Morgunblaðið - 23.08.1977, Side 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. AGUST 1977
25
MORGUNELAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. AGUST 1977
fiitfgi Útgefandi ustMðfófr hf. Árvakur, Reykjavlk.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthlas Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttastjóri Bjöm Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Ámi Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðalstræti 6. slmi 10100.
Auglýsingar ASalstrnti 6. slmi 22480.
Áskriftargjald 1300.00 kr. i mánuði innanlands.
í lausasölu 70.00 kr. eintakiS.
Reykjavík, fram-
leiðslufyrirtæki
og meðaltekjur
Iviðtali við Magnús L.
Sveinsson, borgarfulltrúa og
formann atvinnumálanefndar
Reykjavíkur, sem birt var í Morg-
unblaðinu sl. laugardag, kemur
m.a. fram, að atvinnuleysi hefur
ekki gert vart við sig í höfuðborg-
inni um langt árabil fremur en f
öðrum sveitarfélögum landsins,
sem yfirleitt hafa búið við at-‘
vinnu- og afkomuöryggi þegna
sinna. Hinsvegar hafa atvinnu-
mál borgarinnar þróazt á þá lund,
að þörf er skjótra viðbragða af
hálfu borgaryfirvalda. Þá er eink-
um átt við það tvennt, að veruleg-
ur samdráttur hefur orðið í fram-
leiðslugreinum borgarinnar,
einkum f sjávarútvegi, og að með-
altekjur Reykvíkinga eru komnar
niður fyrir landsmeðaltal.
Magnús L. Sveinsson segir í við-
talinu að á áratugnum 1963 til
1975 hafi orðið samdráttur f fram-
leiðsluatvinnugreinum f Reykja-
vfk sem svarar 803 mannárum. Á
sama tíma hefur þó orðið aukning
í ýmsum þjónustugreinum, langt
umfram samdrátt í framleiðslu-
greinum. Á þessu tfu ára tímabili
hefur orðið mannaflaaukning í
Reykjavfk sem svarar 6240 mann-
árum. 33% þeirrar aukningar eða
2040 mannár — komu í hlut heil-
brigðisþjónustunnar.
Formaður atvinnumálanefndar
nefnir fyrst og fremst tvær orsak-
ir, sem valdi samdrætti f sjávarút-
vegi og fiskvinnslu á höfuðborg-
arsvæðinu. i fyrsta lagi komi til
breyting á fiskstofnum og fiski-
miðum, sem leitt hafi til sam-
dráttar f bátaútgerð. Faxaflóinn
hafi verið friðaður. Það hafi lengt
siglingu báta, sem héðan hafi ver-
ið gerðir út, á tiltæk fiskimið. t
annan stað hafi komið til fyrir-
greiðslupólitfk stjórnvalda, er f
tveimur veigamiklum greinum
hafi raskað jafnkeppnisaðstöðu
Reykjavfkur gagnvart öðrum
byggðum. Reykjavíkurhöfn sé
eina fiskihöfnin í landinu, sem
ekki fái hluta stofnkostnaðar
hafnarmannvirkja og útgerðarað-
stöðu greiddan úr rfkissjóði. Rík-
issjóður greiði frá 75% upp í
100% f stofnkostnaði allra hafna í
landinu nema Reykjavíkur, er fái
ekkert af sínum stofnkostnaði
endurgreitt. Þetta hafi valdið því
að ekki hafi verið hægt að byggja
upp þá aðstöðu fyrir útgerð og
fiskvinnslu í Reykjavíkurhöfn,
sem æskilegt hefði verið. Þá hafi
atvinnurekstur á höfuðborgar-
svæðinu, einkum á sviði fram-
leiðslugreina, ekki haft sama að-
gang að eða rétt hjá opinberum
lánsfjárstofnunum og atvinnu-
rekstur annar staðar á landinu. 1
hvoru tveggja þessu efni þurfi
leiðrétting til að koma.
