Morgunblaðið - 23.08.1977, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23^4GÚST 1977
13
Gyðrfður Þorsteinsdóttir afhjúpar minnisvarðann um landnema
Hellu, Þorstein Björnsson.
I ró og næði á hátfðinni
Rudolf Stolzenwald við nokkur málverka sinna á sýningunni f skóla-
húsinu.
Jóndi f Lambey hjá nokkrum mynda sinna, en hann er með nokkra
tugi af þeim á sýningunni.
Hátíðasvæðið á árbakkanum
beið fólks síns, fánastangir,
prýddur völlur og lúðrasveit
staðarins hóf hátíðarhöldin á
sjálfan afmælisdaginn. Daginn
áður hafði verið opnum iðnsýn-
ing á Hellu þar sem kynntur var
fjölþættur iðnaður á ekki stærri
stað, byggingariðnaður og
margs konar iðnaður sem kem-
ur sér bæði vel fyrir þjóðina í
heild og ekki sízt fyrir hinar
blómlegu byggðir Suðurlands
þar sem mestu ræktunar- og
búsvæði landsins eru.
Á Hellu búa nú um 500
manns í um það bil 110 húsum
og það sem vekur skjótt athygli
gesta er hin snyrtilegi frágang-
ur húsa og lóða og á síðustu
áium hefur verið unnið stór-
átak í varanlegri gatnagerð og
þegar þvi verki verður lokið á
næstu árum liggur Ijóst fyrir að
Hella verður í hópi snyrtileg-
ustu bæja á íslandi.
Landnemi Hellu, Þorsteinn
Björnsson, Eysteinssonar, er af
meiði bragðmikils fólks þar
sem hvergi er djúpt á sterkum
báttum hins norræna stofns.
Það hefur sannazt á Hellu að
engi býr að fyrstu gerð og
:raustir menn fylgdu í kjölfarið.
í fararbroddi lengst af í sögu
Hellu er Ingólfur Jónsson
jlþingismaður og fyrrverandi
ráðherra, sem með atorku
sinni, framsýni og sanngirni
hefur ekki aðeins verið bakhjarl
Hellu, heldur einnig hins ís-
lenzka þjóðlífs í heild. Hvar-
vetna á landinu er Ingólfur
kunnur fyrir einurð, dugnað og
traustleik vegna þátttöku sinn-
ar í stjórnmálum þjóðarinnar og
setu á Alþingi í 36 ár og hvar-
vetna er hann þekktur sem
Ingólfur á Hellu. Hellu verður
þvi ekki minnzt án þess að geta
Ingólfs sérstaklega, mannsins
em hefur átt meiri þátt í mótun
og þróun Hellu en nokkur ann-
ar. Eins og byggð á Hellu
speglaðist í lygnu fljótinu af-
mælismorguninn á sagan eftir
að sýna að um ókomin ár á
þessi vaxandi byggð eftir að
bera merki þess manns sem
lengst hefur verið við hana
kenndur og fastast hefur staðið
fótum til stuðnings á bernsku-
sporum hennar.
Sigurður Haraldsson á
Kirkjubæ, formaður afmælis-
nefndar, sagði m.a. í setningar-
ávarpi sínu: „Það er ósk mín á
þessari hátíðarstundu að Hella
vaxi af vaxandi verkefnum, að
það fólk sem hér býr megi lifa
góðu lífi. friðsælu, og menn-
ingarlífi Ég bið þess og heiti á
það fólk sem hér býr nú og
síðar að það verði þeirri köllun
sinni trútt að fegra, snyrta og
prýða umhverfi sitt, þessa
byggð sem stendur á einu feg-
ursta bæjarstæði sem um get-
ur. Að það vinni af trúmennsku
og samvizkusemi að uppfyll-
ingu héraðsins alls og standi
sem einn maður trúan vörð um
sunnlenzkar sveitir. Það er ósk
mín og staðföst trú að á Hellu
fái að þróast og dafna þróttmik-
ið og heilbrigt menningarsam-
félag, að hér búi ávallt og ætíð
lífsglatt og gott fólk."
Séra Stefán Lárusson annað-
ist helgistund á árbakkanum
og síðan flutti Ingólfur Jónas-
son hátíðarræðuna undir sól-
brotum úr skýjum og gjólu um
hlöð. Talaði Ingólfur blaðalaust
að vanda og er ræða hans birt
hér á bls. Þá flutti Jón Þorgils-
son pistil um landnámsmann-
inn, Þorstein Björnsson, og var
síðan afhjúpaður minnisvarði
Sigurður Haraidsson á Kirkjubæ setúr hátfðina.
Séra Stefán Lárusson á helgistund
Björn Þorsteinsson flutti tölu um Þorstein föður sinn þegar minnis-
merkið hafði verið afhjúpað.
Jón Þorgilsson flytur ræðu.
um Þorstein, koparskjöldur á
bjargi úr Þjórsárhrauni.
Á dagskrá var einnig afhend-
ing viðurkenninga fyrir snyrti-
leg hús og lóðir, þjóðdansasýn-
ing ungs fólks úr hópi heima-
manna og síðar um daginn var
dansleikur fyrir yngstu kynslóð-
ina, annar fyrir þá eldri um
kvöldið, en einnig voru opnað-
ar málverka- og Ijósmyndasýn-
ingar. Sérstök afmælisdagskrá
var gefin út á 50 ára afmælinu
og eru í henni greinar um ýmis-
legt forvitnilegt í sögu Hellu,
bæði um menn og málefni
Á málverkasýningunni sem
sett var upp í tilefni afmælisins
eru listaverk eftir ýmsa Rangæ-
inga og má þar nefna Eyjólf
Eyfells, Helgu Skúladóttur,
Ottó Eyfjörð, Magnús Guð-
mundsson, Rudolf Stolzen-
wald, Helmut Stolzenwald,
Atla Páls, Ólaf Túbals, Maríu
Jónsdóttur frá Kirkjulæk, séra
Stefán Lárusson, Magnús
Jóhannsson í Akurhóli og Jón
Kristinsson, Jónda, i Lambey.
Þá eru einnig teikningar Helgu
Skúladóttur frá Keldum af öll-
um bæjum í Rangárvallahreppi
árið 1930 og til samanburðar
eru Ijósmyndir af sömu bæjum
frá 1970
»