Morgunblaðið - 25.03.1969, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. MARZ 1999
17
„Erfitt aö vera ekki KR-ingur“!
Skemmtileg og ánægju
leg afmælishátíð KR
KR-ingar fö(?nuðlu 70 ára af-
mæli félags síns með fjöl-
mennu og g-læsilegu hófi að
Hótei Sögu sl. föstudagskvöld.
t hópi veizlugesta mátti sjá
unga sem aldna, boðsgesti,
gamia afreksmenn úr röðum KR
og fjölmenna sveit þeirrar kyn-
slóðar er nú ber merki KR hæst
á íþróttaleikvangi.
Mörg og góð ávörp vonu flutt
félaginu, sögu félagsins var
iminnzt stuttlega, jgjafir færðar
og síða*st en ekkj sízt heiðruðu
KR-ingar sjálfir þá menn, sem
frábært starf hafa unnið, en
KR er landsfrægt fyrir sina for-
ystumenn á öllum sviðum, og
þykja þeir ávallt skara fram úr,
þó félagið eigi í ýmsum flokk-
uim harðsnúna sveit afreks-
manna í íþróttavellinum.
f heild var hófið glæisilegur
afmælisfagnaður og enn ein
rósin í stóran sigursveig KR.
Einar Sæmundsson form. KR
bauð gesti velkomna en Þórir
Jónsson skíðakappi flutti minni
'félagsins. Gerði hann það á
skemmtilegan hátt, samfléttaði
gamansögur með alvöru og tó'kst
á skemmtilegan hátt að bregða
upp blæ af lífinu og starfinu
í KR í gamla daga og á hinn
bóginn að sýna fram á hvert
hlutverk KR-inga væri í fram-
tíðinni. Var minni KR vel flutt
af þessum gamla afreksmanni
og síunga framtaksmanni í röð-
næst stærsti kaupstaður lands-
ins og heimtuðu e. t. v. þá að
stofna sitt eigið sveitarfélag.
Borgarstjóri kryddaði ræðu sína
með gamanyrðum sem féllu
veizluges'tum vel í geð.
Gísli Halldórsson forseti fSl
flutti ræðu og dfap á starf KR-
inga í þágu íþróttanna og þeirra
þátt í uppbyggingu íþróttamál-
anna í Reykjavík. Hann af-
henti f- b. ÍSÍ KR að gjöf for-
kunnarfagran vasa með víkinga-
myndum sem hann kvað gætu
vera tákn um starf félgasmanna.
Þá fluttu ávörpu Albert Guð-
mundsson formaður KSÍ fyrir
hönd sérsambandanna og Ægir
Ferdinandsson form. Vals f. h.
læknirinn, flutti eitt sinn ungur
drengur úr Austurbæ. Hann
kynntist jafnaldra s’ínum, sem
innfæddur var á staðnu'm, og
hafði alið í brjósti sér KR-stoIt
frá fæðingu. Móðir hins inn-
fædda hafði reynt að auka þetta
stolt sonar síns á allan hátt og
var tilbúin til að svara ýmsum
fyrirspurnum frá syni sínum
þar að lútandi. Úlfar sagði, að
hún hefði jafnvel verið undir
það búin að taka þeirri stað-
hæfingu, sem Þórir Jónsson hélt
fram í „Minni KR“ fyrr um
kvÖldið, þá er hann sagði að
Ingólfur Arnarson, fyrsti land-
námsmaðurinn hefði jafnframt
verið fyrsti KR-ingurinn, því
hann hefði hazlað sér völl mitt
á rnilli þeirra staða, er KR hefði
verið s’tofnað á og félagið átti
síðar sínar fyrstu höfuðstöðvar
á. Hann kvaðst engar brigður
geta borið á fullyrðingar Þóris
í þessu efni. 3vo hefði það átt
Þeir brír sem eftir lifa af fyrstu íslandsmesturunum í knatt-
spyrnu 1912, KR-ingamir Nielj öhnius Ólafsson, Davíð Ólafsson
og Björn Þórðarson.
Niljohníus Ólafsson og Björn
Þórðarson sem ásamt Davíð Ól-
afs’syni bakarameistara eru ein-
Sveinn Björnsson með gull-
stjörnuna.
um KR-inga og góður r'ómur
gerður að máli hans.
