Morgunblaðið - 05.08.1973, Síða 22

22
■----7
MOR'GUtPíKLADIÐ — SUNNUOAGUR 5. ÁGÚST 1973 v
Jóhannes-
— Minning
Fsptlíl: 12. sepfcember, 1882.
Dáin: 15. júlí, 1973.
Uaugardagirm 21. júií var gefð
frá Siglufjarðarkirkju útför
önnu Jóhannesdóttur. 1 feg-
ursta veðri eins og það getur
bezt orðið, þanndg kvaddi fjörð-
uriivn fagri þessa öldnu sæmdar
konu. Að leiðarlokum vildi ég
m-innast Önnu nokkrum orðum.
Árina var fædd 12. september,
1882, að Sauðaneskoti á Ufsa-
sta-Önd, dóttir hjónanna Jóhann
esár Gunnlaugssonar og
Guðrúnar Þorvaldsdóttur, sem
þár bjuggu. Anna flutt-
ist, ung að árum, vestur í Fljót.
Þári giftist hún árið 1905, efnis
manni, Stefáni Benediktssyni, og
bjuggu þau hjón á nokkrum
stöðum í Fljótum og sáðast á
Berghyl. Önnu og Stefáni varð
sjö bama auðið, fimm dætra og
tvéggja sona, sem öll litfa móður
síha, nema elzta bamdð Sigrún
sem lézt 1959. Árið 1922, í maí,
fórst Stefán, maður önnu, með
hákarlaskipinu „Maríönnu",
ásamt allri áhöfn, í mannskaða-
veðri er gerði þetta vor. 1
þessu sama veðri fórust fleiri
skip. Þá stóð Anna ein uppl með
sjö ung böm. Ekki var gefizt
upp, heimilinu haldið saman með
aðstoð barnanna. Árið 1931 bregð
ur Anna búi og flyzt hingað til
Siglufjarðar ásamt bömum sín-
um, að undanteknum Benedikt,
sem fóstraður var upp hjá frænd
fólki sínu á Berghyl, þar til
hann stofnaði sitt eigið heimiM.
Sakir aldursmunar kynntist ég
ekki Önnu fyrr en hún var kom-
in yfir miðjan aldur, þó bezt
t
Konan mín
Bjarney S. Sigvaldadóttir
léztf að sjúkrahúsi Keflavíkur
31. júlí. Jarðarför fer fram
miiðvikudag 8. ágúst kl. 2 e.h.
Fyrir mina hönd og annarra
vaindamanina.
Arnoddur Jóhannesson.
nú á síðari árum. Þau kynni
urðu að viðhafa til að sjá stór-
að þau gáfu mér innsýn í þá
þrotlausu vinnu og útsjónarsemi
sem ungar etkkjur á þessum tíma
urðu að viðhafa til að sjá stór-
um barnahópi farborða. Anna
var þannig skapi farin, að hún
lét ekki fátæktina smækka sig,
en ávarm sér traust og virðingu
samferðamanna sinma og gæti
hún tekið undir með skáldinu
frá Hvítadal „ég á öllum gott
að gjalda, gleði mín er djúp og
rík“. Anna bjó með börnum sín-
um hér í bænum, þar til þau
giftust og fóru að heiman. Lengst
bjó hún með tveimur yngstu
bömunum, þeim Sigurbjörgu og
Jónasi. Eftir að Jónas stofnaði
sitt eigið heimili, dvaldi Anna
hjá þekn hjónum, þar til fyrir
þrettán árum að heilsu hennar
hrakaði svo að hún fór á Sjúkra-
hús Siglufjarðar, og var þar
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.
t
Móðir okkar,
JAKOBÍNA ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Vöglum,
andaðist í Landspítalanum 2. ágúst.
Fyrir- hönd vandamanna,
Hjörleifur Ingóifsson. Helgi Ingólfsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
jarðarför
ÞORGEIRS JÓNSSONAR,
netagerðarmanns,
er lézt á Seyðisfirði 10. júlí síðastliðinn.
Fyrir hönd systkrna og annarra vandamanna,
Guðmundur Jórtsson.
t
Þökkum öiium ættingjum, vmum og öörum, sem sýndu
okkur hlýhug við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föð-
ur okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÞORLEIFS EYJÓLFSSONAR,
Gautlandi 11.
Sérstakar þakkir til alls hjúkrunarfófks og lækna, sem önn-
uöust hann á Iðngum veikindaferii. Guð veri með ykkur öllum.
Ólöf V. Diðriksdóttir, Þóróifur V. Þorleifsson,
Sverrir Þorteifsson, Guðrún Guðjónsdóttir,
Eyrún Þorleifsdóttir, Gísli Guðmundsson,
bamabörn og barnabarnaböm.
SVAR MITT ;
EFTIR BILLY GRAHAM

ÉG var alinn upp á trúuðu heimili. Mér var kenut, að
Biblían væri orð Guðs, og ég tnii því. En kennarinn
minn i gagnfræðaskólantim segir, að Biblían sé full af
skekkjum, helgisögnum og röngum þýðingnm og ekki
sé unnt að treysta henni. Þetta verkar á mig eins og
heilaþvottur, enda verð ég að viðurkenna, að trú mín
hefur veikzt. Hvað get ég gert?
