Morgunblaðið - 19.08.1969, Qupperneq 21

MORiGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. ÁGÚST 1909
21
SKÁKÞÁTTUR
í UMSJÓN SVEINS KRISTINSSONAR
■m
FYRSTA VIÐTALIÐ
Fyratia biafð'aviOtalilð við
Spassky, eftiir aið hiamm vairð
Ibeiimamieiisltiaini, er svohilj óðamtdi,
saimtkivæimt ágústthedtii brez/kia
dkálkrttíimiairdtsiinis „Ohiees“. (Spyrj
amidiiimn er Dimitrije Bjelica, seim
áðu/r Ihlaflur verið gesttur o/kkair
Ihér í þáttuiruuan).
— Hvernig finnst þér að vera
orðinn heimsmeistari?
— Ég er, seim stenidluir, itil-
tfiruniilnigailiauis. Ég er þreyttuir.
Ég verð fyrst atf ödlliu að hivíla
mig.
— Hvað um taflmennskuna?
— Petnosj an tefMi elkkit eiiinis
vel ag í fynrta eimivígiiniu, en ég
tel eáinmig, að hiarnm Ih/aifa femigið
erfiðairt þira'urt ti/I úriiaiusniar niú.
Ég iheM, að Ihiainm hiatfii gefið
mofldkuð eftiir aif styrk'leilka sín-
iuim síðtustu þrjú árimi.
— En hvað er að segja um
afleikina í einviginu? Petrosjan
segir að þetta sé með lök-
ustu heimsmeistaraeinvíg'um, er
tefld hafj verið, frá því sjónar-
miði.
— Það kanm að vena rértrt ag
er reymidiar vett Skifljiairulegit, þeg-
ar trfcið «sr tiMált tifl þess, hive
rtaiuiglaispieniniam vair málki'l.
— Hvaða skákir voru bezt
tefldar í einvíginu?
— Ég Ihygg, að bezrtu slkálkir
Petrasjian® hafli verið sní rtíuinida
ag elllefta, en beztu Skáíkiiir mlín-
air sú /fjórða og nártjánidia.
— Og hverjar eru svo fram-
tíðarfyrirætlanimar?
— Fynsrt af öllu — að hvíla
miig. Ég hiefli enm elkkii ákveðið,
hvort ég tefk þátit í keppmtoni
við Júigóslaiva, nié heldiur skák-
mióltiniu í Falimia.
— Hver mundi verða fyrsti
áskorandi þinn um titilinn?
— f»v'í er erfitit aíð svaira. Af
vestræmum Skákmöninium enu
Fischer, Larsen og Portisch Mk-
legastir, em -aulk þeiinra fiimtm til
Sex sovézlkiir stónmiedistarar, en
ég vifl. ekfc; niaiflnigneinia þá niú.
— Korschnoy sagði mér, að
þú mundir tapa titlinum eftir
þrjú ár, vegna þess, að þú værir
of latur!
— Ég er iaitwr. En Koirsclhmoj
er alflitatf svo iéleguir spámiaðlur,
aið ég Iheld ég Wjórti a/ð hafa
góða miöguteilka þá!
(Eins ag fram kerntur Æór við-
rtall þetta flram, þegar að einivíg-
imu ldkmu. S. K.).
ÞEIR „GÖMLU“ SÖGÐU
Allldr ibindir fimm fyrrverandi
heimsmeistarar, sem enm eru á
Mfii, voru beðtmiir að segijia mdklk-
uir orð 'um einivígið, að því
ioíknlu, ag fara 'Uimisaigmir þeiinna
Botvinnik
hér á eftir, í lauiSIIegri þýðdmigu.
Petrosjan:
— Ég tel þettta eimvígj elkki
haifla verið það erifiðasta, sem ég
hefi tefllit 'um heimsrmeiistaratit-
ilinm, eimvígið við Biortviimmik
var enfiiðaira. — Enm er af
smemimlt fyrir máig að swana því,
hvort ég mun heflja nýja hrimig-
ferð ag reyma að hreppa fliitiiinm
aftur.
Euwe:
— Eimvígi þessiairia tveggja
iglæsilegu Skákmaimma fænðd aklk
uir ekki eimuimgis nýj'am heims-
meistara, heldiur brauit einmig
'blað í þróiuimarsagu síkálklisltiar-
irnnar. Hinn nýi heimismieásrtari
er Skálkmiaður til fyrirmiynidiar,
sam beitir fjöihlliða Skálkstíli, og
er elkki vaifi á því, að sá sitíll
muin veirðla öðruim að leiðiairijási
á komiaradi árum.
