Morgunblaðið - 13.10.1970, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 13. OKTÓBER 1970
19
Áttræð:
Aldís Sveinsdóttir
FYRIR mldklkrum ánum s'krapp
ég narðiur til Akiuireynar til
stuttrar dvalar. Móðir mán gaf
mér, í tilefind 'þess, eftirfaraindi
heilræði: Þar miáttu tii með að
Iheimssðkjia Aldísi fræ.nku okkar,
'það er mifcil mexfciskona.
Og slkiömmiu eftir kiomiu miínia
lagði ég af stiað í hieimBóíkinima.
Hálf fedimiin oig hilkainidi, því e'kká
viar víist, að ég væri fyliiieigla vel-
komin, sfcjótandi svona upp koll-
inum, aliveg upp úr þuirru. En
þaið reyindust óiþarfa áhyggjur.
— Ég hafði elkki verið hiállfitíima
þar innii, þagar mér fannst ég
hafa Iþiekíat hania alltaf þessia lalg-
iegu, jiatrphiærðu kiomax, sivo eúv
Btakiaga hlýja ag sannia í öllu
viðmióiti.
Þegar ég frétti fyrir skömmu,
að hún væri nú að fylla áttunda
■tuigiinin, fin.net mér það með
hreinum ólífcdndum. í þau Skipti,
sam ég kom tii hennar, töluðum
við gjarnan saman í manga
kiulkkutóma. Hún raikti fyrir mig
ættir, fór með ljóð og sagði mér
frlá samieiginileigum ærtrtingjum
dkkar. Hún opnaði mér raun-
verulega innsýn í nýj'an heim
— hedm afa og ömmu, föreldra
þeirra og ainnarra lörugu horf-
inini skyldmiennia.
Hún dró upp Ijóslifandi
mynidir af atvikum og samtölum,
marga áratugi aftur í tímann, og
sivo nœim var skynjunin, bæðli tii
gleði og sorgar, að þar staldraði
hún alltaf vdð, þegar tiiefhi gafslt.
— Annað hvort til að undir-
strika og benda á eitthvað
spauigiiegt og það finnur hún
víða eða á hinn bóginm, hefði
sorgin barið að dyrum, var enigu
ifkara en hún fyndi til með
Æólkinu í bókstatfleigri merkinigu,
og leitaði raka þjániniga þess.
Við töluðum mangt við eld-
húsbarðið henmar og á göngu-
ferðum Oktoar, allt fná stöðu
(kanuminair í mannfélaginu ti'l ei-
lífðarmálan'na, og drjúgt þar á
milli. — Allis staðar var áhug-
inn saonur, og hún skemmtilega
ébundin fordómum ag aiutoa-
laitriðum.
Aldís fæddist á Skatastöðum
í Auisturdal í Skagafirði 13.
aktóber 1890. Foreldrar hennar
varu hjónin Þarbjöong Bjarna-
dóttir, Hanniess'onar prests- á
Ríp (afi hans var Eiríkur, æft-
faðir Djúpaidalsættariiruniar) ag
Sveinn Eirfksson, bóndi á
Skatastöðum, kumnur fræðimað-
uir, einikum um ættÆræði, stíðar
kenmari.
— Aldís missti móðtur shxa 9
ára igömu'l og fór þá, eða nak’kru
fyrr, í fóstur til hjómaininia Al-
dísar Guðniadóttur og Jóns Jóns-
soniar á Gilsbakfca í Austuirdal
og ólst upp hjá þeim til tvítuigs-
aldurs.
Aldís varð sruemima bókhneigð
og hafði sénstakt yndi af ljóðum.
Hún lærðd utan að heilu ljóða-
bálfcarua, vitnaði til þeirra, þegar
við átti, ag krutfði með sér etfni
þeirra. Þar, eins og annars stað-
ar, var þessii hæfiieiki hennar,
ininlif'U'nin, glaðvaka'ndi.
Hún giftist árið 1915, Kristni
Jóhairaissynji frá Miðsitju í
Sk-agafirði, og stunduðu þau bú-
skap í Akrahreppi, þar til þau
fluttuist til Sauðárkráks árið
1930. Þau eiginuðust sjö börn, en
tvö þeirra dóu karnunig. Fimm
synir kamuist upp: Eiríkur, norr-
ænufræðingur, kennari í Höfða-
fcaupstað, Hjörleifur, bóndi á
Gilsbafcka, Þorbjörn, kenmiari á
Akureyiri Sveirun blaðamaður í
Reyfcjavík og Jölkuil sem er
sjúkLiniguir og dvelur hjá móður
sinni.
Aldís missti mann sinn árið
1941, og nokkrum árum eftir lát
'hanis, fluitti húru til Akureyrar,
og hetfur búið þar síðan.
Mér verður oft huigsað ti'l
þeissarar fræn'ku minniar, sem ég
(kynntis’t að’eins stuttan tíma —
en þó sivo vel. Minnisstæðiast
verður mér aðailiega tve.nmt:
Arunars vegar lifsgleðin, þeesi
hljóðiláita kímmi og „húmor“,
sem hún er svo fundvís á, alls
dtaðar þar sem hann ge'tur yfir-
teitt leynzt. — Hinn þátturinm
er alvörunnar, báðir naurnar af
Sendill
Sendill óskast eftir hádegi, upplýsingar að Laugavegi 172,
uppi.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið,
Sjávarútvegsmálaráðuneytið.
UILIl/lB
óskast til sendiferða hálfan eða allan daginn.
H.f. Eimskipafélag íslands.
Gítarkennsla
Upplýsingar þessa viku kl. 2—4 í síma 15392.
Katrín Guðjónsdóttir
Öldugötu 42
sama taga spumnir. — Þegar hún
fréttir af óliámá eða hörmium eiin-
hyers, er sem það sé um leið
orðið heninar sjáltfrar, hún litfir
það, huigsar um það fná öllum
hliðum, í leit að harmaiétti, til-
ganigi eða lausn.
Ólánsmaðurinn á aliltatf óskipta
®amúð henn'ar, og hugur hennar
er bumidinm honum, oft svo dög-
um skiptir. Engimn getur gefið
dýrmætari gjafir en góðar huigs-
amir og fyrirbænir, og Aldísi er
bæði eðlilegt og sjálfsaigt að
miðla þar óspart.
Ég sé hana fyrir m'ér þesisa
tilgerðaiTiausu koruu, svo unglega
í fasi og útliti, að ég botna elkki
í því. Mig gruimar þó skýriniguina.
Lífsgleði hamrnar og áhugi á
mannMfinu eiru svo óblandin. Ég
held hún sé eintfaldlega stað-
ráðin í að láta enga ertli- né
kairarkranlkleilka meina sér sem
fyllsta þátttöku lífsims — þess
mikla ævintýris.
Herborg Friðjónsdóttir.
Kaupmaðurínn mælir
með Jurta!
„Ég tel Jurta standa fetl framar
öðru feitmeti. Mér finnst það vera
bragðgott og það er mun ódýrara
en sambærileg vara. Þannig sparar
Jurta háar upphæðir í heimiiis-
haidi. Ég mæli því óhikað með
Jurta smjörlíki við alla viðskipta-
vini mína.“
• smjörliki hf.
íhúð óskast
2ja—4ra herbergja íbúð í Reykjavík óksast til leigu nú þegar.
Upplýsingar í símum 11928 og 24534 í dag og næstu daga.
AFA-STANGIR
Handsmíðað smíðajárn.
FORNVERZLUN og
GARDlNUBRAUTIR
Laugavegi 133 — Simi 20745.