Morgunblaðið - 25.07.1969, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. JÚLÍ 1W9
símtalið. Denise Vey hafði beð-
ið lögregluna fyrir skilaboð til
Tuekers að hringja til sín tafar-
laust. Svo vel vildi til, að Khay
ar höfðu borzt þessi skilaboð til
eyrna og hann grunaði, að þau
stæðu í einhverju sambandi við
Capelli málið.
Tucker hringdi til hennar og
bjóst nú við að fá skammir fyrir
að strjúka úr sjúkrahúsinu og
láta hana hringja þangað, enda
þótt hann vissi, að hann yrði
þar alls ekki. Har.n æfði sig á
afsökunum sínum meðan hann
beið eftir sambandi, en Pont stóð
glottandi að baki honum. En
Denise fór ekkert að skammast
þegar hún kom í símann, heldur
var röddin skjálfandi og hrædd.
— Keith? Það er Robert.
Hann er horfinn!
— Horfinn? Hvað áttu við?
Tueker heyrði, að Pont gekk að
honum.
— Þegar þið voruð ekki í
sjúkrahúsinu í morgun, ók ég
r/Skólahótelin ú vcgum
Ferðaskrifsiofu rikisins
bjóða yður velkomin i sumar
ú eftirtöldum stöðum:
1 VARMALAND
í BGRGARFIRÐI
2 REYKJASKÓLA
HRÚTAFIRÐI
3 MENNTASKÓLANUM
AKUREYRI
4 EIÐASKÓLA
5 MENNTASKÓLANUM
LAUGARVATNI
6 SKÓGASKÓLA
7 SJÓMANNASKÓLAN-
UM REYKJAVÍK
Alls staðar er framreidditr
hinn virisœli
m orgunverðin r\
rakleitt heim aftur. Ég var mjög
vond við ykkur og Rene var þar
þegar ég kom heim, en nú er
hann horfinn. Við höfum leitað
hans alls ^taðar.
— Áttu við, að þú hafir ver-
ið elt heim?
— Það hlýtur að hafa verið.
Hún virtist að gráti komin, rétt
eins og hún kenndi sjálfri sér
um þetta.
— Okkur sást yfir það, að
sjúkrahúsið yrði vaktað svona
fljótt. Þeir hljóta að hafa þekkt
þig sem einn farþegann úr flug-
vélinni, og svo getað lagt saman
tvo og tvo. Æ, guð minn góður!
Þau þögðu nú bæði og Tuck-
er fann alveg á sér, að Pont
starði á hann.
— Hvað á ég að gera?
— Við skulum koma taf-
arlaust.
— Nei, það megið þið ekki gera.
Það verður setið fyrir ykkur,
skilurðu það ekki.
Tucker stillti sig. — Fyrir-
gefðu. Ég hef áhyggjur þín vegna
og get ekki hugsað skipulega.
Nú sagði Pont, yfir öxlina á
honum: — Segðu henni, að við
förum krókaleiðir og á bát nokk
urn hluta leiðarinnar.
Tucker lét boðin ganga og var
hálfringlaður og helmingi á-
hyggjufyllri hennar vegna en
nokkurn tíma vegna Roberts.
Hann vissi, að þetta var rangt.
Þessi almennilegi og meinlausi
Robert var sennilega dauður, en
hann gat ekki að þessu gert.
Það tók nokkurn tíma að ná
sér í bíl. Þetta var á óheppi-
legum tíma dags og þeir urðu
að hringja til Túnis til þess að
fá bíl. Það var komið undir mið-
nætti þegar bíllinn kom og þeir
áttu fyrir höndum langa leið og
krókótta yfir fjöllin.
Fyrir sumarleyfið
Tjöld margar gerðir
Svefnpokar í úrvali.
Vindsængur
Pottasett
Nestistöskur
og flest, sem þér þurfið í
sumarleyfið að ógleymdri
veiðistönginni.
Verzlið þar, sem hagikvæma-st
er.
Póstsendum. Laugav. 13.
Þeir urðu að bíða nokkuð eft-
ir því að kvíin yrði opnuð, og
þeir gætu leigt sér bát til Sousse.
Þessi biðtími þeirra var stór-
hættulegur því að Evrópumenn
voru áberandi þama í gömlu
Medina. Capelli og hans menn
mundu enn hafa þefinn af þeim í
nösunum og mundu renna á
hann.
Um það leyti, sem þeir komust
á flot, var tekið að lifna yfir
höfninni. Hitinn var þegar tek-
inn að stíga upp frá sjónnm í
þykkum þokubólstrum. Pont tók
stýrið, en Tucker athugaði
ströndina gegn um kíkinm. Báð-
ir voru þeir örþreyttir eftir
vökunóttina en hvorugum datt
svefn í hug.
