Morgunblaðið - 28.09.1973, Qupperneq 22

Vf> * .1 i'í'' '
n i.í'!
22
MORGUNBLAÐIÐ — FÖSTUÐAGUR 28. SEPTEMBER 1973
Egill Jónasson
útgerðarmaður, Ytri-Njarðvík
1 E>AG er tiil hinztu hviMar bor-
áran Egifll Jónasson, útgeröarmað-
ur í Ytri-Njarðvik.
Harun var fæddur að Stapakoti
í Innri-Njarðvík 26. nóvember
1895, sonur merkishjónainm Odd-
bjargar Þorsteiinsdóttur og Jón-
asar Jónassonar.
Á þeim árum voru urngliingar
®tráx látnir taka þátit í störfum
hiniha fullorðnu. Þar sem faðir
hans stundaði bæði búskap og
sjávarútveig, eftir að hann flutt-
íst 'til Ytri-Nj arðvíkur, kyontist
Egil'l tveimur aðaiatvininuvegum
þjóðarinnar á urnga aldri. Ein hug
■ Bróðír m'imini,
Þorsteinn Guðniundsson,
frá Þorvaldarbúð,
Hellissandi,
andaðist miðvikudaginn 26.
septemiber.
Kristin Guðmimdsdóttir.
ur hans hneigði.st etoikum táfl. sjó-
mennsku.
Þegar hann hafði aidur til
réðst hann á vetrarvertíð til hins
þekkta áfia- óg atorkumanns
Magnúsar Ólafssonar í Hösikuld-
airkoti, og var um tima vélamað-
ur á bát hans. Bn hugur hans
stefndi hærra en að vera véla-
maður. Hanh ákvað að eigmiast
sjálfur siran farkost. Með það
fyrir augum ákvað harnn aðlæra
til skipstjómar.
Árið 1918, að prófi löknu, tóks't
hortuim að festa kaup á vélbát
ásamt fleiri félögum, og var um
ledð ákveðið að Egiíll skyldi verða
skipstjöri á bátnum. Það þurfti
mikið þrek og áræði tii slíkra
hluta á þeim timum. Áraskipin
voru lögð tiil hliðar, en framtið-
arvanir bundnar við þi'lfarsvél-
skiip, sem hægt yrði að sækja á
tii fjarlægra miða.
Báturinm hlaut nafnið írafoss.
Allit gekk vel í 8 ár. Á þvi tíma-
biM var mikiM afli að laindi flutt-
ur. 1 Njiarðvíkum var þá algeirt
hafnleysi og Var bátuinum laigt við
legufæri, setn múrmimgar voru
nefndar.
Á miðri vertíð hims 8. árs gerði
ofsaveður með sjóróti. Keðjurn-
Eiginmaður minm og faðir
okkar,
Aðalsteinn GuSbjartsson,
verkstjóri,
Einarsnesi 38,
amdaðisit í Landspitalanium
26. þ. m.
María Ástmarsdóttir
og böm hins látna.
Eiginmaður minn og faðir okk
ar,
Ari Hermannsson,
er lézt af slysförum 25. ágúst
sl. verður jarðsettur frá
Blönduóskirkju kl. 2 e.h. laug-
ardaginn 29. þ.m.
Þórunn Pétursdóttir
og börn.
Þöklcum innilega auðisýnda
samúð og vinarhug við aríd-
láit og jarðarför eiginmianns
mírns,
Kjartans Guðmundssonar,
kaupmanns,
Réttarholtsvegi 91.
Sigríður Jónsdóttir,
móðir, böm,
tengdaböm, barnabörn
og systkini.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för
Elínar Bjargar
Þorvaldsdóttur.
Einar Sæmundsson,
böm og barnabarnabörn.
ar sprungu sundiur og bátinm rak
á land og eyðdiagðist. Irafoss var
í hópi hlnma fyrstu vélbá’ta, sem
gerðiir voru út frá Suðuirmesjum.
