Morgunblaðið - 10.05.1973, Síða 22

22 MORGUNBLA*>H>, FIMMTUDAGUR 10. MAÍ 1973
Kristjana Benedikts
dóttir — Minning
1 dag er gerð frá Dórrtkirkj-
tmni í Reykjavik útför merkr-
ar konu, sem á langri ævi vann
sér traust og álit, bæði í einka-
iífi og í félagsmálum, þar sem
hón lét til sin taka.
Kristjana Ólafía Benedikts-
dóttir var fædd á Brekku í
íángi í Hflnavatnssýslu 13. júní
1890, -og var því langt komin á
83: ár, er hún iézt 4. maí síðast-
liöinn. Foreldrar hennar
bjuggu á Brekku, Benedikt Sig
t
Útför móður miininar,
Jensínu Snorradóttur,
Tannastöðum,
fer fram laugardagiinn 12.
maí frá Kotstrandarkárkju
kL 2.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigurður Fórðarson.
(Bílferð frá Hveragerði
kfl. 1:30).
t
Útför föður okkár,
Þórarins Jóhannessonar,
fer fram frá Fos-svogskirkju
föstudaginBi 11. maí kl. 1,30.
Ðlóm váinaamiiega afþökkuð.
fússon söðlasmiður og Kristín
Þorvarðardóttir, mætishjón að
þvi er þeim hefur verið sagt, e'r
þetta ritar. Þau voru hún-
vetnskrar ættar hið næsta. Fað-
ir Kristínar var Þorvarður
Gestsson síðast bóndi á Valdar-
ási í Viðidai, en faðir Bene-
dikts var Sigfús prestur á Und-
irfelii í Vatnsdal, sonur séra
Jóns Þorsteinssonar i Reykja-
hlíð við Mývatn, en frá honum
er komiin svonefnd Reykjahlíðar
ætt. Kona séra Sigfúsar var Sig
ríður Oddný dóttir Bjöms Auð-
unssonar Blöndal's sýslumanns.
Er þetta mikill ættbálkur og
hefur látið drjúgum að sér
kveða á ýmsum sviðum þjóðlífs-
ins.
Fjórtán ára gömul fór Kristj-
ana til náms í kvennaskólann á
Blönduósi, en sá skóli var fyrst
á Ytri-Ey, eins og kunmigt er,
og var Björn Sigfússon alþing-
ismaður á Kornsá, föðurbróðir
Kristjönu, jafnán mikili styrkt-
armaður skólans. Vár hún tvo
vetur í kvennaskólanum, en
gerðist þá heimiliskennari á
nokkrum myndarbæjum í Vatns
dal, þótt ung væri, ekki nema
16 ára. Þégar kennaradeiidin í
Flensborgarskólanum í Hafnar-
firði var flutt tii Reykjavikur
og gerð að sérstökum kennara-
skóla árið 1908, réðst Kristjana
þangað til náms og lauk kenn-
araprófi vorið 1910., Næsta vet-
ur var hún heimiliskennari á
Skarði á Skarðsströnd og ann-
an í Gaulverjabæ í Flóa. Síðan
kenndi hún börnum og ungling-
um í Reykjavik vetrarlangt og
var siðan aftur einn vetur í
Gaulverjabæ. Beindi hún þá
starfskröftum sinum í aðra átt,
en sagði þó börnum og ungling
um til öðru hvoru um langt
skeið. Mun ekki ofmælt, að
Kristjana hefði orðið atkvæða-
mikil í kennarastarfi, eí það
hefði orðið ævistarf hennar.
Kristjana giftist 9. janúar
1915 Jóhanni Jóhannssyni hús-
gagnasmið í Reykjavik, syni Jó-
hanns Einarssonar og Stein-
varar Guðmundsdóttúr á Torfu-
stöðum í Miðfirði. Jóhann lézt
árið 1931, rúmlega hálffimmtiug
ur að aldri. Þau Kristjana eign-
uðust fjögur börn, og eru tvö
þeirra á lífi: Ragnheiður Emilía
húsfreyja í Reykjavík og Egg-
ert Ólafur læfcnir þar, en tvö
eru látin, Benedikt Sigfús og
Haraldur Ágúst.
Kristjana Benediktsdóttir
var ekki nema tíu ára gömul,
þegar hún gerðist félagi í góð-
templarareglunni, gekk í stúk-
una Úndinu í VatnsdaL Hún
var jafnan góður liðsmaður í
þeim félagsskap. Eftir að hún
fluttist til Reykjavikur, gekk
hún í stúkuna Eininguna og þar
á fundi heyrði sá, er þetta rit-
ar, hana tala fyrir ekki löngu.
Hún tók öll æðri stig reglunn-
ar, hástúkustig árið 1920. Hún
gegndi fjölmörgum trúnaðar-
störfum á hinum ýmsu stigum
reglunnar, var til dæmis að taka
lengi kapellán I umdæmisstúk
unni nr. 1. Fulltrúi var hún á
mörgum stórstúkuþingum. Mun
það samróma álit þeirra, sem
með henni störfuðu á þessum
vettvangi, að hún hafi rækt öll
störf sin þar af trúménnsku og
myhdarbrag, gegnt embættum
af alúð og skörungssap. Það var
því ekki að ófyrirsynju, að
hún var heiðursfélági stórstúk-
unnar á íslandi.
