Morgunblaðið - 12.08.1973, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 12.08.1973, Blaðsíða 13
MORGU'NBLAEHÐ SUNNUDAGUR 12. ÁGÚST 1973 73 Siguröur Magnússon: ,Hneykslið við Gullfoss6 1 GÆR birti Morguin.blaðið gnein írú Bjamveigar Bjarnadóttur, sem hún nefndi réttilega „Hneykölið við GulKoss". Frú Bjarnveig A þakkir skilið fyrir þessa greiin, sem vonandi hefir stuggað við fleirum en dkkur þnem, sem fórum i gær austur að Guilfossi, þar 3©m við sann- feerðtMnist um, að allar fulilyrð- ifligar frú Bjamveigar væru á rökum reistar. Einihverjir höfðu raunar opnað sikúrinn, en þar sem ekíkert vatn var í leiðslum er auigljóst hvemig umhorfs var á salernunum. Þar sem spell- virkjar höfðu gefizt. upp á að brjótast inn í geymslur höfðu þeir skotið allmörgum riffilikúl- um gegnum hurð og loft. Við ófcum að Geysi og feingum þar loforð um viðgerð á vatnsleiðsl- unni. Þegar ég hringdi austur í imorgun, var búið að Ijúka við að bæta göt leiðislunnar, sem trúteigt er að riffilkúlur hinna sikotglöðu gesta hafi opnað, og standa nú vonir til að friðsamir ferðalangar geti igengið örna sinua í skúrskriflinu, unz ein- Jwerjum óþoikkum hugkvæmist á ný að sikjóta þar allt í sundur eða mölva rnéli smœrra. Sannar 'þetta vitanlega það eift, að á admannafæri mega hér engin verðmæti vera óvarin fyrir ill- virkjum, en þess veigna er það augljóslega engin lausn á vand- ajnum við Gull.fóiss að ráða fólk til þess eins að koma þamgað stutta stund á degi hverjum til raestinga. Þar verður að hafa önjgga vörzlu alla daga. Það er rétt og skylt vegna greinar frú Bjamveigar að rifja upp örfá minnisatriði um „hn<eyks>iið við Gullfoss". E<n áður en lengra er haldið verður að byggja á þeirri forsendu, að allir sæmilega siðaðir íslending- or séu á einu máli um, að það hljóti að vera lágmarkskrafa, sem við gerum til sjá'lfra okkar, að þeir, sem viija eiga áninigar- stað við Gullfoss, geti átt þess 'kost að ganga.öma sinna í ein- hverju skýli, sem ekki má vera alltof fjarri fossinum. Ég vona að þetta þurfi ekki að rökstyðja. Um allt annað, sem varðar ferða- mannaþjóustu á þessum stað, má vitanlega deila. Þar sýnlst eflaust einum það æskiile'gt eða skylt, sem öðrum þykir þarf- leysa. Við stoulum lóta það óút- rætt að sinni, en beina athygl- inni að því einu, sem við hljót-v um öll að vera samimála um, að -sæmiteg salerni við Gullfoss séu nauðsynleg oikkur öllum, að ekki sé nú talað um þá gesti, sem við bjóðum til þess að njóta með okkur einnar mestu og dýrleg- ustu náttúrusmíðar, sem við ei.g- um. Um þetta verður vonandi enginn ágreiningur. Um lamgt árabil var veitinga- rekstri haldið uppi í skúrum við Gullfoss. Sittihvað, sem hér er þarfleysa að rekja, olli því að F'erðamálaráð átti að því frum- kvæði að hið opihbera keypti skúrana og rétt eiganda þeirra til veitingasölu. Var geingið frá þessu i fyrra, og þá hafðar uppi ráðagerðir um að reisa bygg- ingu, sem vomir stóðu til að búið yrði að fullgera fyrir sl. vor, en reiknað var með að til hennar yrði varið opinberu fé. Aí ýmsum ástæðum urðu teiikningar síðbúnar, og þegar aiuðsætt var, að tit öngþveitis myndi leiða í sumar