Morgunblaðið - 10.10.1972, Qupperneq 20

20 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 1972
Hátt á annað hundrað
þúsund króna tjón
— af völdum skemmdarverka
á sundstöðum
MÉ
Ölvaður 17 ára piltur bortnn af slysstað, eftir að ha.nn hafSi velt fólksbifi*eið, sem hann stal í
Hliðunum, út af Vesturlandsvegi skammt ofan við Ártúnsbrekkuna. Pilturinn hlaut smávægi-
leg meiðsli, en bifreiðin er talin ónýt. (I.jósm. MW. Sv. I»orm.)
Tveir slösuðust
lífshættulega
- er Fólksvagn lenti á ljósastaur
MIKIL skemmdarverk voru
unnin í sundlaugunum í Laugar-
dal aðfararnótt sunnudags og í
Sundlaug Vesturbæjar aðfarar-
nótt mánudags. Var margt Jíkt
með skemmdarverkunum á þess-
uni tveimur stöðum, á báðum
stöðum hafði öllu lauslegu vcrið
rutt ofan í laugina og rúður höfðu
verið brotnar og fleiri skemmdir
unnar.
í sundlaugiiwii í Laugardal
hafði miklum fjölda sólbaðsbretta
og bekkja verið rutt út í laugina
og ofan í heitu kerin og hand-
vagmi hafði verið velt út í laug-
ina. Brotin hafði verið stór ruða
á neðri hæð gæzluturnsins og brot
Játaði sölu á 51
áfengisflösku
Á SUNNUDAG var sleppt úr
gæzluvarðhaldi í Hafnarfirði
leigubílstjóra úr Reykjavík, sem
grunaður var um sölu á allt að
70—80 flöskum af áfengi til
unglinga í Garðahreppi. Hafði
bilstjórinn á föstudag játað sölu
46 flaskná og síðan bætti hann
nokkrum flöskum við þá rölu,
þannig að alls varð fjöldinn, sem
hann játaði á sig, 51 flaska. Er
rannsókn málsins nú að mestu
lokið og verður það sent saksókn
ara á næstunni.
in hafði verið rúða við einm
sturtuklefann og gluggi þar síð-
an opnaður og farið in.n. í kaffi-
stofunni hafði öllu leirtaui verið
rutt úr skápum niður á gólf og
það mölbrotið og 2 speglar á
gangi þar inn af og eimn í bún-
imgsklefa karla verið mölvaðir.
Þá hafði verið farið á lyklaverk-
stæðið og öllum lyklum kastað
í gólfið. Lausiegt mat er að tjón-
ið nemi minnst 100 þúsund
krónum.
í Sundlaug Vesturbæjar var
aðkoman einnig ljót, er lögregl-
an kom á .staðinin um kl. 2 aðfar-
arnótt mánudags. Allir sólbaðs-
flekar, bekkir og annað lauslegt
var á floti í lauginni, þ. á m.
fánastöng, sem tekin hafði verið
niður nokkru áður til viðgerðar.
Þá höfðu verið rifnar upp 5—6
50 kilóa þungar gangstéttarhellur
og grýtt í lauginia og einnig ver-
ið brotin rúða í skrifstofunni,
sem snýr út að lauginni, þar
seilzt in.n eftir reiknivél, sem
stóð á skrifborði, og henni þeytt
langt út í laugina. Tjónið nemur
tugþúsundum króna.
Upphaflega hafði lögreglan
verið kölluð að Sundlaug Vestur-
bæjar vegna þess að maður hafði
sézt vera að sniglast þar. Er lög-
reglan kom á staðinn, sást til
ferða mairms, sem klifraði yfir
girðingar og hljóp út í myrkrið
í átt að Kaplaskjótevegi. Fannst
hann ekki, þrátt fyrir leit.
FIM.M manns slösuðust í um-
ferðarslysum um helgina, þar af
tveir lífshættulega, og fjórar bif
reiðar stórskemmdust, þrjár
þeirra eru reyndar taldar ónýt-
ar eftir.
