Morgunblaðið - 10.10.1972, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 1972
SA GAI N | ífrjálsuriki eftir VS. Naipaul
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
Hamn sagði að ég skildi ekki
Afríkumemn og hugsuimair'hátt
þeirra. Ilann skyldi sjá um sam-
sikiptin við þá fyriir mig. Hon-
um féll ekki, þegair ég fór að
standa á eigin fótum. Eigin-
lega er hann einföld sál. Hann
vildi ráða yfir mér. Hann bók-
staflega sleppti sér, þegar hann
komst að þvi að ég var ekki mót
fallinn líkamlegum mökum við
Afríkuimenn.“
„Hvoirugur ykkar sýndi
nóga gætnd.“
„Hann var alltaí að staglaist á
skyldum okkar gagnvart Afr
íku. Þú getur ekki ímyndað þér
hvað mér leið ila. Og svo hóf
hann herferð gegn mér. Ég
hélt að það mundi ríða mér að
fullu. En þá sneri ég mér að
Ogguna Waniga Butere og Bos-
oga Kesoro og lærði að meta
þá. Þeim var ljóst, hvað Denis
ætlaðist fyrir.“
„Ég vil ekki heyra meira.“
„Það er saima sagan um þá
alla.“
fanmst hann hafa genigið of
lianigt, spillt þeim vin'áttuiamda
sem risið hafði á milli þeinra —
misst samúð hennar. Hann haíði
sagt of mikið. Næsta morgun
mundii hann iðrast. Hamn yrði
að fara í felur fyrir Lindu eins
og svo mörgum öðrum. Hann
setti upp aivörusvip.
Fleiri Afríkumenn urðu á
vegi þeiirra í f jallshlíðinnii.
Linda haifði ekki frekari orð um
þá. Bobby reyndi að láta sér,
detta i hug eitthvert umræðu-
efni, sem gæti endurskapað
temgislin millS þeinra. Fyrir hálf
tíma lá hornum margt á hjairta
sem hann þurfti að segja. Nú
datt honum ekkert í hug. Linda
sat þegjandi og að honium
fanmst ásakandi við hldð hanis.
Og hann fór að rifja upp hvað
hann hafði sagt, og reyna að
igeta sér til um, hvað henni
hefði helzt mislíkað.
„Ætli þetta sé ekki einmitt
ökuferðin, sem mág hefur alltaf
dreymt um. Fjöllin, rigningin,
skógurimn."
Nýlegar auirsdettur voru
gireiniilegar meðfram veglmum
og á honum sjálfum. Þung far-
artæki höfðu nýlega farið hér
um. Fyrir neðan hWðina sá í dal
verpi, grágrsent yfirlitum í
Bobby reyndi að stilla sig, vatnsveðrinu. Litlar keilumynd
draga úr ákafanum. Honum aðar hæðir voru á við og dreif
Hressingarleikfími — Hressingarleikfinti
Innritun er hafin í kvenna- og karlaflokka.
— Dagtímar — kvöldtimar. —
JUDODEILD ÁRMANNS,
Ármúla 32. sími 83295.
um dalinn, stallaðar allt í kring
og strákofi efst.
„Dag eftir dag ók ég þennan
veg og dvaldist klukkutímum
saman í hvíta herberginu. .. “
„Bobby. .. “
Bíllinn rann stjórnlaust í
sleipri leðjumnd, fyirst til vinstri,
svo afturhlutinn nakst í moldar
btog, sem hrundi fram, sdðan til
hægri, þar sem hlíðinni hallaði
niður í dalinn. Bobby visisi að
vegarbrúnin var nægilega há til
þess að billinn steypitist ekki
fram af, svo hamn hélt ró sinmi.
En bíllinn lét engan veginn að
stjóm, snerist og hadllaði iskyggi
léga og minnstu munaði að
hann legðist alveg á hliðina.
Þegar hanin stöðvaðist loks, stóð
hann skáhallt í forairleðjunni og
sneri í öfuga átt. Rumnaigróður
inn í vegarkantinum náði upp á
miðjar hliðar vinstra megin svo
liaufin þrýstust upp að rúðun-
um. Vélin hafði stöðvazt.
Bobby ræsti hana á ný, og
setti í gír. BOliton tók kipp. Þau
heyrðu hvernig hjólin snerust í
leðjunni. Hamn reyndi aftur. Nú
haggiaðist bíllinn ekki.
Bobby opntaöi hurðima sín
megin. Stormurinn og regniið
tóku í skyrtuna hams um leið og
hann hálfskreið út og hún varð
renniblaut á augabragði.
„Ég sé erugar skemmdir,"
sagði hann við Ltodu. „Við þurf
um bara að ýta homurn dáliítið.
Seztu við stýrið."