Margiír hefðu misst móðimm við
slíkt áfal'l, em EgiM lét það ekk-
ert á sig fá, heldur bairðiist 1 þvi
að iáta byggja mýjam bát með
sömu félögum og árið 1926. Sá
bátur hlaut mafmið Bragi. Með
Brtaiga var hanim allt tii ársimis
1944—45, þá keypti Egili tvo
nýja báta hvom 36 tomm að
stærð. Þeir hiutiu möfmám Bragi
og Fróði. Egiill var með Fróða
mangar vertíðir og var framúr-
skarandi aflasæll og farsæll í
símu sjómanmsistairfi.
Á m.b. Fróða vanm hamm eltt
hið gliæsilegiasta björgumarafrek
14. april 1950, sem 'enm er nnönn-
um í femsku minrni, þegar hanm
bjar-gaði 6 skipve-rjum af brezka
togaran-um Preston Nor-th Emd
frá Grimsby, er strandaði á boða
vest-am Geirfuigladramigs úti fyr-
ir Reykj-anesi í storm-i og stör-
sjó. Það var mál miamina hé-r, að
þeir þekktu engam ammam em Eg-
11, sem þetta -afrek hefði getað
unmíð. Kom þar rnargt til. Ára-
tuga kunmugieiki við f-iskveiðar
á þessum sióðum, þefckimg á
straumum og öMufðllum, ófoil-
andi kjarkur og frábærir sjó-
marmshæfileikar, ásamt góðri
skipshöfn.
Þegar Egill kom að á m.b.
Fróða í náttmyrkrí og sjóg-angi,
vax togarimm sokkimm, en á þaki
brúarinmar stóðu 6 menm og
héldu sér í jámgrimdur, sem
voru uppi á brúarþakimu. Virtist
til að sjá, eims og þeir stæðu
þairma í sjónumi, þar sem brúar-
þakið var komið í kaf.
Egill. remmdi Fróða imm á milli
grynmimgamna, þétt að togaran-
um, þar lét hanm ankerið falla,
því nú var hainm komimm svo ná-
1-ægt togairainum, að hamin ákvað
að skjóta t-il þeirra með línu-
byssu og dr-aga þá um borð. Þeg-
ar s'ki-pverjar sáu, hve Fróði var
komdmn nálægt, kös-tuðu tve-ir sér
til sunds og ætliuðu að synd-a til
m.b. F-róða, em himm þumgi
straumur bar þá af leið. EgiII
lét sl-eppa liegufærumu-m lausum,
og tökst að ná mönmumum, sem
I sjónum voru. Lagði hamn síðan
rétt að brú hims sokkna skips.
Þegar hinir fjóriir, sem eftir
voru, sáu hv-að báturimm var kom
i-nrn nál-ægt þeim, slepptu þeir
töku-m og lögðu til sum-ds. Tókst
að bjar-ga þeim öllum um borð í
Fróða. Skráð samkvæmt frásögn
vélstjórans á Fróða og sam-
kvæmt heiðursskjalí hams.
Fyrir þetta björigunarafrek
var Egi'll og aHlir skipverjar hans,
sæmdir heiðursskjölum, þar sem
lýst er hetj udáð þeirra allma, sem
þátt tóku í þessairi björgun. Áð-
ur hafði fjórum- öðrum skipum
tekizt að bjarga htoum hluta
áfoaínarimin'ar. Skiipið strandaði
kl, 11 að kvöldi, björgum var lok-
ið kl. 7 að morgni.
19. mal 1928 kvæniást Egill eft
irliifand-i konu simmi Sigiurbjörgu
Ögmumdsdöttur, himmi ágætustu
konu. Var heimild þeirra til fyr-
ir-mynidar sakir stjórmsemi og
reglusemi á .öllium sviðum.
Þau hjón áttu tvö mjög mamm-
vænleg my ndarbörn, Helgu,
eimka-dóttur, gift Hreiðard Smorra
syni kaupm-anni og kjörson Ólaf.
