Morgunblaðið - 16.09.1972, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 1972
7
Bridge
Hér er spil írá Ireótouim málíli
Ranada og ísraels í Oiiyimpiu-
fceppninni 1972. Leiíkinum lauik
með nauamium sigrá Kamada 11
sti'g gegm 9, svo segja má
að þetta spil hali áitít simm stára
þátt í að sigur kamadisku siveit-
arimmar vamð svo naumiur.
NORÐOR:
S: G-9-8-5-3
M: —
T: ÁiK-jG-10-3-2
L: 6-5
VBSTUR: AUSTUR:
6: — S: Á-K-D-4
H: 8-7-4 H: Á-G-9-2
T: D-9-7-4 T: 8-5
L: Á-KG10 7 2 L: D8-3
SUHUR: ’
S: 10-7-6-2
H: K-D-10-6-5-3
T: 6
L: 94
Við armað borðið sáitru kama-
dásikiu spílaramir Murray ag
Kehela A—V og þar gengu
saigmir þaminiig:
A: S: V: N:
1 igr. P. 2 t. D.
2 sp. P. 3 gr. P.
4 bj. ’P- P. P.
Ekki er hægt að hrósa kana-
■diiskiu spilurunium fyriir sagmirn-
ar. Vesitiur segir 3 girönd og
neikmar með að féttagi segi pass
og skilji, að þetta sé eima sögm-
im, sem vestur treysti sér til að
spitta. Eikki er hægt að neita þvá
að emkemmilegt er hjá vestri að
segja eklkii flrá laiufinu.
Suður lét úit tógua 6 otg sagn-
Ihafi mátti þakka fyrir að fá 7
6Ja,g3 ag varð 3 niðuir.
Við hitit borðið, þar sem spil-
ararnix ftrá lisrael sátu A—V
gemgu sagmir þamnig:
N:
D.
4 sp.
P.
Ötspitt var tígul ás og síðam tíg
ul kémigur, en eftir það fengu
N—S ekki flleiri siagi og sagm-
hafi vamm spilið.
A: S: V:
1 hj. P. 2 1.
Red. 2 sp. P.
D. P. 5 1.
P. P.
D.
|iiililNllillllliillililiiilllliliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiwiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||
SMÁVARNINGUR
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil
Á Fæðingarheiwilli Reykjavík
urborgar við Eiríksgötu fædlcKst:
GummhMi Kristimsdóttur og
Hjalta Einarssymi, Saflamýri 42,
Rvik dóttír 14.9. kl 18,30. Hún
■vió 3490 igr og var 52 sm.
Kristinu Si'gurbjörmsdóttur oig
©i'gurði Kristjámi Jónassymi,
Drekavogi 8, Rvtjk sonur 14. 9.
Okil. 22.50. Hamn vó 3400 grömm
og yar 50 sm.
Tvaeir mannaetur, gott ef þæir
varu e'kkd aí sama kymiþættin-
uim voru að sipássera samam eitt
krvöldið útí í tumigOisíljóamu.
— Hivier var þessi dama, sem
ég sá þig með hémna umn kvöfld-
ið, s,pyir önnuir.
— Það var eugin dama, það
var múðdieigiiisma.tuiri'nn imiinm.
DAGBÓK
BAHIVAWA..
Tom Sawyer
Eftir Mark Twain
en hún vildi ekki lofa hon-
um það. Ned, kom ekki til
nokkurra mála. Sid vildi
líka fá að hvítta og hún
vildi heldux ekki lofa Sid
það.
Svo þú skilux hvað ég
er í mikilli klípu. Ef þér
fataðist nú eitthvað við
þessa girðingu, hvar væri
ég þá staddur?“
„O, hvaða þvættingur,
ég skal fara gætilega.
Svona lofaðu mér nú að
reyna .... ég skal gefa þér
kjamann úr eplinu mínu.“
„Jæja, Ben .... nei,
annars. Ég er hræddur
um.....“
„Ég skal þá gefa þér
allt eplið.“
Tom rétti honum kúst-
inn með mótþróasvip en
allshugar feginn í hjarta
sínu. Og á meðan fyrrver-
andi gufuskipið „Missouri“
hamast í sveita síns and-
lits við að vinna í sólinni,
þá sat uppgjafa-listamaður
inn á tunnu í skugganum
rétt hjá, dinglaði fótunum,
nagaði eplið og bjóst til að
sálga fleiri sakleysingjum.
Ekki vantaði tilboðin.
