Morgunblaðið - 10.11.1972, Page 25

MORGUNBLAÐIÐ, PÖSTUDAGUR 10. NÓVEMBBR 1972
Afsakaðu, ég ætlaði að
bjóðia þér að þiggja hjá mér
ifróðleiik, en ég sé að það er
alvsig óþajrfi.
í«að er enn eiínu sinni sim-
iinn ttl þim. 6g þori að veðja
að þe.ssi prívatsíimtol þím enu
eitthvað giruggug.
ALveg eru þessir miemin u.nd-
arlegir, í hvert sikipti, sem við
föruim hérma fraimihjá láta
þeir elnis og vi'tlausir rner.n.
•. stjörnu
, JEANEOIXON Spff
r ^
.jrúturinn, 21. n:arz — 19. aprll.
l*ví meiri rósemi. sem þú getur leyft þér að vlðhafa, því betra
fyrir þig: í daff ogr næstu dag:a.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Hógrværð og: smekkvíai prýða framkomu þína f dag: og styrkja
aðstöðu þína.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júnt
Það er mikil list að vera rdlesur í das, því að alllr era dálitið
ðrðlesir heima os heiman.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú ert svo lánsamur að kunna að sreina eisin vandamál og
annað umrieðuefni, sem viðeisandi er á aimannafæri.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú serir þér sennilesa ekki srein fyrir þvi, að þú ert einsönsu
Sjöfull vegna þess aö þú a-tlast til hins sama af mðtherjanum.
Mærin, 23. ágúst — 22. septemher.
Óþolinmæði os öþreyja eru einkennandi fyrir alla þina sýslan
í dag.
Vogin, 23. september — 22. októher.
Þú ert tannhvassari en fölki finnst æskilest, og það færðu að
fiuua.
Sporðdrekinnf 23. október — 21. nóvember.
P(i soyrA einskÍH, og: áiyktar ckkert, cu rcynir f þe»» stað að
ljfika verkum þfnum vel.
Bogniaðurinn, 22. nóveniber — 21. deseniber.
I»fi veitir þér þann munaA að leHa eitthvaA í das, sem þig hefur
Iciikí lanffað til. en lýkur fyrst ákveðnum verkum.
Steing-eitin, 22. deseniber — 19. janúar.
I»fi ert mjög: annars hugur cn alit cr það ákveðin stefna, sem
þfi heftir tekið, og: ætlar að halda til streitu.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Elnkaáform þín koma ekki öilum vel, og vera kann að þfi þurfir
að breyta þeim litilsháttar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. mara.
Jafuvel hóglátasta fólk g:etur skapað vandamál.
— Minning-Jón
Framhald al bls. 22
ingu í fyrsta bekk Menntaskól-
ans, en hætti síðan að hugsa til
langskólanáms. Seytján ára gam
all varð hann kennari í sveit
sinni og gegndi því starfi við
góðan orðstír í þrjú ár. Hann
lauk síðan kennaraprófi 1915.
Frá 1915—T6 starfaði hann hjá
U.M.F.Í., var ritstjóri Skinfaxa,
kerindi glímu og útiiþrófctir á
Suður- og Austurlandi og flutti
erindi.
Hann hafði sem ungling-
ur stundað sjó vestra, og árin
1917 og '18 var hann togarasjó-
maður, en síðan tók hann
að gefa sig að verzlun
og var við slík störf til 1935.
t>á keypti hann Sælgætisgerðina
Víking, og þremur árum siðar
varð hann framkvæmdastjóri
Smjðrlíkisgerðarinnar Svans, og
báðum þessum fyrirtækjum
stjórnaði hann meðan heilsan
leyfði, eða þangað til fyrir þrem
ur árum, síðustu árin heiman frá
sér að Ósi við Snekkju-
vog. Hann tók og þátt í útgerð
og eignaðist á móti ísafjarðar-
kaupstað Rækjuverksmiðju Isa-
fjarðar, þegar styrjöldin mikla
hafði breytt þar svo mjög af-
komu manna, að bæjarstjórn
in taldi ekki þörf á að reka verk
smiðjuna við mjög tvísýna af-
komu og markaðshorfur. Jón
var síðan meðeigandi í verksmiðj
unni um langt árabil og farsæU
framkvæmdastjóri og úrræða-
góður um sölu framleiðslunnar.
Ég hef áður drepið á áhtiga
Jóns á ræktun, og árið 1943
keyptí hann, ásamt Benedikt
Gíslasyni frá Hofteigi, jörðina
Helgavatn í Þverárhlíð í Borg-
arfirði, og hóf þar búskap og
ræktun. Tveimur árum síðar
varð hánn eini eigandi jarðar-
innar, og samtímis keypti hann
Guðnabakka í sömu sveit, reisti
þar bú og ræktaði mikið land.