Samdráttur framleiðslugreina í
höfuðborginni hefur ótvfrætt átt
sinn þátt f því að lækka meðal-
tekjur Reykvfkinga f samanburði
við aðra landshluta. Þar kemur þó
fleira til. Fyrirgreiðsla og samfé-
lagsleg aðstoð við aldrað fólk og
óvinnufært er hvergi á landinu
meiri en f Reykjavík. Aldrað fólk
og óvinnufært er mun hærra hlut-
fall f heildarfbúatölu en vfðast
annars staðar. Hér munu yfir
6000 íbúar 70 ára og eldri. Þetta
kemur að sjálfsögðu fram f lægri
meðaltekjum. Þá segir formaður
atvinnumálanefndar að Reykja-
vfk hafi misst allmargt fólk á
bezta vinnualdri og í háum tekju-
flokkum til nágrannasveitarfé-
laga, þó þetta fólk sæki áfram
atvinnu, tekjur og vissa þjónustu
til höfuðborgarinnar. Þessi miss-
ir komi til af því að auðveldara
hafi verið að fá einbýlishúsalóðir,
sém tekjuhátt fólk sækist eftir,
þar en í Reykjavík. Magnús L.
Sveinsson segir orðrétt: „Vitað er
hinsvegar að ungt og efnaminna
fólk byggir yfirleitt ekki einbýlis-
hús, kostnaðarins vegna. Reykja-
vfkurborg hefur talið það skyldu
sína, m.a. af þeim sökum, að út-
hluta lóðum fyrir blandaða
byggð, þ.e. fjölbýlishús, raðhús
og einbýlishús, til að mæta sem
flestra þörfum. Þetta hefur hins-
vegar leitt til þess að borgin hef-
ur ekki getað fullnægt eftirspurn
eftir einbýlishúsalóðum og þvf
misst margt tekjuhátt fólk til ná-
grannasveitarfélaganna." Þessi
þáttur hefur og sín áhrif á meðal-
tekjusamanburð.
Formaður atvinnumálanefndar
leggur höfuðáherzlu á þá stað-
reynd, að byggja þurfi upp fram-
leiðsluatvinnugreinar á höfuð-
borgarsvæðinu, ekki sízt á sviði
útgerðar og fiskvinnslu. Slfkt sé
undirstaða grósku f fjölmörgum
öðrum hliðaratvinnugreinum. Þá
leggur hann áherzlu á málmiðnað
hverskonar, ekki sfzt á sviði
skipaviðgerða og nýsmfði. t þessu
efni þurfi að koma á jafnkeppnis-
aðstöðu höfuðborgarinnar við
önnur byggðarlög, bæði hvað
varðar kostnað við hafnargerð og
útgerðaraðstöðu og lánafyrir-
greiðslu atvinnurekstrar. Borgin
verður og að koma til móts við
hvers konar atvinnurekstur með
tiltækri aðstöðu. Magnús L.
Sveinsson bendir á það, í þvf sam-
bandi, að á árunum 1970—1976
hafi verið lokið við byggingu at-
vinnuhúsnæðis, samtals 1546 þús-
und rúmmetrar að stærð, á lóð-
um, er borgin hafi úthlutað á
sfðustu árum. Á sfðasta ári hafi
vcrið úthlutað stórum svæðum til
atvinnurekstrar í Borgarmýri,
Súðavogi og Vatnagörðum. Og á
þessu ári hafi verið úthlutað
svæði fyrir atvinnurekstur í
Mjóddinni íBreiðholti I.
Ástæða er til að taka undir orð
Magnúsar L. Sveinssonar varð-
andi markvissa framtíðarupp-
byggingu atvinnurekstrar f
höfuðborginni. Slfk uppbygging
er undirstaða velmegunar bæði
hcildar og einstaklinga, sem hér
eiga að una sfnum hag á ókomn-
um árum. 1 þessu efni skiptir
e.t.v. mestu máli að borgarbúar
almennt rækti með sér hcilbrigð-
ari afstöðu til atvinnurekstrar, en
gengur og gerist f landinu f dag,
geri sér grein fyrir þvf að verð-
mætasköpun f þjóðarbúskapnum
setur Iffskjörum þjóðarinnar tak-
mörk á hverjum tfma — og að
framleiðsluatvinnufyrirtækin
eru hornsteinar þessarar verð-
mætasköpunar.
BORIS SPASSKY
Spassky í viðtali við
MorgunbktMð: „Ég hef
teflt við beztu skákmenn
heimsins en aldrei
vefið hræddur
við neinnþeirra...”