Drengirnir týndust að
hver af öðrum. Þeir komu
til að gera gys, en endir-
inn varð sá að þeir fóru
að hvítta. Þegar Ben var
orðinn þreyttur, var Tom
búinn að semja við Billy
Fisher. Tom fékk ágætan
flugdreka fyrir. Og þegar
hann var búinn að fá nóg,
fékk Jobnny Miller að
taka við fyrir dauða rottu
og snæri til að sveifla
henni með .... og svo
framvegis .... og þannig
gekk það hverja kiukku-
stundina af annarri. Og
þegar komið var fram á
daginn, hafði hagur Toms
hækkað mjög frá því um
morguninn, því hann var
blátt áfram orðinn vell-
auðugur. Auk þessa sem
fyrr var talið átti hann
tólf marmarahnuilunga,
part úr flautu, blátt gler-
brot til að horfa í gegn
um, krítarmola, glertappa
úr flösku, tindáta, nokkra
froskunga, sex stjörnuljós,
eineygðan kettling, hurð-
arhún úr látúni, hálsband
af hundi .... en engan
hund .... og garnla glugga
grind.
Hann hafði sannarlega
átt ánægjulegar stundir og
girðingin hafði verið hvítt-
uð þrisvar sinnum. Ef
kalkið hefði ekki runnið
til þuxrðar, þá hefði hann
gert hvern dreng í þorpinu
öreiga.
Tom sagði við sjálfan
sig, að heimurinn væri
annars ekki svo innantóm-
ur. Hann hafði uppgötvað
merkileg lög um mannlegt
eðli, án þess að vita það
sjálfur, nefniiega það, að
til þess að fá mann (eða
dreng, þegar því var að
skipta) til að girnast eitt-
hvað, þá þurfti ekki ann-
að en gera þeim erfitt að
öðlast það. Ef hann hefði
verið mikill og merkur
heimspekingur, eins og
höfundur þessarar sögu,
þá hefði hann skiiið að
vinna er eingöngu það
sem mönnum ber skylda
til að gera og leikur ein-
göngu það sem mönnum
ber ekki skylda til að
gera. Og þá mundi hann
skilja, hvers vegna það er
vinna að búa til gervi-
blóm og ganga í myliu-
hjóli en leikur að felia
keilur og kiifra upp á
Hyítafjall.
Drengurinn velti vöng-
r:m dálitla stund yfir þess-
um miklu breytingum sem
orðið höfðu á veraldlegum
högum hans. Svo sneri
hann heim á aðaibæki-
stöðvarnar, til að gefa
skýrslu.
FRflMHflLÐS
Sfl&fl
BflRHRNRfl
LITLl GALDRAMAÐURINN
Hér er skemmtilegt galdrabragð, sein aðeins þarf 3 tóma
eMspýtnastokka og einn hálftóman stokk til að framkvæma.
Tómiu stokkarnir þrír liggja á borðinu, og þú segir áhorfeixi-
um, að það búi í þeim álfar eða púkar. Þú sýnir öllnm, að
stokkarnir eru tómir, en þegar þú tekur einn þeirra npp og
hristir hann, má greinilega heyra, að það eru eidspýtur í hon-
sini. llinir tveir eru áfram tómir — það heyrist ekkert í þeim
þegar þú hristir þá.
En þá ferð þú með einhverja „gaíöraþuUi" eða töfraorð, og
mú eru álfarnir eða púkarnir búnir að flytja yfir í annan stokb,
eins og heyra má. begar l»ú hrisíir hann. Þannig getur þú látið
álfana eða púkana flytia á milli stokka, en á milli sýnt að þeir
eni tómir. Áhorfendurnir verða hrifnir af göldrum þínum.
Og hver er skýringin? Auðveld mjög. Áður en þú byrjar
sýninguna hefur þú fest stokkinn sem var hálffullur af eld-
spýtum með teygju utan um hægri hamllegg þinn uppi undir
ernrsinni. I>egar þú vilt ,.gaídra“ álfana eða psikana fram í
stokkinn, sem var á borðinu, hristir þú hann með hægri hendi
og þá heyrist öllum að eldspýturnar séu í honum. Þegar þú
vllt sýna að stokkurinn sé tórnur, hristir þú stokkinn með
vinstri hendi og þá heyrist ekkert.
SMAFOLK
PEANUTS
IT mmw FL0ATÉD CLEAR.
ACR05510 TWE ÖTHER ðlDE
OF THE lilORLD 10HERE ANOTHER
LITTLE KID FOUND IT, AND 15
PLAVINÖ DITH IT...
. jn. R«g. U. S. Pat. Ölf.—AUrlghtj rw«rved
• 1972 hy Uniled Feolure Syndlcete, Inc.
cf?Z?
LUCKV KIDJ!
T—
Sundholtinn mirirt var að
ffljó'ta í hurrtu.
Senniiega ff!a.ot hann heint
yffir að htnni hliðíiwmi á heim-
ímirn, þar sem amnar litill
krakki famn hann og er að
leika sér að honum.
HEPPNI KRAKKI!!
FERDIN AND