Morgunblaðið - 09.10.1969, Blaðsíða 3

MORGrUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAOUR 9. OKTÓBER 1960
3
HANIN kotn rölt'andi inin eft-
ir ganginuim, í þyktoum grá-
um uílarfraiklka, brúnum mol
skinnsbuxum og brúnum skóm
mieð breiðwm sólum. Hárið
var úfið eins og venjuiega,
soldánsslkieiggið vel snyrt eins
og venjulega, og auigun leiftr
andd af kátíinu eins og vemju-
lieiga. Peter Ustinov var kom-
in.n tiil íslands.
Meðan við biðu.m eftir hon
um í fluigfhöfnimni, kom imargt
fólk til okikair og spurði hvort
einhveir msrkileg persóna
væri að komia til laindsins.
,.Feter Ustinov", svöruðum
við.
„Neeeei er það“?, það
þekiktu hann allir.
Þjóðleifkhúsið befur sýnit
tvö leikrit eftir hanm: Rom-
anoff og Júlía, 1957, og Emda
spretbur, 1966. Og næis>tkom-
skrifuðuð eftir það leilkritið
„School For Secrets“. Hefur
nokkuð komið fyrir á lteiðinni
himgað, sem gæti orðið að leiík
riti?
— Það er nú kamnski ekki
alveg rétt að ég hafi skrifað
leikritið um þann atburð, ég
var að vinna að því þá. Hins
vegar kann hann að hafa
slæðzt imm í það. Hv'að smertiir
ferðina hingað var hún ákaf
l'ega ánægjuleg fyrir mig. Ég
veáit ekfci hvoirt Þjóðilieifchús-
stjórinn ykkar er einis ánægð
ur, ég er hræddur um að ég
hafi breytt áætiiumiruni amzi
oft.
— Fyriir uitam að vena lleik-
stjóiri, ieikriitahötfúmdiur, rit-
höflumdiur og krvikmyndaflieik-
airi, eruð þér tölurveirður máia
maðiuir. Tialliið þér niokkiurt
nomæmt mái?
,Ég kom með viskí handa yður“. — Ljósm. Mbl.: Sv. Þortm.
það er nú kannske ekki
alveg rétt
svo mikill málamaður
eor ég ekki
skemmti mér þegar þeir
hlæja
auðvitað
— Himm. Ég get leisið eitt- /
hvað í þeim. Hiinis vegair skil 7
ég ekki ísienztou ef hún er \
tiölliuð? I
— Hatfið þér áðuir veriið vfð í
staddiur frumisýniirugu á leik- 7
rilti eifltiir yðuir, iþar siem þér \
sikillidiuð ek'ki mállið sem iþað »
vair fUiuitt á. \
— Jájá, ég er efclki SVO góö- 7
ur méliaimiaðuir. \
— Og var gamiam? \
— Bg Skemmitá mér kom- \
uingtoga þegair áhorfleinduinniir
hlégu.
— Höfðuð þér 'heyirt ísiamds
getið áðuir en þér lögðuð aif
stalð hiinigað?
Hamm iítuir á miiig tortryggn
iisauigum oig hnyikiiair brýnniair.
1— Aiuöviitað.
— Hatfið þér llesið eiitthvað
um ísiiamid eðia eftir íisiiemid-
imga?
Framhald á hls. 27
umiga fóllk getur ekfci skapað
sér sjáfllft, ég veit það e!kfci.
Einis og ég saigði þelkktiu
'hamm afllir. Ef elklki vagna
bóka, leikrita eða leikstjóm-
ar, þá vegtna leifcs hamis í kivik
mynidium, siem er eimisitæðuir.
Brúniu, ópnessuðu mol-
isfcimins'buxuinnair flllöksuðu um
hnén, þeigiair 'hanm Ikom rölt-
andi imin elfltir gamigimium ásam/t
Rrian Holt frá brezika sendi-
náðiniu. Inni í gainginium biðu
eftiir honiuim Guðlarugur Rósiin-
kriamz, Þjóðlleiikhiússtjóiri, og
Klemenis Jónsison, leikairi.
Guðiaiuiguir rétti honum
bemdinai, og Uisitimov staikk
henidinini ofain í heljarmilk'la
sikjóðu sem hainn bair. „Eg
kom mieð viskí handa yður“,
sagðii hanm og rétti fram
skraiutliagan pafcfca.
Auigu hams leiftruðu af kæti
yfir þesisari óveojuffleigu kveðju
andi fösbudag verður tekið til
sýningair „Betuir má etf duga
skal“.
Það er nútímiateifcrit um
hippia, eða kannske írekar
um föður hippíanna. Ég hef
ekki séð leikritið, en mér
skils.t að faðir hippíanma geri
uppneism,. Hamm er hieirshötfð-
iinigi og fer að búa í stóru
tré, í garðimum. Á fruimmál-
inu heitir teikritið „Haltfway
Up The Tr':e“, pabbi hershötfð
imgi var efcki kominn liengra í
lífinu.
En hiomum I'eið vel í trénu,
og hippíainnir hney kiflíuðust.
HIPPÍARNIR 'hmeyk.S'l'Uðust á
föðuir sintuim.
Kanineiki er það rmeirki þess
að eldri kynislóðin sé að
verða dálítið leið á þeimri
ymg'ni Leið á þeasuim sátfelldu
kröfium uim eitthvað til að
vema við, eiithvað sam þetltia
sem vair honium svo eðlileg.
