Morgunblaðið - 13.02.1977, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 13.02.1977, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDÁGUR 13. FEBRUAR 1977 15 bryggjunni eftir að verða fluttar til Færeyja biðu skipin við bryggjuna með fullfermi af loðnu. Þá var löndunarstopp um alla Austfirði. Að sjá vélarnar þarna á bryggjunni var grátleg sjón, eitt það versta sem ég hef upplifað . Þetta var fyrir 7 árum og verksmiðjan átti að geta brætt 150—200 tonn á sólarhring og var mjög vel búin Jækjum, meðal ann- ars gufuþurrkpira, sem menn nú fyrst eru farnir að tala um að séu nauðsynlegir í loðnubræðslurnar okkar. Það sér hver heilvita mað- ur hverslags framsýni það var að mola verksmiðjuna niður á þessu tíma, segir Jón og verður greini- lega illur við að rifja upp þessa hluti. Verða svo að segja takk og bless PállKristinssondyttaraðlkyndlklef»nuni. Óskar Böðvarsson og Þóranna Erlendsdóttir voru að mála. séum eina frystihúsið á landinu, sem ekki höfum vinnsluleyfi. Nýleg áætlun segir að innrétting nýs vinnslusalar eftir ströngustu kröfum kosti um 30 milljónir og samkvæmt reglugerð eigum við að fá 18 milljónir til þessara fram- kvæmda. 12 milljónir er ég til- búinn að leggja í þetta fyrirtæki sjálfur. Viljum reyna að fullnýta hráefnið —Núna erum við að gera allt klárt fyrir loðnuna og höfum tekið í notkun ýmis ný tæki í því sambandi. Sia er komin í af- rennslið frá frystingunni, sem tekur allan úrgang, sem áður fór í sjóinn, en verður nú nýttur til hins ýtrasta. Þá er einnig mein- ingin að reyna að safna þeim hrognum, sem fara úr fiskinum áður en kemur í vinnsluna og frysta þau einnig. Við viljum reyna að fullnýta það hráefni, sem til okkar berst, og því miður eru það ekki margir, sem það gera. — Þegar leyfið var tekið af frystihúsinu var annaðhvort að leggja upp laupana með þetta fyrirtæki hér eða að grípa til ann- arra ráða. Ég byggði nýja fiskmót- töku hér og hef saltað þar fisk þessi ár. Þetta hefur gengið allvel undaníarin ár, en nú er útlitið heldur lakara og ég hef trú á að reksturinn verði ekki alveg eins góður í ár og t.d. í fyrra. Viðmiðunarverð i verðjöfnunar- sjóði er verra en íramleiðendur höfðu lagt til, en sjómenn og oddamaður mynduðu meirihluta. Miðað við hráefnisverð þyrfti verðið að vera hærra, en það var ekki samþykkt. Verð á skreiðinni er nokkuð gott ef ekki koma til erfiðleikar í sambandi við afskip- anir og þess háttar, segir Jón. 1 lokin undirstrikar hann nokk- ur atriði, sem við höfum spjallað um. Meira fjármagn í fiskvinnslu- húsin, endurbætur á þeim og loðnubræðslunum, hætta smíði nýrra fiskiskipa, eri endurnýja þau aðeins þegar nauðsyn ber til og síðast en ekki sizt fullvinna aflann betur og nýta. Við snúum talinu að rekstri húsanna í Innri-Njarðvík og spyrjum hann hvort það sé ekki erfitt að geta aðeins verið með fyrirtækið í fullum rekstri hluta ársins. — Vissulega er það mjög baga- legt og við erum í rauninni ekki með fulla starfsrækslu nema frá þvi í byrjun febrúar þangað til í maí. Meðan við getum ekki fryst verður þetta víst svona, en von- andi fáum við nauðsynlega fyrir- greiðslu, það vantar ekki nema innan við 20 milljónir frá lána- sjóðum til að við getum gert nýj- an vinnslusal. Þetta er verst gagn- vart fólkinu, sem við erum með í vinnu hér. Það er erfitt að fá gott fólk til starfa svo stuttan tíma og verða svo að segja takk