Morgunblaðið - 30.05.1970, Side 1

Morgunblaðið - 30.05.1970, Side 1
BLAÐ II. 30. MAÍ 1970 %&%%&%%%%%%%%% Rætt við Kristján J. Gunnarsson, skólastjóra, er skipar 7. sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórnarkosningunum: Skipulegt samstarf skólanna og atvinnugreina borgarinnar — Ætlar þú að faira í þmnan skóla, spurði lítil stúlka bktða- manai Mbl., þegar hanin kom inn að Langholtsskóla, í þeim til- gang-i að spjailla við Kristján J. Gunnarsson skólastjóra. Litla stúlkain sagði oinnig frá ])ví að systir sín hefði vesrið í skólan- um og það var eikki laust við stolt í rödd og fasi þegar hún skýrði frá því að næsta vetur fæiti hún einnig í skólann. Það hlýtur að skipta miklu máli hvemig að skólanámi þessarar litlu stúlku, og allra þeirra ungu borgaftta «r stunda skólana, er búið. íslemzka skólakerfið hef ur óspart verið gagnirýnt á uindainfömum árum, það talið staðnað og á sumum sviðum úr- elt. En nýjar hugmyndir hafa komið fram, og eru nú a@ for- göngu Reykjavikurborgar að veirða að veiruleika. Ef til vill fær þossi litla stúlka aðra að- stöðu, sem fellur betutr að henn- ar áhugamálum og þroska en systir hennar heifur fengið. Inmi á skrifstoíu skólasitjóra hitbum við Kriistján, þar sem hann var önnum kaÆinn við að gamigia frá prófskírtedmum niem- enda. Þegar færi gafst var taekifærið notað og snúið sér beint að efninu. — Ég er hingað kominn til að spjadla svolitið við þig um skólamál? Kristján hlær við og svarar: — Er það nú ekki fyrirsláttur? Mér lízt þannig á þig, að erind- ið sé að safna efmi í það, sem vindr okkar á Tímanum kölluðu í vetur: „glansmyndakynn- ingu á frambjóðlendum Sjálfstæð isflokksin8.“ Það getur svo sem vel verið, að fra.msáknarmönnuim finnist því betra því minna sem kjós- endur vita um frambj óðendur. En spurnin.gin er hvort kjósend ur eiga ekki þvert á móti heimt- ingu á að fá að vita nokkur deili á þeim sem í kjöri eru, að hverju þei.r hafa starfað, hver séu helztu áhugamiál þeirra og hvaða viðhorf þeir hafa til borg anmála. Það eir því (hægt að fall- ast á að láta sikólamáLin bíða í bili, en þess í stað er Kristján spurður að ætt og uppruna: — Ég er Rangæingur að ætt, svarar Kristjrn — ólst upp í Marteinstumgu í Holtahreppi fram undir tvítuigsaldur, en þá fór ég að heiman til náims og vimnu. — Hvert lá þá l'eiðin? — Þetta var á kreppuárunum, laust fyrir síðari heimstyrjöld- ina og ek'ki auðvelt að vinna sér fyrir námskostn.aði, þá frem- ur en nú. Ef til vill erfiðara. Tvær vertíðir réri ég á opnum trillubáti frá Vogum á Vatns- ieysuströnd. Það var skemmitil'eg ur tími við góða aðbúð, þótt vinnan þætti ef til villl erfið fyr- ir ungling nú á tímum. Fyrri ver- tíðina. höfðum við ekki spil í bátnum, en drógum metatrossurn ar af handafli. Á sumrin þótt- ist hver heppinn, sem komst í vegavinnu, en þá vinnu stund- aði ég nokkur sumur. Haustið 1939 var ég orðinn svo fjáður, að ég gat hafið nám í Kenmara- skólanum. — Hvernig gekk að kl'júfa náms'kostn aðinm? — Það gekk sæmilega, enda breyttust aðstæður, þegar stríð- ið skall á. Bretavinnan við flug- vallargerðina í Skerjafirðd þótti uppgripavinna fyrir skóla- stráka — daglaunin gátu kom- ist upp í tuttugu