KORCHNOI PORTISCH KARPOV
„Þú náðir tangarhaldi á Portisch "
..Já, ég var búinn að segja þér, að sá
sem hefði meira þrek ynni einvígið. Þegar
ég vann tólftu skákina, brotnaði hann. Ég
fann styrk minn og hef verið að eflast að
þreki bæði til sálar og líkama."
„Það var gaman að sjá ykkur tefla, það
var alltaf gott andrúmsloft í salnum og
iþið komuð vel fram hvor við annan."
„Já, Portisch er drengur góður."
„Korchnoi ætlar að hrifsa heimsmeist-
aratitilinn úr höndum Rússa, hvað segir
þú um það?"
„Ja. það er áreiðanlega rétt. það er
takmark hans. En ég hef sama takmark."
„Hvað?"
„Að ná titlinum af Karpov og sigra þá
auðvitað einnig Korchnoi. En það er ekk-
ert takmark í sjálfu sér að ná titlinum frá
„Ég er aðeins hræddur við
einn mann: sjálfan mig”
Genf. 22. 8. 1977, frá Matthiasi Johannessen ritstjóra
Þá er það orðið, sem sjá mátti fyrir: að
Spassky ynni einvígið við ungverska stór-
meistarann Lajos Portisch og tryggði sér
þannig rétt til að keppa við rússneska
útlagann Korchnoi I undankeppninni um
heimsmeistaratitilinn i skák Portisch
sagði eftir einvígi þeirra Spasskys, að
hinn slðarnefndi hefði teflt miklu betur
hér i Genf en þegar þeir leiddu saman
hesta sina i Reykjavik Hort og Spassky
Spassky segist lika vera tvíefldur um
þessar mundir og fáir mundu vist vilja
spá, hvernig einvigi þeirra Korchnois fer
og hvor þeirra fær að heyja úrslitakeppn-
ina við heimsmeistarann, Karpov Það fer
vist varla milli mála, að sjálfur vildi hann
og Rússar, að það félli i hlut Spasskys,
svo mjög sem Korchnoi eflist að kappi og
forsjá, þegar hann tekst á við opinbera
fulltrúa Sovétstjórnarinnar. En Spassky er
ekki slður einbeittur en Korchnoi og sagði
i samtali okkar, sem fer hér á eftir, að
hann væri óhræddur við Korchnoi og
kviði þvi ekki að keppa við hann.
Það var sagt, minnir mig, þegar Bobby
Fischer keppti við Spassky i Reykjavik (á
ferðalögum erlendis hef ég tekið eftir, að
það er mesta landkynning, sem ísland
hefur fengið fyrr og síðar), að hann hefði
drápseðli sem skákmaður Hann réðist
á andstæðing sinn eins og dýr i vigahug
og fengi hann við ekkert ráðið í samtal-
inu sagði Boris Spassky, að Korchnoi
„er drápsmaður (killer), það eru hans
persónueinkenni sem skákmanns" Þetta
sagði Spassky að fyrra bragði og án þess
neitt hefði verið minnzt á Fischer, svo að
eitthvað virðist líkt með Korchnoi og
Fischer, enda ekki einleikið hvernig
rússneski útlaginn hefur malað stórmeist-
ara undanfarið Korchnoi kemst a.m k. í
vigahuga þegar hann keppir við fulltrúa
Sovétríkjanna, enda sagði hann i samtali
okkar um daginn, að sig langaði til að
skaða Sovétstjórnina, „svo sannarlega
langar mig til þess". Þegar hann teflir við
þá, sem keppa undir sovézkum fána
færist hann allur i aukana, þvi þá finnst
honum hann vera að tefla við Sovétstjórn-
ina. Og útlaginn á henni grátt að gjalda
eins og margir aðrir, og hefur t a.m. litlar
mætur á þeim sem fara i opinberar heim-
sóknir til Sovétrikjanna um þessar mund-
ir eða styðja málstað Sovétstjórnarinnar
með einhverjum hætti á alþjóðavettvangi.