„Ég kann ekki að keyra.“
„En einhver verður að ýta.“
„Getum við ekki beðið eftir
því að einlhverjir af þessum Afr
ik u mönmum komi ? ‘ ‘
„Þeir eru lanigt á eftir. Bill-
inn verður sokkinn erm dýpra
þegar þeir koma.“
Ltoda fór út úr bítoum sömu
megin og Bobby og gekk aftur
fyrir. Þar stóð hún í aurslett-
unium umdam afturhjólumum og
rcyndi að ýta samkvæmt fyrir-
skipunium frá Bobby. Ekkert
gekk. Bobby ákvað að reyna aft
unábak-igírimm. Linda fór fram
fyrir og ýtti þar. Loks losnaði
bíllimn og Bobby kom honum á
veginn afitur.
Hamn reymdi að snúa bílrnum
við i rétta átt. Linda hljóp af
öðrum vegarkantinum á hinn til
að segja honium til, óð leðjuna
upp í miðja kálfa með hárið
rennblautt niður i augu. Blúss-
an var orðin gegmvot svo mót-
aði fyrir brjóstahaddaramium og
hendur hennar voru ataðar auri.
í beygjunni nakst útblástursrör
ið í moldarbrún svo enn drapst
á véltoni. Þanndg skildu þau við
bílinn og héldu sitt í hvora átt-
ina í leit að mátulegum lurk til
að hrefasa rörið. Þar stóð bíll-
tan miannlaus, skáhallt á mjó-
um vegtoum en þau bæði hold-
vot og örvæntimigu nær á reiki
í rumnagróðrmum, Bobby dauð-
hræddur um að herfdiutndniga-
bíl bæri að og Limda i hálf-
gerðu móðursýkiskasti. Ilún
reif upp grefaair og kvdsti sem
urðu á vegi heninar og bauð
Bobby eins og hún væri að
faara honum blómvönd.
Þegar þeim hafði loks tekizt
að rétta bílfam við og þau gátu
ekið aftuir af stað, þögðu bæði.
Útsýnið var jafn stórkostlegt
ag áðuir, en þau virtu það ekki
viðld'ts. Allt var rakit og blautt
í bílnium. Aurslettur i sætunum
og á glóftou og mælaborðiniu.
„Ekki skil ég hvaða bllábjánd
lét bera þenmiam óþverra i veg-
linm,“ sagði Bobby.
Ltoda svaraði ekki.
Enigu var líkara en þessi saimi
ofanliburður hefði verið mioitaður
á margra málma Ikaifla og hvað
eftir annað murnaði mtonisitu að
aliit sæti fiast á ný. Loks varð
þó vegurton harðairi undir og
léttari yfirferðar. Það btati í
lofti og hætti að rigrnia. Þau sáu
að emn lifði nokkuð eftir af
birtu dagsims.
1 dölumiuim rikti kyrrð eims og
oft eftir miiikið regn. Emigta um-
ferð var um götuslóðama. Ský-
ta sem voru nú hærra á lofti,
bærðust ekki. Ekki heldur trén
eða kjarrið. En skömimu siðar
fór að sjá til mannaferða á stíg
umum og innan við staiuragirð-
togamar. Reýk lagði betat til
kxffcs úr sumum strákofunum.
Vegurinm lá alls sitaðar uppi
í Skógi vöxnum hlíðunum og
bæði ofan og neðan við vegfam
mátti sjá Afríkuiroenn í halairófu
ganigandi eftir gö tu slö ðumum.
Svört andlitin og mamglitur
klæðniaiðurinn féli inn í fjöl-
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá roánudegi til
föstudags kl. 14—15.
0 Tvö deilumál
Halldór Jónsson verkfræðing-
ur skrifar:
„Tvö mál ber nú á góma:
Hið fyrra er framkvæmd eða
óframkvæmanleiki síglingalag
anna um ábyrgð útgerðar-
manna á áhöfn báta og land-
mönnum þeirra.
1 því sambandi kemur í hug-
ann, að sífellt eru gerðar meiri
kröfur til ábyrgðar og þekk-
ingar einstaklingsins á málum
þeim, sem hann fæst við. Al-
þingismenn hafa nýlega metið
sína eigin ábyrgð og væntan-
lega þekkingu líka, með þvi að
hækka kaup sitt, svo þeir geti
haft þingmennsku að atvinnu.
Þá er spumingin: Hafa þess-
ir menn engar lágmarksskyld-
ur gagnvart þjóðinni? Skulda
þeir henni ekkert, þegar þeir
hafa náð kjöri? Þegar ljóst er,
að leggja verður fiskiflotanum
vegna þessara laga, sem eru
svo augljóslega gölluð, að
þau hefðu tæpast fengizt sam-
þykkt i billegasta málfundafé-
lagi, hvers vegna gera sam-
þykkjendurnir ekkert? Hví
skunda þeir ekki til þings og
bæta fyrir mistök sín? Fá þeir
kannski ekki borgað fyrir
það? Er þetta virðingu Alþing
is samboðið?
Hið síðara eru deilurnar um
landbúnaðinn sem spunnizt
hafa af greinum Björns Matt-
híassonar.
