Morgunblaðið - 09.09.1970, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. SBPT. 1970
Sauöárkrókur:
Fjörugt æskulýðs-
starf - áhugi á vel-
ferðarmálum «
aldraðra
Rabbað við séra í*óri
Stephensen
ÞÓRIR Stephensen er sálu-
sorgari þeiiíra Sauðkræiklinga.
Mér fannst tilva'lið að forvitn-
ast lítillega um trúarlíf kaup-
staðarbúa, svo og fá hjá hon-
um ýmsar upplýsinigar um það
sem á döfinni er að gert verði
í málefnum ungra og aldraðra.
Við vikum fyrst að sikólamál-
unum.
— Hér er barnaskóli, byggð-
ur í stríðslok og þarf að vinda
bráðan bug að því að endur-
bæta það húsnæði. Brýnt verð
ur að hugsa fyrir sérkennslu-
stofum, fyrir eðlisfræði og
náttúrufræði. Sömuleiðis vant
ar söngstofu. Og eigi kennsla
sex ára barna að geta hafizt
hér að marki liggur ljóst fyr-
ir að þetta mál þolir ekki
langa bið. Gagnfræðaislkólinin
aftUr á móti er í nýrri bygg-
ingu. Hann teiknuiðu arkitekt-
arnir Stefán Jónsson og Þor-
valdur Þorvaldsson og er hann
teiknaður samikvæmt nýtízk-
unnar kröfum. Þegar undir-
búningsvinnu var lokið
fylgdu fræðsluyfirvöld mál-
inu vel og dyggilega eftir og
var skólinn reistur á tveimur
áruim og byggingakostnaður
reyndist óvenjuleiga lágur. —
Kom þar mairgt til, sáralítið
var unn.ið í akkorði og það
sem er þó öllu meira um vert
er að vinnusiðferði er hér
bærilegt. Nú er verið að
byggja við hann, því að ætl-
unin er að hann verði byggð-
ur í áfönguim. I þeim sem nú
er bafinn verða fjórar al-
mennar kennslustofur, nátt-
úrufræðistofa og eðlisfræði-
stofa, Þvi næst verður reist
álma, þar sem fram á að fara
öll verknámskennsla. Þar verð
ur m. a. útbúin lítil íbúð og
geta stúlkur lært þar mat-
reiðslu og fengið nasaþef af
hússtjórn. Formaður bygginga
nefndar er Hákon Torfason,
bæjarstjóri og hefur hann unn
ið vel að þessu máli. Við at-
huguðum í fyrra 'hvort grund-
völlur væri fyrix framhaalds-
deild við gagnfræðaakólann,
en ekki var hann slíkur, að
ástæða væri til að aðhafast
nokkuð að sinni. Aftur á móti
hafa unglingar úr ýmsum ná-
grannahreppum sótt hingað að
loknu skyldunámi, t. d. Skefl-
Sr. Þórir Stephensen.
isstaða- og Rípurhreppir, og
sl. vetur tókum við á leigu
hluta af húsnæði Hótel Mæli-
feils.
— Þú ’hefur kennt kristin-
fræði í skólanum hér. Finnst
þér hún nægjanleg?
— Ég hef kennt kristin-
fræði í barnaskólanum og ís-
lenzku og kristmfiræði í gaign-
fræðaskólanum. Að mínum
dómi þarf stórleiga að aiuka
kristinfræðikeninsluna. Mis-
skilninigs hefur oft gætt, þeg-
ar þau mál ber á góma. Engu
er líkara en alílt eigi að miða
við hagvöxt og framleiðslu-
getu einstaklingsins, en innra
manni er sleppt. Þegar mað-
urinn er að öðlast jiafnmilkið
valid yfir tækninni og raun ber
vitni um, þarf eklki síður að
byggja hann upp innanfrá,
svo að hann geti fairið vel og
skynsamlega með það vald,
sem í hans ihendur er kamið.
Ég vil ekki bara láta kenna
kristinfræði Oig faraftaverka-
sögur, helduir ekki síður sið-
fræði og trúfræði. Ég væri
því t. d. hlynntur að setja inn
í íslenzkar lestrarbækur valda
kafla úr sögu kristninnar,
helzt um afburðaimenn henn-
ar.
— Svo eir hér blómstrandi
æsikulýðsst’arfsemi.
— Unigmennafélagið Tinda-
stótl hefur relkið ágæta íþrótta
starfsemi og kirlkjan hefur
verið með töluvert æsikulýðs-
starf. Fyririrennari minn, sr.
Helgi Konráðsson, hafði starf-
að að þessum málum og m. a.
byggt upp gott skáldastarf.
Með fyrstu fermimgabörnum
miínum árið 1960 stofnuðum
við hér lítið félag. Við vor-
um á hralkhó'lum með hús-
næði, en um þær m'undir var
gamli spítailinn til sölu og
réðuimst við í að kaupa hann
og nota hann seim safnaðar-
heimili. Síðain hefur verið unn
ið að endurbótum hægt og
sígandi. Ýmis félög hafa feng-
ið þar inni og erðið starf-
hæfari fyrir vilkið. Þetta æsku
lýðsfélaig hefur dafnað vel.
Þar eru fuindir með kristilegu
efni, skemimtiefni, uimræðu-
fundir eru haldnir, spilaikvöld
og opið hús er einu sinni í
viku. Eitt Skemmtilegasta
vedkefni félaigsiins er jóla-
baksturinn. Unglingarnir velja
sér eldra fóllk, einstæðinga eða
íólk seim uýr við erfiðar að-
stæður. Svo baka stúlkurnar,
piltamir koma með jólapapp-
ír og spjöid og svo er unnið
af kappi og gleði og kökuirn-
a.r síðan bornar í húsin. Þetta
er orðinn fastuir liður í bæj-
arlífinu og er mjög vinsælt.
