Guðmundar Ólafs-
sonar alþingismanns og konu
hans, Sigurlaugar Guðmundsdótt
ur. Um tvítugt hóf hann búskap
í Húnavatnssýslu og bjó þar um
10 ára skeið, en fluttist svo til
Vestmannaeyja og stundaði þar
bifreiðaakstur og fl. í mörg ár.
Þaðan fluttist hann að Borgar-
t
Sonur okkar og bróðir,
Gísli G. Axelsson
Alfhólsvegi 43,
lézt af slysförum 15. júll sl.
Guðrún Gísladóttir,
Axel Jónsson,
Jóhanna Axelsdóttir,
Þórhannes Axelsson.
t
Móðir mín, tengdamóðir og
amma,
Björg Þórðardóttir,
andaðist á Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi 17. þ.m.
Hulda Sigurðardóttir,
Stefán Júlíusson,
Sigurður Birgir Stefánsson.
t
Faðir minn tengdafaðir og afi,
Jóhann Magnússon
skipstjóri, Neskaupstað,
andaðist á Sjúkrahúsi Nes-
kaupstaðar 17. júlL Jarðar-
förin fer fram frá Norðfjarð-
arkirkju 23. júlL
Maria Jóhannsdóttir,
Jóhann Pétur Guðmundsson
og barnaböm.
t
Útför,
Rebekku Eddu Hansen
Laufásvegi 24,
fer fram frá Háteigskirkju
mánudaginn 22. júlí kl. 13.30.
Blóm afbeðin. — Fyrir hönd
fjarstadds föður og annarra
ættingja.
Halldór Hansen, yngri,
Sigrún Hansen.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
Elíasar Jóhannssonar.
Ragnar Elíasson,
Guðlaug Helgadóttir,
Sigriður Elíasdóttir,
Friðfinnur Amason,
Jóhann Elíasson,
Hulda Guðmundsdóttir,
Helgi Eliasson,
Guðrún Finnbogadóttir
og barnabörn og aðrir
ættingjar.
Minning
holti í Biskupstungum, og bjó
þar unz hann fluttist til Reykja-
víkur.
Kristinn er landskunnur fyrir
lausavísur sínar og ijóðabók hans
„Ómar frá ævidögum", kom út
1965. Stuttu eftir að kvöldvöku-
félagið Ljóð og Saga var stofnað
gerðist Kristinn félagi í því, og
var boðinn velkomkin með dynj-
andi lófataki. Þá hófst okkar
samstarf; mat ég hann því meir
sem ég kynntist honum nánar.
Það var mikii gæfa fyrir fé-
lagið, að mega njóta hæfileika
hans og starfskrafta. Það mun
hafa verið fáar fcvöldvökurnar,
sem hann lék ekki á ljóðhörpu
sína, og alltaf við sömu undir-
tektir. Fór saman hjá honum efni
og flutningur. Hann var félag-
inn, sem öllum þótti vænt um
og allir vildu blanda sem oftast
geði við á gleðistundum. Þessi
hvíthærði öldungur, var svo ung-
ur í anda og gæddur kitiandi
gamansemi og frábærum frá-
sagnarstíl. Þótt ég hrifist af hon-
um, er hann flutti stórbrotin
kvæði í ræðustól, fannst mér
hann njóta sín bezt, er hann
sagði frá gamansömum atvikum
frá liðnum árum, og flutti snjall
ar stökur í vináhópi.
Hann hafði brennandi áhuga
alltaf reiðubúinn til þátttöku í
fyrir starfsemi félagsins, og var
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vinarhug við fráfall sonar
okkar,
Guðmundar Erlendar
Hermannssonar.
Guðrún Ragnheiður
Erlendsdóttir,
Hermann Guðmundsson.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinsemd við and-
lát og útför móður okkar og
dóttur minnar,
Ólafar B. Jónsdóttur
trá fsafírði.
Auður Þórisdóttir,
Þórir Þórisson,
Kristin Þórisdóttir,
Haukur Þórisson,
Steindóra R. Steindórsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
Þuríðar Ingibjargar
Klemensdóttur
Klöpp, Seltjarnamesi,
Börn, tengdabörn, barna-
börn og bamabarnabörn.
kvöldvökustarfinu, hvenær sem
til hans var leitað. Kristinn var
í ritnefnd félagsins og vanr. að
útgáfu tveggja félagsblaða. Hann
var gerður heiðursféiagi á aðal-
fundi félagsins 1967, sýnir það
hverra vinsælda hann naut.
Hann tók þátt í flestum
skemmtiferðum félagsins og lét
þar ekki sitt eftir liggja, að halda
uppi glaðværðinni. Flugu þá
margar snjallar stökur um þekki.
Þann 7. þ.m. kom hahn úr
skemmtiferð félagsins um Snæ-
fellsnes, er leið að ferðalokum,
kvað Kristinn að síðustu þessa
vísu:
Nú er skammt til skilnaðar
skemmtistundir dvína,
ykkur ferðafélagar
flyt ég kveðju mina.
