Morgunblaðið - 22.05.1975, Side 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. MAl 1975
3
Heitt að vera lögga
Bátarnir kúrdu værðarlega I
fjörunni, en á bakkanum fyrir ofan
þá stóð stór og mikill lögreglublll
— lika í hvDdarstöðu. Lögreglu-
þjónar númer 87 og 161 höfðu
verið I eftirlitsferð og gáfu sér
nokkrar minútur til að ræða við
okkur. Við spurðum hvort ekki
væri heitt að vera i svörtum ein-
kennisbúningunum á svona degi.
Þeir jánkuðu þvi og viðurkenndu
að það væri oft heitt að vera i
lögreglunni. Ekki sögðust þeir
vilja fara út úr bilnum, það væri
aðeins kaldara að vera inni i biln-
um en fyrir utan hann. — Annars
er talsvert talað um það innan
lögreglunnar að leyft verði að fara
úr jökkunum i svona veðri og t.d.
þeir i vegalögreglunni mega aka
um i skyrtunni, þeir þurfa ekki að
vera i jökkunum, sagði annar
þeirra félaga og það var ekki laust
við að öfundarhreimur væri i rödd-
inni.
Búinn að fá tvö
hornsíli
Slæðingur af fólki lá eða sat i
blíðunni fyrir utan Iðnó. Sumir
stóðu upp á endann, höfðu bara
stoppað eitt litið augnablik til að
horfa á endurnar. Svartbakurinn
sveimaði yfir greinilega i veiðihug
— og það voru fleiri á veiðum.
Óskar Haraldsson, 10 ára strákur
úr Breiðholtinu, hafði brugðið sér í
gúmmístígvélin þegar hann kom
úr landafræðiprófi í gærmorgun
og haldið til hornsilaveiða niður á
Tjörn.
Hann var búinn að fá tvö horn-
sfli. eitt litið og annað stórt. Hann
ætlaði að fara með hornsilin heim
og setja þau f stóra krukku. Hann
sagði að sér þætti lika gaman að
veiða silung, en veiðistöngin væri
brotin. Annars hafði hann verið á
hornsílaveiðum við Elliðavatn fyrr
I vikunni og gengið ágætlega.
Hann var bara ánægður með
landafræðiprófið sitt, sagði að það
hefðu mest verið léttar krossa-
spurningar og nú væru bara tvö
próf eftir.
Góð veðurspá
Um miðjan dag f gær var 11
stiga hiti i Reykjavfk og yfirleitt
gott veður, nema helzt á Vest-
fjörðum. Við höfðum samband við
Markús Einarsson veðurfræðing og
tjáði hann okkur að þeir á Veður-
stofunni sæju engar breytingar á
veðrinu næstu daga. Hæð væri
yfir landinu og hreyfðist hvorki til
eða frá. Suður i höfum væri lægð.
sem væri þó ekki enn orðin neitt
leiðinleg, hún væri kyrrstæð og
virtist ekkert vera að breyta sér.
Markús þorði ekki að lofa góðu
veðri út alla vikuna, en sagði að
allt benti til þess að við fengjum
sól og sumarveður nokkra næstu
daga
Slappað af í sól og sumri
í Sundlaug Vesturbæjar
(Ijósm. Sv.Þ.).
föttun...
w
Með
liækk-
andi
sól
og
fækk-
andi
Ásgerður Ásgeirsdóttir
var orðin kaffibrún — en
ætlaði samt til Spánar
seinna í sumar.
Svartbakurinn sækir í
fiskinn í trönunum og
Bjössi á Holtinu hefur
verið að lagfæra netin,
sem vernda eiga fiskinn
fyrir fuglinum.
Hann var búinn
að fá 2 hornsíli og
ætlaði að setja
þau í stóra krukkú.
Sólin skeið í heiði og það var sumar í andlitum fólksins.