Var hamn áður kvæmtur Nielsínu
Larsen, en þau sldtu samvdstum.
Núveramdi kona hams er Halla
Jónsdóttiir.
Egill var að eðlisfari afar
traus-tur maður. Heilsa harns virt-
is-t óbilandi, þar tid fyrir tveimur
árum, að hamm kenmdi sjúkdóms
þ'e-ss, er leiddi hamm tii dauða
þanm 20. september.
Yfir sitt veikiind-atímabi'l var
hann vafimn ástúð og umhy-ggju
komu sirnnar, barna, bamaba-rna,
tengdafóliks óg vim-a.
Ég, sem þessar liíihur rita, var
nágmmini þeinra hjóma neer fjöru
tiu ár. Á vimáttu miliii okkar fjöl-
Útför eiginmanns míns,
EGILS JÓNASSONAR,
útgerðarmanns frá Njarðvík,
fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 28. september kl. 2.
Sigurbjörg ögmundsdóttir.
t Eiginmaður minn og bróðir. t
MAGNÚS B. OLSEN, Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför elsku litla
kaupmaður á Patreksfirði, drengsins okkar,
lézt í Borgarspítalanum, miðvikudaginn 26. september. BJARNA,
Petrína Berta Olsen, Guðriður Elíasdóttir,
Ásmundur B. Olsen. Sigvarður Halldórsson.

t Útföi t Eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og tengdasonur.
JÖHANNS S. BJARNASONAR JÓHANN RAGNARSSON, hrl„
frá Patreksfirði, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju, mánudaginn 1. okt. n.k.
fer fram frá Langholtskirkju laugardaginn 29. september kl. 13.30 f. h.
kl. 10,30. Sigriður Ólafsdóttir og böm.
Fyrir hönd ættingja. Margrét Jónsdóttir, Ragnar Jakobsson,
Srtorri Halldórsson. Sigurlaug Einarsdóttir, Ólafur Einarsson.

t Elsku dóttir okkar og systir, t Þökkum innilega auðsýnda sam-úð við andlát og jarðarför,,
SÓLVEK3 GEIRSDÓTTIR, SVÖVU ÞÓRÐARDÓTTUR.
verður jarðsungin frá Laugarneskirkju mánudaginn 1. okt. Grænási 1, Keflavíkurflugvelli.
kl. 13,30. Sériegar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði á 3
Oddrún Jörgensdóttir, deild D Landspítalans fyrir frábæra hjúkrun og umönnun í
Geir Þórðarson, löngum og erfiðum veikindum.
Þórður Geirsson, Fyrir mína hönd, föður hinnar látnu, barna okkar og annarra
Gunnar Þór Geirsson, vandamanna.
Bjami Geirsson. Sigurður Sigurðsson.
skyldna bar -aldred skugga.
Ég hef þá trú, að þegar ævi-
sól þessa Mfs er tii viðar gemgini,
bdrt-i af árroða hdns æðra og ful-
kommara lífs á öðru tiiverust-igi,
þar sem hverjulVi og eimum geí-
isit kostur á að þroskast til full-
komleikans.
Með þeirri bugsum kveð ég þi-g,
kæri vimuæ.
Karvel Ögmmndsson.
NÚ ER faildð undan öllu-m hlú-nn-
um hjá Agli Jónassyni frá Njarð-
vík. Hamm lézit á Landspítalan-
um í Reykj-avik þanm 20. þessa
mámaðar eftir að hafa átt við
veikimdi að stríða frá þvl um
haustið 1971. EgiII var fæddur
í Stapakoti í Inmri-Njarðvik þanm
26. móvember 1895, fluttist ungur
í Ytri-Njarðvík og ól aldur s-inm
þar Síðam. Þamm 19. mad 1928
kvæmtiist hanm eftirlifandi komu
simmd Sigurbjörgu Ögmunudsdótt-
ur. Börm þei-rra eru Ólafur, bú-
settur í Reykjavík og Helga hús-
móðir I Ytri-Njarðvdk.
