Morgunblaðið - 02.08.1968, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 1»«8 25
Ferdína Stefanía
Ásmundsdóttir
SVEINN KRISTINSSON SKRIFAR UM:
KVIKMYNDIR
Fædd: 19. marz 1917.
Dáin: 27. júlí 1968.
Kveðja frá sonardætnim.
Þótt su-mardýrðiin sveipi fjöll
og dali
og sókkinsbrosin lýsi voig
og strönd,
þótt blómin hvísli og bjarkiir
saman tali
í blæ firá kvöildsins miflidfu
friðarbönd,
þá líða sfeuggar y-fir okkar leiðir
og eJ.diheit sorgin þaggax sérhvem
hljóm
Og heldökk ský um himimnvegu
breiiðiir
með hairmsins dapra þunga
tregaróm.
Því þú ert horfin eisfcu hjartans
aimma
sem oktour varst svo míiid og
góð,
því byngja tár sín, bæði pabbi
og mamma
Framh. af bls. 22
mikill og að þeirra tíma hætti
fór hann að stunda sjómennsku,
skömmu eftir fermingu. Þá var
unglingum það kappsmál að
komast sem fyrst í skiprúm.
Sjómennskan var síðan aðalstarf
Samúels næstu 2 áratugina, en
þess á milli vann hann ýms al-
geng störf, byggingavinnu, vega
vinnu o. fl.
Árið 1957 hóf hann nám í járn
smíði og lauk því og starfaði við j
járniðnað síðan og nú síðast við
virkjunarframkvæmdirnar við
Búrfell í Þjórsárdal.
Þetta er í fáum orðum ævisaga
Samúels Baldurssonar. En
myndin sem við vinir hans
geymum, er miklu dýpri og skýr
ari. Fyrst í leikjum æskuáranna, j
síðan í félags- og iþróttastarfi í j
Ungmennafélagi Stokkseyrar, en
Samúel var á þeim árum fjöl- j
hæfur íþróttamaður, bæði í ísl. j
glimu, fimleikum og knatt- ’
spyrnu og unni þessum íþrótt-
um jafnan síðan.
OHann hafði ágætar námsgáfur
og hefði átt mjög hægt með að
ganga menntaveginn sem kallað
er. Ég man það, er hann hóf iðn-
nám, hátt á fertugsaldri, að hann
sagði við mig að til lítils væri
fyrir sig að keppa við hina nem-
endurna í iðnskólanum, hann
væri orðinn þetta fullorðinn og |
hefði notið stopullar barna-
fræðslu, en þeir að koma frá
skyldunámi og sumir gagnfræð-
ingar. Hann varð þó efstur við
lokapróf. Þetta kom okkur ekki
á óvart, sem þekktum hann vel.
Hann hafði yndi af lestri góðra
BÍLAHLUTIR
Rafmagnshlutlr í flestar
gerðir bilu.
KRISTINN GUÐNASON h.f.
Klapparstíg 27. Laugav. 168
Simi 12314 og 21965
BEZT að auglýsa
í Morgunblaðinu
og blærinn bvíslar aðeins
tregafljóð.
HveT koma þín var oklfcur
sólskinssaga
og sætt var hvert það spor, sem
tfl þín lá
þín blessun vakti, aJfla okkar
daga
þín elsfca bætti úr hverri ósk
og þrá.
Við stoulum reyna alla ævidaga
að elska það, sem gott og
fagurt er
Allt dimmt og slæmit, við
stoulum lýsa og laga
og lifa eins og bezt mium
failla þér.
Við stouilum geyma miæta
minnirng þína
og munablómum strá á veginn
þinn,
þér veitir Drottinn ást og elstou
sína
Og opni þér nú dýrðarhiminn
sinn.
bóka og las mikið, ekki sízt ljóð
og hafði næman og þroskaðan
smekk á þeim, var hagmæltur
sjálfur en fór afar leynt með
það; hann var yfirleitt dulur um
eiginrn hag o gekki viðhlæjandi
eða jábróðir allra, en kátur og
skemmtilegur í kunningjahópi.