Tal:
— Patrosjan flefldii vel, en
mliissti 'hima frábæru tilfiiimmimgu
síma fyrir hvens komar hæltítum
ag vairð því óönuiggari. Og naér
virtist þreyta ásiælkjia hanrn umid-
ir lakin.. Himn mýi heimsmieisrt-
ari er milkMll mieistarii ag beitir
gflæisillagum Skákstíl.
Smysloff:
— Fiimmlta ag mibjiáimdia Skák-
in ag iOkim á sauitjándiu Skák-
iimmi voru mdkil alfirteksveirk (atf
háiflu SpaisSkys). — Nhi opraast
SpasSky margvíSiegir rmöglu-
Idilkar, ag Ská(kheimiuirimm mfuin
væmta þess, að hamin opin-
beri nýjumigar í skákbyrj umum
ag ieiðd ný úirlausnarafni firam
í diagsljósið.
Botvinnik:
— Hinm hagsýnii Skákstíll,
sem Petrasjan er aðalflorsvars-
maður fyrir, sammaði ekki rétt-
mæti sitt. — Það er höfiuðniiður-
Staða þessa nýjasta edmvígis um
heknsmiedistaratiitifllimm,
HEYJA BOTVINNIK
OG FISCHER EINVÍGI ?
Flulguifiregniir eru á kreilki um
það, að flill sbanidi, að þeir Bat-
vimmik ag Fiischar teiflli 10—1®
Skáfca eimvígi sín á mdfllli í Hol-
lamdli, imman e/kfci mjög iairngs
tíma. Ef firagrair þessaæ reymast
rértítar, þá miuimu þær velkja
mlilkla athyglfi ag miuimdi efiaust
verða fylgzit með einiviigiirau af
spemmiiimgL
Flestir spá sjálfsagt Fisdher
sigri í slilkiu eimvígi, en enhþá
mium þó raakkuð seigt í þebn
gamllai, þóitrt komáinm sé fast að
sexltuigu, svo viminiinigam'umiuir
þyrfflti elkki að verð'a svo ýflsjia
milkiflll. — Varaanidd yrði þertba
uipphaf þeiss, að Fisdber fæiri að
taka oftar þábt í afllþjóðflieiguim
Skálkmórtuim en hanm heflur getrrt
um Ihníð.
UNGUR OG EFNILEGUR
í júní var ihaidið öffliuigt Skák-
miót í borgiirand Ljubljana í
Júgósiaviu -til miinmiragar ulm
j'úgóslaivraeSka stórim/eisbaranin
Vidmar, sem fiyrr á ánuim var
þöklktasbi og sberkasti meistaird
Júigósfliava. Þátbtaikieirndluir í móti
þessu varu 16, firá ýrrasium lörad-
uim, o@ var meiira en heflmárag-
uiriinm sbónrraeisbanar.
Úrslit mótsims flaomiu mjög á
óvairrt, þar sem svo til óþe/kktiur,
uirngur Júgóslaivi, Planinc að
Petrosjan
miaflni, flór mieð Sigur af hóim'i.
Tapaði hairnn aðeinis eirami Skák
(fyrir G'Iigaric) ag toflauit aills
10% viinmiinlg. Gligoric varð
aranar mieð 10 vimmiiniga, þriðji
Unzicker með 9%, fjórði Búilg-
ariinn Tringoff með 9. — Og í
fiimimita oig sjötita sætij urðu þeir
jáflnir, Robert Byme ag Júgó-
Slavinin Matanovic, hkutu 8%
vinmiimg hvar, o. s. firv.
Það er mjiög óvemjlufliegt, að
löitJt þelkktur Skákmtaður vinind
svo sterfct mót, sem hér um
ræðir.
í efltirflaranidd Skák flrá þessu
mlóti siigrar Planimc iaradia siran
Mátaraoviic með afllsraaiggaralag-
um hættL
Spassky
Svart: Matanovic.
Hvitt: Paninc.
Kóngsbragð.
1. e4, e5; 2. f4, (Plandmc eir
hverigi smaýkur; áð teiffla svo
itvíeggjáða byrjiuin sem kómigs-
bragð gegn sjálfum MJartainlovic.
Sem fcummiuigt er, er R'f3 iamg-
álgeinigasti leilkurimn hér, ag
toemiur þá afltasit firam spámskt
tafl.) 2. — exf4; 3. Bc4, (Aifltur
toemiur Plamdmc molktouð á óvarlt,
því hér er 3. R£3 ieilkið ‘Uimdara-
takniimgardltið. Biskupsleilkurinm
er hiintg vagar vel raatJhæiflur.)