1 þessium fáu kveðjuorðum
mimum til vi-nar míms Egids Jón-
assoniar verður ekkd námar farið
út í ætt, ævi- og starfssögu, það
mun verða gert af öðrum, sem
þar eru hnútum kunmari.
Þeim fækkar nú óðum, sem á
fyrstu áratugum aldarimmar lögðu
grundvöll að 1-slandi -nútimians,
mönnunum sem börðust með
fonúum og hmefurn fyrir lifsvið-
urværi og efnalegu sjálfstæði.
Það var sú kymslóð, sem gerði
allt úr enigu. Kföfunum var bedmt
tid sjálfs sím, hiitt er sáðari táma
sa-ga að gera fyrst kröfur til sam
félagsims, en láta eiigið velsæmi
lönd og leið.
Egttl Jónasson var harðdugleg-
•ur framfaramaður, sem fékkst
við sjósókm, útgerð og skyldan
aitvinmurekstur um áratugaskeið
og markaði spor í sögu þessar-
ar atvimmiugreimar mörgum öðr-
um frek-ar hér á Suðurnesjum og
þá fyrst miaustaði hanm bát s-imn
endantega, er dagur var til þess
að hanm skyldi undirgan,gast
rann-sókm á sjúkra-húsi vegna
krianklieika þess, sem siðar leiddi
tii dauða ban-s.
Sá sem þessar límur ritar átti
þvi liáni að fag-n-a að kymmiast Agli
sdðasta hálfam anrnan áratug. Þau
kymmd urðu til þess að hamm skip-
aði áv-afflt í huga mér öndvegi
sinmar kynslóðar. Egilll Jómasson
var þéttur á velld og þéttur í
iund, vel á siig komimm líkam-
leiga, vel yfir meðalvöxt á hæð
og þykkvaxinm, amdldtið bauð af
sér þokka og traust. Hamm var
glæsimemm-i, sem hvairvetna hlaut
að vera tekið eftir.
í samræmi við útldtið var og
hans immri maður, fastur fyrir og
skapríkur, en eiigi að síður
skemmtimn og eim’kar viðræðu-
góðuæ. Han-n var hafsjór £if þekk
fagu á mönnum og málefmum,
enda var emgim stund í návist
Egils þegj-amdaleg eða þrúgandi,
því hamn kunmá þá lást, sem fá-
um er töm, að færa fráisögm sína
-í þanrn búnirng að hún yrði hug-
stæð.
Þrátt fyrir aldiur gamlaðist
BgiM ekki og anidlegTÍ heiásu og
miraná hélt hann þar ttd yfir lauk.
Þetta er mér miranissfæft frá
neimsókn minmi til hams fyrir
mokkru. Tiil áréttim.gar um harð-
fylgi og áræði Bgtts vil ég nefna
hér atburð er átti sér stað þanm
14. -apríl 1950. Þá strandaði ensk-
ur tgari, Preston North End á
boða vestam Ge i -rfugiaskeirs í
hvassviðri', anmar enskur togari
bjargaði hluta áhaifinariranar, en
noikkrum var bjargað af fleka,
Sex menm voru eftár í togaran
um og fyrirsjáamlegt var, að tog
arinm yrðá attur imraan sfumdar
Þessa vetrarvertdð var Egill skip-
sitjóri með bát simrn m.b. Fróða
35 br. lestir. Bnigir á næststödd-
um bátum treystust tii þess að
koma svp naarri tpgaramum að
mönnumum sex yrði bjiartgað, em
það gerði þó eimm og það var
Egill. Með lagmi og h-agnýtingu
iegufæra ag amikers töks-t hon-
um að snúa skut m.b. Fróða að
sikut togaæians og bjamga þammiig
mönmumium sex. Örskömmu sí<5-
ar fór togarimm niður. Fyrir
Framhald á bls. 25.