G*uði6iuiguir slkelfllti upp úr og
Brian Hollt flýtti sér að gripa
flöskuinia og feflla hamia fyrir
aiftan balk, þegar Ijósmyndar-
imin byrj'aði að smélla, og áð-
ur en þeir kornu í toffllimm.
Við vildum gjaiman reyna
að vera tourteisir, svo við
biðuim meðan hann féfldk tösk
urnar sínar, áður en við kynnt
um otolkur og báðum hann að
svara nolklkrum spurningum.
Hann var hinn ljúfasti, en hin
ir voru á hraðferð svo við
fengum elklki nema þrjár og
hálfa mínútu, meðan við vor
um á leið í gegnum tollinn.
— Mér slkilist að þér tafcið
stundum atburði úr daglegu
lífi, og slkrifið leilkrit um þá,
eins og þegar þér röltuð á
eftir manslkállkunium Portafl,
lávarði og Sir Victor Tate, og
KAUPIÐ ÞAÐ ALLRA BEZTA
KAUPIÐ
DÓMUS DANA
ÞAÐ
BORCAR SIC
Simi-22900 Laugaveg 26
STAKSTEIMAR
^ ■!» am ^ a
Hvers á formaðurinn
að gjalda?
Kommúnistar efndu til svo-
nefnds flokksráðsfundar fyrir
nokkrum dögum, en flokksráð
þetta er æðsta vald í málefnum
flokks þeirra milli landsfunda.
I.andsfundir eru hins vegar að-
eins haldnir á þriggja ára fresti,
og er þessi skipan mála á höfð
til þess að gefa hinum almenna
flokksmanni sem minnst tæki-
færi til þess að hafa áhrif á gang
mála í Kommúnistaflokknum,
en setja allt vald í fárra hend-
ur svo sem venja er í kommún-
istaflokkum erlendis. í sambandi
við þennan flokksráðsfund hefur
kommúnistablaðið lagt sérstaka
áherzlu á að g-era lítið úr for-
manni flokksins og auðmýkja
hann á allan hátt. Flokksráðs-
fundurinn hófst á laugardag og
daginn eftir, sunnudag, birti
Þjóðviljinn frásögn af setningar-
ræðu formanns. Fyrirsögnin á
frásögn þessari var fjögurra
dálka á miðri siðu og síðan var
birtur kafli úr setningarræð-
unni. Var bersýnilegt að „Þjóð-
viljaklikunni", sem Karl Guð-
jónsson segir að öllu ráði í komm
únistaflokknum fannst lítið til
ræðunnar koma. Á þriðjudag
kveður hins vegar við annan tón
í Þjóðviljanum. Þá er frásögn
af ræðu Lúðvíks Jósepssonai
þanin yfir forsíðu með 6 dálka
fyrirsögn og í upphafi fréttar-
innar er formaðurinn hirtur. Þar
segir að hann hafi í setningar-
ræðu sinni sagt, að kommúnistar
ættu að sanna þjóðinni, að hún
ætti annarra kosta völ, en síðan
er sagt, að Lúðvík Jósepsson hafl
gert grein fyrir því, hverjir þess-
ir kostir væru og meirihluti
forsíðu varið í frásögn af ræðu
Lúðvíks. Milli línanna mátti
1-esa það mat „Þjóðviljaklíkunn-
ar“, að formaðurinn hefði ekki
verið fær um að gera grein fyr-
ir þessum valkostum. Og aldrei
þessu vant hafði „Þjóðviljinn"
rétt fyrir sér eins og ljóst varð
af viðtali við ræðumanninn í
sjónvarpi í fyrrakvöld.
„Ræða Jónasar...
óitti í mork"
Sama dag er birt á forsíðu
Þjóðviljans frétt um skemmti-
fund, sem kommúnistar efndu
til á Akureyri, en það er nú
helzta ráð þeirra til þess að fá
fólk til að hlusta á sig að efna
til skemmtana. í sakleysislegri
frásögn af þessari samkomu er
enn veitzt að formanni Komm-
únistaflokksins. Þar segir: „Ræða
Jónasar Ámasonar um efnið'.
„Hvað vill unga fólkið?“ hitti ná
kvæmlega í mark og var flutt
við óskipta ánægju og athygii
hinna ungu áheyrenda“. En síð-
an segir að ræða formanns
Kommúnistaflokksins „vakti
óskipta og verðuga athygli fund-
argesta“. Svo sem sjá má hitti
ræða formannsins ekki í mark
og hún vakti ekki óskipta
ánægju. Hún vakti „verðuga“
athygli og er augljóst hvað við
er átt. Hér er augsýnilega um að
ræða skipulagsbundna herferð
hjá Þjóðviljanum til þess að
níða skóinn niður af formanni
Kommúnistaflokksins, og verður
þessi afstaða ekki skilin á annan
veg en þann, að kommúnistar
telji eins árs reynslu af hinuni
nýja forustumanni skera úr um,
að hann verðskuldi ekki stuðn-
ing „Þjóðviljaklíkunnar“. Vel
getur verið að Þjóðviljinn sjái
sig tilknúinn að birta ræðu
flokksformannsins í heild, en
skv. framansögðu má ganga út
frá því sem vísu að það verði
gert honum til háðungar.