I>Vl miður hefur hæstiréttur í landi okkar kveðið
svo á, að engin trúfræðsla skuli vera í skólum okk-
ar. En hæstiréttur úrskurðaði ekki, að þar skyldi
vera kennt gegn trúnni. Ég minnist þess, þegar ég
var í gagnfræðaskóla, að einn kennarinn okkar gerði
sér allt far um að svipta trúaða stúdenta trausti
þeirra á BibKunni. Þessu hefur farið fram í langan
tíma, og það sér ekki enn fyrir endann á því.
En Biblían þekkir þessa aðferð. Hún segir: „Þamn
tíma mun að bera, að rnenn þola ekki hina heilnæmu
kenningu, heldur kitlar þá í eyrun og þeir hrópa að
sér kennurum eftir eigin fýsnum sínum. Og þeir munu
snúa eyrum sínum burt frá sannleikanum og snúa
sér að ævintýrum“ (2. Tímóteusarbréf 4,3).
Heilaþvottur er kunnur meðal óvina lýðræðis og
kristindóms nú á dögum. Þú getur reitt þig á, að á
sama hátt munu menn, sem kitlar í eyrun eftir
nýjum kenningum, reyna að heilaþvo þig. Þetta er
ekki ný tækni. Jafnvel í fyrsta riti Biblíunnar og í
fyrstu köflunum segir frá því, er Satan sagði við
Adam og Evu: „Hefur Guð sagt?“ Allt frá þeixri
stundu og til þessa dags hefur Satan sett spurningar-
merki við allt það, sem Guð hefur sagt, og hann
mun halda áfram þeirri iðju sinni til efsta dags. En
Biblían segir: „Guð skal reynast sannorður, þótt sér-
hver maður reyndist lygari.“ Trúðu mér: Guð er alls
trausts verður, en mönnum skjátlast. Trúðu honum.
Treystu honum. Hann yfirgefur þig ekki.
óslitið siðan. Ég leit nokkrum
smnum inn til Örvnu, þó allt of
sjaldan, því eftir þesear heim-
sóknir fór ég af henonar fundi
betri maður. Því hvað er okkur
mannanna börnum hoöara og
betra en að fræðast aí þessum
lifsreyndu samferðamönrtum okk
ar og hljóta blessunaróskir
þeirra, sem fram eru bomar af
fölskvalausri einlægni.
Fyrir þessar stundir, s:em ég
dvaldi hjá þessari öldnu konu
þakka ég af alhug og bið henni
nú að leiðarlokum blessunar yfir
tffl ijóssins landa, þar sem sól
gengur ekki til viðar.
Börn Önnu giftúst öll og eiga
efnilega afkomendur, sem reynd-
ust Önnu vel þegar með þurfti.
Að endingu eru börnum henn-
ar og öðrum aðstandendum send
ar samúðarkveðjur frá okkur
hjónum, og hinzta kveðja til
hinnar látmu sikal vera niður-
lag úr eftirmælum Matthíasar um
látinn vin hans, „flýt þér vinur
I fegri heim“.
„Krjúptu að fótum friðarboð-
ans og fljúgðu á vængjum morg-
unroðans, meira að starfa Guðs
um gelm“.
Hvil þú í friði.
Siglufirði 26. júlí, 1973.
Óiafur Jóhannsson.
— Athugasemd
Framhald atf bls. 9.
ár eru 169.962,00 kr. (öll árin
reiknuð saman og deiit með
4), og benda má á, að meðal-
laun hárgreiðsliunema eru
120.976,00 kr. (3 ára náms-
tími). Hjá hárgreiðslunemum
eru launin lægst, og segja
má, að launamál þeirra séu
ljótur biettur á stéttinnl í
heild. Eins og sjá miá, ná
meðalárslaiun iðnnema ekiki
einu sinni persónufrádrætti
einstaklings, sem er nú
ákveðinn 180.000,00 kr. Þessar
töiur segja oktour, að t. d.
mienntaskólanemar eða verzl-
unarskólanemar hafa mjög
áþeleka tekjumöguleika á ári,
þótt þeir séu á vinnumarkaði
aðeins um 14 til 18 vikur á
ári, en iðnnemar u. þ. b. 34
vikur (þeir fá þó greitt fyrir
ailar vikur ársins) og iðn-
neimar sitja ekki við sarna
borð hvað varðar skatta og
skattfrádrátt vegna náms.
Rétt er einnig að geta þess að
meðalaldur iðnnema er hærri
en aranarra námsmanna á
svipuðu skólaistigi, og all-
margir iðnraemar eru búnir
að stofna heimili, þanmig að
þörfin er rraeiri en svo að til
hrökkvi einhverjir vasapen-
ingar. Misskilningur er, að
iðranemar séu eina námsfóik-
ið á Islandi, sem hefur
laun á námstima, nægir þar
að nefna: hjúkrunamema;
læknanema á síðari hiuta
náms; nemendiur i fiskiðnaði;
lj ósmæðranema; fóstrunema;
auk ýmissa annarra hópa,
sem stunda nám sitt að ein-
hverju eða öllu leyti í at-
vmmulífirau.