Það mun enginn hafa búizt við
því þá, að þetta væri hinzta
kveðjan, og að harpa hans mundi
ekki óma oftar í glöðum hópi.
Ég veit að ég mæli þar íyrir
munn allra félaganna í Ljóð og
Sögu, er ég þakka þér horfni
vinur, fyrir allar ánægjustund-
irnar, og fyrir allt sem þú vannst
fyrir félagið okkar.
Margir af afkomendum skáids-
ins Bólu Hjálimars, hafa vel
kveðið, þó er mér í hug, að lang-
afinn hafi beðið við landamærin,
og hafi boðið þennan afkomenda
sinn velkominn, með léttri stöku,
sem þann af þeim, sem hafi far-
ið mestum listamannshöndum
um ljóðahörpuna til þessa.
Ég vil votta konu hans, börn-
um og tengdabörnum mína inni-
legustu samúð.
Kristmundur J. Sigurðsson.
Hjartanlega þakka ég öllum
þeim sem heiðruðu mig á 75
ára afmæli mínu 24. júní,
með heimsóknum, gjöfum og
heillaskeytum. Sérstaklega
þakka ég börnum mínum,
tengdabörnum og barnaböm-
um nær og fjær. Guð blessi
ykkur ölL
Sigríður Guðmundsdóttir,
Bergþórugötu 18.
Ólafur Björnsson, skó-
smiður — Minning
HANN andaðist 12. júlí sl. og
verður útför hans gerð í dag.
Síðustu vikurnar dvaldist hann
í sjúkrahúsi og þar átti hann 86
ára afmæli 19. júní síðasitliðinn.
Olafur fæddist að Innstavogi
á Akranesi árið 1883, sonur hjón-
anna Sesselju Ólafsdóttur og
Björns Jóhannssonar, sem þar
bjuggu. í frumbernsku veiktist
hann af alvarlegum sjúkdómþ
með þeim afleiðingum, að hann
missti heyrn og þar með mögu-
leikann til að læra að tala. Var
hann því málíaus alla ævi. — Á
þessum tímum var fárra kosta
völ um hjálp og kennslu heyrnar
lausra. En um 1890 var komið á
fót málleysingjaskóla á Stóra-
Hrauni í Árnessýslu undir hand-
leiðslu séra Ólafs Helgasonar.
Þangað var Ólafi Björnssyni kom
ið, er hann var 9 eða 10 ára gam-
all og naut þar kennsiu nokkur
árin. Drengurinn var bæði greind
ur og námfús og varð dvölin á
Stóra-Hrauni, og handleiðsla
séra Ólaís, honum heilladrjúgt
veganesi á langri lífsleið. Ura
tvítugt eða litlu fyrr, hóf hann
skósmíðanám í Reykjavík og
lauk því á tilskildum tima. Eftir
það stundaði hann þá iðn fulla
tvo áratugi, en hvartf síðar á
ævinni að öðrum störfum, sem
ekki fylgdu eins mi'klar kyrrset-
ur. Lengst af var hann þá starfs-
maður í Sænska frystihúsinu ■
Reykjavík. Hann gekk ætíð heili
og ótrauður að hverju verki, og
vann fullann starfsdag fram á
síðustu ár.
Árið 1940 kvænitist Ólafur eftir
liifandi konu sinni, Guðfinnu
Grímsdóttur. Þau eignuðust eina
dóttur, sem er gift ko>na ,pg hús-
móðir í Reykjavík.
Þó að Ólafur Björnsson færi á
mis við þau dýrmætu hnoss,
heyrn og roál, varð hann ekki
viðstila við menn og málefni
sinnar tíðar. Hann las mikið,
fylgdist eftir föngum með því,
sem efst var á baugi með þjóð-
inni og var óhvikull í fylgi sínu
við þær stefnur, gem hamn taldi
vænlegastar. Jafnan var hann
glaður og reifur og hafði glöggt
auga fyrir öllum tilbrigðum í
háttalagi og fari samferðamann-
anna. Hann bjó yfir ríku skop-
skyni, en það var góðkynjað og
jafnan stillt í hóí af eðlislægrr
háttvísi. Reglusemi og trú-
mennska settu sinn svip á allt
dagfar Ólafs Björnssonar og
hann hafði að leiðarljósi lífsreglu
gamla Snjólfs í sögu Gunnars
Gunnarssonar: „Að standa í skil-
um við alla og skulda engum
neitt“. — En nú var lifsiþrekið
þorrið, og aðeins eftir skuldas'kil
in miklu, sem ailra bíða. Þau um
skipti eru síður en svo sorgar-
efni, þótt söknuður sæki nú að og
kveðji dyra hjá fjölskyldu hans
og vandamönnum, svo og öðrum,
sem áttu með honum samleið og
kynni á löngum æviferli. En sá
tregi er mildur, og yljaður minn-
ingum um góðan dreng. Því
fylgja honum nú margir þakkiát-
ir vinarhugir við leiðarlok.
Frimann Jónasson.