1 greinum hans kemur fram
að útflutningsuppbætur á land
búnaðarafurðir, að verulegu
leyti sauðfjárafurðir, nema yf-
ir 300 milljónum á ári.
Þegar sérhverjum, sem um
landið fer, er ljóst hversu illa
það er farið af ofbeit, þá vakn
ar sú spurning, hvort þessar
300 milljónir sem við greiðum í
okkar mynt, sé allur kostnað-
urinn. Hversu mikið greiðum
við í mynt komandi kynslóða;
hversu mikið land leggjum við
í auðn í dag, til þess að fá að
borga þessar 300 milljónir í
uppbætur á landbúnaðarafurð
irnar? Ég hef heyrt því fleygt,
að gróður landsins þoli senni-
lega þá kjötframleiðslu, sem
nú fer til innanlandsneyzlu, en
það, sem umfram er sé rán-
yrkja og landeyðing. Er ekki
líklegt að offramleiðsluvanda-
málið leysist af sjálfu sér þeg
ar ekkert verður eftir til beit-
ar nema sviðin jörð?
Halldór Jónsson vevkfr.“
£ Meira um gosbrunn
K.B. sem er maður fjölfróð-
ur um málefni borgarinnar
skrifar:
„Nú, þegar rætt er um gos-
brunn, rifjast það upp fyrir
mér, að fyrir nokkuð mörgum
árum var grein í Morgunblað-
inu um gosbrunn, sem setja
átti upp einhvers staðar í bæn
um. Vegna þeirrar greinar tal-
aði ég í síma við formann gos-
brunnsnefndarinnar, Vilhjálm
Þ. Gíslason. (E.t.v. form.
Reykjavíkurfélagsins eða Fegr
unarfélagsins). Tjáði hann
mér, að gosbrunnurinn væri til
en i geymslu og væri aðeins
beðið eftir ákvæði um hvar
honum skyldi komið fyrir, en
um það ríkti nokkur óvissa.
Þetta datt mér í hug að minn
ast á nú, þegar Mr. Reploigle
ætlar að gefa okkur gos-
brunn, og eru tveir ekki verri
en einn.
K.B.“
H Boö og bönn
Jónas Jónasson skrifar:
„Sæll, Velvakandi!
Það er mikil tízka að tala illa
um boð og bönn — jafnvel með
al vel kristins fólks, enda þótt
kristindómurinn sé fyrst og
fremst byggður á boðum og
bönnum.
1 Lesbók Mbl. 1. október er
birt þýdd grein eftir ein-
hvern ameriskan speking,
ásamt áréttingu þýðandans.
Þar er talað um, að bann gegn
sölu fíknilyfja sé til ills eins.
Þau (fíknilyfin) eigi að vera á
frjálsum markaði, að mér
skilst, og þá muni ástandið
batna. Hins vegar eigi að reka
áróður gegn þeim.
En hví ekki að stíga skrefið
til fulls? Þjófnaðir verði lög-
legir, sömuleiðis morð, nauðg-
anir og limlestingar. Allar um-
ferðarreglur verði afnumdar
og öllum, sem vilja verði leyft
að fiska upp við landsteina. 1
stuttu máli: Öll bönn verði af-
numin í einu! Við það myndi
sparast öll löggæzla, allur her
búnaður o.s.frv. Þá verður gam
an að lifa. Frelsið lengi lifi!
Jónas Jónasson.“
Já, það væri sko ekki aima-
legt, ef allir mættu gera það,
sem þeir vildu helzt, hverju
sinni. En hvernig fór ekki fyr
ir aumingja Palla, sem var
einn í heiminum ?
Ueizlumatur
Smurt bruuð
og
Snittur
SlLD & FISKUIt
Heilsuræktin
HEBA
Auðbrekku 53
Kópuvogi
NÝIR TÍMAR
í megrunarleikfimi hefjast 13. okt. Æft verður eftir
sérstöku kerfi, sem eingöngu er ætlað megrun og
bo>rið hefur mjög góðan árangur. Einnig eru æfing-
arnar mjög góðar fyrir þær, sem aðeins vilja styrkja
sig. Ráðletggingar um mataræði, heimaæfingar og
vigtun einu sinni í viku. Sturtuböð, saunaböð, ljósa-
böð og infrarauðir lampar ásamt sjampó, sápu og
olíu. Allt á boðstólnum og innifalið í verðinu. Einn-
ig er haegt að fá líkamsnudd, partanudd og seinna
snyrtingu eða ráðleggingar um snyrtingu. Aðeins
20 konur í flokki og æft verður tvisvar í viku. Kon-
ur, notið slíkt tækifæri. Allar konur vilja líta vel
út. Innritun er hafin í símum 41989 og 42360.
Byggingafrœðingur
sem kemur til landsins um áramót, óskar áð taka
á leigu 3ja til 4ra herb. íbúð. Má þa.rfnast viðgerðar.
Upplýsingar í síma 31237.