Morgunblaðið - 04.08.1979, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 1979
GRANI GÖSLARI
œ
©PIB
COPINMAGIN
23ie
t>að hlýtur aö hafa verið ofsagaman f gærkvöldi.
Jú hann talar. en hann er bara
orðlaus af undrun yfir því hve
ðdýr ’ann sé!
Togaraskyldu
fyrir alla þjóðina?
Ellert Schram skrifar í
Morgunblaðinu 28. júlf síðastlið-
inn grein, sem hann nefnir
„Leikmannsþankar landkrabba“.
Þar gerir hann grein fyrir
reynslu sinni þann tíma sem
hann hefur verið á togara. Mér
þótti grein Ellerts að mörgu leyti
forvitnileg og verð íhugunar
fyrir marga.
Það hefur nú að undanförnu
verið talsverður vindur í mönn-
um úti f bæ sem hafa viljað viðra
þá skoðun sfna að með þessu væri
Ellert að stunda það sem nefna
mætti „snobb niður á við“. Verði
þeim hinum sömu að góðu.
Mér finnst grein Ellerts kveða
þessar raddir í kútinn, án þess að
hún þurfi til þess nokkurs liðsinn-
is. Ellert hefur með þessu sýnt í
verki það sem löngum hefur verið
ærin þörf á. Þar á ég við nauðsyn
þess að þeir sem fara með
stjórnun landsins í umboði þjóðar-
innar, lúti svo lágt að kynna sér
eins og þeim er unnt atvinnuvegi,
þankagang og kjör almennings.
Kannski sjá fólkið undir öðrum
kringumstæðum en ofan af sviði á
fjölmennum eða fámennum kosn-
ingafundum dagana fyrir kosning-
ar. Það finnst mér undir öllum
kringumstæðum til sóma fyrir
viðkomandi og öðrum til eftir-
breytni þegar alþingismenn gera
sér far um að kynnast atvinnuveg-
um þjóðarinnar af eigin raun. Þá
er alveg sama hver á þar í hlut.
Ég man ekki betur en Þór
Vigfússyni hafi verið hampað
fyrir síðustu borgarstjórnarkosn-
ingar, og það tíundað að hann
kynni að hjóla. Svo var sagt að
hann gætti geita í frístundum.
Þótti hann draga æði mikið dám
af þeim og samlagast vel. Því
miður virðist ekki vera að sá hinn
BRIDGE
Umsjón:
PállBergsson
Margt gctur skemmtilegt skeð
væri góð fyrirsögn og hæfði vel
um spil dagsins. Það kom fyrir í
einni af meistarakeppnum Eng-
lendinga í tvfmenningi fyrr á
þessu ári og aðalpersóna sögunn-
ar er einn af þekktari spilurum
og bridgeskrifurum þar í landi.
Norður
S. Á
H. 6
T. DG98753
L. ÁK105
COSPER
Ef þú ert ekki ánægöur með matargerðarkunn-
áttuna mína, þá skalt þú framvegis spæla eggin þín
sjálfur!
Vestur
S. KG7643
H. G97
T. K4
L. G4
Austur
S. D1052
H.108542
T. 2
L. 852
Suður
S. 98
H. ÁKD3
T. Á106
L. D973
Þessi ágæti maður var með spi)
vesturs og þurfti að finna útspi)
gegn sjö gröndum suðurs.
Við sjáum strax, að næstum
hvaða spil sem er dugir til að
hnekkja spilinu. En í augum
reynds spilara var þetta ekki svo
einfalt við borðið. Norður hafði
opnað á tveim tíglum og síðan
sagst eiga tvo ása með svari sínu
við Blacwood-ásaspurningu. Og
hvað er eðlilegra en, að annar
þeirra væri í tíglinum!
Ákveðinn í að koma sagnhafa í
opna skjöldu og fá hann til að taka
ótímabæra ákvörðun spilaði vest-
ur út tígulfjarkanum. En í næsta
slag þegar glaðhlakkalegur sagn-
hafi spilaði lágum tígli frá blind-
um að ásnum mátti sjá mann
reyna að éta eitt af spilunum
sínum.
