Morgunblaðið - 18.11.1971, Qupperneq 11

Morgunblaðið - 18.11.1971, Qupperneq 11
MORGUNBLAÐEÐ, FIMMTUDAGUR 18. NÓVEMBER 1971 i ■ ■ ■ i ninrni i th m'ii í KVIKMYNDA HÚSUNUM ** góð, ★ sæmileg, Sig. Sverrir Pálsson ★★★ mjög góð, ★★★★ Frábær, léleg, Björn Vignir Sæbjörn Sigurpálsson Valdimarsson Nýja bíó: HREKKJALÓMURINN Hér greinlr frá liOhlaupa ein- Um, sem kemst óvænt I kynni viO íurOufugl nokkurn sem hlot- iO hefur á löngum ferli viOur- nefniö Hrappurinn. Hann hefur þaO aO aöalatvinnu aO pretta ná- Laugarásbíó: ÆVI TJAIKOVSKYS Myndin fjallar um rússneska tónskáldiO Tsjaikovsky og tón- verk hans, en tæpast um ævi hans nema aO þvi leyti aO hún stiklar á nokkrum æviatriöum hans, sem beinlinis snerta tón- Tónabíó: Æ VINTÝR AM AÐUR - INN THOMAS CROWN Thomas Crown er eigandi Crown-hringsins og vellauOugur maOur. Hann dundar viO sitt af hverju I hjáverkum og m.a. skipu leggur hann bankarán, sem hann fær 5 menn, er ekkert þekkjast til aO fremja á háannatíma bankans. VerkiO heppnast, Crown fer meO peningana til Sviss og ungann — meO ýmsum hætti og furOulegum tiltektum, þó aöeins þá sem til þess hafa unniö. Li8- hlaupinn og Hrappurinn gera meO sér bandalag um aO pretta ágjarna og óheiOarlega menn, og veröur þeim ótrúlega vel ágengt á skömmum tíma. En auOvitaO lenda þeir fljótlega i UtistöOum viO lögregluna I smábæ i Suöur- ríkjunum fyrir tiltektir sínar og gengur á vm.su, eins og vænta má. 1 aOalhlutverkum Georg C. Seott, Michaei Sarazzin og Sue Lyon. Leikstjóri Irvin Kershner. smíOar hans. Tsjaikovsky var enginn brautryOJandi á sviöi tónlistar né heldur hefur hann skiliO eftir sig spor i tónlistar- sögunni sem hugsuöur eöa fræOi- maöur. Hann var tilfinningamaö- ur, og tónverkin uröu til fyrir tilstilli tilfinninganna en ekki þaulhugsaörar fyrirætlunar. Á þetta leggur myndin áherzlu og reynir aO leiOa 1 ljós tengslin milli tónsmiOa hans og hugar- ástands hverju sinni, auk þess sem sambandi tónskáldsins viO frú von Meck er lýst ltarlega. hiær aO öllu saman. — En trygg- ingafélagiö, sem borgar brúsann, hlær eklti og þeir kalla sér til hjálpar einkaspæjara sinn, fall- ega stúlku aO nafni Vieky. Af kvenlegri eOlisávisun telur hún Crown vera líklegasta sölcudólg- inn; kemur sér i kynni viO hann en veröur um siöir hrifin af hon- um. Hún kemst aO þvl aO hann var viöriöinn rániö, en engra sannana er hægt aö afla, og þau lenda i hálfgeröri sjálfheldu. Svo Crown ákveöur aO fremja annaö rán ........ ★★ George C. Scott er al- deilis makalaus og myndin í heild oft bráðfyndin. Hins vegar settu forráðamenn húss ins að taka til alvarlegrar at- hugunar að fá sýningarhæfar kópíur (þessi er öll í tætlum — litlu skárri en „Brúðudal- urinn“, sem var alls ekki boð- leg) og reyr\a að hafa sýning- arvélarnar í lagi. ★★ Smoktunovsky er mjög góður í hlutverki Tsjaikov- skys. Ef Rússar gætu aðeins losnað úr viðjum þessa hæg- genga stórmyndastils, væri von til þess að þeir kæmust nær kjarna efnisins. Myndin á þó skilin lofsyrði fyrir nokk ur góð