3. — Re7; (Hvers vagraa elkki
3. — Db4f? Sá leilkmr lírtur
hreimt ekki svo ifflla út, en efltir
4. Kfl ag sáðlar Rf3 iraeð ieilk-
vinminigd, fær hvítur glóða srtöðiu.
En ieikur sá, gem svairbur veiur,
er heflidiur ekki sérilega steirkiur.
Algenigasti og vaifialauisrt bezrti
leikuriran er 3. — Rf6) 4. Rc3,
c6; 5. Df3, Rg6; 6. d4, Bb4;
7. Rg-e2, 0-0; 8. 0-0, (Það
Fischer
er þagar ljóst, áð hvírtur
hefur fleragið frjálst, rúmit ag
goitt tafll út Úr byTj umiininiL Mienm
hans eru aflllir að komiast í vidk-
ar stöðlur, en mienm svantis á
dirottniinigararmi eru emnlþá immi-
lökaðdr.) 8. — Df6; 9. e5, De7;
10. Bxf4, Rxf4; (Svartur gait
eikki leilkið 10. — di5 Strax,
vagraa 11. exd'6, Bxd'6; 12. Bxd6
ag síðan BxfTf) 11. Rxf4, d5;
12. exd6, Dxd6; 13. Rf-e2, Be6;
14. Re4, De7; 15. Bxe6, Dxe6;
16. Rf4, (Hvítur heldluir áfrarra
að komia möranlum Sírauim í hin-
ar ákjósamfllegustu stöður mieð
leikvimniimigi. Nauimiast er hægt
áð verj'ast þeirri huigsum, að
Matamovic toiafi vamimieltið ailll-
milkið hinin uiniga amdlstseðlinig
sinm í þessari sfcák) 16. — De7;
17. c3, Bd6; 18. Ha-el, Dd8;
(Svartur er á sífelldium hrakn-
inigi mieð þessa rtvo vesöfltu
miemn, sem hamrn hafur komið
út á borðið. Það hlýtur að eradia
mieð skeifiimgu, einis og aflHt er
í pottinm búið) 19. Dh3, Be7;
20. Rh5, Rd7; 21. Dg4!, g6;
22. Dxd7!, (Eimiflöfld, em sraotur
leifcflétta. Ef dirottraiinigim direp-
uir á d-7, slkáfcair hvítur dlratbn-
iniguinia af á f6 ag viinmiur þamináig
mainm) 22. — gxh5; 23. Dh3, h4;
24. Hf5, Kh8; 25. He-fl, Dd7;
26. Dd3, De6; (Reymdr að fram-
llenlgjia Skákiiraa mieð því að 'kamla
droitltmiimigummi í vörmiiiraa, en
raú fleffluir tjjáidiið sk'yradiilega)
27. He5!, Dd7; 28. Hxe7! ag
svairrtmr gafst upp, því efltlir
28. — Dxe7; 29. Rf6, fleflllur
ammiaðlhvorit kómigur hams eða
dirattiniiinig.
------- 0 ----------
Á Dynskógafjöru:
20 þúsund króna
kostnaður á dag
— erfið tíð gerir járnleiðangrinum mjög
- MINNING
Framhald af bls. 18
hjóna þakksamlega þegið, og þá
reis Hótel Borg!
Mér er minnisstætt að merk-
ur Reykvíkingur, sem sinnt hafði
sem fylgdarmaður mörgum að-
komurraanninum erlendum, sagði
við Jóhannes Jósefsson, þegar
Hótel Borg var risin og fullgerð:
„Nú hafið þið gjört Reykjavík
að borg!“
En þegar Alþingishátíðinni
lauk, reyndist hótelþörfin ekki
slik, að starfræksla hótelsins
bæri sig, en þar kom áður en
mörg ár liðu, og fullnægði nú
Hótel Borg hvorutveggja, gest-
nauð og samkvæmishaldi, og eru
þeir orðnir margir sem í þessu
veglega húsi eiga margs mann-
fagnaðarins að minnast, og þá
þar sem mörg og merk ákvörðun
in hefir verið tekin, og mun í
þessu efni Alþingishúsið eitt eiga
innihaldsríkari sögu.
Frú Karólína var skýrleiks,
fríðleiks og hefðarkona, svo sem
hún átti kyn til.
Guðbra ndur Magnússon.