Gylfi Þ. Gíslason mennta-
málaráðherra minntist starfs
KR-inga og þakkaði það. Hið
sama gerði Geir Hallgrímsson
borgarstjóri sem minntist sér-
staklega „vesturbæinga". Sagði
hann frá spaugilegum atburðum
í sambandi við íþróttafélagsmál
í Reykjavík á fyrrj tímum en
lýsti einnig og lofaði það átak
sem KR-ingar eru að gera á.
sínu félagssvæði og kvaðst að-
eins „óttast“ þegar KR-ingar í
Vesturbænum yrðu orðnir svo
margir að þeir væru fleiri en
Meistararnir frá 1919. Þrír af fjórum sem eftir lifa, mættu í hófinu. F.v. Björn Jónsson, Gunnar
Schram og Kristján L. Gestsson. Á myndina vantar Har. Á Sigurðsson. Lengst til hægri er Ein-
ar Sæmundsson formaður síðan 1958. Hann, Kristján og Gunnar hafa ailir verið formenn KR,
ásamt 5 öðrum sem látnir eru.
íþróttafélaganna í Reykjavík.
Albert afhenti gjöf sérsam-
bandanna til KR fagran og á-
letraðan silfurvasa úr keramiki.
Fór Albert mörgum orðum um
starf KR-inga á leikvangi og
félags'málum. Hann kvað gjafa-
vasa sérsambandanna þungan
vera, en vasinn ætti þó raunar
helzt að nema þyngd sinni úr
g'Ulli til þess að metinn yrði þátt
ur KR í uppbyggingu íþrótta-
mála höfuðstaðarins og landsins.
Ægir Ferdinandsson afhenti
peningagjöf frá keppinautum
KR í Reykjavík í ýmsum íþrótta
greinum en ávarpaði jafnframt
KR-inga á skemmtilegan hátt
sem formaður þess félags et
hann kvað ,,KR verst við að
tapa fyrir á knattspyrnuvelli".
Síðast en ekki sízt ávarpaði
Úlfar Þórðarson form. ÍBR
samikvæmið. Ræddi hann um
hinn mikla þátt KR-inga í upp-
byggingu íþróttastarfsins’ í höf-
uðborginni og af hve mikilli al-
úð allir KR-ingar ynnu sínu fé-
lagi. Sagði hann sögur af slíku.
Skal hér ein eftir höfð en
hana sagði Úlfar læ'knir eftir
að hafa sagt frá þeirri gömlu
löngun sinni til að kryfja KR-
ing og sjá hvað inni fyrir væri,
því þar hlyti að vera eitthvað,
sem ekki væri í öðrum mönn-
um, en forvitnilegt væri að
kynnast. Það þóttist Úlfar viss
um, eftir áratuga góð kynni af
KR-ingum.
En saga Úlfars fjallaði um
Vesturbæinn og KR. í það „sam
félag, múrvegg, samsteypu eða
hvað á að kalla það“ sagði
Séð yfir háborðið. Til hægri fremst, Gylfi Þ. Gíslason og frú
og Björgvin Schram og frú.
sér stað að sonur hennar kom
í miklu írafári inn til móður
sinnar, ásamt hinum nýaðflutta,
og var mikið niðri fyrir er hann
s'agði: „Mamma, er það ekki satt
að Guð sé KR-ingur?“
Þessari spurningu hafði móð-
ir drengsins aldrei búizt við.
Henni vafðist því tunga um
tönn varðandi svarið og leitaði
eftir málamiðlun, án þess að
láta á því bera. En þá svaraði
sá nýflutti hátf og skýrt: „Nei
— hann er ekki KRingur“.
— Hvernig getur þú verið svo
viss um það, drengur minn,
spurði móðirin?
— Ja — af hverju er hann
þá aldrei í KR-búning?
Þessi saga vakti mikla ánægju.
En Úlfar Þórðarson talaði
einnig í alvöru. Hann ræddi um
hið framúrskarandi starf KR-
inga bæði innan sinna félags-
raða og eins í þágu samtaka
íþróttafélaga Reykjavíkur og
landsins í heild. Til slíkra starfa
hefðu KR-ingar alltaf haft „af-
lags“-menn., sem hefðu verið
aldir upp í hinum sanna KR-
félags-anda mótuðu mest af
E. O. P. og Guðmundi Ólafssyni.
Úlfar minntist aftur á orð Þóris
Jónssonar í „Minni KR“ fyrr
um kvöldið. þar sem Þórir hefði
sagt, að það væri oft erfitt að
| vera KR-ingur, þvi á KR hvíldu
ýms'ar skyldur æskuna varðandi.
