Morgunblaðið - 06.09.1975, Side 22

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 1975
22
Minning:
Oddur Valdimar
Hallbjörnsson
Fæddur 16. júní 1892
Dáinn 29. ásúst 1975
Oddur var fæddur að Ytra-
Bakka í Tálknafirði, sonur hjón-
anna Sigrúnar Sigurðardóttur,
Jónssonar bónda að Hofstöðum,
Barðastrandarsýslu, og Ilallbjarn-
ar Eðvarðs Oddssonar bónda og
síðar barnakennara. Oddur faðir
Hallbjarnar var prestur í Skarðs-
þingum og síðar í Gufudal. Hann
var sonur séra Ilallgríms prests
að Görðum á Akranesi. Kona séra
Odds var Valgerður Benjamíns-
dóttir, ættuð frá Dagverðarnesi á
Fellsslrönd.
Oddur var eitt af tólf börnum
þeirra Sigrúnar og Ilallbjarnar,
það þriðja í röðinni að ofan, af sex
drengjum og sex stúlkum. Af
þessum systkinahóp eru nú eftir
fimm á lífi.
Oddur var snemma kartinn og
dugmikill, þéttur á velli og einnig
í lund. Ilann var feitlaginn á unga
aldri og hélt sér þannig um alla
ævidagana. Þó var hann kattlipur
og mjúkur i hreyfingum, enda um
tima afbragðs fimleikamaður og
glíminn vel. Þcssa eiginleika
sýndi Oddur, er hann og flciri
ungir menn frá íþróttafélaginu
Stefni á Suðureyri sýndu leikfimi
og glímur opinberlega á Vest-
fjörðum. Hann var vel meðal-
maður á hæð og allur hinn gervi-
legasti í framgöngu.
Ytri-Bakki var ekki mikil
bújörð. Stórt átak hefur það þvi
verið fyrir foreldrana að koma á
legg þessum stóra barnahóp, án
nokkurra styrkja. Börn þeirra
hjóna þurftu því snemma ævi-
dagsins að axla pokann og ganga
út í vinnulífið til að létta undir
með pabba sfnum og mömmu.
Oddur var kornungur, aðeins á
tólfta ári, þegar hann byrjaði
róðra á áraskipum, er gerð voru
út til fiskveiða frá verstöðvum í
Tálknafirði. Hann var i skjóli
föður síns, er hafði hann á borði
með sér, en frá útgerðinni fékk
svo faðir hans hálfan hlut fyrir
stráksa. Á þessum árum kynntist
þessi ungi drengur sjómennsk-
unni og ránardætrum, sem hann
síðar átti eftir að sigla um og á
mestan hluta ævinnar; sfðar var
hann á seglskútum (kútterum)
frá Bíldudal, unz hann 1910 fór til
Súgandafjarðar, þar sem hann
stofnsetti heimiii sitt og bjó í 19
ár.
Oddur kvæntist 4. apríl 1915
Guðbjörgu Bjarnadóttur frá Kvia-
nesi í Súgandafirði. Þau hjón
eignuðust tiu börn, — nú lifa sjö
þeirra. Guðbjörgu konu sína
missti hann 15. okt. 1974. Þá
höfðu þau búið saman í tæp 60 ár.
Á Suðureyri stundaði Oddur
alfarið sjóinn, enda að engu öðru
að snúa sér þar.
Það var árið 1913, að þeir feðg-
ar Oddur og faðir okkar keyptu
m/b „Mumma", 4 tonna bát. Þetta
litla skip áttu þeir í fjögur ár og
gerðu út vetur, sumar, vor og
haust. Síðar lærði Oddur sjó-
mannafræði á Isafirði og tók skip-
stjórapróf minni skipa. Með
tímanum urðu svq bátarnir stærri
og stærri, unz komið var timabil
svonefndra „stórubáta". Oddur
var alltaf skipstjóri á þessum
stóru og smáu bátum, bæði vestra
og hér syðra, og hlekktist aldrei á
á sinni skipstjórnartíð.
Árið 1929 fluttist Oddur og fjöl-
skylda hans búferlum til Akra-
ness. Þar starfaði hann áfram sem
útgerðarmaður og skipstjóri um
árabil.
Oddur var mjög félagslyndur,
prýðilega greindur og þó nokkuð
lesinn. Menntunarundirstaða var
auðvitað ekki mikil frá æsku-
dögunum, því að barnaskóla hafði
hann ekki komið á frekar en aðrir
unglingar á hans reki. í sveitinni
var þá enginn barnaskóli til. En
faðirinn, Hallbjörn, var nokkuð
menntaður, á þeirra tíma vísu og
var laginn við að miðla börnum
sínum af því er hann kunni. En
tíminn var stundum svo raumur
frá eilifu stritinu, að erfitt reynd-
ist að ná til sin þeirri tilsögn og
fróðleik, sem i boði var, því vist
varð maður að hlaupa sprettinn á
eftir rollunum eða vera í hálfkafi
í slorhrúgunni, en þó á meðan að
nema sem bezt það, sem til manns
var talað.
Þegar Oddur hætti við sjóinn
1947, varð hann fljótlega fastur
starfsmaður hjá Sements-
verksmiðjunni á Akranesi og
vann þar fullan vinnudag til þess
er hann var 80 ára að aldri. Síðar
var hann við léttari vinnu þar til í
byrjun árs 1974.
Nú er þessi bróðir minn allur.
Þau hjón Guðbjörg og Oddur
hafa bæði skilað þjóð sinni góðu
og nýtu ævistarfi og gefið henni
95 afkomendur. Börn þeirra hafa
reynzt góðir þegnar og starfsamt
fólk og bera þeim fagurt vitni um
að þau hafi séð fyrir sér í
uppvextinum atorku þeirra og
notið leiðbeininga góðra foreldra.
Ég þekkti Odd mæta vel, ekki
einasta sem bróður, heldur vegna
þess, að ég var lengi með honum á
sjónum. Ég byrjaði hjá honum á
„Mumraa'' litla, þá tæplega
fjórtán ára og vissi þvi, að hann
var forkur duglegur, kraftakarl,
sem jafnan sigldi ótrauður um
ægisdjúpin.
Guð blessi minningu þessara
mætu hjóna. — Við Sólveig vott-
um börnum þeirra og afkom-
endum, hinum mörgu frænkum
og frændum, innilega samúð og
sendum kærar kveðjur okkar.
Páll Hallbjörnsson.
Afmælis-
og minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á f mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
línubili.
Júdas
í Festi
í kvöld
Sætaferðir frá B.S.I. og Keflavik (Torgi)
Síðasta sinn

Hlégarður - Whitebackman Tríó - Stuðmenn - Laufið - Steinunn - Svartálfar - Hlégarður
Stemmning
að Hlégarði
Stórhátíð
laugardagskvöld
í allra síðasta
skipti
að
Hlégarði
WHITEBACKMAN TRÍÓ
OG SVARTÁLFAR
SÆTAFERÐIR
FRÁ B.S.Í.
OG HAFNARFIRÐI
Plús Stuömenn
og
Steinunn
Bjarnadóttir
PLÚS
LAUFIÐ
Skemmtum okkur í stórgóðu húsi með stórskemmtilegum listamönnum
HLÉGARÐUR — STEMMNING OG STÓRHÁTÍÐ Á SUÐURLANDI — ALLIR í HELGARÐ — FJÖR í GLÉGARÐI