Alþýðublaðið - 16.08.1958, Qupperneq 3

Laugardagur 16. ágúst 1958
/iIÞýðablaSið
s
Alþýímblaöiö
Útgefándi:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Ritstjórnarsímar:
Auglýsingasími:
Afgreiðslusími:
Aðsetur:
Alþýðuflokkurinn.
Helgi Sæmundsson.
Sigvaldi Hjálmarsson.
Emilía Samúelsdóttir.
14901 og 14902.,
1 4 9 0 6 : sríH
1 4 9 0 0
Alþýðuhúsið
Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgötu 8—10.
9Þjóðin stendur saman'
EINiS og bent var á hér í blaðinu fyrir nokkru, virðast
síjcn-arandstæðingar vera í miklum vandræðum með af-
stöðu sína í landhelgismálinu. Þá langar til að vera þvers-
um í þessu höfuðmáli íslenzku þjóðarinnar, af því að fram-
kvæmd málsins er ekki í þeirra höndum, en svo fá þeir
■ðulega eftirþanka og reyna þá að draga í land. Órækasta
sönnunin fyrir þessu er eftirfarandi klausa, sem birtist í
Morgunblaðinu í gær:
j,Síjórnaj'b 1 öðin eru ailtaf við og við að kalla til þjóð-
aiinnar og hrópa um að nauðsyn sé, að hún standi sam-
an sem einn maður um Iandhelgismálið. Þessi hróp
stjórnarblaðanna eru alveg óþörf. fslenzka þjóðin hefur
alltaf staðið saman um nauðsyn þess að vífeka út land-
helgina og friða fiskimiðin liér við ísland til þess að
vernda þau gegn ofveiði. íslenzka þjóðin skilur að lífs-
hagsmunir hennar eru í veði. Hún skilur fyllilega þýð-
ingu þess að’ viðhalda fiskimiðunum, sem veita þjóðinni
90% gjaldeyri, sem hún hefur handa á milli til kaupa á
nauðsynjum erlendis frá. Sjálft landhelgismálið skilur
þjóðin og stendur saman um það. Hrón stjórnarblaðanna
eru því óþörf“. ,
Það er auðséð á þessu, að Morguiiblaðið er hrætt við eig
inn hráskinnaleik í málinu. Samt getur það ekki látið af
leiknum. Á forsíðu blaðsins í gær eru að minnsta kosti
fin^m stórfyrirsagnir, þar sem raktar eru skoðanir erlendra
aðila í málinu, og mikið gert úr hótunum, þeirra útlendinga,
sem fjandsamlegastir eru málstað íslendinga. Morgunblaðið
Isetur sem þetta sé ósköp eðlilegt og sjálfsagt og gerir engar
athugasemdir við fregnirnar. Nú er það vitað, að erlend
blöð gera ekki minna en ástæða er ti'l úr deilumálum rí'kja,
Pg an,dstæðingar íslendinga í landhelgismálinu reyna að
sjálfsögðu að láta sem m,est og sýna enga tilhliðrunarsemi,
meðan þeir halda sig geta beygt fslendinga. Þeir vita líka,
að hótanir þeirra og staðhæfingar komast beina leið inn
á forsíðu stærsta blaðsins í landinu. Kannski gera þeir sér
vpnir um, að þannig geti þeir ruglað íslendinga í ríminu.
En er þ.etta ekki harla skrýtinn hráskinnaleikur hjá
Morgunblaðinu, þegar tilvitnun sú, sem birt er hér að fram-
an, er höfð í huga? ,
Vísir fœr hlutverk

( Ufgm úr heimi )
NÚ ER nokkurt útlit fyrir
að umræðurnar innan vébanda-
jSameinuðu þjóðanna varðandi
j Mið Austurlöndin, verði ekki
fyrst og fremst ásakanir og mál
þóf á báða bóga, þar sem bæði
Bretar og Bandaríkjame.m
hafa sýnt óvefengjanlega að
þeir ætli ekki að hersetja Líb-
anon og Jórdaníu, heldur vilja
kalla heri sina þaðan eins fljótt
og mögulegt reynist. Og fvrst
Hammarskjöld hefur treyst
sér að leggja fram áætlun um
þjóðernishreyfingu, sem hann 'þessum málum. ítalir mega
veitir forystu. Þess er líka að ivera forsjóninni þakklátir fyrir
vænta að það takist, Saud kon l.það að þeir hafa glatað öllum
ungur, .sem ekki alls fyrirlöngu !,sínum nýlendum, og Fanfani
var sakaður um að vilja Nasser jtelur ítali eiga sérstöku hlut-
feigan, en hefur nú tekið j verki að gegna í þessum ara-
móti samningafulltrúum bísku málum auk þess er það
Egypta. Það leynir sér jafnvel
ekki að fursti hins vellauðuga
olían, sem ítalir hafa áhuga
á austur þar. Og enda þótt Ad-
að glata 'ítökum sínum i Araba
lausn vandamálanna austur j heiminum, enda eru þau aðeins
þar og efnahagslega aðstoð v-ð j arfur frá því er hrundi veldi
þau lönd frá alþjóðlegum 'stofn Tyrkja í lok fyrri heimsstyrj-
unum, veit hann fyrirfram að • aldar, enda hafa þau ítök orð.ð
hann má treysta aðs.ioð Breta Iþeim fyrst og fremst til bvrði
og Bandaríkjamanna við áætl- ]í stað þess að auka völd þeirra
unina í öllum aðalatriðum. At-
burðirnir í írak hafa niaytt
menn til að en.durm.eta allar
aðstæður og v.ðhorf á þessu
landsvæði með tilliti til stað-
reynda. Aðeins að Vesturveld-
in viðurkenna hina nýju stjórn
í írak er mun þýðingarmeiri
hvað framtíðina snertir en liðs
sendingar þeirra til Líbanon og
Jórdan.