Skákkeppni hans er öðrum þræði barátta
um mannréttindi. Og í pólitik sina og
hugjón sækir útlaginn þrek og kraft
Spassky teflir undir sovézkum fána, en
i samtali okkar sagðist hann berjast fyrir
sjálfan sig og engan annan. En það
vantar ekki að hann sé fastur fyrir. Það
leyndi sér ekki i siðustu skák þeirra
Portisch, að hann ætlaði þá að fara með
Sigur af hólmi í einvigi þeirra, en til þess
nægði honum jafntefli. Portisch var aftur
á móti ekki eins einbeittur, það var eins
og hann væri búinn að gefa einvígið upp
á bátinn. Hann hvíldi sig vel á milli leikja
og drakk kók og eins og hann væri ekki
með allan hugann við skákina Eftir
hálfan annan tima fór yfirdómarinn,
Golumbeck, að gera sér grein fyrir þvi, að
hverju stefndi og tók að safna saman
seðlunum sem stórmeistararnir hafa und-
irritað eftir hverja skák og raða þeim
niður Að skákinni lokinni tók hann svo
þátt i ásamt stórmeisturunum að tefla
skákina nokkra stund áfram til að sjá,
hvort hún byði upp á vinningsmöguleika,
en svo var ekki. Portisch virtist afslapp-
aður og raunar sigraður, þegar hann gekk
til þessa siðasta leiks. Framkoma hans
var aðdáuparverð, ekki siður en dreng-
skapur og alkunn kurteisi Spasskys. En
Rússinn var sveittur i andlitinu og hafði
augsýnilega tekið á honum stóra sinum
Golumbeck lauk einviginu og hver fór til
sins heima, enda kominn timi til. Golum-
beck fylgdist með einvígi aldarinnar
heima og skrifaði bók um það, en I
bpphafi hennar áminnir hann jafn góðan
dreng og hæverskan og fyrrverandi
menntamálaráðherra íslands um að trana
sér ekki fram i skjóli valds og titla. Hvað
þá um aðra pólitikusa? Golumbeck segir,
að þeir skuli varast að hreykja sér. — Orð
i tima töluð
í úpphafi samtals okkar sagði Spassky,
að hann hefði ekki teflt við Korchnoi frá
því hann sigraði hann með yfirburðum í
einvígi þeirra 1968, „mig minnir því hafi
lokið með 6’/z vinning gegn 316 mér i
hag Það var undankeppnin fyrir einvigið
um heimsmeistaratitilinn. Eftir einvigi okk-
ar Korchnois sigraði ég Petrosjan og varð
heimsmeistari i skák "
Ég sagði Spassky, að Korchnoi hefði
sagt i samtali okkar i Evian um daginn, að
hann skildi „skipulagningu (i skák) betur
en Spassky og Polugaevsky til samans",
eins og hann komst að orði Hvað hann
segði um það?
„Ég held hernaðaráætlun sé veikasta
hlið Korchnois. En hann er að bæta sig.
Hann er ihugull skákmaður og yfirvegar
sin mál vandlega. En skipulagning og
uppbygging skákar eru ekki hans sterkasta
hlið. Það er alvarlegt mál fyrir hann. En
mér virðist hann vera að bæta sig mikið
án þess ég geti fullyrt það, því ég hef ekki
teflt við hann allan þennan tima og ekki
heldur haft tækifæri til að skilgreina og
athuga skákirnar hans upp á síðkastið En
nú verður það mitt næsta hlutverk, þegar
ég hef hvilt mig vel, og svo heyjum við
einvlgið af kappi Það er nauðsynlegt fyrir
Korchnoí að bæta taflmennsku sina frá
byrjunum til miðtafls og ég sé, að hann
leggur nú á það áherzlu umfram annað "
„Hann sagði mér að hann væri lika að
berjast við Sovétstjórnina þegar hann
sæti andspænis skákmanni, sem keppti
undir rauða fánanum "
„Já, það er áreiðanlega rétt En það er
hans vandamál. Ekki mitt. Hann fær
stuðning af þvi að berjast víð Sovétstjórn-
ina Það hefur hjálpað honum Ég veit
ekki, hvort honum tekst að yfirfæra
andúð sina á Sovétstjórninni á mig, eða
hvort hann reynir það "
„En hann var hlýr i þinn garð. minnir
mig."
