Morgunblaðið - 05.10.1973, Blaðsíða 7

Það er óvenjulegt, að sveit, sem
segir og vinnur alslemmu, skuli
samt sem áður tapa 9 stigum á
spilinu. Þetta kom fyrir í leiknum
milli Spánar og Líbanon í Evrópu-
mótinu 1973.
Norður.
S. 2
H. K-D-10-9-8-5
T. Á-7-6
L.G-10-4
Vestur.
S. K-G-9-4
H. 4
T. K-D-G-10-9-3
L. D.
Austur.
S. Á-D-10-7
H. Á-6
T. —
L. Á-K-8-7-6-5-2
Suður.
S. 8-6-5-3
H. G-7-3-2
T. 8-5-4
L 9-3
Við annað borðið sátu spænsku
spilararnir A—V og sögðu 7 spaða
og unnu auðveldlega.
Við hitt borðið sátu spilararnir
frá Líbanon A—V og þar gengu
sagnir þannig:
V N A S
1 1 2 h 3 h P
4 g p 5 s P
61 p 7 1 p
P d red. a p.
Þar sem laufin skiptust 3—2
hjá andstæðingunum vannst
spilið auðveldlega. Fyrir spilið
fékk sveitin frá Líbanon 9 stig, en
leiknum lauk með sigri Spánverja
15 stig gegn 5.
A Fæðingarheimili Reykjavíkur
við Eiriksgötu fæddist:
EIsu Drageide og Halldóri Ó.
Svanssyni, Bergstaðastræti 28 B,
R., dóttir, 20.9 kl. 12.35. Hún vó 17
merkur og var 50 sm að lengd.
Hildu Emiliu Hilmarsdóttur og
Ólafi Þórðarsyni, Suðurgötu 14,
Sandgerði, dóttir, 19. 9. kl. 21.35.
Hún vó 11 merkur og var 48 sm að
lengd.
Hrönn Isleifsdóttur og Jóni
Tryggva Karlssyni, Fellsmúla 16,
Reykjavík, sonur, 19.9. kl. 13.50.
Hann vó 13 merkur og var 49 sm
að lengd.
Guðrúnu Benjamínsdóttur og
Bjarna Bjarnasyni, Kalkonsvegi
29, R., sonur, 23.9. kl. 09.10. Hann
vó 14 merkur og var 51 sm að
lengd.
Jóhönnu Viglundsdóttur og
Gústav Sigurlákssyni, Ljósalandi
15, R„ dóttir, 23.9. kl. 21.40. Hún
vó 15 merkur og var 52 sm að
lengd.
Laufey Jóhannsdóttur og Skúla
Gunnari Böðvarssyni, Laugavegi
9, Hafnarf., dóttir, 22.9. kl. 12.15.
Hún vó 18 merkur og var 53 sm að
lengd.
Elínu Bjarnadóttur og Halldóri
Ólafssyni, Hjallabraut 7, Hafnar-
firði, sonur, 22.9. kl. 08.40. Hann
vó 15 merkur og var 51 sm að
lengd.
DAGBÓK
BARWWA..
Þýtur í skóginum
— Eftir Kenneth Grahame
I. kafli — Arbakkinn
„Skemmtilegt? Það er mér eitt og allt,“ sagði
vatnsrottan hátfðleg á svipinn um leið og hún réri
fram í gráðið. „Þér er óhætt að trúa því, vina mín, að
það er ekki hægt að aðhafast neitt. .. bókstaflega ekki
neitt. . .sem er meira virði en það að hringsóla um í
bátum. Bara hringsóla. ..,“ bætti hún við dreymandi.
„Hringsóla og þvælast hingað og þangað. . . í bátum
. . .þvælast..“
„Líttu fram fyrir, vatnsrotta,“ hrópaði moldvarpan
skyndilega.
Það var um seinan. Bátinn rak á land á fullri ferð.
(En rottan var hin rólegasta. Þetta hafði hún
hugsað sér).
Moldvarpan veifaði tánum af einskærri velliðan,
þandi út brjóstið og dæsti af ánægju, Svo hagræddi
hún sér betur í púðunum. „Þetta er dásamlegur
dagur,“ tautaði hún fyrir munni sér.
„Haltu hérna við augnablik," sagði rottan. Hún
stakk landfestinni í hring við lendinguna og klifraði
upp í holuna sína. Eftir skamma stund kom hún aftur
með stóra matarkörfu, sem hún var alveg að sligast
undir.
