Morgunblaðið - 03.01.1970, Side 6

6
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1070
LOFTPRESSUR — GRÖFUR Tökum að okkur aflt múrbrot og sprengingar, einnig gröf- ur trl leigu. Vélaleiga Símon- ar Simonarsonar, simi 33544
ÞÉTTUM STEINSTEYPT ÞÖK og þakrermiur. Ábyrgð tekin á vi-n-nu og e-fni. Leitið tií- boða. Gerið pantan-ir í sima 40258. Verktakafélagið Aðstoð s.f.
SKRIFSTOFUSTÚLKA ÓSKAST Umsókn-i-r er greioi aild-ur, men-ntun og fyrri störf seod- ist á afg-r. Mb4. fyrkr mánu- dagskvöld 5. jarrúar n. k. menkt: „Vio-na 8239".
EKTA LOÐHÚFUR á bönn og ungilliinga, ein-n-ig ódýrar terefyn-etmxur. — Kteppsveg-i 68, 3. hæð t-i-l vinstri. Sírrvi 30138.
SPÓNALAGNINGAPRESSA stærð 280x125, einnig sam- byggð trésmíða-véi. Uppl. í síma 93-1190 og 93-1469 eftir k1. 7 á kvöldi-n.
RÆSTINGAKONA Ósk-um eftir konu stnax að riasta stigagang í (Hreun- bæ). A llar uppl. í síma 83644 eftk kt. 7 á kvöldin.
VÉLRITUNARSTÚLKA óska-st hálfan eða a-lfan dag- inn. Góð isl. kurmétta nauð- synl-eg. Tifb. merkt: „Raf- ma-gn-sritvél 8114", sendi-st Mbl. sem fyrst.
ÍSSKAPUR til SÖLU 220 Ktra. UppL í sfrna 13095.
FÖNDUR 1 KÓPAVOGI Austurbae. F öndurkennsfa fyrir böm á afdmnum 5—7 ára hefst 5. jamúar. Keravt tvisvar í viku. Inmritun og upp4. í síma 42485.
BÍLL ÓSKAST Votkswag-en eða Cortina árg. '66 eða '67. Staðgreiðsta. — TMb. senöist Mbf. fyrir 10. janúair merkt: „Staðgreiöste 8314".
TIL LEIGU nokikur sköfstofuhertiergi að Hrirvgöra-ut 121, 2. hæð. — Uppl. í síma 14646 mitti kl 10—12 f h.
4RA HERB. ÍBÚÐ í Hafnarfi-rði til ieigu, séri-nn- g-a-ngur. Uppf. í sf-ma 50658.
HERBERGI TIL LEIGU einn'ig fæði á sama stað. — Reglusem-i áskiiíin. — Sími 32956.
UNG KONA með 2 bönn óskair eftir ráðs- konustöðu í Reykjavík eða rvágrenrvi. Uppl. í síma 11802 eftwr k1. 6.
Bezt að auglýsa í Morgunblaðinu
Víðimýrarkirkja i Skagafirði. Byggð árið 1834. (Ljósm.: Jóhanna
Björnsdóttir.)
Hveragerði
Messa 1 Bamasikólanum kl. 2.
Séra Ingþór Indriðason.
MESSUR Á MORGUN
ð
Drottinn, refsa mér ekki i reiði þinni, og hirt mig ekki í heift þinni.
— Sálmamir 38,2.
f dag er laugardagur 3. janúar og er það 3. dagur ársins 1970. Eftir
lifa 362 dagar. 11. vika vetrar byrjar. Árdegisháflæði kl. 1.55.
AthygU skal vakin á þvl, að efni skal berast i dagbókina milli 10
og 12, daginn áður en það á að birtast.
Almcnnar upptýsingar um læknisþjónustu i borginni eru gefnar i
íimsva.a Læknafélags Reykjc.víkur, sími 1 88 88.
Næturlæknir í Keflavík
30.12. og 31.12. Kjartan Ólafsson.
1.1. Arnbjöm Ólafsson.
2.1., 3.1. og 4.1. Guðjón Klemenzson
5.1. Kjartan Ólafsson,
Læknavakt í Hafnarfirði og Garða
hreppi. Uppiýsingar í lögreglu-
varðstofunni sími 50131 og slökkvi
stöðinni, sími 51100.
Ráðleggingastöð Þjóðkirkjunnar.
(Mæðradeild) við Barónsstíg. Við
talstími prests er á þriðjudögum
og föstudögum eftir kl. 5. Viðtals-
tími læknis er á miðvikudögum eft
ir kl. 5 Svarað er i sima 22406
Geðverndarfélag íslands. Ráð-
gjafa- og upplýsingaþjónusta að
Veltusundi 3 uppi, alla mánudaga
kl. 4—6 síðdegis, -r- sími 12139.
Þjónustan er ókeypis og öllum
heimil.
Orð lífsins svara í síma 10000.
Gegnum kýraugað
Gleðilegt ár, mínir elskan-
legu, og mikið var, að ég hætti
mér út í nýja árið. Og auðvit-
að verður mér fyrat fyrir að
þakka ykkur fyrir öll þægileg-
heitin á gamla árinu, því að
hvað væri ég án ykkar?