„Já, það hefur alltaf farið vel á með
okkur. Hann er mér vinsamlegur en hann
hatar fánann, sem ég tefli undir Hann
berst við fánann og ég held hann þurfi
sálfræðilega á þvi að halda Hann er
mikill bardagamaður. Það er hans
sterkasta hlið Hann er drápsmaður, það
eru hans persónueinkenni sem skák-
manns. Hann verður að hata mig, þá
kemst hann i vigahug En það er hans
mál, ekki mitt, hans vandamál. Ég á mitt
hugrekki, minn kraft. Ég hef heimspeki-
legri afstöðu til skákarinnar en Korchnoi.
en hann er mikill bardagamaður. En ég er
óhræddur við hann, gjörsamlega
óhræddur og kviði engu. En ég er
hræddur við annan mann. Ég hef teflt við
beztu skákmenn heimsins en aldrei verið
hræddur við neinn þeirra, aðeins þennan
eina: sjálfan mig. Ég óttast aðeins sjálfan
mig. Það er mitt mesta vandamál."
iSovétrikjunum, ekki get ég séð það En
iþað skiptir máli finnst mér, að nýr maður
verði heimsmeistari Ég berst aðeins fyrir
isjálfan mig Hvi skyldi ég vera að berjast
fyrir einhverja aðra? Ég vil sigrast á
sjálfum mér — og sigra fyrir sjálfan mig
Ég er alveg eins ákveðinn i að sigra
Korchnoi "
„En hvað um Karpov?"
„Hann er e.t.v. með einhverjar aðrar
hugmyndir Hann býr i Sovétrikjunum og
hlýtur því að vera mjög snjall -,i tafli
stjórnmálamanna "
„Korchnoi segir, að hann sé ofmetinn."
„Hann er góður skákmaður og nú mjög
sterkur. En það hefur hver sina skoðun á
þvi eins og öðru."
„Hvað segirðu um að keppa við
Korchnoi i Reykjavík. hann kveðst ekkert
Ihafa á móti þvi?"
„Ég vil ekki segja neitt um það núna,
en að sjálfsögðu hef ég ekkert á móti þvi,
ef aðstæður leyfðu og fjármagn fengist "
„En þú ætlar að endurheimta titilinn?"
,Já En ég ætla að berjast við Korchnoi
eins og iþróttamanni sæmir, af hörku og
ákveðni við taflborðið en sýna honum
hlýtt viðmót þess utan, eins og ég hef
alltaf gert. Ég er ekki mjög metnaðar-
gjarn, en ef ég finn styrk minn aukast og
eflist að þreki, þá verð ég metnaðarfyllri
Og nú er ég sterkari en áður, bæði til
sálar og likama
f
Hátíöarrœöa Ingólfs Jónssonar á 50 ára afmœli Hellu:
„Styrkir stofnar eiga
langt líf fyrir hendi”
Hér fer á eftir hátíðarræða Ingólfs Jónssonar alþjngismanns á
Ingólfur flutti mál sitt blaðalaust:
Ágætu samkomugestir.
Gleðilega hátíð í dag eru 50 ár siðan
Þorsteinn Björnsson stakk fyrstu skóflu-
stungu hér á' árbakkanum. Á 50 árum
breytist margt i þjóðfélaginu, en náttúran
er samt sú sama á Rangárvöllum og þá
50 ára afmæli Hellu, en
var. Rangá rennur lygn og tær. Þá var
brúin hérna ofar og Þorsteinn valdi
byggðinni stað við brúarsporðinn Hann
gat fengið ókeypis lóð vestan árinnar, en
austan hennar vildi hann vera. Þorsteinn
Björnsson valdi staðinn og þessi staður er
góður, góður staður Hann valdi nafn á
staðinn, Hella skyldi byggðin heita Þetta
er einnig gott nafn og það hefur tákn-
ræna merkingu I eina skiptið, sem ég
kom til Spánar, dvaldi ég í þorpi, sem hét
Beni Casim. Ekki skildi ég hvað það
þýddi Ég spurði, hvaða merkingu þessi
orð hefðu. Þetta þýðir góður staður, var
sagt. Og það var ýmislegt upp talið
þessum stað helzt til ágætis. En þegar ég
segi, að nafnið Hella sé táknrænt, þá segi
ég það vegna þess, að hellan islenzka.
fyrr meir, hafði mikla þýðingu i þjóðfélag-
inu. Hér var ekki viður til húsagerðar,
hellan var notuð á þök húsanna til þess
að veita skjól. Og hellan var notuð i stéttir
og flóra i peningshúsum til þess að auka
hreinlæti. Og hellan var notuð undir stoð-
ir sem áttu að bera uppi þök húsa til þess
að stoðirnar gengju ekki niður i jarðveg-
Dansflokkurinn sem sýndi Islenzka þjóðdansa á bökkum
Rangár.