Tucker kom auga á Denise,
sem veifaði ákaft. Við hlið henn
ar stóð lágvaxinn mynd Dubon-
prófessors. Pont lagði bátnum að
með handtökum bunináttumanins-
ins. Þarna var einihver bráða-
birgðabryggja, og ekki dýpra að
henni en svo, að báturinm rétt
flaut að.
Denise virtist tekin og á-
hyggjufull, og prófessorinn var
órólegur á svipinn. Þau höfðu
beðið tímunum saman, milli von-
ar og ótta og þreytan var auð-
séð á svip þeirra.
í borðbragganum beið þeirra
heitt kaffi, og Denise útskýrði
fyrir þeim hvers vegna hún
hefði ekki kallað á lögregluna.
Robert hafði verið í herberginu
sínu, en svo allt í einu var hann
hvergi sýnilegur. Dymar voru
opnar og þarna virtust einhver
átök hafa orðið, stráhúfa lá
á gólfinu, stól hafði verið ýtt
upp að rúminu, en þó sást ekk-
ert verulega áberandi. Enginn
hafði heyrt í bíl. Það eina sem
áberandi var, var það, að sand-
urinn í stígnum neðst var allur
upprótaður og dreifður út um
allt.
— Ég hefði átt að fara var-
legar heim, sagði Denise.
_ . -
Þessi sorgaratburður hafði
gert hana eitthvað mannlegri,
hugsaði Tucker. Hún var frá sér
numin af þvi, sem hún ken-ndi
sínum eigin klaufaskap, en nú
var hún að minnsta kosti eins
og hún átti að sér: hlýleg kona,
sem ekki var á stöðugum verði,
en með hugann uppfullan af
örvæntingu yfir René Robert
og sínum eigin þætti í hvarfi
hans.
— Hættu þessu! hvæsti Tuck-
er. — Þú þurftir að komast
heim. Við hefðum varað þig við
í sjúkrahúsinu.
— Já, þetta er alveg satt sam-
þykkti Pont. Við vitum mæta-
vel, hvað við eigum við að
stríða.
Þau sátu í kring um bert borðið
með rjúkandi kaffikrukkur fyrir
framan aig og horfðu sitt í
hverja áttina.
— Haldið þið, að hann sé dauð-
ur? Þetta kom næstum í hvísl-
ingum.
Léttar buxnadragtir frá 790 kr. (litlar stærðir). Dömubuxur frá
300 kr„ dömupils frá 238 kr, peysur frá 295 kr„ kvenslá kr. 750,
náttkjólar frá kr. 250, drengjaskyrtur frá kr. 100, drengjajakkar
frá kr. 190, barnakjólar 340.
STÓRKOSTLEG ÚTSALA.
Afsláttur á vörum síðan fyrir gengisbreytinguna.
Verzlunin KATARlNA, Suðurveri, simi 81920. Næg
(á horni Hamrahlíðar og Kringlumýrarbrautar). bilastæði.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Nu er að hrökkva eða stökkva með nýja samninga.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Gættu þess að velja réttan stað og stefnu við nýjar aðgerðir.
Vogin, 23. september — 22. október.
Notaðu þér nýtt tækifæri eða upplýsingar.
Sporðdrekinn, 23. október. — 21. nóvember.
Aform þín eru stór og upphyggileg, og ýmsir eru að liallast i sveif
með þér.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Það eimir eftir að aðgerðum gærdagsins. Notaðu þér, að eitthvað
fer annars staðar í handaskolum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Biddu fólk um að skila munum, sem þú hefur léð því, eða jafn-
vel fjármunum. Vinnan gengur vel. Fáðu þér eitthvað uppbyggilegt að
gera í kvöld.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú getur hætt heilsuna i dag, ef þú viit. Og ferðalög eru mjög
æskileg.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
örlátir ættingjar, koma með skemmtilegar uppástungur. Komdu
þeim strax í framkvæmd. Unga fólkið skapar þér kannski áhyggjur
. . . og mcð töluverðum hávaða.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Hafðu nú augun hjá þér í dag.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Eitthvað óvænt hressir upp á daginn fyrir þér.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þessi dagur verður þér sérlega minnisstæður, ef þú kemst hjá þvi
að sólunda fjármunum þínum. Þú getur skipulagt vel, og laðað að þér
óvenjulegt fólk.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Breytingar og hreyfingar eru þér allt í dag, og það verður hug-
arfarsbreyting hjá þér.
