Morgunblaðið - 08.09.1972, Síða 27
MORGUtNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUK 8. SEPTBMBER 1972
27
Bobby Fischer
Franihald af bte. 28.
Resíieivsky kom fram með
slika íiilllyTðing'u, að allir
tefMiu undir st.yrldeika gegn
mér. Þefjía er bara það, sem
al'Itaf hefur verið sagt.
— Hver er æðsta ósk þán
nú, þegar þú ert orðinn heiims-
meistari, var Fisdher siðan
spurður.
___ Að halda éufraim að tefla
í miMum eimVigjum og mót-
um, sem vonandi verða mjög
spennandi til þess að haáda
áihuganum lifandi. Nú, þegar
svo miikill áhuigi er ríikjandi
á sikáikilistinni, þá væri því
mjog miður farið, ef steaklist-
in fóiii afitur í sama farveg
og hún var í.
— Teiurðu sjál'fan þi.g flull-
komllega hamingjusaman, nú
þegiar 'þú hietfiur náð stœrsta
tatemartei Wlfls þins?
— FulDlkiomlltega haimingju-
samian, nei, það vil ég ekki
segja.
— Átitu nolkkur hærri mark
mið ti'l þess áð teeppa að?
—. Það er vandiinn nú.
— Er frægð aiQrbaif áínægjtu-
leg?
___Ég teann eíktei ilda við
hania. Hún hefiur sín vanda-
mál, en hún er þess vilrði.
Bobby var spurður að þvi,
hvort hann myndi hafa tok-
ið verkefni sitt eða stamf jaifin
alvariega, ef hann hefði snú-
ið sér að einhverju öðru í llf-
inu en steáikiisitinni og sv'air-
aðd þiá:
— Það er erfittt að svara
noteíkru um slítot. Kannstei hef
ég hæififtelika á öðrum sviðum,
en það sem máli skiptir, er
á hverju miaður höfluir áhuga,
að hverju hugurinn beinisit.
Maður verður að hafa ánægij u
af þwí, sem fiengizt er við, effla
verður það eklki jaifln vel gert.
Taiið sneriSt síðan að öðr-
um mádefinum eins oig stjórn-
málium og sagði helrnismeist-
arinn þá:
— Ég hef áhuiga á stjórn-
máJtum, en ég tek eteki þátt í
þeim.
— Hvom hyggstu heldur
kjósa, -Nixon eða MoGovem?
— Ég er eindregið fylgj-
andi Nixon. Mér fietlur steflna
hans beítiur og það er ljóst,
að þessir menn eru fuilitrúar
tveggja firábruigðinna site'fha.
Fischer var síðan spurður
um viðhorf sitt til konnmúin-
isma og svaraði: — Ég vil
eklki verða flækitur í stjórn-
miál, en ég get svarað þeasu
'þannig: — Ég trúi eindregið
á frelsið.
Næst barst talið að loka-
hófi heimsmeistaraeinvígisins
og kvaðst Fischer hafa
skemmit sér prýðilega. —
Maturinn var ágætur og
sömiuleiðis stemmnángin. Það
Það lá vel á heimsmeistai’anuin og hann var bæði frjálsmannlegnr og alúðleigur í framkonui.
var miðiur, að það skyMi eteki
vera gert meira af slíku sem
þessu, á meðan einvígið fór
fraim.
— En hefðir þú hafit þá
tíma til þess að vera við-
staddur?
— Ja, ef til vill hefði mað-
ur tekið sér frí til þess.
Fiseher hrósaði að loteum
íslandi mjög og fór ekiki dult
með, að hann héldi mjög upp
á aðistoðarmann sinn, Sæ-
und Pálsson. — Ég hef hiotið
hér fyrsta floteks meðferð,
sagði heimsmeistarinin, . —
haft mörg hóteiherbergi til
umráða og þar að auki sér-
stakt hús. Allt hefur verið
gert til þess að láta mér Kða
vel. M. Sig.
Einar Ágústsson utanríkisráðh erra, og Harford, sendilierra
Belgíu, undirrita samkomulagið.
Líðan
Bretans
góð
LfÐAN brezka sjómannsins, sem
slasaðist um borð í togaranum
Falstaff frá Hull á miðimum í
fynrinótt er góð, en í gær sat
sjómaðurinn, Barnard Carroll,
uppi í stól, og var allhress. Clfur
Gunnarsson yfirlækmr sjúkra-
hússins á fsafirðl sagði í viðtali
við Mbl. að aðgerðin virtist liafa
tekizt mjög vei, en nauðsynlegt
var að taka af manninum hand-
legginn um öxl. Það var
vinstri liandleggurinn, se*n Carr-
oH ndssti.