Aivarlegasta siysið varð á
sjötta tímanum á sunnudags-
morgun, er VW-bifreið var ekið
á Ijósastaur í Suðungötu, á móts
við Háskólann. Ökumaður og far
þegi í framsæti slösuðust lifs-
hættulega og liggja nú í gjör-
gæzludieild Borgarspítalans. Einn
farþegi í aftursæti liggur einnig
á spitalanum, en minna siasað-
ur, og tveiir aðriir farþegar í aft-
ursætinu fengu að fara heim sið
ar um daginn, er gert hafði ver-
ið að sárum þeirra. BíHinn er
stórskemmdur eða nær ónýtur
eftir og l;ósastaurinn kubbaðist
í sundur.
Á lau ga rdagskvöld ið stal ölv-
aður 17 ára piitur fóltebiifineið
af amerís'kri gerð í Hlíðunum og
lauk ökuferðónni með þvi að
velta bifreiðinni á Vesturliainds-
vegi, rétt fyrir ofan Ártúns-
brekkuina. Er bifreiðin talin ónýt,
en ökumaðurinn hlaut smávægi-
leg meiðsli. Kona varð fyriir bíl
í Tryggvagötu á sunnudags-
kvöldið, en hlaut minniháttar
meiðsill. Aðfararnótt mánudags
varð siðam feiknaharður árelest-
ur milli fólksbifreiðar og jeppa
á mófcum Háalei ti.sibr-a u tar og Ár
múla. Er fólkstoifreiðin tahn
ónýt eftir áreksturinn og jepp-
inn stórskemmdur. Tvær stúlk-
ur hlutu nokkur meiðsli, en fengu
að faira heim af slysadeildinni
eftir rannsókn.
— An árangurs
Framhald af bis. 32
fengju að stunda veiðar á þess-
um svæðum. Islendingar vildu
draga úr veiði með því að fækka
skipum.
Þá upplýsti Lúðvík Jósepsson,
að Bretar hefðu sett fram til-
lögur um 5 opin svæði og eitt
lokað. Ennfremur hefðu þeir
sett fram hugmyndir um 3 opin
svæði og 3 lokuð. Tillögur Islend
inga hefðu verið um 2 opin
svæði og 4 lokuð. Þá vildu Bret-
ar, að öll svæðin næðu upp að
12 sjómíina mörkunum, iiema á
nokkrum stöðum við landið.
Ráðherrann sagði ennfremur,
að ekkert hefði verið talað um
ráðherraviðræður í framhaldi af
þeim viðræðum, sem nú er lok-
ið. Og hann sagði, að ekki yrði
um frekari embættismannavið-
ræður að ræða. Tilgangslaust
væri að setjast að samninga-
borðinu á þessum grundvelli,
þessum viðræðum væri lokið
án árangurs.
Þá sagði ráðherrann, að Is-
lendingar hefðu lagt til, að bráða
birgðasamkomuiagið myndi
gilda til 1. júní 1974, en Bretar
hefðu lagt til, að það yrði til
þriggja' ára. Hann sagði einnig,
að Bretar ættu að stíga næsta
skrefið, og ef þeir kæmu ekki
með nýjar tillögur teldi hann
þýðingarlaust að standa í þessu
„stappi".
Þá gat Lúðvík Jósepsson þess,
að eflaust færi að koma að því,
að brezku togararnir yrðu
teknir.
— Lofsamleg
ummæli
Framhald af bls. 2
verk Óiafar á síðamefmdri sýn-
ingu:
I Beriingske Tidende segir 5.
september: „Brjósitmynd Ólafar
Páisdóttur er eins og samþjapp-
að ljóð um hið hvelfda höfuðlag
rithöfundarins Halldórs Lax-
ness. Myndhöggvarinm hefur á
engan hátt látið þunga skyldu-
rækni stjórma hinu kröfuharða
verkefni, heidur leyst það af
hemdi á heillavænJegam hátt, með
glettnásiegu hugarfari, sem fyr-
írmyndim hiýtur að kumma að
meta.“
1 Krisiteliigt Daigblad segir:
„Brjóstmynd Ólafar Pálsdóttur
af Halldóri Laxmess sáum við í.
gipsi á síðustu sýningu, em hér
er hún kom.in í brons, sem umd-
irstrikar ákveðin glæsileg ytri
form, sem reyndar lýsa jaifn-
framt eimhverjum fí'num eði’s-
þáttum þessa mikla rithöfuindar.
