Morgunblaðið - 07.07.1972, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGU'R 7, JÚLÍ 1972
Þ»reytandi bið
loks á enda
Beðið um stund með blaða-
mönnum og fleiri á Lof tleiðum
Frá blaðamannafundinum, Golombek ræðir við blaðamenn. V vinstri liönd hans situr Ixithar
Sclunid.
1 þungum þönkum. Blaðafull trúi Skáksambands íslands, Frey
steinn Jóhannsson, ræðir við yfirdómara einvígisins, Lottiar
Schmid.
á Álafossi forðuim daiga er
daíisað var í tjölduim á Ála-
fossi: „Næsti hálítími er þrjú
Joortér." Það kom og á daginn
að 10 mimútuTinar urðu að 20
miinútuim. í>á gefek blaðafiuitl-
trúinn aftur í salinn og rruddi
niú brauit meistumnium Golom-
beik og Sohmidt. Golomibetk
hafði orð fyrir þeim félögum
og hóf mál siitt með því að
kynna sig — hann væri stað-
gengiM dr. Max Buwe, sem
farið hefði utain um morgun-
inn í»á skýrði hann frá því
að dregið yrði um liti 'kknkk-
an 20. Eftir það væri stjórn
einvígisins ekki len gur i hönd-
uim Alþjóðasamhandsins, held-
ur yfirdómarans Lothar
Sehmidit. „Ég óslka hr. Lothar
Sdhmidt alls velfamaðar í
stjóm einvigisins,“ sagði Gol-
omlbek og hlióu þá ailir í saln-
um, en þegar Golombek til-
kyninti að dregið yrði um liti
uim kvöldið, klöppuðu allir.
Svo virtist sem þeir stór-
meistaramir ætluðu að skjóta
sér undain að svara spurning-
um blaðamannanna, en það
tókst þó ekki og stóð fiumdur-
inn í um það bil 20 minútur.
Bftir blaðaimannafundinn
náði Mbl. tali af Harry Golom-
bek, alþjóðlegum meistara,
sem tekið hafði við af dr. Max
Euwe, Hann var að því spurð-
ur, hvort krafa Rússanna um
skriftega afisökiunarbeiðni dr.
Euwes og viðurlkienning hans
á að hann hefði brotið reglur
FIDE væri liður í aðgerðum
þeirra til þess að koma hon-
uim frá sem forseta Alþjóða-
Skáksambandsins.
— Nei, ég get niú ékiki séð
það, sagði Golombek, en bætti
við að þetta væri mjög erfið
spuming. — Mér er raunar
þessi krafa þeirra ráðgáta —
sagði hann. Homum var þá
bent á það, að síðusbu misseri
hefði dr. Euwe verið Rússum
nokkur þymir í auguim. Gol-
ombek sagði:
— Rúsisamir gæbu hafa
haldið, að dr. Euwe hefði
dregið taum Fischers í þess-
um einvígisimálium. En þar
hatfa þeir á röngu að standa.
Golombek taldi vist að ein-
vígið hefðist á sunniudag.
Möguteilki væri á frestun þar
tii á þriðjudag, en það gæti
valdið erfiðleikuim fyrir Júgó-
slava og Olympíiumótið hjá
þeim í hausit. Ef einvígið hefð-
ist á sunnudag, taldi Golom-
bek að þessir tveir skákvið-
burðir ættu ekki að þunfa að
rekast á. t»ó gætu hugsanteg
veikindatiiíelli Fisehers og
Spassfcys haft hér áhrif á. Þó
hélt hann að a'Mit yrði í ia'gi,
MIKH) var um að vera á
Hótel Loftleiðum í gær, svo
sem uuda.nfarna daga. Menn
voru þó öllu bjartsýnni og
vitneskjan um að meLstaram-
ir væru nú sáttir og gætu
setzt við sama borð í Laug-
ardaLshöllinni virtist koma
möiuium í gott skap. f>ó sögðu
einstaka fréttamenn, sem
fylgpzt höfðu með deilumálun-
mn rísa og hjaðna, að þeir
væru nú búnir að fá sig full-
sadda af vitleysunni og blaða-
maður Daily Mirror i London,
Dennis Hussey, kvaðst eiga
bókað far með flugvél tii
London í dag — „í því tilfelli,
að ritstjórinn leyfi mér að
koma“, sagði hann. En í gær
var engin vissa fengin fyrir
þvi að hann mætti fara heim.
Stórmennin í skákheimin-
um þustu fram og tii baika.
Beðið var eftir því að
Alþjóðaskáksambandið héldi
blaðamannafund og að þá
kiæmi í Ijós, hvenær hieims-
mieistarinn og áslkorandinn
skipbu á mi'Mi sín taflmönmun-
um, hvor þeirra ætti að teifca
með hvltt í fyrstu skakinni og
þar með færa fyrsta lei'kinn
í skákeinvígi aldarinnar. Sá,
sem fengi að gera það — hef-
ur að sjálfsögðu alla og meiri
möguteika til þess að berja á
and.stæðingnu m á skákiborð-
inu fína — eins og A1 Horo-
witz, fréfctamaður New Yorik
Times, sagði við Okkur í and-
dyrinu.
