Morgunblaðið - 18.07.1972, Blaðsíða 23

MOR.GUNBL.A.УÐ, ÞRIÐJUDAGUR. 18. JÚLl 1972
23
Kienni að banm', auk sinna eiigiin
barna. Þanni.g eignaðist hún tvö
íósturbörn, auk þess sem fteiri
éttu skjól undir armi hennar,
sem lifið hafði ekki f.arið mjúk-
luim höndum um. — Ég trúi þvi,
að þær fórnir, sem hún þannig
færði þessu fyrirviininiuiausa
fólki til hagræðis, ha.fi verið sóiL
argeislarnir í lífi hennar, þvií að
hiún átti huig þess ag hjarta, eins
og sinna eigin barna, sem galt
henni síðiar með hlýthuig og
tryiggð.
En svo hlaut að koma að þvS,
sem við öll þekkjum, að jafnvel
hin sterkasta eiik bognar, þótt
hún bresti ekki. Halldióru voru
að lökum búnir þeir hörðu bost-
ir, að atfhenda tilveru sína ali
dtöngu fyrir andlát sitt. Við köll-
um það „köllkun“, þegar fóik
.jgieymir“ tilveru sinni og segj-
um siðan með góðlátlegt bros á
vör: „að tvisvar verður gamaÉ
maður barn.“ En „köikun” er
hvimleiður sjúkdómur, svo ekki
sé meira sagt, þótt hann þjáii
ekki sjúklinginm, auk þess sem
það er harmleikur af út fyrir sig,
iað hin mætasta kona, með mikla
dáð að baki, fær ekki að halda
eðlileg'um pensónuileika, í sam-
ræmi við líkamsstyrk sinn. Þess
vegna er varla kveðinn mikill
harmiur að nieinum, þótt hin
aildna kona sé nú iátin. Himi
óblíðu örlöig hennar höfðu þenn-
an hátt á, að búa hana þanniig
ti'l sinnar hinztu tarar, að öllum
þeim, sem hún var hugþekk, mun
vera efst í hutga þakklætis-
kennd fyrir hennar hönd, við lát
h'ennar.
En atlir þeir, sem samlieið áttu
mieð henni þegar hún afhenti
mannilífinu sín manndómsár,
minnaist henniar með virðingu og
aðdáun. Hún var barn þess tíma,
þegar engar rósir fundust á fs-
lanidi til þess að dansa á. Þeir
sem þá ekki fundu 1'ífsfylLingu í
starfinu við hin óblíðu kjör, voru
dærndir tii auðnuilieysis og engr-
ar sæmdiar. Hallldóra bar gæfiu
tiil þesis að s'kila miannlífinu Ms-
starfi sínu með þeirri sæmd,
sem sú kona ein getur gert, er
trúir guði sínum fyrir þvi, að
byrðin verði þó aldrei þyngri.en
það, að hún fái axlað hana. Þess
vegna taldi hún sér líka skylt
að leggj a sina hönd blíðlega að
hverju því mannlegu meini, sem
á vegi hennar varð, eftir því sem
igetan leyfði og ríflfega það.
Við ættinigjar hennar og sam-
ferðafólk, þökkum henni af alúð
fyrir þetta llifsstetf. Við biðjum
henni velfarnaðar nú, við leiðar-
lok.
Skarphéðinn össurarson.
Minning;
Karl Th. Einarsson
— Einvígid
Firamliald af bls. 3.
nú feliur e-peðið, en ekkert
liggur á. Hvitur má sig
hvergi hræra.
28. He3 h5
29. H3e2 Kh7
29. He3 Kg8
30. He3 Kg8
31. H3e2 BxK
vinnur e-peðið
32. DxB Hxe
33. HxH HxH
34. HxH —
ef til vill veitir Hal meiri mót
spyrnu.
34. — DxH
35. Bb6 —
hótar máti 35. Bxd tapar
strax. Dxd með máthótunum.
35. — Dg6
36. Bcl —
hugmyndin er Bb2 með mát-
hótunum. En það er ekki
leyft.
36. — Dbl
37. Kfl —
eina vonin virðist liggja í þvi
að forða kónginum úr horn-
inu, þar sem mát vofir yfir.
37. — Bf5
38. Ke2 De4f
39. De3 Dc2ý
40. Dd2 Db3
41. Dd4 —
— Hlíft viö
Biðstaðan.
41. — Bd6t
Biðleikurinn. Spassky gafst
upp án frekari taflmennsku,
er hann sá biðleikinn og yfir-
gaf sviðið áður en Fischer
kom, en hann var seinn eins
og fyrri daginn.