atriði, sér i lagi þau, er lýsa sálarástandi skálds- ins við sköpun listaverka sinna. ★★ Inntak: Crown rænir ekki til að græða, heldur aðeins til að sanna, að hann geti snúið á kerfið. — Mjög þokkaleg skemmtimjmd. Notkun split- screen er skemmtileg ef hægt er að rata meðalveginn, sem ekki er gert hér. McQueen er trúr sínum aðdáendum, og Jewison sannar, að hann ræður við saklausa skemmti- mynd. ★★★ Æði misjöfn mynd, en þegar bezt lætur drephlægi- leg og með mannlegu ívafi. Skemmtilegri eltingaleik við lögreglu hef ég ekki séð sið- an Keystone-löggurnar voru og hétu, og George C. Scott sannar enn einu sinni að hann er fremsti kvikmyndaleikari Bandaríkjanna um þessar mundir. ★★ Rússneskar ævisagna- myndir krefjast meiri fyrir- fram þekkingar af áhorfend- um á helztu æviatriðum og högum viðfangsefnisins en við Vesturlandabúar eigum að venjast. Því mun margur eiga erfitt með að fá sam- hengi i þessa mynd, auk þess sem hún er oft ofurhæg. Aðall hennar er kvikmyndatakan og svo auðvitað tónlistin. ■^★★Jewison er mikill snill- ingur í gerð vandaðra afþrey- ingamynda. Thomas Crown er engin undantekning, þrátt fyrir oft og tíðum þunnt efni og heldur ómerkilegt hand- rit. Vel leikin, t.d. hefur Steve McQueen naumast gert betur; og vel gerð, sérstaklega kvik- myndataka Haskell Wexler (Medium Cool) og kleiftjalds- tækni Pablo Ferro. ★★ Tilgangurinn hefur ekki verið annar hjá Jewison, („í hita næturinnar", „Rússamir koma . . . .“) að þessu sinni en að gera ósköp slétta og fellda afþreyingarmynd. Multi-screen-senumar hafa upp á lítið að bjóða, en efnis- þráðurinn, klippingin, (Hal Ashby) og Jack Weston er til bóta. Háskólabíó: KAPPAKSTURINN MIKIiI Myndin greinir frá Monte Carlo-kappakstrinum 1 gaman- sömum tón. AO þessu sinnl er þaO sundurleitur hópur manna, sem Mánudagsmynd Háskólabíós: TRISTANA Tristana er ung, sakiaus stúlka, sem komiO er i gæzlu hjá eldri manni, Don Lope, þegar móOir hennar deyr. Lope er sóma þátt tekur 1 keppninni, og fortiO og áætlanir flestra nokkuO gruggugar. Eftir miklar hrak- farir komast þó allir aö enda- mörkum. MeO aöalhlutverk íara Tony Curtis, Susan Hamp8hire, Terry Thomas, Gert Frobe, Peter Cook, Dudley Moore og Bourvil. Leikstjóri: Ken Annakin. kær herramaOur, sem ekki má vamm sitt vita, en kvensamur meO afbrigOum. Hann tælir Tristönu til fylgilags viO sig, en hún veröur skömmu slöar hrifin af ungum málara, og hleypur á brott meö honum. Nokkrum ár- um seinna snýr hún þó til baka til Lope, meO Igerö I öOrum fæti, svo taka veröur hann af um hné. Málarlnn yfirgefur hana og um síöir giftist hún Lope, en ást hans er aöeins endurgoldin meO hatri Tristönu, sem aO lokum flýtir fyrir dauOa hans. ★★★★ Ákafloga mannleg en um leið dæmisaga um Spán (Tristana), sem ógnað er af einveldi (Lope) og raíSubúinn að losna undan okinu ef færi gefst. Vörumerki Bunuels eru alls staðar augljós. C. Deneuve er stórkostleg í hlutverki Tristönu og Fernando Rey er ekki siðri. Bæði hafa leik ið fyrir Bunuel áður. ★★★★ Aðeins Bunuel