Morgunblaðið - 05.08.1973, Blaðsíða 21
MOR'GUiNBLAÐIÐ — SÖNNUMGUR 5. ÁGÚST 1973
21
kM9nna
daiBa
Þegar
viljum
Þegar við þurfum
að flyta okkur
SKINKURÚLLUR
1 stór laukur
1 matsk. olía
6 sineiðair roquiefort-ostur
6 Sineóðar sikinka
1 d'l. rifimm ositur
% dl rasp
1 saliathöfuð
2 stóriir tóamiatar
lög'ur.
Lautourimin skorimm í snsið-
ar, steiktur aðeims i oliummi.
Lautonuim og ostsmieiðumium
raðað á s.k nkusneiðarr)ar, og
þeim sáðiarn rúllað utan um
immihialdið, sett í eldfast fait.
ur að mota mjög lítið, Berið
fram með þessu hrísgrjóm.
HAMBORGARHRYGGUR
MEÐ GRÆNMETI
Sjóðið hamborgarhryig,
setjið 1 lárviðariauf og %
lauk i vatnið. Suðiutiminm er
20 míin. Með hryggmuim er bor-
ið grænimeti, gott að rétt hiita
það í srnijöri, gulrætur, hvít-
kál og grænar baumir.
HER kornna mokkrar uppskrifit
ir af réttum fyrir þá, sem
viija gremma sig.
grenna
VORSALAT
1 sialaithöfuð
1 avocado ávöxtur (mota má
aminam ávöxt)
100 ig skinka
200 g hrátt blómkál
1 búnt radísur
5 stik. græmar ólifiur
sítróniusafi
4 hrökkbrauð
100 g ostur.
Saliatið skorið í ræmur,
ávöxturinm skorinm í snedðar,
sítróniuisatfa úðað yfdir. Blóm-
kálið Skoiað og tefcið suindiur,
radísiumar hreinsaðar oig
skormar í sneiðar, sömu-
leiðis ólífiurniar, ölliu blamd-
okkur
að sarnam í stóra skál og
kæitf í % klstf. Með þessu sal-
aiti er borið fram hrötokbrauð,
1 stk. á mamm, 25 g af osti
sett ofam á.
HAKKAÐ BUFF MEÐ
HRÁSALATI
Hakað buff steikt í mjöig liít
illi feiti, mieð þvi er borið kart
ötflur og hrásalat úr hvítkáld,
eplum og rauðrófiuim, semi
síitróniusafa er hellit yfir.
REYKT SÍLD Á FATI
Leggið í löguim í eldfaist fat
kartöfdiusmeiðar, kaldar, soðn-
ar, reykta sí’d, dill, og ofur-
Mtið sinnep. Sett í ofn í u.þ.b.
20 miín. við 225 °C.
KARRÝGRÆNMETI
Skerið hvítkál mjög smátt,
rífið igiulrætur á jámi og sker
ið púrru í þunna hrintgi.
Karrý siett í dál. oliu á pönimu
og brúníið grænmetdð, bætið í
soði, mjag liitlu og látáð rétt-
irnn krauima í u.þ.b. 15 min.
SPÍNATBRAUÐ
Ristið þunna sneið af sand-
wiohbrauði. Þokið það með
þykku lagi af léttsoðmiu spín-
ati og leggið efst 2 „porcher-
uð“ e@g.
Kjoklingasalat
Nota maá afgarng af soðnum
eða steiiktuim kjúklingum eða
öðmu fuiglakjöti, eða sjóða
kjúklóinigabringu. Tiakið inman
úr igrape-firuiit-ávexti, stoerið
hamn síðam í bita. Blamdið sam
Stutt hár
Ritfniuim osti og raspi stráð yf-
ir og bakað i ofnii við 250—
275° C u.þ.b. 6 mín. Berið með
þessurn rétti græntf salat með
tómiatsmieiðuim, hellið góðuim
salaitlegii yfir.