Hugsanleg endalok:
42. Ke3, Ddl, 43. Bd2, Df.3 mát
43. Bb2, Df3f, 44. Kd2, De2f,
45. Kcl, Dc2 mát.
43. Db2, Delf, 44. Kf4, c6 mát
eða drottningartap.
43. Dc3, Df3f og mát í næsta
leik.
42. Kel, Dxbf, 43. Bd2, Dblf,
44. Bcl, DxB mát.
43. Kdl, Db3f, 44. Kel, Dc2,
45. Db2, b4 og peðin tryggja
svarti sigur.
— Flokkar
Fæddur 29. janúar 1912
Dáinn 7. júlí 1972
Nú ER Karl vinur minn oig
frændi gemginn. Það em nær
fjörutíu ár síðan við hittumst
fyrsta sinni. Þá var Karl um tví-
trjgt og átti heiirma vestur í bæ.
Þeg-ar ég bankaði upp á hjlá hon-
um ag dyrnar opnuðust, var Karl
etoki einn heima. Ungur maður
siat þar inni, Vilhjálmur skáld frá
Skáholti. Mér var boðið sæti og
tfannst mér ég litill kall', er ég
horfði á þessa tvo glæsileigu
menn. Ég var þá fjórtán áira.
Lestu nú fyrir oktour kvæðið,
Vi'lli, bað Karl um leið og hann
settist. Það var vani Vilhjálms
að fá áilit frænda míns á frum-
sömdum Ijóðum sínum, áður en
hann sendi þau frá sér. Þessi
dagur er mér eftirminnilegur,
upphaf að vináttu okkar KaiHls.
Það var ekki að ástæðulausiu, að
Viilhjálmur iagði kvæði sín undir
dóm frænda míns, því að Karl
var gæddur stórbrotnum hæfi-
llieikum. Hann bar mjög gott skyn
á listir; var hagmæltur vel,
hatfði góða leikhæfleika og var
sérstaklega góður túlkandi á
bundið og óbundið mál. Hann
hafði einhverja þá fegurstu bary
tonrödd, er ég hefi heyrt.
Karl var viðllesinn og talaði öll
Norðuriandamálin reiprennandi;
einnig vel hiutgenigur í ensku og
þýztou, og var hagur á tré og
járn. AiUt fas hans og framkoma
vakti athyigli. Þannig var Karl
stórbrotinn persónuleiki, persónu
leiki er hafði flesta eiginlleika tii
til að framkalla afburðamann,
tfyrir sjálfan sig, fyrir þjóðfélag-
ið.
Því miður tókst Karli ekki að
nýta þessa hæfilieika; eitthvað
var það sem trutflaði. Ég reyndi
situndium að vekja máls á því
hvers vegrna hann kæmi ekki
hæfileikum sínum á framfæri.
Sllíkum spumiriiguim var svarað
með þögninni einni. Hann fékkst
alidrei til að ræða um sjálfan sig
— persónuleg vandamál. Ein-
Btaka sinruum tókst að fá Karl
tíl að tjá sig og þá á annam hátt:
— Með söng — og minnti hann
þá helzt á óperusöngvara í stórri
sönghöl. Er hann hafði iokið
söng sánum, leit hann á mann,
eins og til þess að biðja afsötoumr
ar.
Það var s'kemmtilégt að fá
Karl í heimsókn. Hann kunni frá
mörgu spaugilegu að segja. Og
hann steppti öllium pempiuskap,
ef svo bar undir, og lét gamm-
tan gieisa þótt einhver áheyrenda
roðnaði eða hneylcslaðist. Hann
var eimmig djúphuigsandi maður,
beimispekitegar umræður voru
honum kærkomnar, og leiddi
hann þá gjarnan tallið að tilganigi
lífsins. Skoðun Karls á ilífinu,
upphafi þess og endi var bundin
hverfiuiteika tilgangsteysds, for-
gengiteika hrörnunar og daruða.
Heimiurinn ailur, hringréis efna-
breytínga þar sem lífverum var
hrundið út í straumiðuna án
sýnilegs tilgangs. Ef til vill hafa
þessar skoðanir dregið úr löngun
hans ti'l stórra aðgerða í lítfinu.