Maður setur þetta að vísu ekki
endi’lega strax í sambamd við eðl5
hans, en það er þó eótthvað, sem
tidheyrir tvíir.ælaiaust eðii snil'l-
ings. Hér er um emduriseðingu
gipsins í bronsi að ræða.“ B3að-
ið birtir stóra mynd af þessu
verki Ólafar.
Lisfcgagnrýnandi Frederi'ks-
borg Amts Avis, stm er stærsta
morgunblað Norður-Sjálainds seg
ir 16. september m. a. um Norr-
æmu sýninguma að þar megi sjá
list er túi'ki aliar lisitastefnu.r sam
tímans og inm á milii sé góð
og vel umnin Hst, eims og tdd darm-
is brjóstmynd Óiafa/r Pálsdóttur,
af nóbelsverðlaumaskáldinu Hall-
dóri Laxness, í bromsi, „sem sam-
timis geisiar frá sér mild' og
myndugleika. Það er sérstætt og
viljasterkt verk."
— Kissinger
Framhald af bls. 1
herra, tók í gær undir orð Banda
ríkjafoTseta um að sammnigavið-
raeðurnar væru á mikilvægu
stigi, en hamm sagði að ekkert
gæfi til kynna um að samkomu-
lag um vopnahlé væri á næstu
grösum.
LOFTÁRÁSIR OG BARDAGAR
í VlETNAM SEM FYRR
í dag, mánudag, tilkynnti tals
maður suður-vietnamska hers-
ins að stöðvuð hefði verið sókn
Norður-Víetnama í áttina að
borginni Kontum á hálendinu.
Gevsilega harðir bardagar hefðu
verið um helgina, en nú hefði
dregið úr þeim á þessum slóð-
um. Sunnar í landinu héldu her-
flokkar Víet Cong og N-Víet-
nama áfram að gera áhlaup á
ýmsa staði í námunda við Sai-
gon, og segir NTB-fréttastofan
að ýmsir óttist að eldflaugaárás
á boririna sé á næsta leiti.
Mjög miklar loftárásir banda
rískra sprengjuvéia B-52 hafa
verið gerðar á skotmörk í Norð-
ur-Víetnam, bæði á sunnudag og
mánudag. Var sprengjum varp-
að á brýr, jámbrautateina, loft-
varnastöðvar meðal annars.
Bandarikjamenn segjast hafa
misst tvær B-52 vélarr i þessum
árásum á sunnudag og mánudag,
en kommúnistar segjast hafa
skotið niður að minnsta kosti
fjórar slíkar.
— Mexíkó
Framhald af bls. 1
hundrað manns hafa látizt og
yfir eitt þúsund eru meira og
miinna slasaðir. Enin hefur ekki
tekizt að komast að öllu-m lest-
arvögnunium og kann því svo að
fara að tala látkma og meiddra
hækki enin.
Sanches og starfsfélagar hans
verða ákærðir fyrir manodráp.
1 fréttastofufregnum segir, að
ofsareiðir farþegar hafi ætlað að
drepa Sanches eftir að slysið
varð og ljóst var að hainin hafði
rneytt áfen.gis og valdið slysiinu
vegrva bersýnilegrar óaðgæzlu.
Sanches sagði í fyrstu að hemlar
lest.arinnar hefðu bilað, en við
rann'sókn kom í ljós að þeir voru
í fullkomnu lagi.
McGovern og Stevenson
Framhald af bls. 17
gert vald gerspillir,“ af því „valda-
leysi spillir líka,“ og kannski sagði
hann, „er kominn tími til þess að
repúblikanar taki aftur við valda-
taumunum, sérstaklega vegna þess
að þeir tefla fram manni eins og Eis-
enhower."