Eitthvað fannst mér nú samt
veðrið þokukennt og þungbúið,
þegar ég stakk nefinu út í gætt-
ina á fyrsta degi hins nýbyrj-
aða árs, í byrjun þess áratugs,
sem bjargar okkur frá ,sex-
inu“, og nú geta menn loksins
fengið að komast upp 1 „sjö-
unda“ himin, eins og séra Árni
sálugi Þórarinsson var vanur
að tala um, þegar honum var
mikið í mun.
En ég lét samt ekki úrsvala
þokuna á mig fá, heldur tók
mér smáflugtúr ofan í miðborg
til að hitta vini mína og kunn-
ingja, sem voru rétt eins og ég,
meðal þeirra fyrstu, sem urðu
of seinir, eða máski frekar þeir
síðustu, sem ekki urðu nógu
snemma til að fagna nýju ári.
Og skilji nú hver um annan
þveran þessa speki mína.
En á Austurvelli, rétt hjá
Oslóartrénu, sem Sigfús Elías-
son mærði i ljóði á dögucnum,
hitti ég mann, sem sannarlega
glaðklakkaði út aí nýja árinu,
svo að ég spurði:
l^auía^ yj^tr
ótráum
Sl
etn^eÁar
Eins og lítill lækur
létt í hlíðuxn grænum
hjalar hún og hjúfi ar
hjartans óð í blænittn.
Strá í geislagliti
gildisdjúp við rætur
ylja mörgum manni
marga daga og nætur.
Birtast bláar hallir,
blómin hnýia kransa,
Upp við efstu tinda
álfar hvítir dansa.
Ást á muniarmildum
mannilifsfyrirbærum
laugar hún í ljósi
og læknum himintæi um.
Sigurður Pétursson.
Storkurinn: Hvað veldur
þessari miklu kátínu þinni,
manni minn?
Maðurinn hjá jólatrénu:
Fyrst og fremst það að
vera til, og númer tvö að vera
íslendingur, og það getur mað
ur aldrei nógsamlega fyrir
þakkað, að búa í svona nokk-
urn veginn ósnortnu landi og lítt
menguðu, nema þegar vatns-
veitustjóramir segja okkur, að
eitthvað sé athugavert við
„Gvendarbrunnavatnið“ okkar,
sem þjóðin er samt ódauð af
ennþá.
Allt þetta er svo sannarlega
ærin ástæða til að vera í góðu
skapi, og svartsýni borgar sig
sjaldnast.
Mikið er ég sammála þér
manni minn, og samgleðst yfir
þinni kátínu. Mættu fleiri vera
okkur sama sinnis.
Og „eftavill" eru það nú
fleiri en við höldum, og með
það var storkur floginn í aust-
urátt á vit vinkonu sinmar, Hús
andarinnar, sem eins og allir
vita, á heima austur í sýslum,
og hefur lítið verið á ferðinr.i,
hér við flóann upp á síðkastið.
Sennilega er henni kalt. Ekki
er gott við því að gera, og ekki
ráð nema í tíma sé tekið.
Það þykir sjálfsagt geysifint
að mynda þessi „nes og skaga“,
sem t.d. „skaga“ út á gatnamót-
um, víðsvegar við Langholtsveg
inn.
En þyki það fint, ættu um-
ferðaryfirvöld að merkja þessa
„skaga" með glitmerkjum, ræki
lega, því að eins og nú er, eru
þeir tii trafala og stórhættu allri
umferð. Og alveg stórfurðuleg
ir og forkostulegir.
Svona nokkuð getur litið
,Jlott“ út á loftmynd og á upp
drætti, en í umferðinni er þetta
agnúi, sem annað hvort verður
að fjarlægja eða lýsa upp og
merkja miklu betur en nú er
gert. Það gæti orðið við þá stór
slys. —
Og svo bíðum við og sjáum
til, hvað heiðursmennirnir hjá
gatnamáiastjóra, eru fljótir að
lagfæra þessa annmarka.
— Fr. S.
Spakmæli dagsins
Engin þjóð nýtur hagsældar, fyrr
en henni lærist, að það er jafn
mikilsvert að yrkja akur og ljóð.
— Bocker T. Washington.
SÁ NÆST BEZTI
Tveir menn voru á reki I björgunarbáti og þeir voru að gefa upp
alla von um björgun. Loks varð annar skelkaður og lagðist á bæn.
„Ó drottinn," muldraði hann, „ég hef brotið mörg af boðorðum þínum
Ég hef drukkið eins og svín, en ef ég fæ að lifa, þá lofa ég þér því,
að ég skal aldrei ...“
„Bíddu við Jón,“ greip hinn fram 1, er hér var komið. „Lofaðu ekki
of miklu — ég sé segl ...“
Hlaupið milli húsa
C>o
þv, x -H~
Nú á ég bara cftir að sjá hjá S iggu og Júllu og Boggu og-og-og!!