Morgunblaðið - 29.01.1970, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2i9. JANÚAR 1070
Ingimundur Magnús
son — Minning
Fæddur 23. júlí 1927.
Dáinu 19. janúar 1970.
í>að sem af er þessu ári hafa
fréttir uib slys og ófarir klingt í
eyrum nær daglega. Slys á sjó,
slys á landi, þótt margir hafi
haldið lífi. Hér er höggvið ó-
hugnanlegt skarð í íslenzku þjóð
ina, og það fólk sem við sjáum
nú á bak er að lanigmestu leyti
umgt fólk í blóma lífsins.
í ofviðrimu sem gekk yfir land
ið um 19. janúar barst slysafrétt
frá Vestmannaeyjum, ungur sjó-
maður á leið í land úr bát sínum
sJasaðist til bana. Þessi maður
t
Faðir minn,
Helgi Ámason
frá Vogi á Mýrum
lézt þriðjudagkun 27. janúar.
Hanna Helgadóttir.
t
Móðir mín,
Ragnhildur Halldórsdóttir
frá Homafirði
andaðist að HraÆnistu 27. þ.m.
Aðalheiður Guðmundsdóttir
Fellsmúla 6.
t
Eiginmaður minn, faðir, sonur
og bróðir,
Arelíus Óskarsson,
sem lézt atf slysfarum 18.
janúar sd., verður jarðsung-
inn frá Stokikseyrarikirkju
liauigardaginn 31. janúar kl. 14.
Erla Sigfúsdóttir og börn,
Bentína Benediktsdóttir
og systkin hins látna.
t
Eiginmaður minn og sonur
okkar,
Geir Jónasson,
sem lézt að slystförum 18. jan-
úar verður jarðsunginn frá
Stokkseyrankirlkju laugardag-
inn 31. janúar kl. 14.
Marta B. Guðmundsdóttir,
Aðalbjörg Oddgeirsdóttir,
Jónas Larsson.
t
Eiginmaður minn, faðir dkk-
ar, sonur og bróðir,
Jón Ragnar Þórðarson,
Laugarásveg 69, Reykjavík,
sem lézt í Landsspítalanium
22. þ.m., verður jarðsunginn
frá Fossvogskinkju fimmtu-
daginn 29. janúar kl. 1,30.
Vilborg Ingvarsdóttir,
Gunnar Þ. Jónsson,
Guðmundur Jónsson,
Þjóðborg J. Pálsdóttir,
Júlíus E. Sigvaldason.
var Ingimumdur Magnússon, Mel
gerði 22, Kópavogi. Hann hafði
þessa vertíð ráðið sig á véibáit-
inn Víkimg frá Reykjavík, þar
sem góðúr kuoninigi hans var
fyrir í skipsrúmi. Þeir tveir voru
saman á leJðinni í land óveðurs-
kvöldið þegar slysið varð. Vík-
ingur lá utan á fjórum báitum í
höfninni. Það var hávaðarok, sog
í höfninni og lágsjávað. Er Ingi-
mundur ætlaði að sitökkva upp
úr þeim báti sem næstur var
bryggj unni og í land bar bátana
skyndilega frá. Hann náði ekki
fótfestu á bryggjubrúninni en
fél‘1 aftur fyrir sig og skall með
höfuðið á bátiinn um leið og hann
fór niður á miili skips og
bryggju. Dálítil stund leið þar
til Ingimiundur náðist. Hann var
þá látinn.
Ingimundur Magnússon fædd-
ist að Lágu Kotey í Meðallandi
23. júlí 1927. Hanm var sonuir
hjónanna Jónínu Margrétar
Egiilsdóttur og Magnúsar Sigurðis
sonar sem þar bjuggu. Að Ingi-
mu.ndi stóðu skaftfeJiakar ættir,
móðurættin úr Mýrdal. Föðurætt
in úr Meðallandi. In-gimundur
ólst upp í glöðum systkinahópi í
Lágu Kotey, en alis urðu börn
t
Eiginkona mdn, móðir,
tengdamóðir og amma,
Ingveldur Þorkelsdóttir,
Teigi, Grindavík
verður jarðsungin frá Grind-
arvíkurkirkju laugaædaginn
31. janúar kl. 2 eJh.
Sætaferðir frá Umferðar-
miðstöðinni kl. 1 e.h. Fyrir
hönd ættingja,
Ámi Guðmundsson.
t
Útför
Jónu Jakobsdóttur,
Reykjalundi,
fer fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík laugardaginn 31.
jan. kl. 10,30.