ef ekkert yrði af framkvæmdum, fór Ferðamálaráð á fund þáverandi samgöngumálaráðherra og fjár- málaráðhema, sem heimflluðu samgönguráðuneytinu að verja i vor nokkru fé til þess að setja salerni í gömlu skúrana til þess að firra aligerum vandræðum. Var þessu lökið fyrri hluta sumars, og fólk ráðið til þess að annast daglega ræstingu Bilun varð síðar á vatnisleiðslu sem var lagfærð. Aftur vai ieiðslan skemmd, og erurn við þá komin til upphafs þes.sa þáttar er frú Bjamveiig kiom, ásamt fjölda erlendra og ís- lenzkra skemmtiferðaimanna að skúrnum lokuðum vegna biiun- ar vatnsleiðslunnar hinn 30. júlí sl. Eins og fyrr segir hefir nii enn verið gert við leiðsiuna, og hefst á morgun, Sumarkjólar Dömudragtir Dömupils Dömusíöbuxur Síðir kjólar Síödegiskjólar Ullarkápur Regnkápur mánudag. verö frá kr. 995,- verö frá kr. 1.995,- Allt að 75% afsláttur. verö frá kr. verö frá kr. verö frá kr. verð frá kr. verð frá kr. 3.995,- verð frá kr. 1.995,- 795,- 595,- 1.995,- 995,- endist það trúleiga unz eim- hverjum óþokkum tekst að eyðiieggja hana eða hún bilar af náttúriegum orsöikum. Ef engar nýjar framikvæmdir verða hafnar í haust mun trúlega tekið tii við að lappa upp á þessi göml-u skúraræksni næsta vor, og þá förum við austur að sumxi með þjóðhátíðargestina okkar í þeirri veiku von að spellvirkj- arnir verði miskunnsamari en í fyrra. Og svo kvei'kj um við elda, byggjum, ritum, blásum í lúðra til lofs og dýrðar þeirri mikliu menningarþjóð, sem hér hefir átt búsefu í 11 a.Idir. Þetta er það, sem frú Bjarn- veig nefnir réttilega „hneykslið við Gulífoss". Það er, ef frómt sikal frá sagt, þjóðarsmán að það skuli velta á duttlungum ein- hverra vanheilla vesalinga, hvort búið er að ferðamönnum eins og siðmenntuðu fólki eða sikynlaus- urn Skepmum .við GuIIfoss. Hér verðum við að brjóta í blað. Þegar við i Ferðamálaráði vorum i lok júlímánaðar í fyrra orðnir mjög vonglaðir um fram- kvæmdir L vegum hins opinbera við Gullfoss gerðust skoðanir nokkuð skiptar um það hvar bygg.ja ætti. Ég ritaði þá ráðinu noklkrar líniur, þar sem ég gerði grein fyrir tillögum mínum um að eklki ætti að byggja á gljúfur- barimiinum framan fossins, og saigði m. a., að nú „væa um það skiptar skoðanir hvar sú bygg- ing ætti að rísa, þar sem margir teldu, að hún ætti að vera ein- hvers staðar í náinunda við svaeðið, þar sem skúraræksnin eru nú. Mér þykjá' þessar upp- lý§ingar svo geiigvænlegar, að ég þori nú ekki annað en að rita | strax það, sem ég tel alveg bráð- nauðsynlegt að éiga einhvers staðar fest á blað, ef til þess skyldi síðar koma að ég neydd- ist til að vekja athygli almenn- ings á Gull'fosemáliniu i heild til þess að forða fossinum frá því, að ásýnd hans verði spillt með bygginigum á miðhjallanum, þar sem kofarrjir standa nú. Éraman fossins á ekkert það að vera, sem rjúfi samræmi hans og óspilltrar náittúru. Þetta upprunalega samspiil náttúrunn- ar er í dag eitt hið eftinsóknar- verðasta þvi mannkyni, sem horfir nú örvæntingarfullt tii þeirra hryggilegu örlaga, sem biða þess ef náttúruspjöllin, sem það hefir valdið, verða ekki stöðvuð. Langt fram eftir öldum íslandsbyggðar