Morgunblaðið - 16.06.1976, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. JUNÍ 1976
Guðrún H. Sigurðar-
dóttir - Minningarorð
Fædd 27. nóvember 1927
Dáin 9. júní 1976
l'pphaf mifl ondir
var a*tla<> þessum slad.
Þar \ ill mfn vilund svcima.
c« vcil. þid skiljid þad.
I»ar skoin mór sólin skærasl.
þar skildi 0}i lífid hcsl,
þar hvíslarii hla*rinn hlfdasl.
þí'uar haráltan var mcst.
(SÍKiirdur (•udnasoii frá Ila*lavfk)
Svo kvaó sveituníji og fra>ndi
Gudrúnar II. Sigurðardóttur frá
Rekavík, sem í datt veróur kvödd
hinstu kveðju frá Fossvosskirkju,
en hún andaðist á Borítarspítalan-
um 9. þessa m tnaðar. Finnst mér
vera vel vtð hæfi að pera ofan-
greint erindi að eins konar inn-
gangi stuttrar minninKarpreinar.
Kem ég að því síðar.
Guðrún fa>ddist í Rekavík. Itak
við Höfn í Sléttuhreppi, Norður-
ísafjarðarséslu, 27. nóvember
1927. Foreidrar hennar voru Inni-
hjörp B. Aspeirsdóttir op Sipurð-
ur Hjálmarsson bóndi i Rekavík.
InKÍbjörfj var ekkja. op hafði
eipnast þrjú börn með fyrri
manni sínum. Þau eru: IIöKni.
Guðrún Þorkatla op Sturlína. oti
eru þau (>ll á lífi. InpibjörKU oj>
SÍRurði varð einnif; þrifjKja barna
auðið, Guðrúnar, Sifjríðar of>
Bjarpar.
Arið 1995. eftir níu ára sambúð,
tnissir Sipurður konu sína frá
unpu da'trunum þremur, 8 ára. 6
of> 2ja ára. Inpibjörfí var aðeins 27
ára er dauðinn hreif hana til sín
frá manni of> börnum.
Það sefjir sif> sjálft hvílíkt reið-
arslag það er heimili, þefjar móð-
urinnar nýtur ekki lengur við,
sérstaklefja þar sem ung börn eru.
Ynfjsta telpan var tekin til fósturs
af skyldfólki, og ólst upp hjá því.
En uppgjöf var fjarri skapferli
Sigurðar og hann ákvað að halda
áfram búskap á eignarjörð sinni,
þótt afskekkt væri ofj erfið að
mörgu leyti, ekki hvað síst hvað
samfjöní'ur snertir. Rekavíkin er
lítil og umgirt háum fjöllum. A
landi verðurekki komist til næstu
bæja nema um þröngt fjallaskarð
eða tæpa götu meðfram sjó, með
gínandi hengiflugið fyrir neðan.
Jörðin sjálf var heldur kostarýr
undírlendi lítið og slægjulönd
spillt af vatni, er víða rennur
í lækjarsytrum úr fjöllunum.
Fyrstu árin eftir lát Ingibjarfjar
réttu nágrannarnir Sigurði og
dætrunum hans ungu hjálpar-
hiind. En því er oft á tíðum þann-
if> varið, að það er líkt Of> erfið-
leikarnir skiri og móti bestu eðlis-
kosti manneskjunnar, gull vilja,
dugnaðar og áræðis. Da'turnar
voru ekki gamlar né háar í loftinu
þegar þær önnuðust að mestu um
húsverkin. Og kom það þá að
sjálfsögðu í hlut Guðrúnar að
hafa forystuna, þar sem hún var
tveimur árum eldri en Sigríður.
Oft hefur baráttan f.vrir lifinu
verið hörð, of> stunduni hefur ein-
manaleikinn sótt fast á, í litlu
klettavíkinni norður við Dumbs-
haf. Myrkt skammdegið grúfir yf-
ir. brimið svarrar við björgin of>
stormurinn þýtur í fjallaskörðun-
um. Veðraguðirnir heyja sinn
hrikadans, og ekki er fært vikum
saman til nágrannabæjanna.