Þar sem höfuðstaður Bagdað
bandalagsins er fallinn í hend-
ur arabisfcum þjóðernissinnum
og hlutleysissinnum, er úti um
allar tilraunir til að tengja ara-
bísku löndin vestrænum hern-
aðarbandalögum. Ekkert þess
ara arabísku landa á landa-
mæri að Sovétveldunum eins
og Tyrkland og Persía, og ekki
eru kommúnistaflokkar í þeim
Jöndum heldur svo sterkir að
og áhrif. Það sem næst liggur
fyrir !er að komast að samkomu
agx vlð þjóðernishreyfinguna
arabísku, sem að undanförnu
hefur reynzt svo sigursæl, og
það hlýtur að taka sinn tíma
og krefjast mikillar þolinmæði.
Um annað eiga Vesturveldin
ekki að velja austur þar; þau
geta ekki hagað sér neitt svip-
að Sovétveldunum í stjórn-
málabaráttunni austur þar, -—
:ekki þótt þau vildu.
Þær miklu stefnubreyting-
ar, sem orðið hafa i Lundún-
um og Washington að undan-
íörnu, táknar fyrst og fremst
nokkra undanlátssemi við ’ al-
menningsálitið í öðrum NATO-
iöndum. Fanfani, ítalski for-
sætisráðherrann, sem að undan
förnu hefur háð frumraun
sína á sviði alþjó.ðastjórnmála,
smáríkis, Kuwait, vill gjarna i.enauer hafi loks brugðið yið;
hafa náið samstarf við þá hreyf j — helzt til seiiit að vísu, — og
ingu. I.lýst yfir því að Vestur-Þýzka-
Vesturveldin teru dæmd tll | land veiíi Bandaríkjunum skil-
yrðislaust lið í þessum mál'iim
(Sem öðrum, er Ijóst að bæði
vestur-þýzka stjórnin og stjóxn
arandstaðan eru í tauninni
,sama sinnis og Fanfani, —r
jafnVei De Gaulle, sem þó er
móðgaður vegna þess að frahsk
fengu ekki að taka þátt X
aðgerðum Breta í Líbanon viJÍ
ná nokkru samkomulagi viSS
Nasser, og sá maður, sem raú
er utanríkismáiaráðherra í
stjórn De Gaulle var á sínam
tíma mjög andsnúinn Súez-
ævintýrinu svonefnda. OrsöM.tx
til samkomulagsvilja Ðe Gaullct
er vitanlega fyrst og frlemst sú,
að ef það næðist mundi það
auðvelda honum róðurinn \
Alsír.
Þessa stundina er það þc»
hvorki olían né hernaðarstöðv-
arnar sem gera mál þessi or<5-
ugust viðfangs, heldur Ísraeís-
ríki. Hvað það atriði. snertir
virðist vandinn með öllu ó’leys •
anltegur. En hvað sem verður,
geta Vesturveldin ekki annað
en bundið sig við það sem ó-
hagganlega staðreynd að Israei
,sé til sem sjálfstætt ríki og
eigi rétt' á því að vera til.
