Morgunblaðið - 03.12.1970, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 1970
Hrúturimi, 21. marz — 19. april.
Stuttar ferðir og smáheimsóknir geta orðið þér afar gagnlegar i
dag.
Nautið, 20. april — 20. mai.
t dag ættti ekki alltof mikið að mæða á þér.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Reyndu að skemmta einhverjum, sem þér hefur fundizt þú hafa
vanrækt um of nýlega.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Reyndu að heimsækja vini þína meira en þú hefur gert.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að lofa ættingjum þínum að taka að einhvcrju leyti þátt
i gleði þinni.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Nú verðurðu að halda þig eins mikið heima við og þú frckast
mátt, þvi að annars staðar færðu litið næði.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það gefur þér ekki minni gleði en öðrum að skrifa bréf.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Félagsleg tengsl við umheiminn eru þér mikilvæg.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Gerðu ráð fyrir ófriðlegu rápl. og litlum vinnufriði i dag.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Skyldur þinar koma þér i sambönd, sem síðar verða þér mik-
ils virði. Nýir afkomumöguleikar bjóðast.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Því fleiri, sem cru á þínu bandi, þvi betra fyrir þig.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
Reyndu að sameina einkalíf þitt dálitið meir áhugamálum vina
þinna.
— Ég hef ekki nokkurn skap-
aðan hlut að gera, sagði frú
Bell, — fyrr en þá seinnipart-
inn, þegar nokkrar kunningja-
konur mínar koma að fá sér te-
bolla. Pat var að segja, að hann
vildi helzt gifta sig strax.
Kathleen hristi höfuðið. — En
það get ég bara ekki, sagði hún.
— En það er alveg satt, að
hann var að tala um þetta í gær
kvöld. En ég get það ekki,
Molly.
— Hvers vegna ekki? Er það
vegna foreldra þinna?
— Vitanlega. Mér gæti ekki
dottið það í hug . . . fyrr en þau
eru komin heim aftur. Og ég vil
ekki einu sinni segja þeim, að
við séum trúlofuð, fyrr en þau
eru komin aftur.
— Hvers vegna það? spurði
Molly.
— Vegna þess, að ég þekk'
þau. Þau mundu flýta sér heim
með fyrsta skipi og það vil ég
ekki. Ég ætla að fá Pat til
að láta mig halda áfram að
vinna á skrifstofunni og ekki
segja nokkurri lifandi sálu frá
þessu — nema auðvitað þér og
Hönnu. Og svo þegar for-
eldrar mínir koma heim, skulum
við opinbera og svo gifta okkur
eins fljótt og við getum.
— Pat er nú ekki mikið fyrir
að bíða, sagði móðir hans.
— Það veit ég, ef nokkuð er
að marka, hvernig hann er í
skrifstofunni. En í þetta sinn
verður hann nú samt að bíða.
Og ég vona, að þú standir með
mér í þessu.
— Auðvitað geri ég það,
flýtti Molly sér að segja, hann
getur vist lítið sagt, veslings
drengurinn þegar tveir kven
skörungar eru annars vegar.
Sendill frá skrifstofunni kom
með tösku, sem Hanna hafði lát-
ið niður I og svo stóran blóm-
vönd frá Pat. Frú Bell setti blóm
in í silfurvasa, sem hún setti á
náttborðið. Við blómailminn
fékk Kathleen aftur höfuðverk,
en það vildi hún ekki nefna. Pat
hringdi svo hvað eftir annað.
Hanna koma seinna um daginn
með meiri blóm og frú Bell lét
þær vera einar. Hún mældi
Hönnu, án þess að brosa, áður
en hún fór út.
— Skrítin kerling, sagði
Hanna. — Hún er rétt eins og
gamall ostur.
— Hún er indæl sagði Kath-
leen.
— Já, það er hún sjálfsagt.
En segðu mér frá þessu í gær-
kvöldi . . . Mér þótti nú leitt að
þurfa að stinga þig af, en ég var
alveg að deyja úr höfuðverk.
— Já, hann er smitandi, sagði
Kathleen og brosti ofurlítið. En
annars gerðist ekkert annað en
það, sem Pat sagði þér í
simann. Við vorum lengi frameft
ir, lentum í árekstri . . . og ég
meiddi mig á höfðinu. Pat vildi
endilega, að ég kæmi hingað, og
ég var of vesöl til þess að fara
að rífast við hann.
— Ég er fegin, að hann
skyldi gera það, sagði Hanna/ —
Ég hefði dottið niður dauð,
hefði hann komið heim með þig
slasaða og blóðuga.
— Það blæddi nú ekkert úr
mér, sagði Kethleen.
— Sjáðu nú til, sagði Hanna og
lét sem hún heyrði þetta ekki,
— en er það satt, sem hann sagði
mér, að þið ætiið að fara að
gifta ykkur?
— Það er satt, sagði Kathleen.
— Æ, elskan min! Hún fleygði
sér yfir rúmið og kyssti Kath-
leen innilega. — Æ, fyrirgefðu.
Meiddi ég þig? Hún rétti úr sér
og horfði ljómandi augum á vin
stúlku sína. — Dásamlegt! Ertu
ekki afskaplega hamingjusöm?
— Vitanlega. En þetta gekk
bara svo fljótt fyrir sig, að ég
er varla farin að átta mig á því
enn.
— Hvenær?
— Hvenær hvað?
— Hvenær ætlið þið að gifta
ykkur ... strax?
