Morgunblaðið - 13.02.1977, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. FEBRUAR 1977
19
„Það er ágætt að fá sér bað á sviðinu," sagði Sigurður Karlsson, sem
stendur þarna lengst til vinstri, en hann leikur Banko, sem er kastað
ofan i brunn eftir að honum hefur verið kálað og þar verður hann að
dúsa í fimmtán mfnútur. Á myndinni eru einnig Þorsteinn, kona hans
Valgerður Dan og Hjalti Rögnvaldsson.
höfum við nefnilega forðazt það
að lita persónurnar einum lit og
stimpla þá þær annað hvort sem
algóðar eða alvondar". Þá greip
Aðalheiður fram i og sagði: „Æ,
hann er cttalega leiðinlegur."
„Hver?“ „Þjánninn af Rossi, ekki
Jón,“ svaraði hún hlæjandi.
1 kjallara Iðnó eru búnings-
herbergi og kaffistofa leikaranna
og þar var þröngt á þingi enda
salarkynni lltil. Nú var aðeins
hálftimi þar til sýningin á
Makbeð átti að hefjast og fólk
kepptist við að klæða sig í búning-
ana, sem Guðrún Svava Svavars-
dóttir á heiðurinn af, smyrja á sig
andlitsfarða og þamba kaffi. I þvi
kom lafði Makbeð stormandi inn
með nýklippt hárið, þ.e. Edda
Þórarinsdóttir leikkona, en það
gerir vist ekki mikið til, þvl lafði
Makbeð er með hárkollu. Hún
flaug beint inn I búningsherberg-
ið og gaf sér hvorki tlma til að fá
sér kaffibolla eða taka einn slag,
eins og morðingjar og krúnu-
erfingjar leikritsins gáfu sér tíma
til, bæði fyrir sýningu og I hléi.
Maður varð ekki var við neitt
taugastress þarna, en kannski hið
litla svigrúm I kjallaranum leyfi
það ekki.
Þegar Edda kom inn I búnings-
herbergið voru þar fyrir tvær
nornir svo agalegar ásýndum, að
við gátum ómögulega merkt að
þetta væru sömu konurnar og
skömmu áður höfðu setið og rabb-
að við okkur á kaffistofunni,
nefnilega þær Sólveig Hauksdótt-
ir og Margrét Helga Jóhannsdótt-
ir. „Það er æðisleg tilbreyting að
leika nornir," sögðu þær hlæj-
andi. „Það má eiginlega segja að
ég sé I nornahlutverki líka,“ sagði
Edda. „Því lafði Makbeð er ekk-
ert annað en fj.. . norn.“ „En ég
hef reynt að finna einhverja
manneskjulega þræði i henni og
komizt að þeirri niðurstöðu að það
eina jákvæða sé ást hennar til
Makbeðs. En við megum ekki
gleyma þeim tlðaranda, sem rikti
þegar leikrit þetta á að eiga sér
stað, þ.e. þegar fólk gekk beint til
verks til að koma áformum sinum
I framkvæmd."
Leikstjórinn, Þorsteinn
Gunnarsson, sagði að þegar valið
hefði verið I hlutverkin hefði ver-
ið ákveðið að iáta unga leikara
vera I hlutverkum Makbeðs og
lafði hans, til að gera leikinn enn
þá „tragiskari", þ.e.a.s. ungt fólk,
sem ekki er orðið eins spillt og
valdagráðugt og kannski þeir,
sem lengur hafa lifað. En það
sama gerði leikstjórinn Roman
Polanski þegar hann gerði kvik-
myndina um Makbeð fyrir nokkr-
um árum. Hins vegar hefur I
heimalandi höfundar frekar tiðk-
azt að láta eldri leikara fara með
aðalhlutverkin.
í öðru búningsherbergi voru
þeir Kjartan Ragnarsson, sá sem
kálar Makbeð I lokin, og Hjalti
Rögnvaldsson, sem leikur rlkis-
erfingjann Malcolm. Kjartan
kvaðst hafa mikið gaman af að
leika góða strákinn I verkinu, sem
kálar aðalskúrkinum og Hjalti
virtist vera állka ánægður með
sitt hlutverk, sem væri slægvit-
urt. Eins gott að hann heyrði ekki
I leikstjóranum rétt áður, sem þá
skýrði fyrir okkur að val leikara i
hlutverki færi oft eftir þeirra eig-
in skapferli. En fyrst og fremst
verður auðvitað góður leikari að
geta brugðið sér I gervi þeirra
slægvitru, vitru, vöndu og góðu, I
hversu mikilli mótsögn, sem það
er við þá sjálfa.