Eristjana var prýðilega
greind og vel að sér, hafði heyrt
frá mörgu sagt og margt lesið,
hafði margan fróðleik á hrað-
bergi, hafði tileinkað sér af
reynslu sinni og annarra holiar
og mótaðar lífsskoðanir. Hún
hafði ung gert sér grein fyrir
gildi samstarfs og félagshyggju,
en jafnframt var henni Ijóst, að
sérhverjum einstaklingi ber að
ieggja stund á sjálfs sín þroska
og temja sér ekki aðeins holia
lifinaðaThætti heldur einnig heil-
brigt lífsviðhorf, sem heillarikt
gæti orðið manninum sjálfum og
þeim, sem kynni hefðu af hon-
um, bæði þessa heims og ann-
ars. Þessi viðhorf Kristjönu
Sesselja Stefánsdóttir,
Sigríður Guðmunsdóttir,
Pálína Guðmunsdóttir,
og
voru grundvöHúrinn undir fé-
Lagsstarfi hermar innan góð-
tempiarareglurmar.
Létt var Kristjönu um að rita
og liggja eftir harra smásögur,
kvæði óg greinar í blöðum og
timaritúm. Hún var vel máli far
in, kunni vei að koma orðum að
hugsun sinni, beitti oft smásög-
urri eða Ijóðum til tilbreytni og
skýringar efni sínu, var rökföst
í hugsun og OTnyrk í skoðunum,
og bæði mýkt óg einbeitni sam-
fléttuð í málflutningnum, sprott
in af ágætri greind, falslairsum
hug og ríkú skapi.
Kristjana var góður samistarfs-
máður og félagi, glaðvær og
gamanáöm, en aivara og áhugi
undir, einkar hlýleg í viðmóti
og mikill vinur vina sinna;
tryggð hennár óbiiandi, hvort
sem var við menn eða málefni.
Það er því að vonum, að marg-
ir sakna hennar og minnast með
þakklætl, og þeir mest, sem mest
cg lengst unnu með henni og
voru henni kunnugastir. En
áhrifanna af starfi hennar og
lifi gætir miklu víðar en rakið
verður.
Ólafur Þ. Kristjánsson.
HINN 4. þ. m. lézt að EIIM- og
dvailiarheÍTniiii iiu Gruind Kristjana
Ó. Benediikibsdóttír á 84. aldurs-
áni. Krístjiana var ættuð úr
Vatmsdal í Húnavatnssýsiu;
fædd að Baikka 13. júná 1890, en
þaæ bjuggu foreidrar hemnar
Beuedikt Sigfússon og kona
Jóhann Grímur Guðmundsson,
Bjami Hólmgeirsson,
Friðbert Páll Njálsson
barnaböm.
hans. Tifl Reykjavíkur ftofctrist
Kristjana með foreMrum sánum
tæptega fcviifcug að aldri og hér í
borg hafði hún búið aida tið.
Sá er þessar l'iinur ritar,
kymn'tiist Kxisltjönu í samstarfi í
biinidiindisthreyfin'guninS, en þar
var hún meðal starfsömusfcu fé-
lagia uim áratuga skei®. Krisitjana
gerðist féiagá stúkunnar Úndinu
í Vatmsdafl árið 1903, en í stúk-
una Eininguna gekk hún fljótlega
efitár að hún var komin til
Reykjavíkur árið 1911 og hafði
því verið templar í 70 ár. Er
líklegt að hún sé sá félágl, sem
hafi starfað lengst aiilra í Regl-
unnl.
Bins og fyrr segir, var
Krisitjana með starfsömusbu fé-
lögum innan véhanda IOGT,
enda eáinn bezti fé'agi, sem st.
ETmingftn áttí innan sinna raöa,
en þar starfaðd hún í hvorki
meira né mániraa en i 60 ár. Hún
lét einraig nrrikið að sér kveða á
æðri stígum Göðtempteraregl-
uranar, en þar e:ns og í Eiraiing-
unni, hafðli hún gegnt ýmsum
trúnaðarsitörfum. Fyrir öll henn-
ar góðu störf var hún kjörin
heiiðursféGagi stúku sinnar, Um-
dæmiissfúkuMraar :á: Suðuriandli,
Stórstúkunnar og sömuleiðis
var hún heíðunsféiagi hauna- og
umgLtngastúkuranar Æskunnar,
en þar sterfatH hún um skeið
sem gæzlumaður. •
Kristjaha BenédjkfcsdófcbiT var
heilsteypt og veigefln kona, sem,
átfci léfct með að tjá sig í ræðu
og riiti, og aúðvéit áétá hún með
að gera vísur og, ljóð, einda hag-
mælt veL Kristjana hafði gert
nokkuð af þvi að fcafca saman
þættd um forustumeran í stúk-
unrai á fyrri árum, sem hún
kynnfist, og eru þessir þættir
gcymdir í Bindimdisibókiasiafnin'U,
sem og amnar sögulieigur fróð-
ieákur úr Reglusitarfánu á fyrri
timum, sem hún hafði riitað.