3. Misnotkun á starfskröf-
um iðnmema er geysileg, og
mjög algengt er, að þeir séu
setitir ti'l starfa, sem eru námi
þeirra aiils óviðkomandi. Sópa
verkstæðið, mála verkstæðið,
þrifa salemi verkstæðisins,
sendast fyrir roeistarann og
fleiri dæmi, sem eru kunn,
eins og t. d. með hárgreiðslu-
nemann, sem var við störf á
heimili meistara sins í u. þ. b.
ár, áður en húm var rekin
með þeim ummæium að snúa
sér að heinTÍUsstörfum, henni
færi það betur en að greiða
hár, og hafði hún þó tæplega
snert á greiðu. Ótal dæma
eru til um slíkt misrétti, og
furðulegustu athafnir hafa
átt og eiga sér stað i saím-
skiptum nema og meistara,
þar sem meistarar virðast
allis ekki gera sér greín fyrir,
hvaða Mutverki þeir gegna
eða eiga að gegna. Þetta mis-
rétti hefur aila tíð loðað við
meistarakerfið frá þvi fyrir
rúmium 300 árum, þear iðn-
nám með mieistarakerfi sleit
þunglamalegum barnskloss-
um sinuim i Þýzkalandi og úr
varð meistaraikerfið, þræla-
hald, sem viðgengizt hefur
fraim á þennan dag.
1 iðnfræðslfulögunum, seim
sett voru 1966, eru ákvæði
um að koma sikuli á fót eftir-
litskeríi með iðnnámi. Þar er
gert ráð fyrr starfi iðnfull-
trúa, sem eiga m. a. að hafa
eftiriit með vmnustaðanámi,
og eiga að athuga með vissu
millibiii, hvemig nemi er á
vegi staddur með námið, o>g
krefjast úrbóta, ef misbrest-
ur er á kennslunni. Þetta
kerfi hefur aidrei virkað
og mun seraniletga aMrei
virka. Iðnfulltrúar eru að
vísu til, en það er ekki gert
ráð fyrir þesisium þætti starfs
þeirra. Þeim er ekki sfcapaður
starfsgrundvöil'Ur eins og t. d.
með námsskrám um hvað
kunnátta nema á að vera
eftir svo og svo langan tima
auk þess sem laun þeirra eru
slíikt smáragði að efeki er hægt
að ætlast til mikils af þeim:
Menntayfirvöld landsins
eyða peningum skattborgara
frekar í að kaupa listaverk í
skólana heldur en að hugsa
um hvað kenna eiigi í þeim,
enda firanst varia sá maður i
menntamáilaráðuneytmu, sem
her skynbragð á hvað verk-
menntun er og öf draga má
áiyktanir af framkvæmd
þeirra þá er mermtun etkki
annað en að lærj annaðhvort
til sýslumanns eða prests,
þ. e. þær tvær viðurkenmdar
námsbrautir frá siðustu öM.
Staðreyndin er sú, að í ráðu-
neytum og stjómunarstofn-
unum þrífst kerfi, sem stend-
ur fyllilega jafnfætis meist-
arakerfinu um stöðnum, atftur-
hald og skilningsleysi.
Eins og sjá má af áðurtöld-
um atrit'um, er menntabraut
iðnaðarmanna, og alilt, sem
heinni fylgir, utangarðs f
menntakerfinu og verður það,
þar tii iðnnám verður fært
inn í s-kóla oig ®ett við sama
borð og aðrar menntabrautir.
Þar af leiðir að iðnaðarmenn
verða einnig utamgarðs í at-
vinnuMfinu meðan mennta-
braut þeirra er ekki betri
en raun ber vitni. Það sama
er að segja um þann fjöilda
verkafóliks, seim aldrei lærir
neitt til sinna starfa, nema
aí mistökum sínum, sem
verða otf: dýr.
Staðreyndin er hreimlega
sú, að tilvera okikar bygigist
elaki aðeins á landhelgi f
mílnatali, heldur einnig á, að
öll störf eru þess virði, að til
þeirira sé stofnaó með mennt-
un, sem skapar okkur grund-
völl tilveru í þessu landi.
Ég vona svo í tokln að
þér séu nú Ijósar ýmsar stað-
reyndir f bakgrunni mál-
fiutnings akkar um leið og
ég læt í ljós þá vom að sem
fyrst taki til starfa máms-
braut fyrir starfsfólk i fjöi1-
miðlun.
T
Faðir okkar,
GlSLI H. GlSLASON,
trésmiður,
Reykholti við Laufásveg,
andaðist í Borgarspítalanum þann 3. ágúst.
Hannes Gíslason, systkini og aðrir vandamenn.