„Römim er sú rtiaiuig", bom miéir
ósjaldan í hug þegar frú Karó-
lína á Borg hafði samband við
mig á þeim árum, er ég var bú-
settur austur á síðu. Við sáumst
aldrei. En oft hafði hún sam-
band við mig, sendi mér bréf eða
talaði við mig í síma. Erindið var
ætíð hið sama: Að sýna á ein-
hvern hátt í verki ræktarsemi
og umhyggju fyrir kirkjunni og
kirkjugarðinum á Prestsbakka.
Hún stofnaði sjóð með stórmann
legu framllaigi til viðlbalds ag fegr
unar grafreitum og hún gaf
kirkjunni fagrar gjafir og dýr-
ar, Guðbrandsbiblíu gaf hún á-
saimit sysitrum sírauim tifl. miraraiirag-
ar um foreldna sína, ag vegg-
lampa sex gaf hún á aldaraf-
mæli kirkjunnar, fagra gripi,
skorna úr ísl. birki af Ríkharði.
Sjóðurinn ber nafn þeirra Geir
landshjóna, Höllu og Vigfúsar.
Lét firú Karólína prenta minning
arkort, með mynd Prestbakka-
kirkju, til ágóða fyrir sjóðinn.
Ennfremur lét hún gera fagra
minningarbók, þar sem skráð eru
nöfn og æviágrip allra, sem gjaf
ir eru gefnar til minningar um.
Getur það 01 ðið góð og haind-
hæg heimild, er tímar líða.
Þessar gjafir bera órækan vott
uim það hvern huig Kairólínia
Guðilau'gsdóttir bair til æsfeu-
stö'ðvamnia á Síðuimmi. Ekki
dvaldi hún þar raema lít-
iirun hlurta siraraar iönigu ævi.
En hið fiagna, stórbratraa Skaft-
ánþiirag var bemni jafraain bug-
uimkænt — biágriesisbrelkikiur í
Klausturfjalli, niðurinn í lækn-
uim og árani, seiður Sysrtraivaitns ag
Stapans, hillingarnar á söndun-
um, alvaran í ásjónum núpanna,
hreinleiki jökulsins. — Allt
þetta var herani beigknyrad.
Utaxi um haraa fléttaði hún
uim/geiV5 fagurara berarisikjumiininin'ga
og einlægrar ræktarsemi við kær
ar æskustöðvar. Fermd var Karó
lína, ásamt Guðlaugu systur
sinni, í Prestsbakkakirkju á 6.
sunnud. eftir páska, 30. maí
1897. Það var æskubjartur dag
ur með fjölda vina og vona og í
bláum fjarska gnæfðu gullnir
turnar á höll framtíðarinnar.
Svo liðu mörg, mörg ár, Löng
ferð um fjarlægar álfur og ókunn
lönd. Og svo mikið starf hér
heiima í höfuiðstaðnum — ærtraar
framkvæmdir, áreynisla, bairáitita.
En gegnum það allt varðveitti
hún minningarnar um æskuárin
heima á Síðunni. Þær voru henni
ætíð ómetanlega dýrmæt eign.
Gjafir hennar til fermingar
kirkju simiraar, þair eysrtria miuirau
framvegis vernda nafn þessarar
víðreistu, lMsreyndiu korau, og
vera tákn um órofa tryggð henn
ar við æskuvini og bernskustöðv
ar. G. Br.
erfitt tyrir
VÆTUTÍÐ og austanátt hafa
gert járnleiðangrinum á Dyn-
skógafjöru mjög erfitt fyrir til
þessa.
Upp haifia raáðst rúm 100 tonin
en talllið er a!ð í saradimum séu
hátrt á fjórða þúsurad tonra. —
Valdimar Láruisson á Kiirkjubæj
arklauistri, tjáði Morguin/biaðdinu
í gær, aið íslenzku smiðjuirmar
hefðu getfið vilyrði um aið kaiupa
um 200 tomn en aifigaimguirinn
yrði svo seiduir úr laimdi, —
Vaidemair sagði, að mjög gott
verði fleragist fyrir jiárnið, þar
sem smiðjuir sæktusrt mjög efltir
jármi atf þessari tegund.
Jánnfl'eiðaraguirimin hiefiur raii
verið firnm vikur á Dyraskóga-
fjöru og sajgði Vailderraair, að
kositmað'Urinin við leiðairaguriran
væri efcfci uindir 20 þúsumd króm-
um á dag. Aðataða táil járratök-
uinimar úr sandiimum er góð ag
sagði Valdem'air, a/ð þagar tíðin
batmiaiði ætrti ailrt að 'geta geragið
að ósfcum.
Bezta auglýsingablaöiö