En Úlfar sneri þessum orðum
við og sagði, að eftir að hafa
kynnzt ötu'lleika KR-inga í ýms-
um ráðum og nefndum, þá væri
það oft erfitt að vera ekki KR-
inigur.
Björgvin Schram sem stýrði
veizlunni af mikilli festu og
hraða Og skaut inn á milli söng-
atriði gamalla KR-inga, Guð-
mundar Jónssonar og Magnúsar
Jóns’sonar sem vakti hrifningu,
ekki sízt sérstakur bragur þeirra
um KR, lýsti gjöfum öðrum en
afhentar voru. KR barst fögur
borð'klukka til minningar um
Sigurjón Pétursson markvörð í
KR um meir en áratugaskeið og
síðar stjórnarmann en gefendur
voru hjónin Ásdís Pétursdóttir
og Ólafur Þorgrím.s’son hrl. Þá
gaf Magnús Thorvaldsson silfur-
bikar sem um skal keppa í
sundi.
ir lifandi af þeim eí fyrstir urðu
til að vinna íslandsbi'kar í knatt
spyrnu færðu íélagj sínu pen-
ingagjof.
Þá lýsti Björgvin Schram og
bikargjöf frá Georg L. Sveins-
syni áður KR-ingi en nú bú-
settum í Bandaríkjunum. Sendi
hann bikar að verðmæti um 100
þús. kr. til KR í þakklætis- og
árnaðars'kyni en hann var á af-
mælinu ekkf tollaafgreiddur —
en ríkiss’tjórnin gaf síðar um
kvöldið eftir tollgjöld eins og
áður hefur verið getið í Mbl.
Margir KR^ingar voru heiðr-
aðir í hófinu fyrir góð störf og
er þess annars staðar getið hér
á síðunni.
Hófið fór hið bezta fram og
gerðu Gunnar Eyjólfsson og
Bessi Bjarnas’on sinn skerf til
þess að lyfta skapi man.na og
gera hátíðina að sannri KR-
hátíð.
— A. St.
Sigurður Halldórsson, sem kjörinn var heiðursfélagi KR ásamt
Einari formanni.
Sigurður Halldórs-
son heiðurslélagi KB
— og Sveinn Björnsson hlaut
níundu gullstjörnu félagsins
Á AFMÆLISHÁTÍÐ KR var ■ því er Einar Sæmundsson til-
lýst kjöri Sigurðar Halldórsson-1 kynnti í hófinu og það við fyrstu
ar sem heiðurstfélaga KR. — Er, atkvæðagreiðslu. Öllum var
hann sjötti núlifandi Reykvík- | sama nafnið í huga er kjósa átti
ingurinn sem þá frægð hlýtur,'
en hinir eru Nieljohníus Ólafs- [
heiðursfélaga.
Fáir eða enigir munu hafa unn-
son. Davíð Olafsson, bakara-! ið KR jafn eídheitt og Sigurður
meistari, Bjöm Þórðarson, Gunn' og fáir munu þeir dagar vera
ar Schram og Kristján L.
Gestsson. Hinir þrír fyrst töldu
eru þeir einu sem eftir lifa
hópi fyrstu íslandsmeistaranna í
knattspyrnu, en þann sigur
færðu þeir félagar KR ásamt
sínum látnu félögum. Hinir tveir
voru í liði því er aftur færði KR
íslandsbikarinn 1919 og hafa auk
þess báðir verið formenn í KR
og eru þeir einu sem það hafa
verið og á lífi eru ásamt Einari
Sæmundssyni, núverandi for-
manni.
Sigurður Hal'ldórsson var ein-
róma kjörinn heiðursfélagi að
ssm Sigurður hefur ekki gert
eitbhvert „handtak" fyrir KR.
* [ Þannig var komizt að orði þá er
' ’ heið'urskrossinn var afhentur.
Sveinn Björnsson varaformað-
ur hlaut gulistjörnu KR. Einar
Sæmundsson, formaður, afhenti
hana o.g það var sýnilega með
sannri gleði, enda mun leitun á
jaifn saimvöldum forystuimönnum
og þeim tveimur. Gu'llstjörnu
KR mega elkki nema 10 menn
bera samtímis. Nú bera hana
þeir Kristján L. Gestsson, SLg-
urður Halldórsson, Gísli Hall-
Framhald á bls. 26