Rétt áður en sýningin hófst sat
Pétur Einarsson á vatnsbrunnin-
um uppi á sviði og velti haus
Makbeð milli handa sér. „Hvort
ég sötti um að leika Makbeð — já,
skriflega, nei, nei, ekki held ég nú
það. Jú, það er gaman að þessu
hlutverki og ég hef samúð með
Makbeð. Hann er maður, sem tek-
ið hefur ákvörðun, en hún er bara
röng. Nei, ég hef aldrei fengið
óbeit á neinum „karakter", sem
ég hef leikið. En þótt ég hafi
samúð með Makbeð get ég ómögu-
lega réttlætt hann né hans gjörð-
ir.
Annars er Makbeð maður, sem
maður mætir oft, bæði hér úti á
götunni og alls staðar. Þeir eru
margir Makbeðarnir".
— HÞ
m
— Gítartónleikar
Framhald af bts. 5
siðan verið á nær óslitnum ferða-
lögum. Hann hefur gefið út meira
en þúsund gítarverk, þar á meðal
sín eigin, leikið inn á fjölda
hljómplatna og sett saman dag-
skrár fyrir sjónvarp.
Behrend heldur árlega nám-
skeið fyrir gltarleikara frá ýms-
um löndum, hann kom hingað til
lands fyrir átta árum og hélt hér
tónleika.
Á efnisskránni eru allar teg-
undir gitartónlistar, klassísk
verk, nútlma-, alþýðu- og popptón-
list.
býður nú mjög hagstæðar ferðir til
FLORIDA
Upplýsingar á söluskrifstofu PAN AM,
Bankastræti 8 — Sími: 15340
Skútuöldin
Ný útgáfa í undirbúningi, aukin og endurskoðuð.
Orðsending til þeirra, sem kynnu að eiga myndir af skútum, skipshöfnum
og öðru er efni ritsins varðar.
Skútuöldin eftir Gils Guðmundsson kom út ítveimur stórum bindum árin 1944 og 1946. Ritið
var 1250 bls. að stærð og birtust þar á fjórða hundrað myndir.
Skútuöldin seldist strax upp, og hefur verið með öllu ófáanleg um þrjátíu ára skeið.
Nú hefur Bókaútgáfan örn og örlygur samið við höfundinn um nýja og endurskoðaða
útgáfu rits þessa, þar sem auk minni háttar lagfæringa og breytinga verður við það aukið
með tvennum hætti: þar birtist nú sérstakur kafli um skútuútgerð við Faxaflóa, en hann var
ekki í fyrri útgáfunni. Þá er og ætlunin að auka myndakost ritsins verulega. Er nú að því
unnið að safna myndum, ekki aðeins í Faxaflóaþáttinn, heldur einnig í aðra hluta ritsins, eftir
því sem auðið verður.
Bókaútgáfan örn og örlygur og Gils Guðmundsson höfundur Skútualdar beina hér með
þeim vinsamlegu tilmælum til allra þeirra, sem hafa í fórum sínum myndir er þeir telja eiga
heima í nýrri útgáfu ritsins, að gera þeim viðvart og gefa útgáfunni kost á að hagnýta þær.
Þar sem mörgum er að vonum sárt um gamlar og merkar Ijósmyndir, skal það tekið fram, að
útgefandi mun kosta kapps um að skila nokkurn veginn jafnharðan myndum, sem lánaðar
yrðu.
Eftirtaldar tegundir mynda eru mjög vel þegnar:
• Myndir af skútum, jafnt á hafi úti, inni á höfnum eða uppi á landi.
• Myndir af skútuskipshöfnum, svo og af s'kipstjórum, sem lengi voru með
skútur.
• Myndir frá útgerðarstöðum þilskipa á skútutímanum, svo og húsum er koma
við þá útgerðarsögu. Myndir frá því fyrir og um aldamót eru einkum æski-
legar.
• Myndir er sýna fólk við fiskverkun á skútuöld.
• Sérstaklega mikill fengur er að myndum af skipverjum um borð í skútum, svo
og af fiskverkunarfólki í vinnugalla. En ágætar eru einnig skipshafnamyndir,
enda þótt skipverjar hafi brugðið sér í sunnudagafötin og skroppið til Ijós-
myndara.
Þá óskar höfundur þess getið, að leiðréttingar við texta fyrri útgáfu eru vel þegnar, svo og
aðrar ábendingar um það sem betur má fara.
Allar upþlýsingar um myndir og annað efni þurfa að berast útgáfunni hið fyrsta.
Með von um góða samvinnu við gamla skútumenn og afkomendur þeirra.
Bókaútgáfan Örn og Örlygur h.f.
Vesturgötu 42, Reykjavík, síml 25722
luiiliiiiiiinrtiiinimniuiummuinumimnuiiHff