og bless eftir kannski þrjá mánuði. — Bátarnir, sm við erum með í viðskiptum, þrír talsins, eru á humarveiðum á sumrin — ekki saltarðu hann. Á haustin og fram yfir áramót eru þeir á línu og trolli, en bæði línu- og trollafli er illa fallinn til saltfiskverkunar. Við höfum fengið að frysta loðnu á undanþágu undanfarin ár og frystum 185 tonn í fyrra. Neta- veiðarnar eru þær veiðar, sem við byggjum afkomu okkar hvað mest á og framleiddum í fyrra saltfisk, skreið og frysta loðnu að verð- mæti um 100 milljónir króna. — Afkoman hcfur veri góð hjá fyrirtækinu, þó við getum ekki fryst og starfað af krafti allt árið. En það er einhvern veginn þann- ig að ef fyrirtæki er sæmilega rekið halda bankar að sér hönd- um og ekkert fæst þaðan nema afurðalán. Ég held að við hér Sigurður VV ium hafði nóg að gera við að hnýta netasteina. Sex bændasynir úr Jökulsárhlíð á vertíð í Njaróvíkum ár eftir ár: „Alltaffegnir þegar viðkom- umstaustur afturá vorin" UNDANFARIN vor hafa sex bændasynir austan úr Jökulsár- hlfð komið til vinnu hjá Jóni Karlssyni f Brynjólfi hf. og verið hjá honum fram undir vor. Segir Jón að þessi starfs- kraftur sé sérstaklega kærkominn, Austfirðingarnir séu fork- ar duglegir, samvizkusamir og þægilegir f umgengni. 1 heimsókn Morgunblaðsmanna í Innri-Njarðvík í vikunni hittum við að máli Hlíðar Eiríksson frá Hlíðarhúsum t Jökuls- árhlið, en hann hafði þá komið við sjötta mann austan af Héraði kvöldið áður. Hlíðar hefur farið á vertíð á hverjum vetri síðan 1971 og er nú í Innri-Njarðvik þriðja árið í röð. Fyrir þénustuna í fyrravetnr keypti hann dráttarvél og fór með hana austur í sveitina sína. — Timabilið frá þvi í febrúar og fram i lok apríl er rólegasti timinn i búskapnum, sagði Hliðar. — Þá er búið að hleypa til rollnanna og það er síðan ekki fyrr en líður að sauðburði að aftur fer að verða þörf alls mannafla i Hliðarhúsum. Við spyrjum hann hvort honum líki betur sveitavinnan eða störfin við sjávarútveginn í Njarðvík. — Það er miklu betra í búskapnum, en hitt er I rauninni ágætt líka. Ég er þó eiginlega ekki búinn að gera það upp við mig hvort ég geri búskapinn að ævistarfi, en frekar er það nú líklegt. Einhvern veginn er það þannig að maður hlakkar alltaf til að komast aftur austur á vorin og ég held að hinir strákarnir séu alveg sammála mér í því efni, segir Hlíðar að lokum. Austfirðingarnir búa í húsi rétt við fiskverkunarstöðina og þar hafa þeir ráðskonu, sem eldar í þá. Það er Baldvina Stefánsdóttir frá Hlíðargarði í Jökulsárhlið, en hún er gift einum úr hópnum. Láta Austfirðingarnir allir vel af dvöl sinni og aðbúnaði í Njarðvíkunum og segjast eiga þar sitt annað heimili. Jón Karlsson vissi í rauninni ekki hvenær hópurinn kæmi að austan. En á miðvikudaginn var hringt til hans og hann beðinn að gera ráðstafanir með að sækja hópinn þá um kvöldið til Reykjavikur þvi starfskrafturinn hans að austan kæmi með kvöldvélinni frá Egilsstöðum. — Eg gerði það, þeim var ekið hingað í Njarðvikurnar og þegar ég mætti á fimmtudagsmorgni var hópurinn búinn að koma sér fyrir og rjúkandi kaffi á könnunni hjá henni Bellu, eða Baldvinu eins og hún heitir víst segir Jón. Baldvina Stefánsdóttir við pottana í eldhðsinu. Hópurinn að austan ásamt Jóni Karissyni og einum Njarðvfk- ingi. Hlfðar Stefánsson er lengst til vinstri. _l

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.