lanntalsþing
VÍSIR er að burðast við að verja örlítið gaspur sitt og
fimbulfamb um för þingmannanna til Rússlands. Er helzt
á blaðinu að skilja, að íslenzkir þingmenn hefðu átt að koma
eins illa frarn, og þeir frekast kunnu. í austurförinni. Það
hlýtur því að hafa verið stór yfirsjón af þingmönnunum að
fara ekki í tíma hjá ritstjóra Vísis til að læra háttvísi og
kurteisi, áðúr en þeir fóru. Sá hefði nú getað kennt þeim
ýmislegt í diplomatískri framkomu! ! ■
Lítil ástæða er til að elta ólar við ritstjóra Vísis út af
fákænskuskrifum hans og upphrópunum um þetta mál. Þau
,dæma sig sjálf. En fyrst hann brennur svona ákaflega mikið
í skinninu eftir að kenna öðrum miönnum mannasiði, hvern-
ig væri þá fyrir hann að taka skjólstæðinga sína og félag’a,
íslenzku heildsalana, í læri og leggja þeim, strangar H'fs-
reglur, hvernig þeir eigi að skammast og bölsótast, þegar
þeir fara austur fyrir járntjald í verzlunarerindum, annað
hvort á sýningar eða til s'amninga? Hann gæti sagt þéim,
að þeir eigi að byrja- ÖE bréf á ókvæðisorðum, aldrei megi
þeir heilsa neinum, austur þar eða kveðja, því síður þakka
iyrir sig, ef þeim, er sýnd vinsemid af fóíki,, og yfirleitt sé
skylda þeirra að hafa allt á hornum sér. >
Það er ekki nema sjálfsagt, að siðameistarinn fái að
spreyta sig. Siðameisturum líður yfirleitt iEa> ef þeir fá
ekki að prédika yfir einhverjum. Hér hefur honum verið
bent á leið til að létta ögn á sálinni. Hann gæti svo gefið
skýrslu í forustugreinum Vísis svo sem eins og vikulega!
Lausf sfarf.
þeir hrekji arabiska þjóðernis- jhefur ekki dregið neina dul á
, sinna í fang Vesturveldunum. það hver væri skoðun hans í
Tyrkland er hins vegar tengt
NATO föstum böndum óttans
við hinn volduga nágranna
aðarbandalögum. Eekkert þess-
vitað hve traustum fótum nú-
verandi ríkisstjórn stendur í
Persíu, eru ekki nema tíu ár
síðan Rússar reyndu að beita
það land ofbeldi og hersitja
landamærahéruð þess, og slikt
gleymist ekki svo auðveldlega.
Þegar ríkisstjórnin í írak gerð-
ist aðili að Bagdaðbandalaginu
var það hins vegar hvorki af
ótta við Rússa eða áhrif komm-
únista né til þess að efla vést-
rænar hervarnir. heldur til þess
að fá afstöðu er gerði stjórnina
þar sterkarí gagnvart arabísk-
ura nágrannaríkjum og andstöð
,unni innanlands.
Ásamt Egyptum er íranska
tþjóðln lengst á veg komin ara-
ibískra grannþjóða, og því vissu
I lega leinnar messu virði. En
Bretar og Bandaríkjamennhafa
ekki minnstu löngun til að hafa
heri í Líbanon og Jórdaníu,
sem er einskisvirði sem her-
stöðvar, — þar er ekki einu
sinni um olíu að ræða. Vanda-
málið er fyrst og fremst í því
fólgið að finna þá pólitfsku
lausn ter geri kleyft að kalla
herina á brott þaðán'. Þegar
yh’ðist lausn fundin í Líbanon,
og við verðum að vona að sú
lausn dugi. Hvað Jórdaníu
snertir virðist ekki um annað
að gera en finna- einhverja leið
til að binda endi á ríki Huss-
eins þar, án þess til blóðsúthell
ínga komi, •—- og þá senniltega
einnig á sjálfstæði þjóðarinnar.
Byltingin í íi’ak þýðir einn-
ig að Arabaríkin vérði að kom
ast að einhverju varanlegu
samkomulagi við Nasser og þá

Manntalsþing Kópavogs fyrir árið’ 1958 yerður haldið i
bæjarfógetaskrifstofunni að Álfhólsvegi 32, miðviku-
d.áginn 20. þ. m. kl. 10 f, h,
BÆJARFÓGETINN í KÓPAVOGI.
Ritarastaða
laus frá 20.
í bæjarfógefaskrifstofunni
sept. n.k.
Kópavogi,
Upplýsingar um stai’fskjör veittar í skrifstofunni.
Umsóknarfrestur til 15. sep.t. n.k.
BÆJARFÓGETINN í KÓPAVOGL
S
s
s
V
s
s
s
V
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
V
V
s
K

við
Innilegar þakkir færum við öllum
andlát og jarðarför
fyrir hluttekriirguj
SÆUNNAR JÓNSDOTTUR
Ásvallagötu 61.
Börn tengdabörn, barna og barnabai*nabörn.