Foreldrar Karls voru hjónin
Einar Magnússon, sparisjóðs-
gjaldkeri og kona hans, Ólína
Hafliðadóttir, og bjó hann hjá
þeim, þar til þau önduðust fyrir
nokkrum árum. Hann var for-
eldrum sínum stoð og stytta í
ellinni og vildi ekki láta þau fara
á sjúkrahús, þegar þaru voru orð-
in hjálparþurfi fyrir elli sakir,
heldur lagði sig allan fram tii
þess að gleðja þau og hafa ofan
af fyrir þeim.
Karl var dýravinur og voru
dýr oft á heimili hans. Hann dekr
aði við þau og umigekkst eins og
miannanna börn. Hann talaði við
þau, kannski hefir hann sagt
þeim sín dýpstu leyndarmál.
Karl var vinur vina sinna og
mér, konu minni og börmumum
okkar er ljúft að þakka alla vin-
semd hans, góðu ráðin á alvöru-
stunduim, skemmti'legheitin á
gleðist'undum.
Nú, þegar Karl er horfinn af
sjónarsviðimu sé ég hann í anda
ganga settuim skrefum með six-
pensaramn á höfðinu, pípuna í
hendinni. Yfir honum hvíldi þá
ávallt hátiðleg ró. Kannski hefir
hann verið að Leita svars við hug-
myndum sínum. Ef tii vill nú
eftir að hafa lifað dauðann, eru
viðhorf hans breytt. Ef til vili
hetfur hann fuindið þann tilgamg
til æðra lí'fs, sem flestir þrá. —
Hver veit?
Þorgrímur Einarsson.
— Samúðar-
— verkfall
Framhald af bls. 30
ig væru ófagiærðir menn sem
myndu vinna áfram. Verkstjór-
ar, sem eru rafvirtojar, eru ekki
í verkfalii.
Hjá Sementsverksmiðjunni á
Akranesi hafði enn ekki komið
til stöðvunar í gær, að sögn Guð-
rnundar Guðmundssonar fram-
kvæmdastjóra. Á verkstæði verk-
smiðjunnar vinna meistari og
þrir ratfvirkjar og þótt rafvirkj-
arnir leggi niður vinnu má meist-
arinn gera við bilanir, þannig að
engin hætta er yfirvofandi á
næstunim.
Framliaid af bls. 1.
stóð Okamoto sjálfur á fætur og
sagðist vera 24 ára gamalll.
16 manns biðu bana og 70 særð-
ust í fjöldamorðuinum á Lod-
flugvelli 30. imaí.
Sækjandinn sagði að líita bæri
á Okamoto og vitorðsmenin hains
eins og vesæl dýr. Hamm sagði
að kalla ætti Alþýðufylkimguma
til frelsunar Palestínu, Alþýðu-
fylkinguma til frelsunar skepn-
unni í manninum. Hann sagði að
Japanarmr hefðu fengið sérþjálf-
un í morðingjaskóla í Líbanon,
þeir hefðu verið tamdir eins og
dýr en öllu heldur hefðu þeir
verið húsdýr tamin tdl að vera
viilidýr.
- Gaddafi
Framhald af bls. 12.
herjar útboð verkamanna vegna
aJvarlegs ástands sem þjóðin
stæði andspænis eins og útvarpið
í Hanoi komst að orði. Þeir sem
hLýða ekki skipuninni eiga yfir
höfði sér tveggja ára nauðungar-
vinniu. ölLum vinnuifærum mönn
um er gert að mæta til skrán-
ingarinnar og takast á hendur
hvert það verk sem þeim verður
gert að vinna að sögn útvarps-
ins.
Leyniþjóniustuskýrslur herma
að Norður-Víetnamar hafi sent
320. herfylkið, sem þeir kalla
„stálherfylkið“ vegna sigra þess
á Frökkum við Dien Bien Phu
1954 tiil Quang Tri. Virkisbærinn
Quang Tri befur mikla táknræna
þýðingu.
Framliald af bls. 12.
bandaríska utanrikisráðuneytis-
ins að nokkur ágreiningsefni fuli
trúa byltingarráðsins í Líbýu
gætu verið óútkljáð þrátt fyrir
myndun nýju stjórnarinnar og
gerðu þeir ráð fyrir að deilunni
væri ekki lokið. Þeir bentu eink-
um á að Gaddafy hefði ekki ver-
ið skipað'ur landvarnaráðherra
þar sem það gæti bent til þess
að ágreiningur ríkti enn.
— Skammsýni
Framhald af bls. 12.
kernur ekki mjög á óvart. En
það ber að harma þessa
skammsýnu og óverjanlegu
ákvörðun.