Guðmundur Jasonarson,
og dætur hinnar látnu.
t
Útför eiginmanns míns,
Eyjólfs Búasonar,
fer fnam lauigiaird. 31. jan-
úar. Mimningarathöfn verður
í AkraneSkirkju kl. 11. Jarð-
sett verður fxá Saurbæjair-
kiirkju kL 2 sama dag. Þeir
sem vildu minnast hans, er
bent á Sj úkrahús Akraness
eða aðrar lífcnarstotfnanir.
Bílferð verður írá Akranes-
kirkju kl. 1.
Fyrir mína hönd og ann-
arra vandamamna,
Margrét Ólafsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför mannsins
míns.
Tryggva Jónssonar,
vélstjóra,
Skúlaskeiði 38, Hafnarfirði.
Ólavía Andrésdóttir.

þeirra Jóninu Margrétar og
Ma.gnúsar 12. Ingimumdur vann
öll algeng störf á heimili foreldra
sinna og byrjaði snemma að taka
til hemdi og þótti víkingur til
allra verka. Það kom fljótt í ljós
að hann var gæddiur óvenjuleg-
am liæfileikum hvað viðvék
tækni og véLfræði. Hann gerði
við ótrúleguistu Muti, Jiafhvel
því sem aðirir gengu frá að gera
við og töldu ónýtit, gat hann
komið í lag á ný. Það var sama
hvort um var að ræða stærri vél
ar eð.a útvarpstæki. Allt lék í
höndúm hans. Við Meðallands-
sand hafa mörg skipin strandað
fyrr og síðar. Engin undanitekn-
ing varð frá þe-ssu á búskapar-
árurn Magnúsar og hans fólks í
Lágu Kotey. Magn.ús Sigurðs-
son og nábúar hans björguðu
mörgum sjómönnum frá dru.kkn-
un úr brimgarðin.uim við sitrönd-
ina og mörg dæmi eru til þess
að þeir lögðu sig í bráðia hættu
við þær aðgerðir. In.gimundur á-
samit öðrum unguim mönnum tók
þátt í þessari hættulegu glímu
við Ægi og þótti djarfur maðúr
og harðsækinn. Margar voru þær
næturnar er fólk í Lágu Kotey
og á fleiri bæjum í MeðaRandi
gekk úr rúmum sínum vegna þess
að hýstir voru hraktir og illa á
sig komnir strandmienn. Stund-
um dvöldust þeir þarna dögum
saman. Kom þá ekki sízt til kasta
húsfreyjunnar og hamanma með
þvott á fötum og viðigerðir og
aðra aðhlynningu. Heimilið var
annálað fyrir gestrisni og börn-
in vöndust frá barnæsku á til-
iitssemi við aðra og hjálpsemi og
höfðu þar fyTir sér dæmi for-
eldra sinna. Árið 1955 hætti
Magnús Siguirðsson búskap í
Lágu Kotey og fLuttist í Kópa-
vog. Böm hans sem heirna voru,
þar á meðal Inigimiundur fylgdu
foreldrum sínum. Ingjmundur
vann um tveggja ára skeið á Tré
smíðiaverkstæði Auisturbæjar en
hóf síðan störf hjá Strætisvögn
um Kópavogs, i fyrstu við akst-
ur en síðan við viiðgerðir á bif-
reiðúm fyrirtækisina. Hann fór
þó til sjós af og til. Var vertíð
á Faxaborginmi frá Reykjavík og
á síldveiðum á Gullþorginni úr
Vestmannaeyjuim. Sagt er að
einmig þar hafi hin frábæra vél-
fræðikunmátta hana kornið að
góðu liði. Ingimiundur var traust
ur maðúr og vinfastur. Hann var
emgimn ofláti, hægur í framgöngu
og stililtur og í fáum orðúm
sagt, drengur góðux. Þurfti held
ur enigan á þvi að furða sem
þekfcti foreldra hans því þar féll
eplið ekki langt frá eikinni.
Um leið og við kveðjum góðan
dremg með söknuði votta ég for-
elörum hans, systkinum og öðr-
um aðstandendum mína dýpstu
sanaúð.
Sveinn Sæmundsson.
Gunnlaugur Auðunn
jóhannesson - Kveðja
Þökfcum iininilega auðsýmda
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðartför eiginkonu
minmar og móður okkar,
Sigrúnar Önnu
Guðjónsdóttur.
Höskuldur
og börn.