Telja að breyta beri gerð og fram-
kvæmd landsprófs að nokkru
Blaðinu hefnr borizt eftir-
farandi fréttatilkynning frá
fræðslumálaskrifstofunni:
DAGANA 24.—26. júní sl. boðaði
fræðslumálastjóri, Helgi Elías-
son, skólastjóra, héraðs-, mið-
og gagnfræðaskólanna til fundar
í Gagnfræðaskólanum á Akur-
eyri.
í upptafi fundar gerði fræðslu
málastjóri grein fyrir verkefni
fundarins og minnti á þau miklu
skrif og umræður er orðið hefðu
um islenzk fræðslumál sl. vetur.
Fundarstjórar voru þeir Sverr-
ir Pálsson, skólastjóri á Akur-
eyri, og Jón R. Hjálmarsson,
skólastjóri í Skógum.
Aðalverkefni fundarins voru:
Landspróf miðskóla og tram-
tíð þess, eðlis- og efnaJræði-
kennsia, samræming gagnfræða-
prófs.
Andri ísaksson, forstöðumaður
skólarannsókna, flutti ítarlegt
framsöguerindi um landsprófið.
Kom þar fram, að landsprófs-
nemendum fjölgaði ört. Nú í ár
hefðu 31% af 16 ára unglingum
þreytt landsprófið, en 26% 1967.
Ræðumaður rakti í einstökuim
atriðum gagnrýni þá, sem fram
hefði komið á þetta próf og
framkvæmd þess. Þá gat hann
ýmsra breytinga, er ræddar
hefðu verið og væru í athugun
bæði á kennsluháttum fyrir
þetta próf, verkefnum og próf-
fram'kvæmdum.
Sveinbjöm Bjömsson, eðlis-
fræðingur, flutti gagnmerkt er-
indi um eðlis- og efnafræði-
kennslu í barna- og gagnfræða-
skólum. Hann er formaður nefnd
ar, er skipuð var að tilhlutan
skólarannsókna og gera skyldi
áætlun um kennslu þessara
greina í ísl. skólum. Auk Svein-
bjarnar voru eftirtaldir nefndar-
menn gestir fundarins: Páll
Theódórsson, eðlisfræðingur,
Steingrímur Baldursson, prófess.
or, og Sigurður Elíasson, kenn-
ari. Nefndin hafði gert mjög
ýtarlega og hnitmiðaða fram-
kvæmdaáætlun um eðlis- og
efnafræðikennslu. Kynnti Svein-
björn nefndarálitið og skýrði
í eistökum atriðum.
Þriðja aðalmál fundarins var
samræming gagnfræðaprófs. —
Flutti Andri ísaksson framsögu-
erindi. Er urvnið að þvi að sam-
ræroa gagnfræðaprófið í ís-
lenzku, erlendum málum og
stærðfræðL Á vegum skólarann-
sókna var könnunarpróf í þess-
um greinum í öilum gagnfræða-
deildum sl. vor. Var það nauð-
symlegur undirbúningur undir
gerð og framkvæmd væntan-
legra samei'ginlegra prófverk-
efna við gagnfræðapróf.
Miklar og abnennar umræður
urðu um öll þessi mál. Var það
samhljóða álit fundarmanna, að
ekki beri að Ieggja niður lands-
próf miðskóla, en hins vegar
breyta gerð þess og framkvæmd
að nokkru.
Þá voru menn sammála um
nauðsyn þess að samraema gagn-
fræðapróf í vissum greinum og
að viss'U martki, en halda þó
opnum Ieiðum til frjálsræðis í
kennsluháttum einstakra skóla.
Fundarmenn lýstu mikilli á-
nægju yfir framkvæmdaáætlun
eðlisfræðinefndar og þökkuðu
nefndinni sérstaklega vel unnin
störf.
Þorsteinn Einarsson, íþrótta-
fulltrúi, flutti fróðlegt erindi um
iþróttir í skólum. Urðu það all-
miklar umræður.
í aðalmálum fundarins voru
eftirfarandi ályktanir gerðar:
1. Fundurinn lýsir eindregn-
um stuðningi við tillögur eðlis-
og efnafræðinefnd'ar Skólarann-
sókna menntamálaráðuneytisins
og þakkar nefndinni vel unnin
störf. Fundurinn skorar á
men'ntamálaráðherra að stuðla
að fullri framkvæmd á tillögum
nefndarinnar og ráða þegar hæf-
an mann til umsjónar með nauð-
synlegum enduribótum. J afn-
framt væntir fundurirvn þess, að
sarns konar endurskoðun verði
látin fara fram á fleiri náms-
greinum.
2. Fundurinn telur, að lands-
próf miðskóla hafi verið réttar-
bót, náð tilgangi sínum og eigi
því fullan rétt á sér. Þó verði
umnið áfram að endurbótum á
prófinu, svo að það gegni sem
þezt því hlutverki að kanna
kiunnáttu og hæfni nemenda til
framhaldsnáms.
3. Fundurinn telur æskilegt
að landsprófenemendum, sem
skortir lítið eitt til þess að ná
framhaldseinkunn vegna liágrar
einkunnar í einni eða mest
tveimur námsgreinum, verði gef
inn kostur á haiustprófi í þeim
Framhald & bla. U