Seinna sannfærði hann auðvitað
sjálfan sig um að hann yrði að bjóða
sig fram, en þetta voru fyrstu við-
brögð hans þetta kalda janúarkvöld
þegar hann kom frá Hvíta húsinu til
Roger Smith Hotel og talaði í fyllsta
trúnaði, í fyrsta lagi um hagsmuni
lýðveldisins, í öðru lagi um mikil-
vægi þess að repúblikanar tækju aft-
ur við völdum eftir 20 ára hlé og í
þriðja lagi — og þar örlaði á sjálfs-
háði — um sigurlíkurnar, sem hann
taldi engar gegn manni eins og Ike.
Samt sannfærði hann sjálfan sig
um það síðar, að hann ætti að taka
við tilnefningunni til þess að bjarga
þjóðinni frá Taft öldungadeildar-
manni og einangrun Bandaríkjanna,
þótt honum fyndist í upphafi að Eis-
enhower mundi sigra og ætti að sigra,
— en þegar út í slaginn kom — og
þetta er það sem skiptir máli tuttuigu
árum síðar — ákvað hann að kosn-
ingabaráttan yrði háð á þann veg að
stórmálin yrðu brotin til mergjar og
útskýrð fyrir kjósendum, enda þótt
það yrði til þess að hann tapaði kosn-
ingunum.
Hann byrjaði kosningabaráttuna
1952 á því að halda þrumuræðu yfir
Amerikuhersveitinni um takmark-
anir hernaðarmáttar og mikilvægi
þess að komast að samkomulagi við
kommúnista um takmörkun vígbún-
aðar — nákvæmlega þau atriði, sem
Nixon forseti er að gera um þessar
mundir, þótt hann hellti þá yfir hann
svivirðingum.
Hann smjaðraði ekki fyrir verka-
lýðnum, en hélt yfir honum fyrir-
lestra og skýrði út fyrir honum há-
leitar skuldbindingar verkamanna
gagnvart Lýðveldinu. Hann las yfir
hausamótunum á blaðamönnum og
bændum og öllum, sem voru álitnir
samherjar hans, ög skoraði á þá að
vera dyggir göfugum markmiðum og
þjóðarhag, en ekki bara ergin hags-
munum og hleypidómum.
Og auðvitað tapaði hann, og þegar
hann var tilnefndur aftur 1956 var
honum sagt að hann hefði haft alltof
mikiar hugsjónir og að hann ætti að
vera napurri og „pólitiskari", ná-
kvæmiega eins og George McGovern
hefur verið ráðlagt síðan hann hlaut
tilnefninguna í Miami Beach. En síð-
ari kosningabarátta Stevensons bar
jafnvel ennþá minni árangur en sú
fyrri.
Hann gekk í hóp atvinnumanna
1956, en giataði hugsjónunum og töfr-
unum, og núna er þetta spurningin
sem McGovern verður að svara: Á
hann að taka sér til fyrirmyndar
kosningabaráttu Stevensons 1952 eða
kosningabaráttu Adiais 1956 — á
hann að „taia af viti við bandarísku
þjóðina“ eða á hann að tala um póli-
tík eins og atvinnumennimir í flokki
demókrata álíta?
Hvort heldur er tapar hann trú-
lega, en hvernig hann tapar getur
skipt öllu máli, af því núna er eng-
inn sem skýrgreinir þau vandamál
sem mun bera hæst á næstu fjórum
árum eins og Stevenson gerði 1952,
hvorki forsetinn né McGovern, og ef
McGovern reynir að gera þetta núna
getur hann að minnsta kosti bjargað
sjálfsvirðingu sinni og gefið flokkn-
um nýtt tækifæri.
Merkilegt má heita að McGovern er
að mestu hættur að fara í kjörbúð-
ir til að tala við fólkið og býr sig í
þess stað undir að setjast við arin-
eld að hætti Roosevelts og rabba við
þjóðina um málin sem mestu varða.
Og einn þeirra manna, sem starfa
með honum, er John Bartlow Mar-
tin, sem stóð við hlið Stevensons og
samdi fyrir hann ræður í kosninga-
baráttunni sællar minningar fyrir
tuttuigu árum.