krónur. — Hvað tók svo við að loknu kenn'araprófi? — Ég tók kennarapróf vorið 1942 og hefði þá, eins og flest- ir, gjarnan viljað fá kennara- stöðu í Reykjavík, en slíkar stöð ur lágu ekki á lausu. Menn urðu að vera forf.allakennarar við einhvern skóla jafnvel árum saman, áður en þeir fengu fasta stöðu. Það varð úr, að ég fór til Vestfjarða, kenndi á Suðureyri við Súgandafjörð fyrsta vetur- inn eftir að ég tók próf, en haust ið 1943 varð ég skólastjóri á Bellissandi á Snæfeillsnesi? HJÁ „VONDU FÓLKI“ — Hvernig lífcaði þér á Snæ- fellsnesinu hjá „vonda fólkinu," hans Þórbergs og séra Árna? — Ef litið var aðeins á ytri þægindi mátti ýmisleigt setja út á Hellissand á þessum árum. Skólahúsi'ð var gamalt og úr sér gengið, hvorki var vatnsveita né rafmagnsveita í þorpinu, göturn ar Slæmar og samgöngur erfið- ar og stopular að vetrarlagi. Verst var þó að þorpið skorti höfn fyrir nægilie.ga stóra báta tl að geta sótt á hin auðugu fiskimið á Breiðafirði. Af því hafði leitt fólksfækkun og erfitt atvinnuástand. — Svo þú hefur varla verið lengi á Snæfellsnesinu? — Jæja, það tognaði nú nokk- uð úr vistinni þar, — níu ár að mig minnir. Sjáðu til, hin svo- nefndu sjálfsögðú lífsþægindi eru ekki alltaf einhlítur mæli- kvarði á allla hluti, þótt nauð- synlieg séu. Fl'eira kemux til. Þarna var það til dæmis um- hverfið, jökullinn og tengslin við hina stórbrotnu náttúru — og svo fólkið. Sérstaklega fólk- ið. Mér féll afbragðsvel við Snæ flellinga. Þetta var, traust og dugandi fólk — Hvernig var það fyrir ung- an og óreyndan kennara að koma til starfs við þær aðstæður, sem þú hefur lýst? — Vissulega va.r það ekki all's kostar auðvelt. í þorpinu voru mörg vandamái óleyst og þó fannst mér miinn vandi jafnvel ennþá óleysanlegri, þegar ég var kosinn oddviti sveitanstjórnar- innar, 26 ána gamall, algerlega ókunnur sveitarstjórn og reynslulaus í afskiptum af opin- berum málum. — Hvernig var kosningu þinni í þetta starf tekið af póli- tískum andstæðin-gum þíinum? — Þeir hafa sjálfisagt ekki ver ið sérlega bjartsýnir, fnemur en ég sjálfur. Landsmálapólitíkin var á Snæfellsnesinu töluvert harðviltug á þessum árum, kjör- dæmið einmenniingskjördæmi og oft tvísýnt um úrslit. Slíkir flokkadrættir urðu þó ekki til að hdndra góða samvinnu um sveitanstjórnarmál hjá okikur á Belliissandi. Menn setbu hag þorpsins ofar flokkssjónarmið- um og sameinuðust úr öllum flokkum um að vinna að fram- kvæmd brýnuistu hagsmunamál- anna. — Hver vanð svo árangur- inn? — Fr.amar vonum. Á árunum frá 1946—1952 var byggður skóli og sundlaug og komið upp rafmagnsveitu og vatnsveitu. Þetta var á tímum gjaldeyris- skömmitunar Otg inntflutnings- hafta og stundum jafnvel erfið- ara að afla slíkna leyfa, held- ur en sjálfs fjármagnsins til fnamkvæmdanna. — Svo það hefur orðið mik- il breyting á Hellissandi á þess- um árium? — Já, auk framkvæmda hreppsins komu til framkvæmd- ir á vegum ríkisins, vega- og flugvallargerð, sem urðú mikil samgöngubót. Mestu máli skipti þó hafnargerðin. — Var það landshöfnim í Ritfi? — Já. Byggðin á Hellissandi '&%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% t

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.