Unglingarnir sem taika þátt i
þessu stairfi eru á gagnfiraeða-
skólaaildirinum, forimaðurinn
oftast ú.r fjórða bekk. Þau
hafa sem sagt sína eigin stjórn,
en vinna undir minni ráð-
gæzlu, Ef vel tekst tll með
val forystumanna í þessari
starfsemi 'hverju sinni er hægt
að ná ágætu starfi. Þetta hef-
ur einnig þau álhrif, að þeir
krakkar, sem hvað mest starfa
sækja kirlkju milklu betur yf-
ir vetuririin en ella.
— Og svo er áhugi á að
hlúa að öldruðum?
— Já, á því er mikill
áhugi. Samvinna er miilli
Skagaf j arðairp'róf aistsdæimis,
sýslufélags og bæjairfélags um
byggingu húsnæðis fyrir aldr-
aða. I suimar hafa verið í bygg
ingu fjögur raðhús fyrir hjón
eða saimbýlisfólk. Þær íbúðir
og fleiri slíkar, sem vonandi
verða byggðar eiga að vera í
tenigslum við sjúkraihúsið. Þar
gæti fóllkið fenigið sína þvotta-
þvegna og jafnvel sendan það-
an mat. Þessar íbúðir sem nú
eru í undirbúningi verða
tveggja herbergja, þær hafa
verið teilknaðar, llíkan er í und
irbúningi og verið er að gera
vininuteilkninigar. Þau Knud
Jeppesen, Guðrún Jónsdóttir
og Stefán Jónsson teiknuðu
íbúðirnar. En þetta verður að-
eins byrj'Unin, seinna verða
reistir vinnusfoálar, þar sem
öll aðstaða fyrir gamla fóilkið
verður vonaindi eins og bezt
er á kosið. — h.k.
70 ára í dag:
Eiríkur Jóhannesson
ENNÞÁ er hann léttur í spori og
ennlþá er lundin létt og það er
ekki meira en svo, að maðuir
trúi því, að þar fari sjötuigur
maður, þar sem Eiríkur Jóhann-
esson, eða Eiríkur á Spítalanum
eins og hann er oft kallaður, fer.
Og ennþá sést Eiríkur hraða sér
á hjólinu sínu hér og hvar um
Fjörðinn, því að enn þarf hann
að flýta sér og enn hefur hann
í mörg hornin að líta. En stað-
reyndirnar láta ekki að sér hæða.
Sjötugur er hann orðinn engu
að síður.
Eiríkur fæddist hinn 9. sept-
embar árið 1900 í Skaftholti í
Gnúpverjahreppi í Árnessýslu.
Faðir hans var Jóhannes vefari
frá Ásum í Gnúpverjahreppi
Eggertsson, en móðir Margrét
Jónsdóttir bónda á Álfsstöðum
á Skeiðum, Magnússonar.
Snemma beygðist króikurinn til
þess er verða vildi. Eirifcur réðst
ungur til utanferðar, fór til
Noregs og stundaði þar nám í
fjögur ár við Sunnmöre unig-
damsskol'e, m.a. í sömg og hljóð-
færaslætti. Þegar St. Jósefsskól-
inn var stofnaður í Hafnarfirði
1930 réðst hann að skólanium
sem söngkennari og ennig
kenndi hann þar smíðar. Eiríki
hefur jafnan verið lagið að um-
gangast böm og unglinga með
þeirri nærfærni og umhyggju,
sem hverjum góðum kennara er
nauðsynleg.
Eiríkur hefur lagt ýmsum fé-
lagasamtökuim mi'kið og gott lið-
sinni, svo sem leifefélaginu,
l'úðrasveitinni og. síðast en eklki
sizt skátahreyfingunini, en þair
lágu leiðir oklkar saman.
Orðtakið „eitt sinn skáti,
ávalit skáti“ ‘hefur sannazt eftir-
minmilega á Eirí'ki. Ég hefi ávallt
reynt hann að því að vera
skátaheitinu trúr og að vinna
skátaihreyfingunni allt það gagn,
sem hann rnátti hverju sinni.
Seint og sniemma hefur hanin
verið viðbúinn að gegna kalli,
hvort sem ungur eða aldinn
skátaforóðir eða ökátasystir hefuir
þurft hans liðsinnis með. Með
hlýjurn og góðum huga hefur
hann margt vanda.málið leyst og
aldrei talið eftir tímann, sem
han.n hefur eytt skátafélaginu og
Skátalhuigsjónimni til framdráttar.
Hann hefur verið félagsforingi
Hraunbúa, hann hefur gengið í
broddi fylkin.gar í Hjálparsveit
skáta í Hafnarfirðd, hanin hefur
stofnað St. Georgsgildið í Hafn-
arfirði og veitt því forstöðu
frá upphafi til þessa dags,
h.ann hetfur verið Landgildis-
mieistari, 'hann hefur lagt hönd
á plóginn við skátaþjálfunina á
Úlfljótsvatni, hann hefur lagt
huiga og hönid að skálabygging-
um eldri og yngri skáta í Hafm-
arfirði og þannig mætti lengi
telja. Og þó er hann ennlþá léttur
í spori með bros á vör eftir 70
ára vegferð. Kannslki er það líka
þess vegna.
Minninigarnar eru margar, sem
skátar eiga með Eirfki. Fyrir
þær erum við allir þakklátir.
Orðin eru fátækleg og fá, en ég
veit að ég mæli fyrir munn
margra, þegar ég segi:
Heill og hamdnigja fylgi þér
Eiríkur. Fyligi þér heiður og þökk
fyrir öll þín góðu störf og kynmi.
Hörður Zóhhaníasson.