• "■ “1 > TT^ > hftir Lvelvn Anthor
Lausnargjald 1 Persiu “—jgm
38
fyrir að vera traustvekjandi og
skynsamur Bandaríkjamaður á
ferð þar sem hann tæki á móti
tveimur erlendum kunningjum
sínum. Þau fengu sér drykk og
töluðu um allt og ekkert, þvf að
þrennt til viðbótar var í setu-
stofunni. Þegar klukkan var að
verða hálf átta fóru þau inn í
veitingastofuna. og á þeim tíma
var saiurinn nánast auður.
Fjórir matargestir voru dreifð-
ir um f salnum. Peters bað um
matseðilinn og vínflösku. Resn-
ais hallaði sér yfir borðið.
— Hvað er meiningin að
gera? Það verður ekki auðvelt
fyrst við getum ekki farið eftir
upprunalegu áætluninni.
— Það er aldrei sérstaklega
einfalt að ræna barni, sagði
Peters. — Madeleine hefði
kannski tekizt það.
— Ég hefði vfet gert það.
greip hún fram í. — Gamla
kellingin kærði sig ekkert um
að vera með krakkann. Hún
hefði látið mig fá hann.
Áætlunin hafði verið sér-
staklega einföld. Eginlega hafði
meginkostur hennar verið ein-
faldleikinn. Peters hafði jafnan
talið slfk vinnubrögð skynsam-
legust.
HMM:684 TNR:7 JU:0.7 Mad-
eleine átti að koma sér í kynni
við fóstru Lucy, þær áttu að
hittast tvisvar þrisvar sinnum f
garðinum. Með því móti var
barnið farið að kannast við
hana. Sfðan bæði hún um að
fara með barnið í göngu augna-
blik, til að sýna henni eitthvað.
Peters átti að bíða í bflnum.
Skilaboðin áttu að vera eftir í
kerrunni: „Lucy Field er örugg.
Ef þér viljið fá hana aftur lffs
FARIÐ EKKI TIL LÖGREGL-
UNNAR. Farið heim. Við mun-
um hafa samband við yður.“
Þetta var svo einfalt að við borð
lá að það væri fáránlegt. Það
myndi ekki þurfa að strfða neitt
við litla hrædda stúlku, sem
ókunnugt fólk svipti á braut.
Hún myndi þekkja Madeleine
og fara með henni fús og hress.
Og þegar hin tryllta og örvita
fóstra kæmist aftur til Eaton
Square myndi verða hringt og
endurtekin viðvörunin um að
fara ekki til lögreglunnar og að
hafa samband við Logan Fieid
og gera nákvæmlega það sem
hann segði. Þá hafði verið
reiknað með að Eileen Field
væri hvergi nærstödd. Það var
óhugsandi að ábyrgur starfs-
maður sem stóð andspænis hót-
un um lff barns myndi hafa
brugðist öðruvfei við en að
hlýðnast mannræningjunum.
— Fjárinn sjálfur, sagði
Resnais og endurtók það. — Nú
verðum við að breyta öllu. Hvað
eigum við að gera? Hætta við
ailt saman?
Peters leit á hann. Hann beið
á meðan þjónninn kom með lítt
spennandi forréttinn og setti
fyrir þau.
— Við tökum hana á morg-
un, sagði hann. — Ég skal segja
ykkur hvernig.
FJÓRÐI KAFLI
Sambandið milli Teheran og
London var betra en venjuiega.
Þegar James Kelly náði sam-
bandi við Eileen var það skýrt
en dálftið fjarlægt. Klukkan
var fimm að írönskum tfma og
hann hafði pantað sfmtalið í
bítið um morguninn. Hann
hafði talið klukkustundirnar
og fengizt við störf á skrifstofu
sinni meðan hann beið þess með
óþreyju að heyra í henni.
Hann var ekki jafn trúaður á
það og Logan að Khorvan væri
alvara. Hann þóttist viss um að
þetta væri bragð af hálfu írana
tii að bjarga andlitinu. Allt
annaö en tillaga sem varð að
ganga að eða missa Imshan eila.
Logan hafði kært sig kollótt-
an um fullyrðingar hans.
— Þessi þorpari ætlar að
taka okkur kverkataki, sagði
hann. Ég fann það í skrifstof-
unni hans og ég hef ekki skipt
um skoðun. Hann heldur að
kostnaðurinn við olíuhreinsun-
arstöðina muni verða tii þess að