Hann hafði ríba samúð með
þeim er minnimáttar voru eða
stóðu höllum fæti í lífinu.
Ég sendi fósturforeldrum Sam
úels, systkinum hans og öðrum
vandamönnum, mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
K. H. S.
--------------- ]
- MINNING
Framh. af bls. 22
mörg ár vann hann að því að
safna bæjarímum.
Grímur var rösklega níræður,
þegar hann lézt. Hann var einn
af þeirri harðgerðu kynslóð, sem
ólst upp hér á landi á síðustu
áratugum 19. aldar og lifði af
hin hörðu ár æsku sinnar. Hann
hélt líkamlegri heilbrigði og and
legum skýrleik, allt þar til hann
varð fyrir því óhappi í apríl s.l.
að detta og lærbrotna. Hann
lézt í sjúkrahúsi Hvítabandsins
26. sl.
Ég sendi aðstandendum Gríms
hugheilar samúðarkveðjur frá
mér og fjölskyldu minni.
Ilelgi G. Halldórsson.
Bæjarbíó:
BEIZKUR ÁVÖXTUR
(The pumkin eater)
Amerísk kvikmynd.
Framleiðendur og leikstjórar:
James Woolf,
Jack Clayton.
Lífsleiði er orðið æði algengt
fyrirbæri í kvikmyndum (sum-
ir ,segja í mannlífinu yfirleitt).
Væri ekki fjarri lagi að segja,
að það væri orðin eins konar
tízka að draga lífsleiða í mairgs
konar myndum fram í dagsljós-
ið í kvikmyndum. Sem einn þátt
ur í þessum lífsleiða er svo oft
sýnt hjúskaparlíf, þar sem hjón
búa við allsnægtir, en sýnast
orðin sárleið hvort á öðru, svið-
settar eru rifrildissenur, þar
sem hjónin Ieysa ósleitilega frá
skjóðunni um galla hvors ann-
ars. Stundum bitnar gremja
þeirra á húsmunum eða eldhúss
áhöldum, svo nokkurt efnahags-
legt tjón hlýzt af. En þar sem
umgetinn leiði virðist, eins og
vikið var að, sækja öllu meira
á efnað fólk en fátækt, þá kem-
ur það víst ekki svo mjög að
sök.
Jo Armitage (Anne Bancroft)
kona þekkts leikara í London,
er kannski ekki beint leið á líf-
inu, þótt hún hafi þegar eignazt
fjóra eiginmenn, enda á hún
yndisleg börn og elskar auk
þess númer fjögur heitt. En ein-
hver dapurleiki er þó seztur að
henni ,sem helzt stafar af því,
að hún er hrædd um eiginmann-
inn, en hann er langdvölum að
heiman vegna starfs síns. —
Skdljanleg kennd hjá konu með
hennar reynslu.
Jake, maður hennar (Peter
Finch), sýnist ekki innblásinn
mikilli starfsgleði. Ekki er svo
að sjá af svip hans og fram-
komu á heimili sínu að minnsta
kosti. Hann fullvissar þó konu
sína jafnan um það, að hann
elski hana. Síðar kemur þó í
Ijós, að sú ást byggist á þeim
fyrirvara, að hún ali honum
ekki fleiri börn, og eins því, að
hann megi jafnhliða njc'ta ann-
arra kvenna og geta börn við
þeim, ef svo vill verkast. —
Nokkuð harðir kostir, sem frú
Armitage, þótt marggift sé, á all
erfitt með að sætta sig við.
Dag einn kemur til harðra
átaka milli þeirra hjóna, hún
rýkur að heiman og til þriðja
eiginmanns síns „sem hafði haft
mestan kynþokka allra eigin-
manna hennar“, að því er hún
sjálf sagði. Þar er hún tekin gild
sem rekkjunautur eina nótt, en
hlýtur jafnhliða þann dóm, að
hún sé morðingi. — Hvert
mundi leið hennar næst liggja?
Til loaka heim, eða ætti hún að
skyggnast um eftir nýjum eigin-
manni?
