Morgunblaðið - 10.10.1972, Qupperneq 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 1972
„Lengi vel
' } hamlaði
feimni...66
— farið í snaggaralega helgar-
1 ferð með ungtemplara-
félaginu Hrönn, en þar er
ávallt líf og f jör án áfengis
UngDemplarafélagið Hrönin hef
ur rekið geysifjölbreytta sitiarf-
semi fyrir ungt fólk og á und-
anförriiutn mámuðum hefur félaga
fjöldd aukizt mjög mikið. Við
brugðum okkur í Hrann-
arferð fyrir skömmu á hina ár
legu Laugairvatnshátíð. Aldrei
þesisu vamt voru alilir mæt'tir á
réttum tiima, en þcgar komdð var
til Laugarvatns voru allir búnir
að hiita sig vel upp i þeim sömg,
giaum og gleði, er ríkti í rút-
urmi á leiðinni, en slífct þyfcir
það sjálfsiagðasta í Hranoarferð
um. 40 ungtemplarar voru í ferð
imni og húsiaskjól hiafði veirið út
vegað í Menimtaslkóil'ainiuim á
Laugarvatni. Þegar við komuim
til Laugarvatms um kl. 6 voru
allir óLmir í að koimasit í gufu-
baðið, en þegar á reymdi
var það ekki opniað fyrr en kl.
8. í»að var þó eikkert verið að
tvínóma við hlutina, spiliigræjum
var smöggvast komið fyirir og í
staðinn fyrir situndvis'legain
kvöldverð var slegið upp balLi
þar til gufubaðið opnaði. Dunaði
dansinn þar ferlega enda var
dampuirinn komimin svo vel upp
hjá mörgum að það reyodisit liitið
heitara í gufubaðimt.
Síðar urn kvöldið fór þó að
heyrast gamiagaul úr ýmsum átt
um og var þá drifið í þvi að
fylLa upp í þær tónpipur i hvelB,
en oíðan var tekið til við fyrri
iðju, þ.e.a.s. að Skemmita sér.
Kvöldvakan hófsit fciiukfcajn
svona rrnu og hálf og náttúrílieiga
með leikjium. Tefciin voiru upp
strákur og stelpa, buindið fyrir
augu þeórra og stelpan síðan
klædd í mairga vettMmga,
en henmiar hlutverk var að miata
strákinm á súrmjólik. Gekk það
óeðlilegta vci, en þegar betur
hafði verið sallað fötum fyrir
augu umgfirúairmnar gefck allt
samkvæmit áætOiun, súrmjólk-
in suilaðiist niður á stráfckvölina,
en það kom howum að gagni eift-
ir á að nóig var af vaitnd í La/ug-
arvatni.
Annar leiikur af mörguim sem
vakti miikíLa fcátín'U var sá þegar
tvær stúlkur og tveir pillt-
ar voru teknir upp, bundið fyr-
ir augu þeiima og síðan voru f jór
ar öryiggisniæillur fialdair á stúlk-
unium og strákarmir áttu að leiita
að þeim. Lenigd vel hamíaði feimni
öruggum á ákveðruum lei'tarað-
ferðum, en gæsíkairnár sóttu í sig
veðrið er á leið og niæliuimiar
fundu'sit. En hlátuirpinan hjá
áhiorfiend’um var ekki búiin, næsit
voru stúllkumar látmar leiita á
strátounium. Þanndg gefck kvöld-
ið með leikjum, danisi og sönig
Hanigt fram á nótt, hvað lemgi er
ekki gott að segja, þvi að í
Hraninarfierðum er aOidrei liitið á
klukkuna.
Sunnudagsmorgunninn var
ekki aiLdeilis notaður að bongar-
búa sið, heldnr dreif lólk siig út
í wáttúruna þar sem dýrðleg veð
ursælld sveiif yfir vötniunum. Sá
sem lúrði lengsf var þó kominn
á fætur fyrir kl. 9. Fólk tvístrað
itsit í aHiiar áttir, einin fjallagairp-
ur arfcaði upp á f.jall, siumir fóru
að vaða, aðrir út á báta og enn
aðrir að sfcoða staðiinm, í fóibbotllta
eða heimsækja Jónas uppi
í Skógi (þið vi'tið, styillt'Una uppi í
skógi). Eftir mikið japl, jaml
og fiuðuir um daiginn fór að Olíða
að heiimfierð, því að þessi ferð
átti að veira sibutt, en snaggaira-
leg. ABLr tóku s'iig og siitt sam-
an, hemltu dótinu út og öllu
dirasiLi, sópuðu og skúiruðu, en
aiilt í eimrn var fcalliað: „Afflir nið
ur í kjallara." Margir hafa sjálf
sagt 'hngsað: „Hvað nú, mieiira að
skúra?“ Nei, efcki aldeilis. Þetta
var þá húsvörðurirun að
bjóða öllu liðimu í íspairtý og
gemgu þar þakikiir á víxl fyriir
góða skemimttun og viðkynindmigu.
Síðan var hailidið af sitað í bæ-
iinn með smá útúrkrók, larið í
sund við Geýs'i og litið á Gul'l-
foss, en laLlia ferðina var fiólk
jiafin kátt og ánægt emda ekkent
áfengisivaindamál til þess að eyði
leggja.
Við spurðuim nökkra fierðafé-
lagana um fierðina í leikslok O'g
ein 'sitúilfcan svaraði: „Mér fiannst
þetitia ofisia iskemTnitil'eg feirð. Gam
ain í gufiubaðimiu og að róa út á
vatnið. Kvöldvakan vair veíl
skipulögð og skemmitilegir leik-
ir, enda mikið fjör á ballinu, en
það bezta við unigtempiia.raigtairf-
ið er það að þar eru allir sam-
taka og þar rikir góðuir aimdi.
Ferðalögin skilja mest eftir að
sjálfsögðu, því að þau eru ævin
týralegust, en krökkunum kynn
ist maðuir svo vel að þegair mað
ur hittir þau næsit er eiins og
maður hafi þektot þau lamga
Lemgi.
Einin pilibuirinn svaraði spurn-
ingunni: „Frábær ferð og mér
fannst allt j’afn sfcemmti'legt,
kvöldvafcan, damiánn og allt
heilia klabbið. Skemimitilegast
við uingbemplarasitarfið ? Æ, ég
veiit efcki, það er svo margt, op-
ið hús 'að Bárugötu 11, bölllin,
fierðalögin, skemimititegt fólk og
frjálslegt og ég tala nú ekki um
þann kosit að eigia völ á að
skemimtba ®ér með fieikihireisisu
fólki án áfiangLs.“
Og þar með sLáum við botn-
inn í þeitta; Skamimtiieg fiarð með
hugmymdaiglöðu fióilki þar siem
féliagstþroslkinn er ómemgiaðiur afi
nautnialiyfjum.
Það er vLssara að halda saman á bjargbrúninni við Gullfoss.
Hjalað og pískrað i birkilaut.