K.IÚKLINGA-BRAUÐ
9tór, griliste'ktur kjúklimtg-
ur sikorimn í smábitfa, Ristið
sandw icb b ra uðsinei ða r, smyrj-
ið og legig ð salatblöð yfir. Þar
á eru kjúkl'ingabitamir settir
og tómatsmeiðar. Efsit er sett
þummt laig af maj oninaise og
papr'ku, stráð yfír. Þá er önn-
ur brauðsmieið sett ytfir.
INDÍÁNARÉTTUR MEÐ
HRÍSGR.IÓNUM
Steikið hakkað nauitakjöt,
1 hvítlauksrif og hakkaðan
lauik í olíu, hellið soði jnfir og
tómötuim í sneiðuim (megia
vera úr dós). Rétturinin liátinn
krauma í u.þ.b. 15 min, og
krydddð með chili — það er
mjög steirkt, svo að það verð-
ÞAÐ er með hárið eins og
pilssíddina, ananð hvort er
það .snars'tiutt eða siitt. Enigu
er líkara en gangur himin-
tunigla eða önnur náttúrufyr-
irbriigði ráði hér einhverjiu
itm, eða að miinnsta kosti hafi
ábritf á þá menm, seim setja
him óskráðu lög tizkummar.
Nú þykir það allt í eirnu
ákatfliega kvenleigt að vera
með situitt hár og eðlilegt, jafn
vel „drengjakoll“, eimis og tíðk
aðist ,að klippa otokur stelp-
urnar fyrir sveitadvöliina hér
áður fyrr,
1 Bamdarikjumum hetfiur
þessi tízka ru'tt sér mjög til
rúms og er spáð áfram'baHd-
amdi vinsiældium fram á vetur.
Umihuigisum og tilstand við
hár kvenna virðist næstum
vera orðið að visindaigröin
hjá þeim í Bandarikj'unium,
og betri hárgreiðslustofiur
hafa starfandi „hársérfræð-
imiga“, sem hafa þamm stfarfa
að rammsatoa hár vi'ðskiptavón-
arims og setgja síðan tM um
meðferð. Fyrirskipuð er þá
t.d. „proteim“-meðferð eða
anmað í þeim dúr, cng þarf vart
að taka það fram, að heim-
sókn á sMkam stað getur orð-
ið mjög dýrt.
am við kjúklingiinm og salat-
blöð, berið fram í grape-fnuit-
skálunum.
FYLLTIR LAUKAR
Sjóðið stóra lauka aðein®
meyra, taikið þá síðan í sutnd-
ur og setjið stærstu hedlu
laukblöðin í eidfast fat.
Sldmfcu og immstu laukhrimgj-
umium blamdað samam við tóm-
atpuré og krydd, sett innan í
laukblöðtn, raspi og rifraum
osti stráð yfir. Bakað í ofni í
u.þ.b. 15 min. Með þessum
rétti eru bornar grænar baum-
ir.
HAKKAÐ K.IÖT í OFNI
Hakkað kjöt hrært með
egigi, vatnd og kryddi. Saman
við er sett ritf'ð grænmeti, t.d.
iguirætur, laukar og púrra,
sem skorim er í þumma hriipgi.
Sett í eldfast mót og steikt í
u.þ.b. 30 mín. við 225°C. Tóm-
atsósa boriin fram með.
— Heidskírt
Framhaid af bls. 8.
að verðbólga sé sá bölvaldur sem
af er látið. Fasteignir eru hinar
raunverulegu eignir, sem standa
stöðugar í Mfsins ólgusjó. t>eir,
sem eiga raunverulegar eignir,
verða að kosta memminguina, af
þeirri einföldu ástæðu, að hinir
geta það ekki. Umræðum utn ráð-
leysi ríkisstjórnarinnar er ekki
hægt að taka rnark á vegna þess
að fyrrverandd stjóm var líka
sökuð um ráðleysi.
Af tilviljun rakst ég á Skafta
vim mimn í mannþrönginmd
og varð glaður við, því hvergi
er ég jafn yfirgefimn og einmana
sem í mannhafi, þar sem
ég þekki ekki nokkurt andlit.