Eiras og áður greirair, notuðust
hæilieiikar heranar vel í Regto-
starfinu, enda var hún eiinkar
fórnfús og saimsitiarfsihæf í betra
lagi, því að hún átfci sérstafldega
auðveiit með að starfa með fóiiki,
bæði hiimum ungu sem hinum
eldri.
Krástjama var fcrúuð kona, er
viMi þar af leiöaradi láta gofct af
sér leiða. Hún dáði hugsjón góð-
tempiiara'regtoran.ar um bræðra-
lag ailria marana og bindindi,
erada taMi hún það síma mesfcu
gæfu að hafa geragið í Regiuna
þegar í æsku og feragið að srtarfa
þar. Hún sagffi eiifct siran í blaða-
viðfcaK, að IOGT hefði verið sér
góður skólii, verið sem aranað
hedm.iiii hennar. Vislt er það mdk-
ifls virði féiaigsskap að fá silíkan
vifcnfeburð, sem hér kom fram
hjá Kristjömu. En hinu má ektó
gflieyma, að samtökum er ómet-
aralegur styrkur að haifa átt jafm
góða féiiagsmeran, éiras og
Kristjana Benedikt'sdóifctir hafði
samnariega verið ölil sín 70 ár
í Reglunmli.
Krisfjaina fór ekki varhluta
af þuragum áföltom, eins og svo
margir, í lífi sdnu, en hún misstl
maran sirnra á bezta a'ldri og síð-
ar tvo syni, uppkomna. En
guðstrú og kjarkur henmar
hjáflpuðu henrai í erfiðdeikunum.
Sfcúkan Eiraiimgiira og féflaigar
heramar þaflcka Kristjönu Ó. Betne-
di.ktsdóttur á kveðjustumd henn-
ar miiköia starf og samstarf og
biðja henrai blessunar. Tnniilegar
saimúðarkveðjur eru ftotitar
börraum heranar og öðrum ást-
vimum.
E. H.
t
Þökkum atf aflíhuig auðsýnda
samúð við amdilát og jarðar-
för móður okkar, teragdamóð-
ur og ömimi,
Guðnýjar Guðnadóttur.
Helgi Einþórsson,
Jónína Einþórsdóttir,
Amór Sigurðsson
og dóttursynir.
Guðjón Þórarinsson,
Ebenezer Þórarinsson.
Móðir okkar,
SIGURLAUG VILHJALMSDÓTTIR,
andaðist í fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar 9. maí.
Vernharður Sveinsson,
Guðrún Magnússon.
Konan mín,
GUÐRÚN OOONÝ GUÐNADÓTTIR,
Snorrabraut 77,
andaðist að Borgarspítalanum þann 8. maí.
Fyrir hönd aðstandenda
Ingvar Ágúst Stefánsson.
Eiginmaður minn,
HILMAR HAFSTEINN FRIÐRIKSSON,
andaðist þriðjudaginn 8. maí í Landakotsspítala.
Jarðarförin augiýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda
Ragna S. Friðriksson.
Móðir okkar og tengdamóðir mín,
INDÍANA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Gnoðarvogi 48,
lézt á Vífiisstöðum 2. maí. Jarðarförin hefur farið fram.
Fyrir hönd ættingja
Rannveig Ásgeirsdóttir,
Magnús Ásgeirsson, Olga Oddsdóttir.
Bskulegur eiginmaður minn, pabbi okkar, bróðir og
sonur minn,
MARHEN ELVAR OLSEN,
rerður jarðsunginn frá isafjarðarkirkju, laugardaginn 12. maf
Id. 2 e.h.
Liija Sigurgeirsdóttir og börnia
Ofe N. Olsen, Inga Ruth og Magnúsína Olsen.
t
Útför móður minnar,
HELGU SNÆBJARNARDÓTTUR,
Hávallagötu 18, Reykjavík,
sem andaðist hinn 6. maí síðastliðinn, verður gerð frá Frí-
kirkjunni I Reykjavík föstudaginn 11. maí 1973 og hefst at-
höfnin kl. 3 eftir bádegi. Þeim sem vildu minnast hinnar létnu
er vinsamlegast bent á líknarstofnanir.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna
Haraidur Hannesson.
t
Þökkum inniiega aila vináttu og samúð, sem okkur var
sýnd við fráfall eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
VALDIMARS STEFÁNSSONAR,
saksóknara.
Asta Andrésdóttir,
Andrés Valdimarsson, Katrin Karlsdóttir,
Ragnheiður Hafstein, Hannes Hafstein
og bamabörn hins látna.
t
Þökkum af alhug okkur auðsýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför eiginmanns míns, sonar, föður, tengda-
föður og afa,
GUÐMUNDAR JÓHANNSSONAR,
Faxaskjóli 20,
t