En að hinu leytinu bjó litla vík-
in yfir ólýsanlegum töfrum, friði
og fegurð. Á vorin kom jörð iðja-
græn undan mjallarfeldi vetrar-
ins, Iækur hjalaði við stein, lömb
skoppuðu í haga, fugl söng í mó
og himinhá fuglabjörgin iðuðu af
lífi, og margrödduð hljómkviða
fyllti blásali norðurstranda.
Það þarf ekki að fara i neinar
grafgötur um, að hið tignarfagra
og töfrum slungna umhverfi hef-
ur orkað sterkt á ungar sálir og
mótað, svo að ekki máist meðan
Iff endist.
Sigurður býr í Rekavík með
dætrum sinum til ársins 1944, en
þá flyst hann til ísafjarðar. Sjálf-
ur stendur hann þá á fimmtugu,
en Guðrún er 17 ára en Sigríður
15. Sjálfsagt hefur ekki verið
sársaukalaust að yfirgefa Reka-
víkina. Sigurður var síðasti ábú-
andinn, og hefur jörðin verið í
eyði síðan. Og á sama veg er nú
farið um allar jarðir í Sléttu-
hreppi.
Eftir að fjölskyldan flyst til Isa-
fjarðar, gafst tækifæri til frekari
menntunar en skyldunámið eitt
bauð upp á. Guðrún var vel gefin,
bæ'ði til munns og handa. Sauma-
skapur og ýmis konar hannyrðir
léku i höndum hennar. Hún brá
því á það ráð að setjast í hús-
mæðraskólann á isafirði
1946—'47. Eins og að lfkindum
lætur lauk hún þar námi með
mikilli prýði.
Árið 1947 flyst fjölsk.vldan síð-
an til Reykjavíkur. Sigurður
stundar verkamannavinnu, en
systurnar fá störf á saumastofu og
í sælgætisgerð.
Arið 1951 verða enn þáttaskil í
lífi Guðrúnar. Hinn 29. júlí giftist
hún eftirlifandi manni sínum,
Geir Runólfssyni bankamanni.
Ungu hjónin hófu búskap að Ei-
riksgötu 13, en það hús á móðir
Geirs, sem býr þar ennþá í hárri
elli.
Geir er mágur minn og vorum
við sambýlismenn í rúman hálfan
annan áratug, bjuggum við á sitt
hvorri hæðinní. Betra sambýlis-
fólk en Rúnu og Geir get ég ekki
hugsað mér. Þau voru einstaklega
prúð í allri umgengni, háttvís og
reglusöm. Gott var að leita til
þeirra, þau voru bæði hjálpsöm
og greiðvikin. Eins og að líkind-
um lætur var mikill samgangur á
milli heimilanna og börn okkar
léku sér saman. Margar ánægju-
stundir átti fjölskylda mín á há-
tíðum og öðrum tyllidögum á
heimili Rúnu og Geirs, enda voru
þau bæði hlý í viðmöti, glaðsinna
og gestrisin.
Guðrún var einstaklega mynd-
arleg húsfreyja og bar heimilið
vott um smekkvísi hennar og góða
umgengni. Hún var ein i hópi
hinna fjölmörgu kvenna, sem
helga manni, börnum og heimili
alla krafta sina, vinna störf sin í
k.vrrþey af kostgæfni og kærleika.
Það eru þessar konur, sem eru
raunverulegar máttarstoðir okkar
litla samfélags.
F'yrir um það bil átta árum
byggðu Rúna og Geir sér nýtt og
fallegt hús að Goðalandi 2 í nýja
Fossvogshverfinu. Sama smekk-
vísin og snyrtimennskan réð þar
rikjum, eins og meöan þau bjuggu
á Eiríksgötunni. Húsakynnin
voru að vísu stærri og glæsilegri,
og nú gafst kostur í ríkara mæli
að skreyta heimilið útsaumi,
veggmyndum og fleiri fallegum
munum unnum af húsfreyjunni
sjálfri. Handbragð þessara verka
ber listrænum hæfileikum fagurt
vitni.