Horowitz sagði okkiur að
hann væri skáksérfræðingur
blaðsins og þvi væri hann
kominn tiil þess að fylgjast
mieð heimsmeistaraeinvígi ald-
arinnar og næstu daga myndi
allur heimur tefla — a. m. k.
fylgjast með. „Ég trúi ekki
öðru, en nú verði dregið um
liti — sagði hann um leið og
hann foeið eftir blaðamamna-
fundimum og hann reyndist
raunar sannspár. Horowi'tz er
gamall skákmaður og átti
sæti í skáksveit Bandaríkj-
anna á Olympáiumótinu 1931,
1935 og 1937. Hann sagðist nú
vera að verða þreyttur á þref-
inu um hvenær byrja skýldii.
„Ég Vil að eitthvað gerist í
skákinni,“ sagði hann og hló.
Við minnitum hann á, að hamn
væri Bandarikjaimaður með
rússneskit eftimafin. „Já“,
sagði hainn og hló, „einn vina
minna, alþjóðtegi roeistarinin
Kmoch, sagði mér eitt sinn að
naifnið þýddi sonur fjalLsins,“
og Horowitz virtist hinn
ánægðastL
Og niú átti blaðamannafund-
urinn að fara að hefjast.
Kl'ukkan var að verða þrjú og
einhver kiom og sagði að það
yrði liiitið um sæti vegna fjöld-
ans, sem streymdi í ráð-
sifcetfnuisal hótelsins. Því væri
um að gera að korna sér á
staðinn. Og rétt fyrir kluikkan
fimm voru öll sæti í salnum
slkipuð og fjöldi blaðamanna
varð að standa. En 10 mímúit'ur
liðu án þess að ndkkuð gerð-
ist.
Tiu miínútur yfir þrjú gefck
blaðafuMtrúi S'kálcsamibands
Isiands í salinn. Hann bað
msenn velvirðingar á biðinni,
sem hefði orðið af óviðráðan-
legum orsökium. Beðið væri
eftir símtali við Rússana og
því þæfcti honurn teitt að til-
kynna að hann yrði að biðja
blaðaimenn að bíða í aðrar 10
mínútur. Þegar blaðafu'lltrú-
inn hafði þetta mælt sagði
einn af ístenzku blaðamönn-
unium, að blaðafulltrúinn hefði
átt að segja eins og Sigurjón
A1 Horowitz.
Harry Goloinbek.
ef skákiin byrjaði á sunnudag.
Chester Pox, maðurinn,
sem keypt hefiur myrvdatöku-
réfctinn af Skáksambandin'U,
var sífellt á þönurn um Loft-
leiðahótelið. Með honum hér
er kona hans Joy og 11 mán-
aða gamall sonur þeirra
Gregory, sem stíguir nú sín
fyrsbu spor á íslenzíkri grund.
„Ef til viM lærir hann ístenztou
áður en ensku,“ sagði frúin
og brosti, „því að við höfum
fengið islenzlka barnfóstru til
þesis að gæta hans hér.“
— Þér sögðuð í blaðaviðtali
um daginn, Chester Fox, að
ef ekki yrði teflt, þá stæðuð
þér uppi sem öreigi — ættuð
ekkert nema komuna efti'.
Eruð þér eins svartsýnn nú og
þá?
— Frúin Joy svaraði spum-
ingunni fyrst eða kiom með at-
hugasemd og sagði, að þótt
svo hefði farið að maðurinn
hefði orðið gjaldþrota, stæði
hann ekki slyppuir, ,,þvi að
hann hefur þó alltaf mig.“
Fox sagði:
— Jú, ég er bjartsýnn, enda
hef ég vart ráð á því að vera
annað. Þessi viðskipti, sem ég
hef gert eru vissuilega áhættu-
söm og t. d. er ég þegar búinn
að ljósmynda fyrir 14 þúsund
dollara og einvigið er ekki
einiu sinni hafið. Við þessu
hafði ég að sjálfsögðu alls
ekki búizt.
— En ég verð þó að viðuir-
kenna að ég var mjög svart-
sýnn sérstaklega eftir blaða-
mannafundinn í gœr, þá virt-
ust stíga upp á htimininm
óyfirsbígantegir erfiðteikar,
sem þó guði sé lof leystust.
Ég hafði haldið að þetta yirði
mjög auðvelt mál — koma til
íslands, rmynda skákimar og
taka ef til viM nökkur viðtö'l
við keppendur. En þetta hefur
nú reynzt eitthvað annað.
— Ég verð þó að segja að
íslendinigamiir al'lir, sem ég
hefi átt viðsikipti við hafa allir
verið mjög hjálptegir og vilj-
að gena allt til þess að firra
vandræðum. En það hefur
ekki verið við al'lt ráðið. Mál-
ið hefur snúizt upp í að verða
hálifpólitiskt. Þeir Islendingar,
sem mieð mér starfa, hafa og
verið starfsamir og það er
gaman að finna að þeir e u
haldnir mikilM starfsgleði, —
sa'gði Ohester Fox að lökum.
Cliester Fox »g koua Iians Joy.