Þá teorn það fram 1 fréttum i
gær að tveir brezkir sjómenn eru
niú uim borð í eftirlitsisteipiinu Mir-
anda. Annar þeirra hafði fiengið
höfuðhögg, en hinin áverka á
aiuga. Voru þeir í gær á bata-
vegi og hafði ektei reynzt þörf
á þvi að færa þá tii hafnar, þar
eð hjúterunaraðistjaða er fyrir
minni háttar slys í eftirlitsskip-
iniu.
- Ummæli
Lúðvíks
Framliald af bls. L
sóteninni flyrir Aflþjóðadóm-
gtólimiim, sem fyrirsjáanlegt
er að muini tatea æði liangan
tírma. Báðir aðilliar telja þetta
kjamta málsiins.“
,,Lúðvik Jósepsson saigði i
dag: „Við höfium igiert það lýð
um ljóeit flrá upphafi og me-ira
að setgja boðizt til cið skrifa
undir samrúmg, þess eflnis að
vi'ðurteenndu Bretar rétt otek-
ar fii að fnamifyligja reglugerð-
inni, þýddi þaö eteki þar imeð
viðurkemniimgu þeirra á 50
milna landhelgmni og það
myndi ektei veiteja máistað
Bretflands fyrir Alþjóðadóm-
stóUmum vauðandi lögisögu á
þe.gsum haifsvasðum.
„Vi6 erum ektei aö semja
um iögsögu," saigði hamn, —
„hekiuir um samteomulllag wm
fisteveiðar um áikveðimn tflima.
Bf Bretar gefa það sktlameatei-
- Samkomulagið
Framhald af bls. 28.
skref til að afla viðurkenn ingar
á hinni nýju landhelgi hjá þeim
þjóðum, sem hér veiða. Belgiu-
menn hefðu ekki veitt inmam 50
miln'anna meðan verið var að
semja og væri það mjög í þeism
anda, sem Islemdingar vildu
semja. Sagðist ráðherra telja,
að Belgíumenn litti á þetta sem
„fulftnægjandi lausn“ og vísaði
tll viðskiptiajsamkomulagsins,
sem gert var við Efnaiiagsbanda-
iagið, með því skilyrði af þeirra
lega tii kyrana, að þeir séu
ekki að gera saimnimg um þá
megimreglu að srtrandrítei hafi
róflt til að færa út lögsögu
sína, heldur aðeins samtoomu-
lag um að ofveiði fái að
halda áifram tiitekinn tíma,
hljóta þeir að viðurkenna að
einhver hefur rétt tii að setja
slíik Jög.“
„SamteomuQiaig náðist um
það í Genf, að ete'tei væri nema
eðlitegit að strandríki hefðu
þennam rétt. Bretar myndu
eteki veikja aðtstööu sóna varð-
amdi lögsöguma, enda þótt
þeir féllusit á þetta. Mér
skihst að brezika stjórnim miumi
altént teija þetta aiSI „athygl-
isvert", enda þótt vaJi leiki
á þvi hjá ýmsum í Bretlamdi,
hvort frajmfyligd þessara Jaiga
myndi þýða einvörðumgu lög-
regliueiftinlit eða hafa eimnig
1 flör með sér máiissótenarrétt.
Bn þetta mæflti leggja tii hlið
ar sem aflrmarkað atriði, ef
svar flemgist við grundvafflar-
spurmi mgiumin L “
hálfu, að „fullnægjandi Iausn“
feragist á landhelgismálinu. Ekki
viidi ráðheira neimu spá um hver
áhrif þetta samkomuiag kynni
að hafa á afsföðu amnarra ríkja
Efinahagsbandalagsins. Utanrík-
isráðherra sagði að Islendingar
væru fúsir að ræða við aðrar
þjóðir um þessi mál, þ. á m. Pól-
verja, sem farið hefðu fram á
viðræður. Sagðist ráðherra telja,
að brezka ríkisstjómin væri fús
til viðræðna og kvaðst vonast tii,
að viðræður gætu hafizt að
raýju. Sagði ráðherranm, áð tals-
vert bæri á milli, en kvaðst
ekki vilja segja, að það bil væri
óbrúanlegt.
(Sjá ummæli hinna ráðherr-
anma á blaðamammafundinum
aranars staðar í blaðinu).
SAMKOMULAG ÍSLANDS
OG BELGÍU
Hér fer á eftir í heild sam-
komulag Islands og Beigíu og
sterá yfir þau skip, sem það
mær tii.
