Morgunblaðið - 13.02.1973, Side 7

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1973
7
Bridge
Það eru ek:kd allltaí úttektar-
sipilin, sem geía stiig í bridige-
kieppni, eins og sést vei í elttir-
fanandi. spiiK, sem er iré leikn-
um miilá Itaáíu og Noregs í
k'vennaflioiklki í Evrópumótinu
1971.
Norðnir
S: D-10-8-7-6-2
H: 10-7-4
T: 7
L: 10-8-2
Vestiir Austur
S: Á-K 9-5-3 S: 4
H: D-3 H: 9-6-5-2
T: G-10 T: K-D9-8-5
L: Á G-7-4 L: 6-53
Suður
S: G
H: Á-K-G-8
T: Á-6-4-3-2
L: K-D-9
Þar sem itöiaku öamurnar
sétu A-V genigiu saigndr þannig:
A. S. V. N.
P. 1 1. D. P.
1 t. P. 1 sp. P.
2 t. P. P. P.
Þrátt fyrir sisema tnompflegu
varð spiiið aðeins einn niður og
miarska sveitin fékk 100 fyrdr.
Við hitt borðið sátu norsku
áömumar A-V:
A.
V.
P. 1 sp.
S. N.
1 hj. D.
Þar seun austur breytti ekki 1
spa-ða í 2 tigia varð þetta loka-
sögnán.
Norður iét út hjarta 4, auð-
ur drap með kón-gi, tök hjarta
ás og lét út hjarta 8. Saignhafi
iét tigul, norður fékk slaginn á
tiuna, lét út tigul, suður drap
ineð ás, lét hjarta gosa og þetta
varð til þess að sagnhafi fékk
aðeins 3 slagi þ.e. 2 á tromp oig
einn á iauf. ítalska sveitim fékk
samtals 14 stig fyrir þetta spdl.
Fór á
50.000
Kaupmannalhöfn, 10. febr.
Einkaskeyti til Morgunbl.
TALSVERT va.r af ísleuzkum
frimerkjum á alþjóðlega frí-
merkjaiippboðinu í Kaup-
mannahöfn, 6. febrúar sl. Kom
þar fram vaxandi áhugi á ís-
lenzkum fríinerkjum og bréf-
um á meðal frimerkjasafnara
í Vestur-Evrópu, sem sýndi
sig í haelíkandi verði.
Á uppboðinu var selt uan-
sOiag frá því fyrir þamn tíma,
að I’sland fékk frimerki. Þetta
umsQag var semt frá Húsavík
4. febrúar 1859 og er sti'lað til
,,Hr. vínkaupmaður F. W. Lup
lau, Kaupmannaböfn" (Hr.
Vinhamdler F. W. Luplau,
Kjöpenhavn). Seitíist það fyr-
ir 3.500 d. kr. á uppfooðimu
(titi 50.000 isl. kr.), em hiafði
verið metið á 4.500 d. kr. Um-
slagið var selt sœmskum kaup
anda.
Frimerkjasafn mieð isienzk-
um merkjum, sem verið hefur
í eigu sænsks manns, var til
sö)u á oppboðinu í hiutum.
Úr þvi seldist gróftakkað 4
skildimga merki frá 1873 á
2.600 d. kr. (yfir 35.000 ísl. kr.)
Það hafði verið metið á 1.500
d. kr.
Faillegt umslag fná 1897
með 20 aura gröftökkuðu frí-
merki, sem sent hafði verið
1897 frá íslandi til Noregs um
Engjand og þvi með sérstök-
um enskium millistimplii á, var
selt fyrir 3.200 d. kr.
Myndavél tekin
Einn Vestmanmaeyiingurimn,
sem varð að flýja til lands,
gleymdi Miairiamda-myndavél í
Hiafnarbúðutm i síðustu vitou. Þeg
ar hann ætlaði svio að vitja henm
ar var húm horfim. — Nú eru
það tilmælli manmsims, að við-
kmnamdi skil.i henni aiftur, helzt
á sama s tað.
DAGBÓK
BAIÍWWA..
PRRMHBLÐS&H&BN
J ónsmessunætur-
draumur
Eftir William Shakespeare
Þannig voru tildrög þessa óhapps. Helena hafðd reynt
að fylgja Demetríusi eftir þegar hann yfirgaf hana, en
httn missti brátt sjónar á honum, og þar sem hún reikaði
ein og yfirgefin um skóginu kom hún af tilviljun í
rjóðrið þar sem Lysander svaf. „Ó, þarna liggur Lysand-
er,“ sagði hún. „Er hainn dáinn eða sofandi?“ Svo snerti
hún hann varlega og sagði: „Góði herra, sértu lifandi,
vaknaðu þá.“ Þá opnaði Lysander augun og fór strax
að ausa yfir hana á'starorðum, sagði að hún væri miklu
fegurri en Hermía og hann mundi vaða eld fyrir hana
og annað þessu líkt. Helena vissi, að Lysander var heit-
inn vinkonu hennar, Hermíu og varð því fokreið þegar
hann ávarpaði hana á þennan hátt, því hún hélt, að
Lysander væri að gera gys að sér. Hún hljóp því burt í
bræði, en Lysander gleymdi Hermíu sofandi og hljóp
á eftir Helenu.
Þegar Hermía vaknaði, varð hún hrædd þegar Lys-
ander var hvergi að sjá og reikaði af stað til leita að
honum. Demetríusi hafði hvorki tekizt að finna Hermíu
eða keppinaut sinn Lysander. Hann hafði lagzt til
svefns, dauðþreyttur eftir árangurslausa leit. Þar kom t
Oberon álfakóngur að honum. Hann hafði komizt að
skyssu Pucks og dreypti því blómvökvanum á augu
Demetríusar. Hann vaknaði brátt og kom fyrst auga
á Helenu og ávarpaði hana með heitum ástarorðum
alveg eins og Lysander hafði gert. Um leið bar Lysand-
er að og á eftir honum kom Hermía. Lysander og
Demetríus jusu báðir ástarjátningum yfir Helenu en
hún hélt að þeir báðir, ásamt Hermíu, hefðu tekið sig
saman um að henda gaman að henni. Hermía var alveg
eins undrandi og Helena og skildi ekki hvers vegna bæði
Lysamder og Demetríus játuðu Helenu svo ákaft ást
sína. Henni fannst þetta allt annað en gaman.
Stúlkurnar tvær sém alltaf höfðu verið hinar beztu
vinkonur, lentu nú í illdeilum. Helena sagði að Hermía
hefði brugðizt sér og gert samsæri gegn sér við þá
Lysander og Demetríus til að hafa hana að leiksoppi en
Hermía sagði að Helena hefði forsmáð sig. Á meðan
þær tvær áttust við, gengu Lysander og Dr*metríus
lengra inn í skóginn til að berjast um ástir Heienu.
Þegar þær Hermía og Helena sáu að mennirnir höfðu
yfirgefið þær, skildu leiðir þeirra og þær héldu sín '
hvora átt í ieit að elskhugum sinum.
Þegar þær voru farnar, sagði áifakóngurinn við Puck,
HENRY
0 0
SMAFOLK
1*1 \ N1 I N

■KJji OM-JtajWMfr
fcitúrMwlaJL di’Ji/
jÍúj adat x^uri.
WON^ IT B£ 6REAT IF HE CAN
C0ME?J06 5HLA60TNIK 15
CHARUE BROUN'5 FAVORlTE
BA5E6ALL PLAVER...
HE PR06A6LV UON'T BEABLETO
6ETAU)AV...TH£V'RE FRETTV
6U5V POUN AT THE CAR WA5HÍ

FFRDTNAND