Árið 1921 gekk Jón að eiga
mikla myndar- og gerðarkonu,
Salvöru Ebenezerdóttur frá
Þernuvík við ísafjarðardjúp og
lifir hún mann sinn. Þau eign-
uðust tvö böm. Sonurinn er
Kjartan lögfræðingur, sem ásamt
fleiri störfum hefur lengi búið
á Guðnabakka. Hann er kvænt-
ur Þorbjörgu, dóttur Péturs heit
ins Magnússonar, alþingismanns
og ráðherra. Dóttirin heitir Guð
finna. Hún er gift þýzkum
manni, sem nú heitir Diðrik Vil-
hjálmsson. Þau búa stórbúi á
Heigavatni. Þá ólu þau upp, Jón
og frú Salvör, Eirlk, son Guð-
mundar, bróður frú Salvarar, og
er hann kjörsonur þeirra Jóns.
Hann er verzlunarmaður hér í
Reykjavik, kvæntur Rakelu
Sveinbjamardóttur úr Stykkis-
hólmi.
Við Jón höfðum aðeins hitzt
stöku sinnum og rætt um dag-
inn og veginn, þegar svo vildi
til einn haustdag, að við urðum
samferða inn Hverfisgötu og
Jón tók að spyrja mig um sitt-
hvað frá ísafirði. Þá sagði ég
honum, að nú stæði til að hætta
rekstri rækjuverksmiðjunnar,
en ég væri því mótfallinn. Ég
heyrði þegar, að Jóni féll þessi
fyrirætlun engan veginn vel í
geð, og ræddum við málið góða
stund. Þetta varð upphaf þess,
að hann gerðist meðeigandi i
verksmiðjunni og framkvæmda-
stjóri og ég formaður verk
smiðjustjórnar sem fulltrúi bæj-
arins. Eftir þetta áttum við
lengi mikið saman að sælda, og
hófst með okkur kunningsskap-
ur, sem síðan varð að vináttu.
Hann var maður bráðgáfaður,
i
fjölvís, h'ugkvæmur, hagsýnit
og kappsamur um það, sem hann'
taldi mega að gagni verða. Óg
hammrammur var hánn til ailr-
ar vinnu. Ég sá hann tvisvar,
um og yfir hálfsextugt, ganga
að heyvinnu á Helgavatni, og
voru það tilþrifamikil vinnu
brögð, enda var hann þjálfaður
þrekmaður allt frá bernsiku og
æsku.
Hann var maður skapmikill,
en vel lét honum að stilla skap
sitt, þótt orðið gæti hann nokk-
uð hvatlegur og berorður, ef
honum þótti það við hæfi, en vel
kunni hann að haga orðum sín-
um þannig, að þau bæru árang-
ur, þegar hann vildi koma ein-
hverju fram. Hann var yfirleitt
viðtalsgóður, en þó var hann
dulur á sinn innra mann í orð-
um. 1 einrúmi og í hópi fárra
vina var hann skemmtilegur og
ljúfur, gat verið fyndinn og hleg
ið hjartanlega, en einnig sagt
margt svo spaklegt, og hitt svo
vel í mark í umræðum um menn
og málefni, að fyrst — eftir til-
tölulega stutta kynningu — varð
ég hálfhissa. Hann var annars
nærgætinn í umræðum um einka
mál manna — og þá ekki sízt vina
sinna, en væri eitthvað undir
hann borið af einlægni, lagði
hann sig fram um að gefa holl
ráð. Hann var trölltryggur og
svo hjálpsamur, ef hann taldi
mikið í húfi hjá vinum sínum, að
hann sást vart fyrir, og get ég
með sanni sagt, að sá viti bezt,
sem reynt hafi í raun. Með hon
um er sérstæður, velviljað-
ur garpur og drengskaparmað-
ur horfinn af sjónarsviðinu.
Við hjónin þðkkum honum
einstæða góðvild í okkar garð
og votbum konu hans og öðrum
aðstandendum einlæga samúð.
Guðmundur Gíslason Hagalín.
^EINMITT NÚ
EIGA MARGIR LEIÐ
TIL BORGARINNAR
fi I !jj iiw'
VI L--Í
%
til þess að sjá „Guðföðurinn“ í Háskólabíói, þar
sem myndin verður ekki sýnd utan Reykjavíkur.
Nú fyrst farið er „suður“ á annað borð, þá er
rétt að vita líka hvað um er að vera í leikhúsunum
svo ferðin nýtist sem bezt.
Ódýr gisting, þægindi og næði.
Hressing í mat og drykk.

SUÐURLANDSBRAUT 2
SÍMI 82200