Gáerdagurinn var bezti sólardagurinn á sumrinu til þessa og
það „að ná sér í lit" var iðja margra í gær. Og það sem meira
er; veðurspáin fyrir næstu daga er góð. Meiri sól, meiri hiti og
meira sumar. LOKSINS.
Sólar sig meðan
nemendurnir lesa
— Noi, ég hef sko ekki minnsta
samvizkubit þó að ég sóli mig á
meðan nemendur mlnir lesa fyrir
prófin, sagði Agnes Bragadóttir.
Hún sagðist hafa verið tlður gest-
ur I Sundlaugum Vesturbæjar slð-
an hún hætti að kenna, en hún
starfar við Gagnfræðaskólann I
Garðahreppi og kennir þar leikfimi
og ensku.
— Þetta er fyrsta vorið, sem ég
hef ekki sjálf verið I prófum og
mér finnst ég alveg eiga fyrir þvl
að sóla mig svolítið. Hvers vegna
ég vel Vesturbæjarlaugarnar? Jú,
hérna er miklu heimilislegra.
færra fólk og skemmtilegra. Eini
gallinn er að laugin skuli bara vera
25 metra löng — maður er kom-
inn yfir um leið.
Grásleppan gefur sig
ekki á kvennaárinu
Frá sóldýrkendunum I Sund-
laugum Vesturbæjar lá leið okkar
niður á Ægissfðu. Það var ekki
mikill asi á mannskapnum þar
Bezti dagurinn
Það var margt um manninn f
sundlaugunum f gær. Fólk flat-
magaði þar f góða veðrinu, sumir
gráir og guggnir aðrir kaffibrúnir.
Ásgerður Ásgeirsdóttir hefur verið
iðin við að dýrka sólina í vor og
hefur ekki látið sig vanta marga
dagana f Sundlaug Vesturbæjar,
þegar sézt hefur til sólar. Við sett-
um okkur niður smástund við hlið
hennar og röbbuðum um góða
veðrið. Sagði Ásgerður að þetta
væri bezti sólardagurinn, sem
hefði komið f vor, það væri yndis-
legt að liggja á laugarbarminum
og sleikja sólskinið.
Bóndi Ásgerðar, Sæmundur
Pálsson, lögregluþjónn lék sér í
lauginni og mátti lltið vera að þvi
að tala við Morgunblaðsmenn,
skriðsundsæfingarnar áttu hug
hans allan. Við fengum það þó upp
úr Sæmundi, að hann og kona
hans hygðust skreppa til Spánar f
sumar og sóta sig þar I hálfan
mánuð. — Við verðum vonandi
orðin það brún áður en við förum
út að fótk ætti ekki að þurfa að fá
ofbirtu f augun þegar það sér okk-
ur, sögðu Ásgerður og Sæmundur
áður en við kvöddum.
frekar en á laugarbakkanum.
Bjössi á Holtinu hafði þó heldur
betur tekið til höndunum fyrr um
daginn og var nýkominn að landi
með ágætan afla. Uppistaðan f
aflanum var þó aðallega rauðmagi
og kappinn lét svo um mælt að
það væri ekkert að hafa af
grásleppu — hún gæfi sig ekki á
kvennaárinu. Ekki meira um það,
en Bjössi á Holtinu bætti þvf við
að hann hefði ekki nokkurn frið,
fyrir svartbaknum eftir að togara-
menn fóru I verkfall og frystihúsin
minnkuðu við sig og lokuðu. Fugl-
inn næði ekki i æti og sækti af
miklum krafti f gráslepputrönurn-
ar.
Þegar Bjössi á Holtinu hafði
bent okkur á þetta snaraðist hann
upp I bíl sinn og ók af stað með
kerru fulla af rauðmaga f slefi.
Áður en bfllinn hvarf sjónum okk-
ar hafði Sveinn Ijósmyndari þó
bent mér á að Bjössi væri einn
alklárasti trillukarlinn, virkilega
hress náungi.