Mynd þessi er ytra torði ekki
sérstaklega viðburðarík. Hún
snýst nær öll um sambúð ofan
nefndra hjóna, tilfinningastríð
þeirra, freistingar, ást og ástríð-
ur. Þau hjón spjalla talsvert
um ást sín á milli, og oft frjáls-
lega og af hreinskilni. „Djarfar“
athafnir eru hins vegar ekki
sýndar. Innri sjón verður að
hjálpa okkur til að uppgötva,
hvernig þau fara að þvi að eJsk-
ast, standi hugur okkar til þess.
Þótt atburðarásin sé ekki stór-
brotin, engir heimssögulegir við-
burðir séu sýndir, þá ekur
myndin áhuga áhorfenda þegar
í byrjun. Leikstjórar nota „flash
back“ í upphafi myndarinnar,
til að lýsa örlítið umhverfi næst
síðasta hjónabands frú Armi-
tage. Beita þeir þeirri aðferð þó
af hófsemi. — Ég verð að játa.
að mér finnast orsakir síðasta
skilnaðar hennar ekki liggja
meira en svo ljóst fyrir, Lík-
lega hefur hún hrifizt af frægð-
ar- og framavonum Jakes og
metið þær meira en hinn kyn-
þokkaríka en fátæka eiginmann.
Virðist það öllu trúlegra en ást-
arhvatir hennar hafi hrint af
stað beinni tilfinningalegri hall-
arbyltingu.
Leikur Önnu Bancroft er svo
frábær, bæði í gleði, sorg og
blöndu beggja tilfinninga, að
naumast verður lengra komizt.
Má segja, að verðleikar kvik-
myndarinnar byggist að veru-
legu leyti á leiksnilli hennar.
Leikur hennar er svo eðlilegur
og óþvingaður, að atburðir, sem
í sjálfu sér mætti deila um,
hversu trúverðugir eru, fá stór-
aukinn sannferðugleika í með-
förum hennar. Áhrif þau, sem
eftir dvelja í hugum ahorfenda
að myndarlokum, eru að miklu
leyti runnin frá frábærri túlkun
hennar á tilfinningalífi frú
Armitage.
Lífsleiði mun engan þjaka, bá
stund sem hann horfir á þessa
kvikmynd.
GRENIBÁTAR — HRAÐBÁTAR
SEGLBÁTAR — GÚMMÍBÁTAR
Hinir landsþekktu greni- og mahoganybátar
frá RANABÁTFABRIK A.S. í eftirtöldum
stærðum:
9Vz’— 11V2’ — 13’ — L4V2’ — 15’ — 16Mj’
un/iai Sfyqeiman k.f.
Suðurlandsbraut 16 - Reykjavik - Stmnefni: »Vo|yer« - Sími 35200
w
UTAVER
PLA8TINO-KORK
Mjög vandaður parket-
gólfdúkur.
Verðið mjög hagstætt.
Sumarhátíðin
í Húsafellsskógi
um verzlunarmannahelgina
HLJÚMAR - ORION
og Sigrún Harðardóttir
Skafti og Jóhannes. — Dans á 3 stöðum — 6 hljómsv.
Táningahijómsveitin 1968. — Hljómsveitasamkeppni.
Skemmtiatriði: Leikþættir úr „Pilti og stúlku“ og úr
„Hraðar hendur“.
Alli Rúts — Gunnar og Bessi — RÍÓ-tríó — Bitlahljóm
lcikar. — Ómar Ragnarsson.
Þjóðdansa- og þjóðbúningasýning — glímusýning —
kvikmyndasýning.
Keppt verður í knattspyrnu, frjálsíþróttum, glímu,
körfuknattleik, handknatlleik. — Fimleikasýning.
Unglinga- og fjölskyldutjaldbúðir
Bílastœði írið hvert tjatd
Kynnir Jón Múli Árnason
Verð aðgönguntiða kr. 300,00 fyrir fullorðna, kr. 200,00
fyrir, 14—16 ára og 13 ára og yngri ókeypis í fylgd með
foreldrum sínum. — Gildir að öllum skemmtiatriðum.
Sumarhátíðin er skemmtun
fyrir alla
U. M. S. B. Æ. M. B.
- MINNING