— Vinstri stjórnin, sem nú
situr við völd, komst til valda
á síðasta ári vegna loforða
um slíka stækkun. Hún hefur
tekið þátt í nokkrum samn-
iingafundum í Bretlandi og
Þýzkalandi — þeim löndum,
sem stækkunin hefur mest
áhrif á — eins og hún væri
að ieita eftir samkomulagi.
— En hún hefur aldrei virzt
tilbúta til að semja um það,
sem hún greinitega lítur á
sem höfuðatriði: Rétt sinn
til þess að lýsa einhliða yfir
50 sjómílna fiskveiðilögsögu,
án tillits til gildandi samn-
inga við önnur lönd.
— Gildi raka stjómarinnar
í Reykjavík um vemdun fisk-
stofna minnkar líka við það,
að hún hafnar boði Bretlands
um að minnka veiði brezkra
skipa niður í 70% af þvi, sem
hún var árið 1971 og þá stað-
reynd, að Island á nú eina 30
nýja togara í pöntun. —Ai’
Leiðrétting
FRÁ því var skýrt í Mbl. fyrir
skömmu að Valdimar Magnússon
sem lézt í bíislysi i Reykjavík
hefði látið eftir sig tvo syni. En
hann átti tvo syni og eina dóttur
og eru hlutaðeigandi beðnir vel-
virðingar á þessu.
l\lotaðir bílar til sölu
'72 Opel Kadett
’72 Scout II
'71 Volvo 142
'71 Vauxhall Viva De Luxe
'71 Fiat 128 4ra dyra
’70 Toyota Crown 6 strokka
’69 Opel Rekord
’68 Chevrolet Chevelle
'68 Lapd-Rover Diesel
'68 Opel Caravan
’67 Opel Rekord 2ja dyra
'67 Scout 800
’67 Plymouth Belvedere II
'66 Opel Rekord
'65 Opel Caravan
'65 Bedford Van
’64 Opel Rekord 4ra dyra
'64 Mercedes-Benz D
’62 Volkswagen
ÖtfL OPB ||
m |VAUXHALL HEUTOJíD ^ II
— Sinnuleysi
dómsvalds
Framhald af bls. 4.
ardagslkrána. Nefndiin hefði ver-
ið sammála um, að breytingiar á
kvöldskemmtuninni væru etokl
'Jiausn á kjarna vandamálsiins,
átfengisneyzlu uniglinigajnna. At-
burðir af þessu táki gerðust nær
fiellit um hverja heigi í veitinga-
og samkomuh úsum um land allt.
Á hinn bóginn yrði að koma í
veg fyrir, að vandamálið bloss-
aði upp með jafn áþreifanlegtum
hætti eins og varð 17. júní. Mark
ús sagðist vera þeirrar skoðunair,
að þáttur fjölmiðla kæmi inn i
þessa mynd. Vandaðar dagskrár
í útvarpi og sjónvarpi drægju úr
áhuga fölks á útiskemmitunum.
Nauðsynlegt væri því að koma
á samstarfi millli fjölmiðla eins
og útvarps og sjónvarps og
þeirra sem gengjust fyrir úiti-
skemmtunum. Þetta væri um-
fangsmikið mál, sem þjóðhátíð-
arnefnd hefði nú í undirbúnkugi.
Þá taldi Markús Örn, að taka
yrði persónuskilríki til endur-
skoðunar. Unglingair breyttu sikil
rikjium og tæpast væri mark
takandi á þeim lengur. Þetta
hefði í för með sér virðingarleysí
fyirir lög-um og rétti. Forsenda
þess, að unnt væri að breyta tið-
arandanum væri hins vegar sú,
að unnt væri að skapa virðihgu
fyrir lögum.
V<>

jf^eiihan
pennarnir r
eru lara f mild(í | letri —
ocj fáót 1 aíiá óta&ar
VANDERVELL
Vé/alegur
Chevrolet 6—8 strokka '64—'68
Dodge Dart '60—'68
Dodge '46—'58, 6 strokka
Buick V, 6 strokka
Fiat, flestar gerðir
Ford Cortina '63—'68
Ford D-800 '65—-'67
cord 6—8 strokka '52—'68
Gaz '69 — G.M.C.
Hillman Imp. 408, 64
Bedford 4—6 strokka, dísilt,
Opel ’55—'66
Rambler '56—'68
Renault, flestar gerðir
Rover, bensin- og dísihreyflar
Skoda 1000 MB og 1200
Simca '57—'64
Singer Commer '64—'68
Taunus 12 M, 17 M '63—'68
Trader 4—6 strjkka '57—'65
Volga
Willys '46—'68
Vauxhall 4—6 strokka '63—'65