hefir miðhjall- inn framan fössins a'llur verið vafinn grasi og öðrum gróðri, og í þetta upprunalega horf á að færa yfirborð hans sem allra fyrst. Þess vegna á að laka hon- um fyrir allri umferð bifreiða, fjarlægja þaðan öl'l mannviriki og fylla allar ójöfnur vegaiagn- ingar. Þar sem jarðveg kahn að skorta á að fá hann, og sá svo yfir grasfræi að lokinni áhurðar- dreifingu. Þá mun náttúran verða fljót að græða þau sár, sem hin skamimsýni maður hefir af fávizku sinni veitt henni. Þá mun hinn kyrrláti og prúði pall- ur njóta sin vel andspænis ægi- leik vatnsfallsins, og tign foss- ins drotfcna yfir ósnortinni lægð slétfcunnar. Bifreiðastæði er ágætt á efsta hjallanuim, og þar eiiga þau majnnvirki að rísa, sem byggja þarf. Þar sem lægst er niður á miðpallinn á að byggja göngu- stíg, sem vel má auðvelda fólki að fara um með þvi að strengja við hann kaðla milli stólþa. Þess konar kaðla þarf einnig að setja méð 'göngiubraut að sjálfum fossinum til þess að koma í veg fyrir slys. Kaðlana má mála eða fá litaða til þess að þeir falli inn í umhverfið, án þess að rjúfa samræimi þess.“ Ég rifja þetta nú uþp i þeirri von að grein frú Bjarnveigar verði til þess að vskja aHa sóma- lcæra íslendinga ti'l vitundar uan, að „hneýkslið við Gullfoss" er smán okkar alira — þjóðar- smán. Við eigum að þvo þessi ólhreinindi af okkur, alveg eims og gert var, að fruimkvæði Ferðamálaráðs, á tjaldstæðinu við Laugarvatn, sem aWir eru nú samimála um að sé > orðið mannsæmandi. Auðvitað þarf að forða fleiri stöðum hér á landi frá útbiun en svæðinu við Guil'lfoss. Vitanlega. En það er bara einn Gullfoss á Islandi, einn Gullfoss á allri jarð- kringlunni. Og þsnnan foss eiig- um við að varðveita um allar aldir. Og uimhverfi hans megum við a'ldrei spi'lla. Við eigum að ganga siðmenningarlega til sam- funda við hann, gæta hans fyrir siðblinduim eyðingaröflum, varð- veita þann dýrlega arf, sem þeir eftirlétu okkur, er fyrstir gengu faigna ídi fram eftir grænu-m gróðurfeldi gljúfurbarmsins fyr- ir 11 öldum. 9. ágúst 1973 MARKAÐURINN AÐALSTRÆTI 9. PHILIPS verkstæói hefur nú verið opnað að Sætúni 8, og þar verður framvegis veitt alhliða þjónusta fyrir hvers konar PHILIPS-tæki, sem hefur farið ört fjölgandí hér á iandi á undanförnum árum. Verkstæðið sér um viðgeróir viðhald og endurnýjun á eftirfarandi tækjum: sjonvarpstæki kæliskapar utvarpstæki þvottavélar SEGULBANDSTÆKI UPPÞVOTTAVELAR HLJÖMFLUTNINGSTÆKI RAKVELAR ÞJOFAVARNAKERFI ÖNNUR PHILIPS HEIMILISTÆKI Sé tækið frá Philips, hverju nafni sem það annars nefnist, tekur verkstæðið að Sætúni 8 að sér viðgerð á því. Þá hefur verkstæðið einnig á boðstólum mikið úrval af lömpum, transistorum, og alls konar öðru efni til viðgerða og smiða á hvers konar rafeindatækjum. Fagmenn, sem hafa sérhæft sig í umsjá og eftirliti með PHILIPS-tækjum, sjá um alla vinnu og það er trygging fyrir því, að hún verður eins vel af hendi leyst og á verður kosið. Sýnið umhirðu í meðferð góðra tækja. Komið með þau strax í viðgerð, ef þörf krefur. philips kann tökin á tækninni heimilistæki sf philips

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.