— Nei, það verður langt þang-
að til, sagði Kathleen.
Hanna varð þögul. Hún föln-
aði ofurlítið og hún leit undan.
Hún stakk rauðmáluðum fingr-
unum niður í vasann og tók upp
eitt blómið.
— Hver sendi þér þessi? Pat?
Já, auðvitað, það var honum
líkt. Hví ekki það?
— Hvi ekki hvað?
— Hvers vegna ekki hvað?
Blessuð Hanna, haltu þér við
einn hlutinn i einu — ég er
ekki orðin almennileg í höfð-
inu enn.
— Hvers vegna þið ætlið ekki
að gifta ykkur í einum hvelli.
Mér skildist á einhverju, sem
Pat var að segja . . .
— Láttu það eins og vind um
eyru þjóta. Ég ætla ekki
að fara að verða frú Bell fyrr
en mamma og pabbi eru komin
heim aftur. Og, vel á minnzt,
Hanna! Þetta er leyndarmál. Þú
mátt ekki kjafta þvi i neinn. Lof
aðu því! Ég vil ekki segja þeim
það, þvi að þá kæmu þau þjót-
andi heim aftur og það er ekki
sanngjarnt. Þau þurfa að eiga
heilt ár erlendis, en þegar þau
koma aftur, opinberum við og
giftum okkur.
— Ég hélt þú hefðir enga trú
á löngum trúlofunum. Það hef-
urðu að minnsta kosti sagt, hvað
eftir annað.
— Það er ekki nema satt, en
hér stendur öðruvisi á. Ég get
ekki farið að rugla fyrir foreldr
um mínum og kalla þau heim aft-
ur. Skilurðu það ekki?
— Jú, líklega. Það er orðið
svo langt síðan ég hef þurft að
spyrja neinn ráða, sagði Hanna.
Hún tætti blómið sundur og
horfði síðan á handaverk sitt,
döpur á svipinn. — Fyrirgefðu,
sagði hún, — ég ætlaði ekki að
gera þetta.
— Það er allt í lagi. En þú
segir bara engum frá þessu, eða
hvað?
— En ég er búin að segja
Paul það, sagðd Hanna og
roðnaði. — Ég hringdi til hans í
morgun.
Kathleen brosti. Hún hugsaði
með sér: Þú ert ekkert að tví-
nóna við það. En hún gat ekki
reiðzt. Hún skildi þetta svo vel.
Hún sagði því rólega:
— Mér er alveg sama um það,
ef þú lofar að biðja hann að
þegja yfir því.
— Hann er nú þegar búinn
að segja nógu mikið, sagði
Hanna með ákafa. — Hann ætl-
aði fyrst ekki að trúa því. Sagði
mig ljúga. Okkur lenti hræði
lega saman í gærkvöldi, eftir að
hann fylgdi mér heim. Hann
skammaðist og sagði, að ég hefði
enga ástæðu haft til þess að láta
Pat fara með þig hingað. Eins
og ég hefði getað hindrað það,
T þó ég hefði vitað af þvi! En
hann Paul er nú svoddan bjáni!
Kathleen sagði: — Hringdu þá
til hans aftur og segðu, að mér
líði ágætlega og að það eigi
að þegja yfir þessari trúlofun.
Hanna sagði: — Allt í lagi . . .
en sennilega kemur hann hing-
að þjótandi sjálfur. Hann sagð-
ist að minnsta kosti ætia að
gera það.
Nú var barið að dyrum og
Emily kom inn með bakka og
skilaboð. Læknirinn hafði hringt
og sagt, að árangurinn af rönt-
genmyndinni hafi verið sá, sem
hann bjóst við. Hún væri algjör
lega ósködduð. En hann ætlaði
nú samt að líta inn, rétt til þess
að sjá, hvernig henni liði.
Kýjung frá Stjörnuljósmyndum
Hvað er Correct Colour? Ein myndataka, 7 stillinoar.
Stærðin 7x10 cm í smekklegri harmonikukápu og ein stækkun
13x18 cm. Allar í beztu fáanlegu litum. á markaðnum svo
betra verður ei kosið.
Correct Colour eru heppilegar fyrir öll tækifæri svo sem:
Barnamyndatökur, brúðkaup, fermingar, giftingar eða ein-
staklinga.
Fram að jólum bjóðum við ykkur 15. hverja töku fyrir ekki
neítt. sem svarar 6 tökur af nítíu fríar. snyrtileg jólagjöf.
Opið næstu þrjá sunnudaga frá kl. 2—6 extra.
Happdrættið fyrir jólin er myndataka I Correct Coloor.
1 af hverjum 15 dregið fyrirfram.
STJÖRNUUÓSMYNDIR
Flókagötu 45. sími 23414
Elías Hannesson.
Y tri-N jarð vik
BLAÐBURÐAR-
FÓLK óskast
UPPLÝSINGAR í SÍMA 1565

Mamma skilur
mig ekki
Samt er húh bezta mamma í heimi. En
minnist ég á ís, segir hún: „Ekkert ís-
kvabb, drengur, þú fserð ís á sunnudag-
inn." Persónulega held ég, að hún geri
ekki greinarmun á rjómaís og sælgæti,
bara af því að ís er svo góður á bragð-
ið. Samt er fullt af vítamínum, eggja-
hvítuefnum og svoleiðis í ísnum. Ef ég
gæti galdrað, þá mundi ég galdra, að
það væri sunnudagur á hverjum degi.
Q

mm \
ess íspinnarog ístoppar