Ég átti líka því láni að fagna að
flytja í þetta nýja hverfi um sama
leyti, svo fjölskyldur okkar Geirs
héldu áfram að vera nágrannar,
þótt ekki væri lengur um sambýli
að ræða. Svo skemmtilega vildi til
að Sigríður og fjölskylda hennar
bjó einnig í næsta nágrenni. En
miklir kærleikar voru með þeim
systrum, allt frá bernsku- og upp-
vaxtarárunum í Rekavfk. Nú var
sannarlega breyting á orðin, ein-
angrun litlu víkurinnar var ekki
lengur til staðar. Systurnar, börn
þeirra og makar gátu hittst dag-
lega, án fyrirhafnar, en samgang-
ur var ætið mikill milli heimil-
anna.
Hjónaband Geirs og Guðrúnar
var einkar farsælt og hamingju-
samt. Þau voru samhent í hví-
vetna, og veit ég ekki til að
skugga hafi nokkru sinni brugðið
á sambúð þeirra. Ef Guðrúnu
hefði öðlast lengra líf, hefðu þau
hjónin átt silfurbrúðkaup í næsta
mánuði.
Þeim Guðrúnu og Geir varð
fjögurra barna auðið. Öll eru þau
vel gefin, reglusöm og hin mann-
vænlegustu. En ekkert er foreldr-
um meira fagnaðarefni í lífinu en
að eiga barnaláni að fagna. Börn
Guðrúnar og Geirs eru: Sævar
Þór, tæknifræðingur, fæddur 15.
janúar 1952. Hann er kvæntur
Hafdísi Björnsdóttur og eiga þau
2 syni. Gylfi Sigurður, bifvéla-
virki, fæddur 8. aprfl 1953. Hann
er kvæntur Valgerdi Gísladóttur.
Eiga þau 1 son. Jóhanna Elka
fa>dd 28. febrúar 1956. Stundar
hún nám í menntaskóla og býr I
föðurhúsum. Ingibjörg Guðrún,
skrifstofustúlka, fædd 22.
desember 1958, og býr hún einnig
heima í föðurhúsum.
Guðrún las talsvert, og hafði
sérstakt yndi af ljóðum. Kunni
hún margt ljóða og sálma. Dálæti
hafði hún t.d. á ljóðabókinni
„Brimhljóð" eftir Sigmund í
Hælavík, þótt ekki væri hann
þekkt skáld.
Guðrún var trúkona, þó að hún
flíkaði því lítt. Trúarþrekið var
henni styrkur. þegar önnur sund
lokuðust. Lengst af ævinni var
Guðrún heilsuhraust, enda vel á
sig komin til sálar og líkama. Það
var aðeins síðasta árið, sem hún
lifði, er hún kenndi fyrir alvöru
hins skæða sjúkdóms er dró hana
til dauða.
I þjáningum sínum sýndi hún
mikla ró og ærðuleysi, þótt hún
gerði sér vel ljóst hvert stefndi.
Að síðustu þráði Guðrún að fá
lausn, og flytjast yfir á annað
tilverusvið. Hún lét jafnvel þau
orð falla, að fyrst mundi hún
staldra við I litlu víkinni sinni
kæru, þar sem hún lék sér sem
barn. Nú hefur landið klæðst sín-
um fegursta áumarskrúða, og
nóttlaus birtan ríkir við hið
stjörnubláa haf. Þar sem upp-
hafið hófst skín nú sölin skærast
og blærinn hvíslar blíðast.
Með þessa fögru mynd fyrir
hugskotssjónum lagði Guðrún
upp í sina hinstu för. Skilningur
okkar nær skammt, en við vonum
að henni hafi orðið að trú sinni.
Eg votta skyldfólki, systkinum,
börnum, barnabörnum og eigin-
manni innilegustú samúð mina.