Þórðarson
MÁNUDAGINN 12. jamúar sfl. fór
fnam að Vfðidiailstuinigu j,arðartför
Gumnilaiulgls Auðuinis Jóthanmiesisiom-
ar, bómdia að B-aiklka í Víðid-al.
Átti úttförám að fana finam á iaug-
ardaig, em söfcum veðúinafsia varð
aið freista hemni. Þráitt fyrir illa
færð var fjöimiemni siamankiom-
ið til að votita hiiruum iátna virð-
ingú sína, enidia naiut Gunmfllaiulgúr
mifciília vinsiældia ag tnaiuists með-
ai Húruvetminiga. Séra Róbert
Jack, pmesitur að Tjömn, jarðsöng,
en vfð káistu GuemiLaiugis fllútti
tengdasomiur hiams, Ármi Hei'ga-
som í Stykkishóimi, etftirtfaramdi
ljóð:
í faðmi húmisiins frið osk diriottinn
bjó
þar faffla tár, þar öðfliaist barmið
ró.
í vörimium brjósitum ekkiamis
hnanmir hmága
tii hiirnnakioiniuinigs bænaramdvöæp
stíga.
Ú-r hópi vina á braut er
bændaval,
það bregður skuiglga yfir
Víðidal.
í heimi skiptast litir l'ítfis
og dauða
Þökkum inmilega vináttu og
hlýhug okkur auðsýndan við
amdlát og útför
Jónínu Þorvaldsdóttur.
Þorvaldur Mawby.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för föður okkar, tengdatföður
og afa,
Sigurbjörns
Arngrímssonar.
Fyrir hönd aðstamdenda,
Kristín Sigurbjörnsdóttir,
Friðrik Sigfússon.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu við
andlát og útför
GARÐARS JÓHANNESSONAR
Laura Proppé, Hanna Garðarsdóttir,
Brynhildur og Jakob Helgason,
Drífa og Ólafur Jónsson,
Edda og Sigurður Gunnarsson,
Ólafur og Brynja Sverrisdóttir
og bamaböm.
og lenigi er otft að fýllia skarðið
auða.
Em núnmmjgtatnniar varða okkiar
veg.
Þín veglflerð, hún er eftíinmámm-
ieg.
Á faril stinangiam fölva siliær þar
eigi,
óg fiintn þáð edmmia gleggst á
þessum deigi.
Það var mér happ að hiitta á
þáma braut
og hamámigja sú er mér féfll
í sfkaiut
var nátenigd þér og þeiss er ljútft
að minn/aist
að þér var liíka gróði hneinm
að kynmiast .
Og vomár þú í æsiku miamgar
óilst,
sem intnist í þínum hugiarleynum
fólst.
Og fræðsihjiþráin sfterk í brjóst
þér borim
hún bar þig sér á örmum fynstu
sporin.
En oft þó veröur ömnur saga
skráð
og æðri máttur skiptir fljótt
um þráð . . .
1 staðimn fyrir menmtamianmsáns
ævi
varð miarkið bómdans. Það var
og vi<5 hætfi.
Þó ertfið væri í fyrsitu búmamms
braiut
þér blasisium góðrar kionu féll
í skiaut.
Og bamalánið brást ei vomum
þámum
þau byrja fLjótt að hjálpa
pabba sínum.
Og botið siem þér léði Mtfsiins
arð
mér ldiglgur við að kalla
bemragairð.
Þú varst etoki eiinm, þvi guð hinn
stóri og srfierki
hamn stýrði þinmd hönd að
mamndómsverki.
Ég umdirast miest hve atfrek mörg
þú vanmst
og öðrum mönmium gæÆuþræði
spamnst.
í athofn hverri ekki rífcti
vatfiinm
þótt afldirei nnættir skilja þig við
istafinm.
Framhald á hls. 21
t Þökkum innilega auðsýnda samúð föður okkar, tengdaföður og afa, við andlát og jarðarför
MAGNÚSAR GUNNLAUGSSONAR
fyrrum sérleyfishafa á Akranesi.
Gunnlaugur Magnússon Selma Magnússon,
Inga Magnúsdóttir, Reimar Snæfells,
Anna Ellerts, Sveinn Ellerts,
Baldur Magnússon, Ása Jónsdóttir,
Leifur Magnússon, Jolel Magnússon, og barnabörn.
Hjartans þaMrir til allra
sfcyldra og vandalauisra eem
glöddu mig með heimisókn-
um, gjötfum og slkeytum á
sj ötu gsafimæfl inu 14. janúar.
Guð biessd ykkur ðll.
Arthur Eyjólfsson.