Alþýðublaðið - 21.09.1958, Blaðsíða 3

Sunnudagur 21. sept. 1958

ItlþýSnblaSiS
S
ASþýöublaöiö
Útgefandi:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Auglýsingast j óri:
Ritstjórnarsímar:
Auglýsingasími:
Afgreiðslusími:
Aðsetur:
Alþýðuflokkurinn.
Heigi Sæmundsson.
Sigvaldi Hjálmarsson.
Emilía Samúelsdóttir.
14901 og 14902.
14906 1W
1 4 9 0 0
Alþýðuhúsið
Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10.
Orðin og verkin
ÞJÓÐVILJINN er andvígur afstöðu Alþýðublaðsins til
alþýðusambandsþngsins í haust og gefur á því þá skýringu,
að með henni sé Alþýðuflokkurinn að fremja sjálfsmorð!
Þar fór kommúnistum að verða langlífi Alþýðuflokksins
áhugamál. Ætli jafnaðarmenn sannfærist ekki þegar í stað
Lim, að hér sé af einlægni talað?
Niðurstaða Þjóðviljans í málflutningi sínum til Alþýðu.
ílokksmanna í verkaiýðshreýfingunni er Þessi: „Þeim mun
það ljóst, að því aðeins verður verkalýðshreyfingin á íslandi
sterk og vaxandi á næstu árum, að meðlimir verkalýðsfé-
laganna úr báðum alþýðuflokkunum beri gæfu til samstarfs
og sameiginlegrar baráttu.“ Þetta eru út af fyrir sig falleg
orð. En hvernig hefur kommúnistum auðnazt að finna þeim
stað í verki? Hér skal ekki rifiað upp ,,einingarstarf“ þeirra
síðustu áratuga, enda er sú saga öllum kunn. Sundrung al-
þýðuflokkanna og verkalýð'shreyfingarinnar talar sínu
máu, og jafnaðarmenn þurfa ekkert á skýringum Þjóðvilj-
ans að halda í þessu sambandi. Þeir þekkja óheillaþróunina
og kunna sögu hennar. En að gefnu tilefni er ekki úr vegi
að minna á „einingarstarf“ kommúnista á síðasta alþýðusam
bandsþingi. Þá áttu þeir kost á samstaxfi. Hvernig brugðust
þeir við því tækif.æri?
Kommúnistar notuðu sér örfárra atkvæða meirihluta
á síðasta alþýðusambandsþingi til að einoka heildarsam-
tök íslenzkrar verkalýðshreyfingar með flokkspólitíska
hagsmuni fj’rir augum. — Þeir litu ekki við samstarfs-
vilja jafnaðarmanna og gleymdu á svipstundu öllu „ein-
ingartali“ sínu og Þjóðviljans. Þar með var stofnað til
baráttu um verkalýðshreyfinguna og Alþýðusamband ís-
lands. Og tilefnið var af hálfu kommúnista. Alþýðuflokks-
menn áttu enga sök á þessari óheillaþróun. Þeir vildu
„samstarf og sameiginlega baráttu“ til að verkalýðs-
hreyfingin yrði „sterk og vaxandi“, rækti hluíverk sitt
og heimtaði rétt sinn í Þióðfélaginu. Kommúnistar voru á
ailt öðru máli. Þeir hngsuðu aðeins til verkalýðshreyfing
arinnar og Alþýðusam,bands Islands með flokkspólitíska
i íi.Swí
' iAAáMiSiÉ
Másstöðum, 31. ágúst.
ÞAÐ má með sanr.i
segja, að árið 1958, pað
sem af er, hafi verið
hart og ógjöfult við í-
búa Skíðadals, sem og
víða annars staðar. Fra
áramotum hefur veriö
næstum stöðug norðan-
átt. Hófst það með ai-
gerum jarðbönnum fyr
ir sauðfé og er á leið
tók fyrir snapir handa
hestum.
Miklu íannfergi
kingdi niður í janúar,
febrúar og marzmán-
uði, er ollu miklum erf-
r."5?V-
var hæg norðanátt.
hreinviðri og oft frosv.
um nætur. Sýnt bótt:;
fljótt að kal var mikið
í túnum. og víst slæmt
það er síðast kom und-
an snjó. Var því gras-
spretta með fádæmum
léleg, og vart má teija
að kæmu gróðrarskúr-
ir allan mánuðinn. —
Vegna grasleysis héfst
sláttur mjög seint eoa
eigi fyrr en um miðj-
an júlí, og var þá eng-
an veginn vel spröttið..
Fram til 23. júií
voru stöðugir þurrkar,
iðleikum með mjólkur-1
flutninga, og var oft 1
teflt á tæpt vað til þc-ss
að koma mjólkinni á
markað. Er komið var !
fram í apríl var vonast |
eftir sunnanátt og j
hláku, en sú von gekk j
sér til húðar, því. enn
var norðanáttin alger,
því að allt fram til 24.
maí voru norðanhríðar
öðruhvoru og hörku-1
frost um nætur og því i
alger innistaða fyrir
iambfé, og þótti næst- I
um viðburður ef ær bar \
úti og þá jafnframt
mildi að unglambið
skyldi ekki krókna.1
Gefur auga leið, hver
ógrynni af heyjum og
fóðurbæti befur þurft
) yfir sauðburðinn. Kom
þó eigi til heyskorts í
dalnum.