„Ýttu þessu undir fæturna á þér,“ sagði hún við
moldvörpuna um leið og hún rétti hana niður í
bátinn.
Svo leysti hún festarnar og tók til áranna.
„Hvað er í henni?“ spurði moldvarpan. Hún var að
sálast úr forvitni.
„Það eru kaldir kjúklingar í henni,“ sagði rottan
stutt í spuna. „Köldtungakalt nautakjötkryddað-
gúrkusalatfransbrauðmeð akurerlumaukiniðursoðið-
kjötbjórsætsaftsósa...“
„Ó, hættu, hættu“ hrópaði moldvarpan yfir sig
hrifin. „Þetta er allt of mikið.“
„Finnst þér það?“ spurði rottan alvarleg í bragði.
Hún hafði ýtt frá landi og réri nú af stað upp eftir
ánni.
„Þau eru falleg, fötin þín,“ sagði rottan eftir hálf-
tíma þögn eða svo. „Ég ætla að fá mér svona svört föt
einhvern daginn...eða þegar ég hef efni á því.“
,,Fyrirgefðu,“ sagði moldvarpan og rétti úr sér í
sætinu. „Þér finnst ég kannski ókurteis, en þetta er
FRflM+tflLÐSSflBflN
allt svo nýstárlegt fyrir mér . . . en er þetta það
sem venjulega er kallað „á“?“
„Þetta er hin eina og sanna á,“ sagði rottan..
„Og átt þú heima rétt við hana? En hvað það hlýtur
að vera skemmtilegt."
„Ég á heirpa við ána, á ánni og í ánni,“ sagði rottan.
„Hún er systir mín og bróðir, frænkur mínar og
kunningjar. Hún seður hungur mitt og svalar þorsta
mínum og auðvitað þvæ ég mér upp úr henni líka.
Fyrir mér er hún allur heimurinn og ég kæri mig
kollótta um annan heim. Það scm áin hefurirkki-að
geyma, það er ekki þess virði að eiga það og það sem
áin ekki veit, þarf enginn að vita. Og margar ánægju-
stundir höfum við átt saman, bæði vetur, sumar. vor
og haust, alltaf er áin jafn skemmtileg og heillandi.
Þegar flóðin koma í febrúar, þá fyllist kjallarinn hjá
mér og stofuhæðin af vatni og gruggugt vatnið
rennur rétt neðan við svefnherbergisgluggann minn.
Eða þegar flæðir út aftur og vatnið skilur eftir sig
angandi moldarklessur og sefið og gróðurinn fyLlir
árfarveginn, þá get ég gengið næstum þurrum fótum
yfir á hinn bakkann og þá finn ég nýjan mat og
ýmislegt, sem kærulaust fólk hefur misst upp úr
bátunum."
Sargossahafið
Um það bil í miðju Atlantshafi er stærðar þang-
„skógur“. Kolumbus fann þennan „skóg“ fyrstur
manna. Svæðið er kallað Saragossa-hafið og heitir
eftir sérstakri þangtegund, sem þarna er í ríkum
mæli, óvenjulega salt og bláleitt að lit. Þangið
safnast saman á þessum stað vegna hafstrauma.
Allt í kringum svæðið eru straumar en á svæðinu
sjálfu straumlaust með öllu. Þegar þangið berst í
þetta straumanna skjól, kemst það ekki lengra.
Margar dularfullar sagnir hafa myndast um þetta
svæði og sæfarendur hafa um aldir eftir mætti
sneitt hjá þessu dularfulla „hafi“.
SMÁFÓLK
Jónu Rebekku Högnadóttur og
Þorgeiri Þorgeirssyni, Nökkva-
vogi 18, R„ sonur, 22.9. kl. 02.10.
Hann vó 19 merkur og var 53 sm
að lengd.
önnu Marteinsdóttur og Þor-
steini Eggertssyni, Suðurtúni 3,
Keflavík, dóttir, 22.9. kl. 13.40.
Hún vó 13 merkur og var 51 sm að
lengd.
Svölu Árnadóttur og Vigfúsi
Aðalsteinssyni, Leirubakka 20,
R., dóttir, 24.9. kl. 00.25. Hún vó
15 merkur og var 51 sm að lengd.
Aðalheiði Fransdóttur og Finn-
birni Gíslasyni, Barónsstíg 57, R„
sonur, 22.9. kl. 20.55. Hann vó 11
merkur og var 48 sm að lengd.
FERDINAND