Mennirnir litu allir þrír á
Denise, sem vissi sjálf svarið við
spumingu sinni.
Pomt var ekkert að klípa utan
af því. — Það er hér um bil víst.
Ég lét Khayar lögreglustjóra
vita og hann hefur aðvarað all-
ar stöðvarnar.
Khayar hringdi frá Túnis
sniemma síðdegis. René Robert
hafði fundizt í útileikhúsi í E1
Djem, sem er miðja vegu milli
Sousse og Sfax. Þetta leikhús
var eftirlíkinig hins í Róm, og
var eins konar fomgripur þarna
í eyðimörkinni. Það leit helzt út
fyrir, að Robert hefði klifrað
upp á einhverja hæð og síðan
dottið niður á sviðið og brotið
á sér höfuðskelina á brúnhvöss-
um steinunum. Þannig hefði
þetta getað gengið til, en þeir,
sem þarna voru staddir vissu,
að svo var ekki.
Denise sagði dræmt: — Hann
var myrtur. Veslings litli maður-
inn, sem engum gerði mein.
Enginn svaraði henni. Hún
hélt áfram i sama tón: — Hanm
var myrtur. Við hérna vitum það
öll og sennilega veit lögreglu-
stjórinn það líka, og samt reyn-
ið þið að telja mér trú um, að
morðingjamir muni sleppa.
Pont reyndi að útskýra fyrir
henni, að sannanir væra nauð-
synlegar, en hér var hann að
tala við konu hans, sem ekki lét
sér segjast. Orð hans höfðu eng-
in áhrif. Hún hélt áfram að
berja litla hnefamum í borðið og
horfði til dyranna, rétt eins og
hún sæi þar eitthvað, og endur-
tók í sífellu: — Þeim skal verða
launað þetta!
Tucker gekk til hennar og
lagði arminn um axlir henni, en
hún hristi hann af sér. — Þeim
skal launast fyrir þetta! Þessa
hlið á henni hafði hann aldrei
séð fyrr. Hann sagði rólega: —
Denise, en þegar hún sinnti því
engu, endurtók hann og brýndi
raustina: — Denise! Hún leit
upp hægt. — Þeir skulu fá mak-
leg málagjöld, sagði hann og
gekk út.
Það var of hættulegt að fara
frá Sousse fyrr en dimmt væri
orðið. Tucker og Pont höfðu
ekkert sofið í heilan sólahring
og reyndu nú að bæta sér það
upp meðan þeir biðu eftir myrkr
inu, en það var órólegur og mar-
traðarkenndur svefn, sem gerði
aðeins illt verra.
Þegar tíminn var loks kominm,
sýndi Denise af sér þennan ó-
ræða kven-eiginleika; áður hafði
hana þyrst eftir hefnd fyrir Ro-
bert, en nú var hún áhyggju-
full fyrir hönd þeirra Ponts og
Tuckers. Loksins sýndi hún, að
henimi var ekki sama um þá, em
samt var hún nógu skynsöm til
þess að reyma ekki að halda aft-
ur af þeim. Þeir forðuðust að
nota ljós á leiðimni niður á
bryggjuna, og jafnskjótt og
þeir vora komnir út í bátinm
notuðú þeir árar til þess að losa
sig frá landi, vel vitandi, að í
lítilli fjarlægð biðu bílar og ár-
vökul augu þeirra.
Þegar þeir loks settu vélina í
gamg, hamaðist hún og þaut út
í myrkrið, svo að hlaut að heyr-
ast í henni milur vegar. Til þess
að villa fyrir hinum, stefndu
þeir fyrst til norðurs þangað til
þeir vora komnir góðan spöl frá
landi og töldu að þeir væra
komnir úr heyrnmáli. Þá snera
þeir hægt suður á við. Ljósin í
Sousse leiðbeindu þeim mikið og
brátt vora þeir á leið til hafnar.
Þeir gátu tekið eldsneyti til
bílsins í bátastöð nokkurri og er
þeir höfðu greitt það óku þeir
út á myrkvaðar göturnar í
Sousse, þar sem gráir múrar
Medima gnæfðu fyrir ofan þá.
Kaffihúsin voru nú dimm og yf-
ÍBÚDIR Ú SMÍDUM
2ja, 3ja, 4ra og 5 herbergja íbúðir að Dvergbakka 6 og 8. íbúðirnar seljast tilbúnar undir tréverk og málningu ásamt
frágenginni sameign. íbúðir þessar verða tilbúnar til afhendingar fyrri hluta næsta árs.
FASTEIGNASALAN, Hátúni 4 A, símar 21870, 20998. — Kvöldsími 38745.