Sem dæmi um fann-
fergið má geta þess, að
hinn fyrsta júní var
allt túnið hér á Más-
og náðist þá inn ali-'
mikið af vel verkaðri
tööu, en eftir þa.n:i
Gilsfjarðar-Brékkú,.
7. sept. 1
LAUGARDAGINN 6. |
september var vígt j
nýtt félagsheimili að j
Króksfjarðarnesi, er j
hlaut nafnið Vogalana.
Sóknarpresturinn, sr
Þórir Stephensen, helg
aði staðinn með ræðu
og kirkjukór Garps-
dalskirkju söng. Ingólf
ur Helgason bóndi,
Gautsdal, hélt ræðu og
rakti byg'ginga rsögu
félagsheimilisins, er
hófst í júní 1957. Vfir-
smiður byggingarinnar
var Þorsteinn Jonsson
smiður, Hólmavík. Raf
lagnir annaðist Sigurð-
stöðum hulið snjó. ur Lárusson rafvirki
Mestallan júnímánuð 1 ‘Tjaldanesi.
tíma má segja að aldr-
ei hafi komið þurrkur.
Er því útlit mjög í-
skyggilegt. Fæstir bún-
ir að hirða tún, aí
fyrra slætti mikið
magn af heyjum orúið
hrakió úti, og það sem
inn hefur náðst írá 23.
júlí lítt þurrt. Horfa
bændur því upp á
mik’a fækkun á búfé,
ef eigi oregður skjót.t.
til þurrka, og þótt svo
verði er fjárfækkun
cumilýjanleg. — Lí-tt
mun ástandið betra
niður í Svarfaðafdal.
Verið er að byggja
íbúðarhús á 2 bæjurn,
Þverá og Klængshóli.
ii í Króksfirði
Félagsheimiii þetta
er byggt á vegum
! hreppsfélagsins og ung
j mennafélagsins Ung-
lingur hér í hreppi
1 aeð styrk úr félags-
feimilasjóði samkv. íög
| fim.
A samkomu þessari
voru mættir um 170
manns, þar á meðal í-
þróttafulltrúi rikisins,
hr. Þorsteinn Einars-
son, sýslumaður Barð-
strendinga, ' hr. Ari
Kristinsson, Patreks-
firði, og þingmaður
kjördæmisins, hr. Sig-
urvin Einarsson, Rvík,
.
og héldu þeir ræður
andir borðum ásamt
d. Veitingar voru veitt
Með gamla bænum á
Klængshóli hverfur
síðasti torfbærinn í
Skíðadal, Bygging pen
ingshúsa er á 2 öðrum
bæjum. Sími var lagð-
ur um dalinn haustið
1958. Vegasamgöngur
eru enn engan veginn
! komnar í gott horf, og
þykir að vonum miða
liægt í þeim efnum.
Minna var um ný-
rækt í dalnum á sl.
vori en undanfarin ár
og oili því m. a. ótíóin,
því vorið leið án þess
að það ltæmi, ef svo
! má að orði komast.
j Másstöðum 31. ág. ‘58.
Sigurjón.
ai samkomugestum c-
keypis.
Samkoman fór hið
bezta frani í alla síaði
og var til fyrirmyndar.
Veitingar annaðist frú
Ingigerður hótelstýra i
Bjarkarlundi og á hún
þakkir skilið fyrir
rausn og hvað hún
lagði á sig til þess að
þetta gæti orðið ' sem
bezt í alla staði.
Sunnudaginn 7. sept.
átti að vera skemmlun
fyrir almenning og átti
þar að skemmta br.
; Guðm. Jónsson óperu-
] söngvari úr Rvík á-
! samt fleiri skemmtiat-
riðum.
Virðingarfyllst.
Baldvin Sigurvínsson.
hagsmuni fyrir augum. Hannibal Valdimarsson togaði
margra ára skýjaborgir sínar niður í svaðið undir verk-
stjórn komnninista. Því fór se.m for á síðasta alþýðusam-
ba'ndsþingi.
Kommúnistar hafa misreiknað sig illa, ef þeim hefur
hugkvæmzt, að atburðirnir á síðasta alþýðusambandsþingi
skiptu engu máli. Þá var hafin sú barátta í verkalýðshreyf.
ingunni, sem þeim stendur nú mestur stuggur af- Afleiðingar
síðasta alþýðusambandsþings segja til sín. Verkalýðshreyf-
ingunni um land allt er ljósara eftir en áður, að ekkert sam. ,
ræmi er á milli orða og verka kommúnista. Og nú stoðar |
sundrungarseggina ekkert að ætla að leika einingarpostula-
Gríman er dottin af þeim í augsýn verkalýðshreyfingarinnar
og allrar þjóðarinnar. Það er því ekki nema von, að Þjóð-
viljinn hugsi með kvíða til næsta alþýðusambaneteþings. En
hann getúr kommúnistum um kéhiit —- og sjálfum ser.