Ingólfur Jónsson alþingismaður flytur hátíðarræðuna á Hellu s.l. laugardag.
Ljósmyndir Mbl. Friðþjófur Helgason.
inn Þannig veitti hellan traust Ég hef
talið hér upp þrjú atriði, sem skýra tákn-
ræna merkingu nafnsins á þessari byggð
Þetta er góður staður, eins og staðurinn á
Spáni, sem ég nefndi
Þorsteinn Björnsson kom norðan úr
Húnavatnssýslu Hann var sonur Björns
Eysteinssonar, sem er landsþekktur og
ætla ég ekki að fara að lýsa ætt Þorsteins
né Þorsteini mikið Hann byrjaði búskap
hér syðra, en eftir nokkur ár byrjaði hann
á viðskiptum. Viðskiptin byrjaði hann á
Rauðalæk. Hann byrjaði að slátra gripum
og selja til Reykjavikur. Að þvi kom, að
Þorsteinn sá, að hann varð :ð hafa fast
aðsetur, og hann þurfti að hafa hús og
aðstöðu til starfseminnar. Hann byrjaði á
Hellu 1927. Þá áraði tiltölulega vel i
landinu og verzlun Þorsteins varð um-
fangsmikil á fyrstu árunum. Þorsteinn var
duglegur við að selja afurðir bænda, en
eftir 1930, '31 og '32 versnaði árferðið
svo mjög. að afkoma almennings og
bænda varð mjög slæm. Það varð verðfall
á afurðunum, það var dýrtið i landinu og
kreppulánasjóður var settur með lögum
til þess að gera bændum kleift að gera
skuldaskil Bændur fengu afslátt af skuld-
unum eftir þvi hvernig efnahagur þeirra
var. Þorsteinn tapaði miklum fjármunum I
uppgjöri Kreppulánasjóðs Og siðustu
2—3 árin, sem Þorsteinn var á Hellu var
lítið um að vera í hans verzlun 1935
voru samtök um það að stofna kaupfélag
hér á Hellu og kaupa eignirnar af Þor-
steini Stofnfundur var á Strönd á Rang-
árvöllum 26. marz þetta ár. Á þessum
fundi munu hafa mætt um 1 50 manns
og stofnfélagar urðu þeir felstir eða allir,
sem á fundinn komu Það var mikill áhugi
hjá mönnum að efla þetta félag, sem fékk
strax mikil viðskipti og félagsmenn urðu á
öðru ári hátt á fjórða hundrað. Um þetta
leyti voru aðeins tvö litil hús á Hellu. Og
það var litil byggð hér á árbakkanum. Hér
voru Gaddstaðir, Halldór Þorleifsson og
Þuriður Sigurðardóttir með dætrum sin-
um og hér uppí á hæðinni var Sigurþór
Ólafsson þjóðhagasmiðurinn Og á Hellu-
vaði voru hjónin Kristin Kristjánsdóttir og
Gunnar Erlendsson og úti á Ægissiðu allt
Ægissiðufólkið. Það var ágætt að setjast
að á Hellu og hafa þetta fólk i nágrenni
og aðra sem unnu félaginu og vildu hag
þess sem beztan
Það er margs að minnast frá þessum
timum Starfsfólkið við kaupfélagið var
ekki margt. Guðlaugur Bjarnason i Giljum
fyrsti bilstjórinn, Bruno Weber, Berlinar-
búinn, sem kom til íslands og byrjaði hjá
Þorsteini, hann varð einnig hjá Kaupfél-
aginu og var ómetanlegur starfskraftur úti
og inni. Hann var vissulega eins og sagt
er „alt-muglig-mand ', ágætur bókhaldari,
afgreiðslumaður pakkhúsmaður og gerði
allt, sem gera þurfti i þessum byrjunar-
Framhald á bls. 28
Blásið (lófa.
Frá hátíðarsvæðinu á bökkum Rangár.