Sorgin og söknuðurinn er sár. En
það er huggun harmi gegn, að á
minninguna um ástríka móður og
elskulega eiginkonu slær engum
fölskva í hjörtum hinna nánustu.
Blessuð sé minning Gudrúnar
H. Sigurðardóttur.
Ármann Kr. Einarsson.
+
Minningarathöfn um manninn
minn,
ÓTTAR REYNISSON,
stýrimann,
Meistaravöllum 11,
sem fórst með m b. Álftanesi 1 2.
apríi sl. hefur farið fram Þakka
innilega auðsýnda samúð og
vinarhug við lát hans.
Fyrir mína hönd, móður og
systkina hins látna,
Geirlaug Björnsdóttir.
+
Eigmkona mín, dóttir, móðir okkar, stjúpmóðir og tengdamóðir,
BJÖRG ÞORVARÐARDÓTTIR,
Borgarholtsbraut 52,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju, föstudagmn 18 júní kl 1 30
Þeir sem vildu minnast hennar, láti líknarstofnanir njóta þess
Sigursveinn Tómasson,
Elínbjörg Jónasdóttir,
Gréta Sigurðardóttir,
Eggert Sigurðsson,
Þorvarður Már Sigurðsson,
Birna Elinbjörg Sigurðardóttir
Jóhannes Sigursveinsson.
+
Hjartkær eigmkona mín og móðir okkar
KRISTRÚN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Bergstaðarstræti 50,
lést í Landspítalanum 14 þ m
Kjartan Jónsson
og börn.
+
Eiginmaður minn,
MAGNÚS G GUOBJARTSSON,
fyrrv. vélstjóri,
Stigahlíð 49,
andaðist að heimili sínu mánudaginn 1 4 júní
Sigríður Benónýsdóttir.
+
Þökkum innilega samúð við andlat og jarðarför,
BJÖRNS BENEDIKTSSONAR,
prentara,
Tjarnargötu 47, Reykjavlk,
Guðrfður Jónsdóttir, Sigrún Björnsdóttir,
Sveinn Kristinsson, Gunnvör Björnsdóttir,
barnabörn og aðrir ættingjar og vinir.
+
Þökkum af alhug öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og jarðarför
SÓLVEIGAR ÞORFINNSDÓTTUR, BOUCHIR,
fyrir hönd okkar systkinanna,
Júlíana Þorfinnsdóttir.
Sigurður A Hreiðarsson,
Helga Sigurjónsdóttir,
Jóhanna Guðmundsdóttir,
Pétur Sigurðsson,
+
JOHAN JOHANSEN,
Dalbraut 5, Grindavík,
lézt af slysförum þann 1 3. júní
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna og annarra vandamanna,
Aðalgeir Jóhannsson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma
SOFFÍA KRISTJÁNSDÓTTIR
Hæðargarði 22, Reykjavík
lést 1 5 júní í Borgarspítalanum
Björg Sverrisdóttir Guðmundur Hervinsson
Björn Sverrisson Solveig Indriðadóttir
og barnaböm.
Sonur okkar, +
BJÖRGÓLFUR K. ÁRNASON,
Ásbúðartröð 9,
Hafnarfirði,
lézt að morgni þann 1 4. júni.
Ester Kláusdóttir,
Árni Gislason
+ Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför,
MARGRÉTAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Þjórsárgötu 6.
Margrét Hjálmarsdóttir, Freyr Bjartmarz,
Kristfn Helga Hjálmarsdóttir, Ámundi Óskar Sigurðsson,
Hörður Hjálmarsson. Anna Sigmundsdóttir,
Guðrún Hjálmarsdóttir Waage, Sigurður S. Waage,
Halldór Hjálmarsson, Steiney Ketilsdóttir
Ingibjörg Hjálmarsdóttir, Baldur Úlfarsson,
Ólöf Hjálmarsdóttir. Jóna Ólafsdóttir,
Þorsteinn Hjálmarssón,
Egill Hjálmarsson, Helga Jasonardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.