Rikisstjómdr Islands og Belgiu
hafa gert með sér eftirfarandi
samkomulag vegna vandamála
þeirra, sem skapast vegna út-
færslu íslenzku fiskveiðimark-
anna úr 12 i 50 sjómílur frá 1.
september 1972:
1. Efckert átevæði samteomu-
lags þesoa skai taiið hafa áhrif á
kröfur eða sjónarmið aðila þess,
að því er varðar almennan rétt
straradrikis tii að ákveða víðáttu
fiskveiðilögsögu sinmar.
2. Veiðileyfi þau, sem veitt
verða belgískum skipum i sam-
ræmi við samkomudag þetta
steulu taka til botnfiskveiða.
3. Skipuim þeim, sem skráð eru
í fstej. I við samtoomulag þetta,
SKRÁ YFIR BELGlSKA
TOGARA
Skip:
0 81 Jóhn
0 288 Lans
0 316 Belgian Skipper
0 317 Belgian Lady
0 129 Amandine
0 182 Caesar
0 202 Pelagus
0 216 Henri-Jeanirae
0 224 Roraald
0 231 André-Monique
0 236 Henriette
0 237 Nelly-Suzanne
0 282 Adronie-Kamiel
0 315 Jean-Hélene
0 318 Belgian Sailor
0 324 Raphaelile-Gabrielle
0 331 Nadine-Liliane-Josette
0 334 De Haai
Z 571 Zephyr
steulu veitt veiðileyfi af íslenzfc
um stjórnvöldum til að stunda
veiðar á þeim svæðum, sem taiin
eru í fylgistejali II. Veiðileyfi
verða gefin út fyrir 6 mánaða
tímabil í senn.
4. Belgísk veiðisteip skulu gæta
sénstakrar varúðar vegna neta
íslenzkra fiskiskipa á þeim svæð
um, sem lýst er i fskj. II og fara
eftir þeim reglum, sem ísienzk
stjómvöld kunna að setja, varð
andi sérstöfc neta- og línusvæði
íslenzka bátaflotans.
Samkomúiag þetta skal giida til
1. júraí 1974.
6. Landhelgisgæzlan skal eiga
rétt á að rannsaka veiðiútbúnað
skipa, sem veiðileyfi hafa og
krefjast hvers konar upplýsinga
varðandi veiðarnar, sem hún tei
ur nauðsyrategar.
Smiðaár
BT H%. Skip Vél
555 1350 1952 1970
418 1000 1967 1966
350 1005 1952 1968
414 1200 1959 1959
196 510 1961 1961
155 850 1967 1971
218 660 1964 1963
280 750 1961 1961
127 370 1935 1959
150 300 1937 1937
156 510 1948 1964
151 300 1937 1937
168 500 1936 1957
203 600 1951 1971
183 600 1946 1958
141 500 1948 1962
141 510 1948 1964
209 710 1962 1967
198 650 1964 1964
— Gárur
Framhald af bls. 15.
Ég varð eftir í Singapore, ætðaði að
halda flljótlega af stað upp eftir Mal
akkaskaga, til Kuala Lumpur. En
gegnum Ingvar hafði ég frétt af lönd
um mímum í Simgapore, BLrni og
Helgu, sem ég ætlaði að hafa sam-
band við. En j stað þess brá ég mér
lika úr leið, skrapp til Ástralíu með
aramrri Catigolux-vél. Bn það er önn-
ur saga.
Mér hafiði ekki fundizt raeiitt merki-
legt nokkrum dögum áður, er ég sett
ist niður á flugvéllinum í Luxem-
burg til að bíða brottfarar, að hitta
við næsta borð íislenzka konu, Vil-
borgu Garðarsdóttur og dætur henn
ar tvær, sem voru svo elskulegar að
vilja drepa með mér tímann. Þær
buðu mér heim með sér í kaffi og
sátu svo uppi með þannan landa
sinn um nóttina og fram á næsta
dag, þegar flugvélin mín loks fór. í
Luxemburg er heil Islendiraganý-
lenda og eins gott að tala eteki ógæti
lega á islenzku um það, sem eteki er
ætlað öllum eyrum. En að íslenzkan
næði eyrum landa í einum af mörg-
um börum á Hilton-hóteli i mil'ljóna-
bonginni Singapore, það er vægast
sagt einstök tilviljun.
Það er líklega eins og Inger Marie
Monson sagði við ástralskan diplo-
mat, sem við hittum hér: — Islend-
ingar fara allir út um heim. En þeir
sækja lí'ka al'lir heim affcur.