Ég kvartaði um það við Skafta,
að rauðir fánar imumu vera
fleiri en þeir íslenzku. Hann
sagði að þeir rauðu ættu að vera
fleiri. Rétt í þessu heyrðust óp
nokkur og samtímis gaus upp
reykur á stéttimini fyriir framan
Kristján konung. Það mátti með
sannd segja: „Við siglu Kristján
sjóli stóð í svælu og reyk.“
Ég horfði á reykinn um stund
og var anrnars hugar, en rankaði
við mér, þegar ég sá að Skafti
var búinn að taka ofan hattinn.
Samikomunni var að ijúka og
byrjað að leika þjóðsönginn. Ég
tók lika ofan ensku húfuma, sem
ég ber alltaf með virðimgu fyrir
Bretum. Þjóðerniskennd er eig-
ingirni, en hitt er Mka, að sá,
sem á engan helgidóm, er fá-
tækur.
Ég fór úr manniþrönginni og
hraðaði för að Hótel Borg. Þar
ætiaði Magnús Kjairtansson að
flytja ræðu. Sálimir voru orðn
ir troðfullir, en ég tróð mér samt
imn. Fyrst í stað varð ég að
stainda, en svo kom þjónn með
stól handa mér og vegna
þrengsla varð hann að
halda honum yfir höfði sér eins
og arabískur buiðarkarl.
Samkoman hófst með því, að
ókenmdur maður tflutti dánar-
minningu skálds, sem ég vissi
ekki hvað átti að þýða. Hvað átti
eiginlega að þýða að hengja
skáld utan á stjórnmálaflokk?
Ef skáldið er lítið, kemur það
ekki að gagni. Stórskáld eiga all
ir stjórnmálaflokkar, öll þjóðin.
Þéssu næst flutti Magnús
Kjartansson ræðu af hinum 40
ára gamla hljómsveitarpalli
í Gylita siainum. Ræðan var fróð
leg og elgiinlega alþjóðleg. Ræðu
maður sagði frá því að nýlendu-
veldi Breta hefði spennt svo vitt
um hnöttinn að sól hefði aldrei
gengið til viðar í öllu veldinu.
Þá sagði hann, að nýlemduveld-
in væru nú hrunin til grunna,
en samt héldi yfirdrottnun stór-
veida áfram í ýmsum myndum,
eins og í landhelgismáldnu. Við
mundum sigra að lokum í land-
hel'gismáMnu, sagði hann, enda
væri almenn'ingur í Bandaríkjun
um okkur hliðholliur og mundi
veita okkur stuðndng i landhelg-
ismá'linu og herstöðvarmálinu.
Mér datt í hug, hvort þetta
væri sama fyrirbæri og hér á
lamdi er kallað „Alþimgi götunn
aæ“. Frásagnanmiáiti Magnúsar er
látlaus og einfaldur eins og al-
þýðan. Alþýðan er hrekklaus og
góð.
Mér skildist að til þess væri
ætlazt að fundargestir keyptu
kaffi í hótelinu. Ég belð aEIengi,
en ekki kom kaffið svo ég fór.
En fyrir þessa óþoiinmæðd mína
tapaði hið gamla góða hótel 250
kr. af brúttótekjum símum.
Ekkert var nú um að vera &
Lækjartorgi, og þó. Verkamað-
ur og lögregluþjónn að segja
honum fyrir, voru að fjarlægja
brunaleifar á konungsstéttinnl
Og nú sá ég hvað hafði vetrið
brennt. Það voru trékrossarnir
með áletrunininíi „Mekstarakerf
ið“. Þetta var sannarlega dagur
iðnnema. „Drepist kúguinarvaid-
ið“, var þeirra ósk, og nú var
höfuðóvinurinn, „Meistarakerf
ið“, brunnið til ösku.
Kristján konumgur rétti fram
stjómarskrána og horfði sljóum
augum yfir Lækjartcxrg eins og
hann hefur gert lengi. Torgið
var nú autt og tómt eins og jörð-
iin í upphafi.
Ágiist ’72,
Bjöm EgiLsson.