Honum hefur hingað til verið gjarnt að vegsama óheilla-
þróunina á síðasta alþýðusambandsþing'i.
6 og 12 volta.
eðslulæki
fyrir rafgeyma.
GarSar GfsSascn lif.
bifreiðaverzlun.
I TVEIMUR blöðum hér í bæn- j
um hafa undanfarið birzt nafn-
lausar greinar þar sem veitzt er j
að Þórarni Olgeirssyni ræðis-
manni íslands í Grimsby. Er í
greinum þessum sagt að Þór- j
arinn sé einn aðaleigandi Rin- j
ovia útgerðarfélagsins í Grims-!
by og framkvæmdastjóri tog-
araútgerðar þessa félags. Gef-
ið er í skyn, að Þórarinn beri
af þessum sökum ábyrgð á land
helgisbroium og uppivöðslu
togarans „King Sol“, sem er
eign Rinovia félagsins, en tog-
ari þessi hefur komið mjög við
sögu í landhelgisdeilunni síð-
ustu vikurnar. Framferði skip-
stjórans á togaranum hefur
sætt réttmætu ámæli af hálfu
íslendinga.
Hitt er alrangt að Þórarinn
Olgeirsson eigi hér nokkurn
hlut að máli. Hann var að vísu
annar af tveimur aðalstofnend- |
urn Rinovia félagsins, en seldi
hlut sinn í félaginu árið 1934
eða. ’fyrir 24 árum.
Rinovia félagið lét byggja
togarann ,,King Sol“ 1936 og
var Þórarinn skipstjóri á hon-
um fyrstu þrjú árin eða fram í
stríðsbyrjun 1930. Þá, fyrir 19
árum, lét hann af skipstjórn
togarans og hefur hún verið
honum með öllu óviðkomandi
síðan.
Þórarinn hefur aldrei verið
j framkvæmdastjóri við togara-
I útgerð Rinovia félagsins.
Það er því tilhæfulaus róg-
ur að kenna Þórarni um á-
gengni og árekstra tog'ara þessa
félags við íslenzku varðskipin
undanfarnar vikur. Hann hef-
ur þar hvergi nærri komið.
Hitt væri verkefni fyrir ís-
lenzk stjórnarvöld að fá stað-!
festingu á því, sem hér er sagt
með aðstoð íslenzka sendiráðs-
ins í London og jafnframt að
grafast fyrir um það, hvernig
á því stendur að ráðist er með |
dólgslegum hætti á trúnaðar-
mann íslenzku ríkisstjórnar-
innar, Þórarin Olgeirsson ræð-
ismann í Grimsby, hvað eftir
annað og hann borinn lognum
sökum. Er sjálfsagt að draga
árásarmanninn eða mennina
fram i dagsljósið og láta þá
sæta ábyrgð fyrir róginn.
Ekki þarf að hafa mörg orð
um það hvern hauk í horni Is-
lendingar hafa átt þar sem Þór-
arinn er.
Hann vann ómetanlegt starf
fyrir íslenzka útgerð með um-
boðsstörfum sínum fyrir ís-
lenzku togarana í Fleetwood
og Grimsby á styrjaldarárun-
jm.
Fi’á styrjaldarlokum hafa
allir íslenzku togararnir notið
fyrirgreiðslu hans, sem hann
hefur innt af hendi með hinum
mestu ágætum.
j Þórarinn og Huntley Wood-
| cock fiskveiðaráðunautur ísl.
ríkisstjórnarinnar unnu manna
mest að því að hnekkja lönd-
j unarbanni brezkra togaraeig-
enda á íslenzkum fiski í Eng-
, iandi og var það fyrst og fremst
að þakka árangri af þrotlausri
baráttu þessara manna fyrir
íslenzka málstaðnum, að lönd-
unarbanninu vai' um síðir af-
létt.
Þórarinn er einn þeirra ís-
lendinga, sem tekizt hefur að
ryðja sér braut til álits og
frama erlendis og jafnan komið
fram til sóma fyrir þjóð sína-
Hefur sannast á honum ,,að
römm er sú taug, er rekka dreg-
ur föðurtúna til“ því að hann
hefur um fjölda ára leitað heim
til fósturjarðarinnar á hverju
sumri og dvalið hér einn til
tvo mánu'ði. Var hann hér
heima í sumar og fór héðan af
landi burt rétt áður en 12 mílna
landhelgin tók gildi.
Enginn maður mun hafa unn
ið íslendingum meira gagn í
fisksölumálum í Bretlandi en
Þórarinn Olgeirsson.
Ást hans og vinarhug til ís-
lands dregur enginn í efa, sem
haft hefur af honum nokkur
kynni.
Endurtekinn rógur skúma-
skotsmanna mun koma þeim
sjálfum í koll áður en lýkur,
en Þórarinn Olgeirsson njóta
óskertrar virðingar og trausts
utanlands og innan. hér eftir
sem hingað til.
Auglýsid
i Alþýðublaðina