gæti handleikið þetta efni á svo meistaralegan hátt. Efnis- meðferðin er hefðbundin, og þvi næsta ólík Vetrarbraut- inni, — na^ptu mynd hans á undan — en ber þvi glöggt vitni hvílíkt ægivald Bunuel hefur á fjölmiðli sínum. ★ Þessari mynd er ekki ætlað annað en að vera stæling á „Those Magnificent Men in Their Flying Machines“, jafn- vel músíkin er eftirlíking. Annakin tókst mun betur með þá fyrri, og þeir sem sáu hana þurfa vafalaust ekki að óttast hláturskrampa á þessari sýn- ingu. ★★★ Meistaranum tekst fá- dæma vel að lýsa andstyggð sinni á einræði og ófrelsi og dregur okkur einu sinni enn inn i myrkviði mannlífsins. — Sakna hinna súrrealisku áhrifa, sem svo oft hafa magn að myndir hans. Stjörnubíó: KOSSAR OG ÁSTRÍÐUR Ung hjón, Eva og Max, kunna aO njóta llfsins og láta hverjum degi nægja slna þjáningu. Dag nokkurn fær gamall vinur Max, John aO nafnl, inni hjá þeim, en hann er 1 húsnæOishraki. Hjón- in vilja ekki taka af honum greiGslu, en láta hann I staöinn vinna heimilisstörfin — þar sem þau vinna bæOi úti. Þetta geng- ur vel unz einn góflan veöurdag aO John kemur heim meO stúlku . . . . MeO aöalhlutverk fara. Sven-Bertll Taube, Agneta Ek- manner og Hákan Serner. Leik stjóri: Jonas Cornell. ★★★ Loksins! Loksins hefur tekizt að dusta rykið af Puss & Kram eftir 2ja ára legu í bíóinu. — Næmur skibiingur leikstjórans á hversdagsleg- um smáatriðum og vandamál- um persóna sinna skapar oft bráðfyndin augnablik. Mynd fyrir þá, sem raunverulegan áhuga hafa á kvikmjmdum. *★★ Mjög svo athygiisverð frumraun ungs sænsks ieik- stjóra. Myndin er öll þrungin óvenjulega léttri og skemmti- legri kímni og skilningi á fé- lagslegum vandamálum hins daglega lífs. Leikendur skila allir hlutverkum sínum með prýði. Austurbæ j arbíó: LIÐÞJÁLFINN Albert Callan (Rod Steiger) yfirliOþjálfi, sem hefur hlotiO afrekskrossinn fyrir frækilega framgöngu I striOinu, er sendur .11 starfa 1 herstöO 1 Frakklandi. >ar hefur veriO litiO um aga, en Callan bætir úr þvi svo um mun- ir. Einn hermaOur (Swanson) vekur athygli hans; hann fylg- Ist meö honum og neyOir hann ú»ks til aO vinna fyrir sig á skrif stofu sinni. Swanson á sér unn- ustu í næsta þorpi, og eitt sinn er hann fer aO httta hana fer Callan meO honum, en ]>a0 verO- ur til þess, aö þaö slæst upp á vinskapinn milli Swanson og stúlkunnar. Þeir eyOa nú meiri tima saman en ella, og Callan er greinilega orOinn mjög háOur piltinum, þegar stúlkan kemur skyndiiega aftur I spilifl. ★★★ Rod Steiger kemur stöðugt á óvart. Hann er frá- bær sem liðþjálfinn, en þvi miður liggur við að myndin jtandi og falli með leik Steig- ers. Að mínum dómi stendur hún, og vel það. ★ ★★ Þessi mynd leiðir okk- ur inn í rökkurheima ein- mana sálar fyrir tilstuðlan. Rod Steiger. Hann upphefur harmþrungna sálarlífslýsing- una með stórkostlegum leik, eins og hans er von og vísa. Ætíð er hann birtist á tjald- inu töfrar hann áhorfendur og heldur athygli þeirra óskiptri.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.